به نقل از «تسنیم»

روسیه: آمریکا باید بخاطر بمباران یوگوسلاوی سابق عذرخواهی کند

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۲۱۰۵۰

سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه گفت که آمریکا باید بخاطر بمباران یوگوسلاوی سابق عذرخواهی کند و به خویشاوندان کشته شدگان و زخمی‌ها در حملات هوایی غرامت پرداخت کند. ۲۴ شهريور ۱۳۹۸ - ۲۲:۳۵ بین الملل اروپا نظرات - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از «تاس» ماریا زاخارووا سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه روز یکشنبه در پیامی که روی صفحه فیسبوک خود منتشر کرده بود اعلام کرد ایالات متحده باید بخاطر بمباران یوگسلاوی سابق در سال 1999 عذرخواهی کند و همینطور نوشت: "آمریکا باید به خویشاوندان کشته شدگان و زخمی‌هایی که در جریان حملات هوایی آمریکا با بمب‌های پر شده از اورانیم ضعیف شده آسیب دیده‌اند و سلامتی خود را از دست داده‌اند غرامت بپردازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

زاخارووا این پیام را در واکنش به اظهارات کایل اسکات سفیر آمریکا در صربستان نوشت که گفته بود صرب ها باید بمباران ناتو در سال 1999 را از یک "دید وسیع تر" بررسی کنند.

در 24 مارس 1999، ناتو عملیات نظامی وسیعی را علیه جمهوری فدرال یوگسلاوی آغاز کرد. رهبری ناتو ادعا کرد که جلوگیری از قتل عام آلبانیایی‌ها در کوزوو دلیل اصلی این عملیات تحت عنوان عملیات نیروی ائتلافی بوده است. هواپیماهای ناتو طی این عملیات 78 روزه بر فراز این کشور 38،000 پرواز سورتی داشتند که طی آن 10،000 حمله هوایی انجام دادند.

کارشناسان نظامی دریافتند که طی این عملیات نیروهای ائتلافی 3 هزار موشک کروز شلیک کردند و 80 هزار بمب از جمله بمب‌های خوشه ای و بمب‌های دارای اورانیوم ضعیف شده بر سر مردم این کشور ریختند. به گفته نیروهای صرب، در این بمباران‌ها بین 3500 تا 4000 نفر کشته شدند و 10،000 نفر دیگر زخمی شدند که دو سوم آنها غیرنظامی بودند.

به گفته کارشناسان صرب، ناتو در مدت سه ماه بمباران 15 تن اورانیوم ضعیف شده بر روی صربستان ریخت و این کشور را تبدیل به کشور نخست در اروپا از نظر تعداد مبتلایان به سرطان کرد. حدود 30،000 مورد سرطان با میزان مرگ و میر بین 10،000 تا 18،000 بیمار در ده سال اول پس از بمباران به ثبت رسید.

خسارات مادی بالغ بر 100 میلیارد دلار بود. حملات هوایی علیه پالایشگاه‌های نفتی و پتروشیمی این کشور سیستم آبرسانی آن را با مواد شیمیایی سمی مسموم کرد.

به گفته لیوبسا راکیچ، دانشمند صربستانی مقدار اورانیوم ضعیف شده‌ای که ناتو بر سر مردم بالکان ریخت به اندازه‌ای است که برای ساخت 170 بمب اتمی مانند بمبی که ایالات متحده در هیروشیمای ژاپن در 6 اوت 1945 استفاده کرد،‌ کفایت میکند.

R1517/P/S8,89,1128/CT12

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۲۱۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۲ نکته مهم درباره عملیات وعده صادق/ تکنولوژی هیچ‌گاه نمی‌تواند ژئوپلیتیک را رام سازد!

به گزارش خبرآنلاین رئیسی نژاد کارشناس مسائل ژئوپلیتیک در رشته پیامی در ایکس نوشت: از پایانِ جنگِ سرد این اسرائیل بود که مدام تهدید به حملۀ مستقیم به خاک ایران می‌کرد. شگفت آنکه تهران بود که این مهم را برای نخستین بار انجام داد! عملیاتِ "وعدۀ صادق" در پاسخ به بمبارانِ کنسولگری ایران در دمشق انجام شد؛ عملیاتی که دست‌کم ۱۲ پیامد استراتژیک داشته است:

۱) تغییر خطوط قرمز پیشین

اشتباه استراتژیک اسرائیل فرصتی برای سپاه فراهم کرد تا خط قرمز نوینی را حولِ اصل تقدسِ سرزمینی (territorial sanctity) تعریف کند؛ اصلی مطابق با حقوق بین‌الملل که در میان حامیان و حتی منتقدین مشروعیت دارد، گرچه نمی‌تواند امنیت پایگاه‌ها در سوریه را تضمین کند.

۲) دگرگونی در استراتژی منطقۀ خاکستری ایران

رویکرد دیرین ایران در پیشروی تدریجی از طریقِ قلمروسازی با تکیه بر متحدین غیردولتی خود در منطقه تغییر یافت. با این حال، تهران در سودای احیای جنگِ سایه‌ها همراه با پرهیز از برخورد مستقیم با آمریکا و اسرائیل است تا تداومِ زدوخوردِ رودررو.

۳) افزایش وابستگی دفاعی اسراییل به آمریکا:

علی‌رغم برخورداری اسرائیل از سامانه‌های ضدِّ موشکی گنبد آهنین و پیکان و حضور ائتلافی غربی - عربی، چندین موشک ایرانی برخورد کرد؛ امری که وابستگی دفاعی تل‌آویو به آمریکا را نشان داده و چه بسا پیش‌درآمد ائتلاف دفاع هوایی خاورمیانه MEAD شود.

۴) عدم تمایل آمریکا به دخالت گسترده در خاورمیانه:

بایدن دگربار نشان داد که خواهان تعمیق تنش در منطقه نیست. چرا که این امر نه تنها باعث برهم‌زدن تمرکز آمریکا از اوکراین و ایندوپاسیفیک می‌شود، بلکه چه بسا به افزایش بهای نفت و تشدید تورم در میانۀ کارزار انتخابات آمریکا منجر گردد.

۵) احیای حمایتِ تضعیف شده دول غربی از نبرد اسراییل با حماس

عملیات انتقامی سپاه در میانۀ انتقادات روزافزون از بمباران روزمرۀ غزه و تشدید صداهای مخالفت درون جوامع غربی انجام شد؛ امری که اکنون می‌تواند مجرای تنفسی برای نتانیاهو در تداوم عملیاتِ علیه حماس همراه با اشغال رفح گردد.

۶) تغییر در ابهام استراتژیک ایران

از پایان جنگ با عراق یکی از ستون‌های بازدارندگی ایران بر ابهام استراتژیک استوار بود؛ رویکردی مبتنی بر جذب حداکثری ضربۀ نخست از سوی رقیب و پاسخ شدید به آن در زمان و مکان مبهم؛ امری که بدلیل ناتوان در یک دهۀ اخیر به صبر استراتژیک تقلیل یافته بود.

نمایش تغییر در ابهام استراتژیک اما بیش از آنکه نشان از محاسبات سنجیده استراتژیک نهادهای نظامی و دستیابی به ابزار پیشرفته باشد، ریشه در فشار حامیان نظام و حتی منتقدین داشت. به نظر می‌رسد فشار افکار عمومی، به ویژه از سوی خودی‌ها، می‌تواند بر استراتژی‌های امنیت ملی کشور تاثیرگذار باشد.

۷) استراتژی اسرائیلی تروییکا علیه ایران

استراتژی نوین تل‌آویو احتمالاً بر سه‌گانه خرابکاری علیه تأسیسات هسته‌ای درون قلمرو ایران، تداوم بمباران پایگاه‌ها در سوریه و حضور بیشتر در پیرامون ایران تمرکز کند. اگر زمانی اربیل بستر اصلی فعالیت اسرائیل بود، امروز آن را در باکو بجویید!

۸) موفقیتِ نسبی ایران در نمایش بازدارندگی معتبر

پیامد اصلی عملیات "وعدۀ صادق" بیش از آنکه احیای بازدارندگی ایران باشد، مبتنی بر نمایش توان و اراده برای اعمال بازدارندگی بود تا صرف اعمال قدرت. بی‌تردید، همکاری با روسیه در حوزۀ سامانه‌های دفاع موشکی و خرید سوخو ۳۵ تشدید خواهد یافت.

۹) افزایش هزینۀ بمباران مراکز دیپلماتیک:

روندی که از بمباران سفارت چین در بلگراد توسط ناتو در سال ۱۹۹۹ آغاز و به بمباران کنسولگری ایران در دمشق انجامید، احتمالاً متوقف شود. به نظر می‌رسد که دولت‌ها ارادۀ بیشتری در حفظ امنیت مراکز دیپلماتیک خود در برابر عملیات‌های نظامی داشته باشند.

۱۰) بازسازی نسبی چهره جمهوری اسلامی در میان اعراب و مسلمانان:

جنگ در غزه و پاسخ شوکه‌کننده به اسرائیل، چهرۀ آسیب‌دیده ایران در جنگ داخلی سوریه را تا حدودی ترمیم کرده است. با این حال، به نظر نمی‌رسد که کشور، توان ترجمه این وجهه بدست آمده را به قدرتِ نرم برای نفوذ پایدار داشته باشد.

۱۱) تسریع فرایند هسته‌ای شدن ایران در صورت عملیات انتقامی اسراییل

هر گونه حملۀ اسرائیل به قلمرو ایران به تغییر در سیاست‌گذاری هسته‌ای ایران منجر خواهد شد؛ تهدیدی که از دیگرسو می‌تواند به احیای گفتگوهای هسته‌ای نیز بینجامد. این نکته را در نوشته ۵ ماه پیش خود گوشزد کرده بودم.

۱۲) نمایشِ خشن رقابت، میان یک قدرت ژئوپلیتیک و یک قدرت تکنولوژیک

اگر اسرائیل، مهم‌ترین قدرتِ تکنولوژی در غرب آسیا است، ایران رفته‌رفته از موجودیتی صرفاً ایدئولوژیک به قدرتی ژئوپلیتیک تبدیل شده است. هر چند که انزوای اقتصادی و شکافِ درونی، موانعِ ایران برای تبدیل به‌ قدرتِ اصلیِ منطقه است.

چشمِ اسفندیارِ اسرائیل،‌ آسیب‌پذیری ژئوپلیتیکی این کشور است؛ کشوری با قلمرویی کوچک، محصور در میان مدیترانه و رودِ اردن و فاقد حوزه نفوذ طبیعی ورای مرزها! برعکس، جایگاه ژئواستراتژیکِ ایران به عنوانِ محوری حیاتی در میانِ خاورمیانه، قفقاز، آسیای مرکزی و جنوبِ آسیا، بنیانِ اصلی قدرتِ کشور است.

چنین تفاوتِ ژئوپلیتیکی در استراتژی‌های امنیتِ ملیِ دو کشور نیز نمایان شده است: اگر ضربۀ شوک‌آور مبتنی بر حملۀ پیش‌دستانه، ستون استراتژی تل‌آویو بوده، پیشروی تدریجی در محدودۀ منطقۀ خاکستری کلیدِ استراتژی‌ ایران است. به یاد داشته باشید که تکنولوژی هیچ‌گاه نمی‌تواند ژئوپلیتیک را رام سازد!

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898565