روحانی: بحران های منطقه، باید با راهکارهای صلح‌آمیز و توسط مردم منطقه حل و فصل شود
تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۳۳۲۴۶
رئیس جمهوری اسلامی ایران با اشاره به اینکه "حفظ یکپارچکی و تمامیت ارضی، احترام به حاکمیت ملی، استقلال و عدم دخالت خارجی در امور داخلی سوریه، باید به طور جدی رعایت شده و تمامی زمینه‌های لازم برای بازگشت ثبات، امنیت و آرامش به این کشور فراهم شود"، تاکید کرد: افزایش همکاری ایران، روسیه و ترکیه، می‌تواند ضامنی اساسی در حل و فصل بحران سوریه و سایر بحران‌های منطقه باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی روز دوشنبه در پنجمین دور اجلاس سه جانبه سران ایران، روسیه و ترکیه، که در ادامه رایزنی‌های سه کشور ضامن روند آستانه برای حل بحران سوریه در آنکارا برگزار می شود؛ دیدگاه های جمهوری اسلامی ایران در راستای حل و فصل بحران سوریه، بازکشت آوارگان سوری به وطن خود، عدم مداخلات خارجی در این کشور، مبارزه با تروریسم، تسهیل کمک‌های انسان دوستانه به مردم سوریه، کمک به روند بازسازی و تشکیل کمیته قانون اساسی این کشور را تشریح کرد.
متن کامل سخنان حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای اردوغان،
جناب آقای پوتین،
حضار محترم
در ابتدا مایلم از برادرم جناب آقای رجب طیب اردوغان رییس‌جمهور محترم ترکیه به خاطر برگزاری پنجمین نشست سران کشورهای ضامن روند آستانه تشکر کنم و از مهمان‌نوازی دولت و ملت شریف ترکیه قدردانی نمایم.
در آغاز سخن،لازم می‌دانم بار دیگر بر اصول مشترک در موضوع سوریه تأکید کنم:
حفظ یکپارچکی و تمامیت ارضی سوریه، احترام به حاکمیت ملی و استقلال؛ و عدم دخالت خارجی در امور داخلی این کشور که همواره مورد تأکید ما بوده است، باید به طور جدی رعایت شده و تمامی زمینه‌های لازم برای بازگشت ثبات، امنیت و آرامش به این کشور فراهم شود.
مهم‌ترین دستور کار ما ارزیابی تلاش‌های سه کشور جمهوری اسلامی ایران، فدراسیون روسیه و جمهوری ترکیه برای خاتمه دادن به بحران سوریه از طریق مسالمت‌آمیز، مبارزه با تروریسم، کمک به تشکیل کمیته قانون اساسی، بازگشت آوارگان، تبادل بازداشت شدگان و ربوده شدگان، بهبود کمک رسانی انسان‌دوستانه، بازسازی و همچنین ارزیابی تلاش‌های بین‌المللی در این زمینه می‌باشد.
اکنون با گذشت دو سال و نیم از آغاز این روند، علاوه بر موفقیت‌ها و دستاوردهای جدید آن، شاهد بالندگی و تقویت جایگاه و تأثیرگذاری این روند در کمک به سوریه و جامعه بین‌المللی برای پشت سر گذاشتن مشکلات و تنش‌ها در این کشور هستیم.
همکاران گرامی
جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته معتقد است بحران سوریه تنها راه‌حل سیاسی دارد و این مهم صرفاً از طریق تعامل سازنده و مشارکت کلیه آحاد مردم سوریه به انجام می‌رسد. دولت و مردم سوریه - با همه تنوعی که دارند - خود قادرند این راه سرنوشت‌ساز و البته خطیر را بپیمایند. جمهوری اسلامی ایران از ابتدا بر ناکارآمدی راه‌حل نظامی برای پایان بخشیدن به این بحران تأکید کرده است و این حقیقت هنوز پابرجا است.
اکنون پس از گذشت قریب 9 سال از بحران سوریه و بر مبنای تجربیات حاصله از آن، همچنان بر این باوریم که دیدگاه تغییر نظام که برخی به دنبال آن بودند، ناکام و شکست خورده است. بحران سوریه و سایر بحران‌های مشابه در منطقه، باید با راهکارهای صلح‌آمیز و توسط مردم خود آن کشور حل و فصل شود.
تلاش ما در طول سال‌های گذشته و به ویژه پس از متمرکز شدن فعالیت‌ها در چارچوب روند آستانه، همواره بر مبنای تسهیل روند گفتگو و تشویق دولت و معارضه برای پیوستن به این مهم بوده است.
مبارزه با تروریسم به ویژه داعش و القاعده و گروه‌های وابسته بایستی تا محو کامل آنها در سوریه ادامه یابد. البته در این مبارزه هیچگاه نباید سلامت و امنیت غیرنظامیان به خطر افتد. در عین حال نباید به تروریست‌ها اجازه داده شود تا ناجوانمردانه از مردم به عنوان سپر انسانی استفاده کنند. باید برای نجات سالم و عزتمندانه آن گروهی از مردم بی‌گناه و غیرنظامی که در چنگال تروریست‌ها واقع شده‌اند، راه حل مناسبی یافت.
سال گذشته در چنین روزهایی، نمایندگان شرکای ما در روند آستانه، توافق ادلب را در شهر سوچی امضاء کردند و ما نیز به امید بیرون راندن تروریست‌ها و بازگشت حاکمیت دولت سوریه به بخش‌هایی که در کنترل تروریست‌ها قرار دارد، از این توافق حمایت کردیم.
بی‌تردید یکی از اهداف اساسی تلاش کشورهای ضامن روند آستانه دراین توافق و حمایت از اجرای آن، پرهیز از وقوع بحران فراگیر انسانی در منطقه ادلب بوده است.
اما اجرای این توافق آن‌گونه که طراحی شده بود، به پیش نرفت. متأسفانه چند صباحی از امضای آن نگذشته بود که مناطق تحت کنترل تروریست‌ها نه تنها کاهش نیافت، بلکه به صورت غیرقابل باوری افزایش هم یافت. این وضعیت، مؤید این واقعیت است که هرگز نباید به تروریست‌ها فرصتی برای سوء‌استفاده از شرایط میدانی را داد.
رؤسای محترم جمهور؛
ما برای پنجمین بار گرد هم آمده‌ایم تا با ارزیابی راه طی شده، تصمیمات مهمی برای آینده اتخاذ کنیم که می‌تواند ملت سوریه را در ترسیم آینده خود به دور از هرگونه فشار و دخالت خارجی یاری کند.
اصول مشترک مورد تأکید ما ادامه مبارزه با تروریسم تا ریشه کنی این بلای خانمان‌سوز، گفتگو و مصالحه، کاهش تنش، اصلاح قانون اساسی، بازگشت آوارگان، تبادل بازداشت شدگان و بازسازی سوریه است. سوریه‌ای آزاد و مستقل، سوریه‌ای که نه مورد تهدید دیگران باشد و نه پایگاهی علیه دیگران؛
سوریه‌ای به دور از اشغال و تهدید خارجی و مبرا از تروریسم؛ سوریه‌ای متحد، منسجم با حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت ملی و سوریه‌ای که تک تک فرزندان آن از حقوق ذاتی، طبیعی و شهروندی خود برخوردار باشند. و در این مسیر، فقط و فقط سوری‌ها برای آینده خود تصمیم می‌گیرند و دیگران نباید اجازه یابند تا در امور داخلی آنها دخالت کنند.
جناب آقای پوتین
جناب آقای اردوغان
بر نکته مهمی تأکید می کنم:
افزایش همکاری سه کشور ضامن، می‌تواند ضامنی اساسی در حل و فصل بحران سوریه و سایر بحران‌های منطقه باشد. بیگانگان امروز یا فردا این منطقه را ترک می‌کنند ولی ما همسایگان اینجا بوده‌ایم، هستیم و خواهیم بود.
فعال کردن مجدد توافقنامه سال 1998 آدانا میان سوریه و ترکیه می‌تواند الگوی مناسبی برای برطرف شدن نگرانی‌های دو طرف و آغازی بر پایان یک دوره تلخ باشد.
فرایند آستانه برخلاف سایر روندهای مرتبط با بحران سوریه به دنبال ایجاد اختلاف بین طرف‌های سوری نبوده است. رویکرد اصولی آن همواره بر حل و فصل اختلافات از طریق تعامل سازنده و تلاش برای یافتن راه‌حل مسالمت‌آمیز برای بحران سوریه تمرکز داشته است. در عین حال روند آستانه در تقابل با روندها و ابتکارات دیگر طراحی نشده است.
خانم‌ها، آقایان،
حضور نامشروع نیروهای نظامی آمریکا در خاک سوریه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی این کشور به عنوان یک کشور مستقل عضو سازمان ملل متحد را به مخاطره انداخته است.
رییس‌جمهور آمریکا سال گذشته از تصمیم خود برای بازگرداندن نیروهای نظامی کشورش از سوریه گفت، ولی سرنوشت این سخن، مثل سایر سخن‌های او بود. اظهاراتی که نه در تجربه گذشته به حقیقت پیوسته، و نه اراده‌ای برای تحقق آن در آینده متصور است.
تأکید می‌کنم ضروری است هرچه سریع‌تر نیروهای آمریکایی از این منطقه خارج شوند و حاکمیت دولت سوریه در شرق و شمال فرات، همچون بقیه سرزمین سوریه گسترش یابد.
رؤسای محترم جمهور،
بازگشت آوارگان سوری از کشورهای همسایه و غیرهمسایه و آوارگان داخلی به منازل‌شان، می‌تواند برای میزبان و میهمان منشاء خیر و برکت باشد.
موکول کردن آغاز روند بازسازی و مشروط کردن آن به ملاحظات سیاسی مداخله جویانه‌ای که در دوران جنگ محقق نشده، تنها به طولانی‌تر شدن بحران و وارد آمدن صدمات و لطمات بیشتر به ملت سوریه می‌انجامد.
بر این اساس ضرورت دارد با تسهیل بازگشت هرچه سریع‌تر آوارگان سوری به خانه و کاشانه خود و کمک به ملت و دولت سوریه برای بازسازی کشور، زمینه را برای رفع دشمنی‌های گذشته و ساختن آینده، بر مبنای خواست ملت سوریه فراهم کنیم.
بازبینی و اصلاح قانون اساسی کنونی سوریه بر مبنای خواست مردم این کشور می‌تواند گامی مهم در جهت پایان دادن به بحران جاری باشد. تلاش سه کشور و نماینده دبیرکل سازمان ملل موجب پیشرفت‌های قابل توجهی در فرایند شکل‌گیری کمیته قانون اساسی شده است. لازم است از همکاری و تعامل سازنده دولت سوریه در این زمینه تقدیر شود.
رژیم صهیونیستی طی ماه‌های گذشته بر تعداد حملات تجاوزگرانه خود به سرزمین سوریه افزوده، مقامات این رژیم مسئولیت این تجاوزات را بر عهده گرفته و این تجاوزات را به عراق و لبنان نیز تسری داده‌اند. این حملات مصداق بارز اقدامات خصمانه تحریک‌آمیز و غیرقانونی می‌باشد که می‌تواند باعث ایجاد تنش و درگیری گسترده در منطقه شود.
بدیهی است دولت‌ها و ملت‌های منطقه براساس منشور ملل متحد حق دفاع از خویش در قبال این قبیل تجاوزات را دارند؛ در حالی که متأسفانه سازمان‌های بین‌المللی در قبال این تجاوزات واکنش مناسبی نشان نمی‌دهند.
در پایان یکبار دیگر از میزبانی و تشکیل این جلسه مهم توسط جناب آقای رجب طیب اردوغان رئیس جمهور محترم ترکیه و همچنین دولت و کارگزاران و ملت بزرگ ترکیه تشکر و سپاسگزاری می‌کنم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته/ پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۳۳۲۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاخص های ۳ سال اول دولت رئیسی عقب تر از ۳ سال اول دولت روحانی است /سندچشم انداز ۲۰ ساله ایران ناکام بود
به گزارش خبرآنلاین، عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:
امسال آخرین سال سند چشم‌انداز ایران است که در سال ۱۳۸۲ از سوی مقام معظم رهبری برای اجرا به نهادهای حکومت ابلاغ شد.
طبق چشم‌انداز بیست‌ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل... متکی بر اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی، ملی و انقلابی، با تأکید بر مردم‌سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی‌های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان‌ها و بهره‌مندی از امنیت اجتماعی و قضایی. برخوردار از دانش پیشرفته، توانا در تولید علم و فناوری، متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه اجتماعی در تولید ملی. امن، مستقل و مقتدر با سامان دفاعی مبتنی بر بازدارندگی همه‌جانبه و پیوستگی مردم و حکومت. برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط‌زیست مطلوب. فعال، مسوولیت‌پذیر، ایثارگر، مومن، رضایت‌مند، برخوردار از وجدان کاری، انضباط، روحیه تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به انقلاب و نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن. دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل. دارای تعامل سازنده و موثر با جهان بر اساس اصول عزت، حکمت و مصلحت.»»
اکنون که در سال پایانی این سند مهم هستیم آیا می‌توانیم تصویری از تحقق این اهداف ارایه دهیم؟
اگر بلی آیا موفق شده‌ایم یا شکست خورده‌ایم؟ یا وضعیتی بینابینی است؟ گمان نمی‌کنم که رسیدگی دو و چند باره به شاخص‌های مندرج در این سند ما را به نتیجه‌ای جز این برساند که نه تنها در اغلب موارد نسبت به ۲۰ سال پیش جایگاه بهتری پیدا نکرده‌ایم بلکه و بدون تردید موقعیت ما در بیشتر جهات هم در مقایسه با گذشته خود و به ویژه در مقایسه با دیگران ضعیف‌تر هم شده است. در واقع در مسیر معکوس حرکت کرده‌ایم. کافی است چند شاخص مهم آن یعنی؛ «رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقای نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل» را بررسی کنیم.هیچگاه نه رشد پرشتابی داشتیم و مهم‌تر از آن اصلا هم مستمر نبود، در نتیجه ارتقای نسبی سطح درآمد سرانه را نیز شاهد نبوده‌ایم. اشتغال کامل نیز امری شوخی است. با کاهش یا ثبات نرخ فعالیت اقتصادی و نیز افزایش مشاغل کم‌کیفیت و خویش‌فرما و خروج افراد از بازار کار، همچنان بیکاری بالا است و مهاجرت نیروی متخصص نیز به این روندهای منفی افزوده شده است.
تقریبا همه اهداف این سند به جز موارد معدودی فاصله‌ای ژرف با واقعیت دارد. جالب است برای مواردی هم که به‌شدت هزینه و برنامه‌ریزی کردند مثل فرزندآوری نیز شکست فاحشی خوردند.این شکست‌ها را نیز نمی‌توان معلول این دولت و آن دولت دانست. هر چند تفاوت‌های عملکردی میان دولت‌ها وجود داشته است. این روند را باید در ذیل کلیت جریان حکمرانی کشور تحلیل کرد.
البته دوره اصلاحات از این داوری استثنا است؛ به قول یرواند آبراهامیان تاریخ‌نگار برجسته ایرانی در آخرین کتاب خود: «بدون هیچگونه اغراقی خاتمی را باید موفق‌ترین رییس‌جمهور ایران بعد از انقلاب سال ۵٧ دانست زیرا ایران در سال (١٣٨١/٢٠٠١) در شرایطی پا به قرن بیست و یکم گذاشت که اگر نگوییم در غرب آسیا اما در خاورمیانه به عنوان قدرت اول منطقه در تمام زمینه‌ها شناخته می‌شد.»اکنون می‌توان پرسید که اگر این روند مطلوب و یا حداقل با موفقیت‌های نسبی همراه بوده است، این نتیجه را به‌طور رسمی اعلام نمایند، تا مردم تکلیف خود را با چنین اسنادی و اهدافی بدانند و آنها را توخالی و فاقد اعتبار بدانند
. پس اگر در تحقق این اهداف شکست خورده‌ایم، پیش از هر چیز باید یک تحلیل جامع از علل شکست ارایه و سپس نتیجه‌گیری شود که براساس این تحلیل چه تغییرات سیاستی باید داده شود؟ می‌توان تمام شاخص‌های مذکور در سند را بررسی کرد و نشان داد که نه تنها مطابق هدف تعیین شده محقق نشده‌اند، بلکه اغلب آنها فاصله بزرگی با هدف دارند و مهم‌تر از همه اینکه سرجمع نتیجه این اهداف که معادل جایگاه کلی کشور است، نشانگر پیشرفت رتبه ایران نیست، بلکه پسرفت هم هست. تحولاتی که در ۷ سال اخیر به ویژه در سه سال گذشته رخ داده، نه تنها به بهبود چشم‌انداز کشور کمک نکرده، بلکه امید را کم‌رنگ‌تر از گذشته کرده است.
کافی است که سه سال اول دولت روحانی را مقایسه کنید با سه سال اخیر، تا ببینیم هر چه در آن دوره چشم‌انداز مثبت و امیدبخش بود و حتی به رشد اقتصادی بالای ۱۴درصد و تورم تک‌رقمی هم رسید، در این دولت ماجرا معکوس است.دولت روحانی که با چنان وضع امیدبخشی آغاز کرد؛ پایانش چنان شد که همه می‌دانیم. پایان این دولت چه خواهد شد که آغازش از پایان روحانی ناامیدکننده‌تر است.
آنچه که ناامیدی را دامن می‌زند، فقدان چشم‌انداز نسبت به آینده است. از این رو امسال را باید سال ضرورت تغییر ریل سیاست به سوی عقلانیت و به سود مردم برای ایجاد امید تلقی کرد. امید محصول نقد گذشته و برنامه‌ریزی علمی و منطقی و قابل قبول برای آینده است و ربطی به تلقینات و تبلیغات توخالی و پوچ رسانه‌های رسمی ندارد که همگی ناامید کننده هستند.آینده کشور در صورت ادامه سیاست‌های موجود قابل پیش‌بینی است، همین مسیری است که از سال ۹۶ تاکنون آمده است و حتی ممکن است این روند تشدید هم بشود. به قول امام علی فرصت‌ها چون ابر می‌گذرند، امسال را باید سال فرصت دانست. فرصتی که استفاده نشود، تبدیل به تهدید می‌شود.
۲۳۳۰۲
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1897686
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد