کشف سیاهترین سیاه / مادهای که در تلسکوپهای فضایی برای دیدن سیارات خارجی کاردبرد عملی دارد
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۳۵۶۲۶
مهندسان سیاهترین ماده جهان را کشف کردهاند که میتواند در تلسکوپهای فضایی برای دیدن سیارات خارجی کاردبرد عملی داشته باشد و در پرده نوری، نورناخواسته را کاهش دهد.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ محققان از یک ماده ردا مانند در نیویورک رونمایی کردهاند؛ این اثر هنری همکاری بین برایان وارد، استاد هوانوردی و فضانوری MIT و گروهش، Diemut Strebe، هنرمند MIT، است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وارد میگوید: «مواد CNT، جدا از بحث هنری، میتواند در تلسکوپهای فضایی برای دیدن سیارات خارجی کاردبرد عملی داشته باشد و در پرده نوری، نورناخواسته را کاهش بدهد.»
او گفت: «کاربردهای علوم نوری و فضایی برای مواد بسیار سیاه وجود دارد، و البته هنرمندان به سیاه علاقه مندند و به قبل از رنسانس باز میگردند. ماده ما ده برابر سیاهتر از هر چیزی است که تا الان گزارش شده، اما من فکر میکنم سیاهترین سیاه یک هدف نهایی است. یک نفر ماده سیاه تری خواهد یافت و قادرخواهد بود آخرین حد سیاهی را نمایش دهد.»
وارد و کهانگ کوی پروفسور دانشگاه جیاو تانگ شانگهای قصد طراحی یک ماده فوق سیاه را نداشتند. آنها روی رشد نانولولههای کربنی روی مواد رسانا مثل آلومینیوم کار میکردند تا ویژگیهای گرمایی و الکتریکی آنها را بهبود ببخشند.
آنها در مسیر رشد دادن نانولولههای کربنی روی آلومینیوم به یک مانع رسیدند، لایهای از اکسید که آلومینیوم را هنگامی که در معرض هوا قرار میگیرد میپوشاند. این لایه اکسیدی به عنوان عایق عمل کرده و عبور گرما و الکتریسیته را مسدود میکند. آنها هنگام بررسی این مشکل و راه حل آن به سدیم کلرید یا همان نمک رسیدند.
گروه وارد از نمک و دیگر محصولات آشپزخانه مثل جوش شیرین و صابون برای رشد نانولوله هاب کربنی استفاده کردند. اما در نهایت فهمیدند که به کمک یونهای کلر میتوان سطح آلومنیوم را سایید و لایه اکسید را از بین برد.
کوی گفت: «این فرایند برای بسیاری از فلزات متداول است. برای مثال کلر موجود در آب سطح بدنه کشتیهای را میخورد. اما اکنون ما از این فرایند به سود خودمان استفاده میکنیم.»
کوی یافت که اگر ورقه آلومینیومی را در نمک غوطه ور کند میتواند لایه اکسید را از بین ببرد. سپس او ورقهها را به یک محیط بی اکسیژن منتقل میکند که دوباره اکسید نشوند. درنهایت آلومینیوم را در فر قرار میدهد تا از طریق فرآیندی به نام رسوب بخار شیمیایی رشد نانولولههای کربنی را انجام دهد.
با از بین بردن لایه اکسید محققان توانستند رشد نانولولههای کربنی روی آلومینیوم را در دمای پایین تری انجام بدهند که در غیر اینصورت باید در دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد رشد داده میشدند. همچنین با ترکیب نانولولههای کربنی روی آلومینیوم خواص الکتریکی و گرمایی آنها با طور قابل توجهی بهبود یافت.
چیزی که گروه را شگفت زده کرد رنگ ماده بود. کوی میگوید: «من به یاد دارم که قبل از رشد نانولولههای کربنی چقدر سیاه بود و بعد از آن به مراتب سیاهتر شد؛ بنابراین فکر کردم که باید بازتاب نوری نمونه را اندازه گیری کنم.»
وارد میگوید: «گروه ما معمولا روی خواص نوری مواد تمرکز ندارد. این کار با همکاری همزمان هنر و علم انجام شد و نر توانس بر علم تاثیر بگذارد.»
کوی مقدار بازتاب نور ماده را نه فقط در مسیر مستقیم بلکه با هر زاویه که ممکن بود اندازه گیری کرد. نتیجه نشان داد که ماده بیشتر از ۹۹.۹۹۶ درصد نور ورودی را از هر زاویهای جذب میکند. اگر ماده به ذاته دارای برآمدگی، شیار یا هر نوع ویژگی دیگری باشد مهم نیست، زیرا تا ئقتی پوسته سیاه باشد این ویژگی قابل روئت است.
محققان کاملا از مکانیسم کدری ماده مطمئن نیستند، اما گمان میکنند که چیزی برای ترکیب با آلومینیوم سیاه شده با نانولولههای کرنبی وجود داشته باشد. دانشمندان معتقدند انبوه نانولولههای کربنی میتواند نورهای ورودی را جذب کند و آنها را به گرما تبدیل کند و تنها بخش بسیار کمی را بصور نور بازتاب دهد و همین به نانولولهای کربنی رنگی سیاه میدهد.
وارد بیان کرد: «انبوه نانولولههای کربنی مختلفی شناخته شده اند. اما عدم درک کامل ماده باعث میشود که علت سیاهی این ماده مجهول بماند و باید مطالعه بیشتری صورت بگیرد.»
این ماده در حال حاضر در جامعه هوافضا مورد توجه قرار گرفته است. جان ماتر، اخترفیزیک دان و برنده جایزه نوبل، با اینکه در این تحقیق درگیر نبوده، اما در حال بررسی امکان استفاده از مواد وارد برای ایجاد سایه بزرگ مشکی است که یک تلسکوپ فضایی را از نورهای مزاحم محافظت میکند.
ماتر میگوید: «ابزارهای نوری مثل دوربین و تلسکوپ باید از شر تابشهای ناخواسته خلاص شوند تا آنچه را که میخواهید ببینید. آیا میخواهید زمین را در حال چرخش دور یک ستاره ببینید؟ ما به یک چیز بسیار سیاه نیاز داریم و این چیز باید در برابر چرتاب موشک مقاوم باشد.»
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: الماس تلسکوپ فضایی نانولوله های کربنی فناوری نانو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۳۵۶۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیدن «مست عشق» را به دیگران پیشنهاد کنید / از کار با «حسن فتحی» لذت بردم
به گزارش قدس آنلاین به نقل از صبا، فرهاد توحیدی فیلمنامهنویس «مست عشق» گفت: داستان شمس و مولانا در سالهای قبل بنا بود برای ساخت یک سریال تلویزیونی نگارش شود و مقدمات آن فراهم شده بود اما چون نگاه تلویریون حاکم بود نتوانستم با آن موقعیت کنار بیایم.
او ادامه داد: زمانی که با حسن فتحی برای کار دیگری به ترکیه رفته بودیم، زمینه را برای پرداختن به این طرح مساعد دیدیم… تولید پروژه شمس و مولانا را مطرح کردیم و استقبال زیادی از ایده اولیه «مست عشق» صورت گرفت.
بین طرحهایی که داشتیم این طرح، هفتمین اتودی بود که به آن رسیدیم و به جز طرح کلی، بقیه طرح را بر اساس چارچوب همان طرح ادامه دادیم. فیلمنامه فعلی «مست عشق» نسخه یازدهمی بود که در نهایت به آن رسیدیم.
او در پاسخ به این سئوال که نسخه نهایی اثر تا چه حد به ایده اولیه نزدیک است و توانسته به موفقیت برسد؟، گفت: تماشاگران باید پاسخ این پرسش را بیان کنند. ما تلاش خود را در این راستا انجام دادیم. پیشنهاد میکنم اگر مخاطبان فیلم چیزی در آن دیدند، دیدن «مست عشق» را به دیگران پیشنهاد کنند.
این فیلمنامهنویس درباره همکاری با حسن فتحی نیز گفت: قبلا با آقای فتحی همکاری کرده بودم… خیلی با هم تفاهم فکری داریم و خیلی خوب با هم کار میکنیم. این همکاری به خصوص برای من لذتبخشتر از همکاری گذشته بود. من و آقای فتحی به این موضوع علاقه ویژهای داشتیم. در این پروژه به صورت مداوم پنج،شش سال با هم کار کردیم و من از کار با او لذت بردم.
شب گذشته در آغاز اکران خصوصی فیلم «مست عشق» در رزمال که در غیاب کارگردان و بازیگران فیلم و با حضور چهرههایی چون بهمن فرمانآرا، رضا کیانیان، همایون اسعدیان، مازیار میری، نوید محمودی، هوشنگ گلمکانی، حامد عسگری و … برگزار شد، مهتا ملکزاده مدیر سینما به حاضران خوشامد گفت و در ادامه، فرهاد توحیدی پیش از شروع نمایش فیلم روی صحنه رفت و با خواندن عزلی از مولانا [هر که او پست و مست عشق نشد/ تا ابد در خمار خواهد بود] و ضمن اشاره به پرداخت مولانا به عشق به جمال، کمال و بالاترین مرتبه عشق از نگاه او، گفت: اگر دیوان شمس و مثنوی مولوی را مطالعه کنید، چکیده آن چیزی جز عشق نخواهد بود. توحیدی به این نکته اشاره کرد که تهیهکننده فیلم در ترکیه به سر میبرد و مشغول انجام امور مربوط به نمایش عمومی فیلم در این کشور است.
شهاب حسینی در نقش (شمس تبریزی)، پارسا پیروزفر در نقش (مولانا)، حسام منظور در نقش حسام الدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا)، ابراهیم چلیکول (اسکندر) هانده ارچل در نقش (کیمیاخاتون)، بنسو سورال در نقش (مریم)، سلما ارگچ (همسر مولانا) ، بوراک توزکوپاران در نقش سلطان ولد (فرزند بزرگ مولانا)، هالیت ارگنچ ( پدر مولانا) و بوران کوزوم در نقش علاءالدین (پسر مولانا) در «مست عشق» بازی کردهاند.
از سایر عوامل اصلی فیلم میتوان به تهیه کننده: مهران برومند، فیلمنامهنویسان: حسن فتحی و فرهاد توحیدی، جانشین تهیه کننده: شهرام زاهدی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی پورصمدی، مدیر هنری: نیلوفر چامور، طراح گریم: ایمان امیدواری، سرپرست گروه کارگردانی: محمدرضا رستمی، دستیار اول و مدیربرنامه ریزی: فاتیح کُجا، مدیرتولید: تولگا توسون، طراح جلوه های ویژه میدانی: آیتکین یالچین، مدیرصدابرداری: جیهان آلینگان، طراح بدلکاری: شاهین کاراکوش، عکاس: مرتضی اتابکی، طراح کانسپت: رضا همتی راد، تهیه کننده اجرایی: فریده اوزال، مدیر پست پروداکشن: رضا اوزال، سرمایهگذاران: شرکت سیماریا و شرکت ای. ان. جی اشاره کرد.