جدایی بازیگر فیلم سینمایی «خروج» تکذیب شد/نگاهی به گیشه سینمای هالیوود
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۴۳۲۴۱
خبرگزاری میزان- بیست و ششمین روز از شهریور ماه ۱۳۹۸ با اخبار و حاشیه‌های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به تکذیب خبر جدایی «محمد فیلی» از فیلم سینمایی خروج ابراهیم حاتمی کیا اشاره کرد. تاریخ انتشار: 15:47 - 26 شهريور 1398 - کد خبر: ۵۵۰۴۷۹
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، بیست و ششمین روز از شهریور ماه ۱۳۹۸ با اخبار و حاشیه‌های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به تکذیب خبر جدایی «محمد فیلی» از فیلم سینمایی خروج ابراهیم حاتمی کیا اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تکذیب انصراف «محمد فیلی» از بازی در «خروج» حاتمی‌کیا/لهجه بختیاری در اثر جدید کارگردان بادیگارد
محمد فیلی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون انتشار اخباری مبنی بر انصرافش از بازی در فیلم سینمایی «خروج» گفت: من خبر انصرافم از بازی در فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا را کاملاً تکذیب می‌کنم و هم اکنون همچنان در خدمت این پروژه بوده و آماده فعالیت هستم.
وی در همین راستا ادامه داد: روزهای ابتدایی پیوستن به پروژه سینمایی خروج، گرما و سختی شرایط تولید این فیلم همچون رانندگی تراکتور باعث شد کمی برای بازی در این فیلم دو دل شوم اما هم اکنون و با توجه به خنک تر شدن هوا دیگر چنین احساسی ندارم.
بازیگر فیلم سینمایی «خروج» ساخت این فیلم را اتفاقی بزرگ اما سخت دانست و اضافه کرد: بدون شک این فیلم برای تمامی بازیگران اتفاق بسیار سختی خواهد بود، ما در شرایط دشواری کار می کنیم اما تمامی بازیگران با انرژی و تلاش فراوان پیش می روند.
وی در همین رابطه تاکید کرد: خبر انصرافم از فیلم خروج که دیروز منتشر شده، اتفاقی است که نزدیک به دو هفته پیش افتاد، اما بلافاصله من به پروژه بازگشتم و عدم حضورم منتفی شد.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
مسئولین فرهنگی از وظایف خود در قبال تئاتر شانه خالی کرده‌اند/این روزها با سریال «سلام آقای مدیر» با مردم هستم
ایوب آقاخانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر سریال «سلام آقای مدیر» به کارگردانی و نویسندگی علیرضا توانا و تهیه‌کنندگی منوچهر شاهسواری را از شبکه ۲ در حال پخش دارم.
وی در خصوص سریال «سلام آقای مدیر» و نقش خود در این سریال اظهار کرد: مضمون این سریال پیرامون حوزه آموزش و جهان تعیین‌کننده و حساس نوجوانان است که کمتر به آن پرداخته‌شده، بنده در آن نقش پزشک روانکاو بالینی را ایفا می‌کنم که یک رنگ‌مایه عمیقاً متمایزی از نقش‌های اخیرم را پیش روی من گذاشته و تجربه بسیار خوبی بود.
ایوب آقاخانی در خصوص بازخورد مردم به این سریال اظهار کرد: مخاطبان به بنده اظهار لطف داشتند، اما برخی از آنها نقدی بر ریتم سریال داشتند و نظر مشترک مخاطبان بر این بود که «سلام آقای مدیر» در میان سریال‌های در حال پخش بهتر است.
وی با اشاره به اجرای نمایش «رگ» اظهار کرد: نمایش «رگ» نگاهی به یک واقعه مهم تاریخی و ملی در دهه بیست دارد و التهاباتی که در زمان جنگ جهانی دوم در مرز‌های ایران به نیت تسخیر کشور رخ‌داده که نمایش متفاوتی در کارنامه کاری بنده است و امیدوارم مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد.
وی در خصوص بزرگ‌ترین مشکل حوزه تئاتر تصریح کرد: در حال حاضر هیچ مسئله‌ای به اندازه بحران اقتصادی موجود به تئاتر آسیب نمی‌زند، در واقع شانه خالی کردن از مسئولیت‌های فرهنگی در قبال تئاتر آزاردهنده شده است، تنها برنده این میدان، بنگاه‌دارانی هستند که نام خودشان را اداره‌کنندگان سالن‌های خصوصی نامیده‌اند و بازندگان واقعی این ماجرا علاقمندان به نمایش و فعالان عرصه تئاتر هستند که متأسفانه به دلیل هزینه‌های غیرقابل‌کنترل تولید یک اثر نمایشی به‌شدت کمر خم می‌کنند و احتمالاً به این زودی نمی‌توانند قامت راست کنند.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
نویسندگان عزیز، بازماندگان هشت سال دفاع مقدس را دریابیم/مهمترین مستندات جنگ تحمیلی را می‌توان از جانبازان جویا شد
نصرت‌الله محمودزاده نویسنده کتاب «سفر سرخ» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان پیرامون ضرورت توجه به چهار چوب‌ها و استاندارد‌های نویسندگی در حوزه آثار تاریخی گفت: ادبیات همواره بر اساس رخدادهای مهم هرجامعه حرکت می‌کند و در دراز مدت تاریخ را می‌سازد، اما اگر این ادبیات نتواند بیان کننده حقایق باشد و تحقیقاتی - پژوهشی نوشته نشود در قالب چهار چوب و اسلوب اصلی ادبیات قرار نگرفته و از ارزش تاریخی ساقط می‌شود، همچنین عمر کوتاهی خواهد داشت به عبارت دیگر مخاطبانش محدود به زمانی کوتاه خواهند بود.
وی با تاکید بر نقش آثار ادبی شاخص ابراز کرد: تاثیر جنگ بر تمام آثار ادبی در دنیا موضوعی مهم است تا حدی که هنوز هم پس از گذشت سال‌ها همچنان کتاب‌هایی حول محور جنگ جهانی دوم نوشته شده و راهی بازار کتاب می‌شود. جنگ‌هایی که برای دفاع از هر کشور و سرزمینی روی می‌دهد بهترین سوژه‌ها را برای عرصه ادبیات رقم می‌زند، اما نگارش در خصوص این نوع از کتاب‌ها شرایط خاصی را دارد و چهار چوب‌ها و قواعد ویژه‌ای را می‌طلبد، تا کتاب‌های نوشته شده به عنوان آثاری شاخص به جامعه معرفی شوند.
این نویسنده پیرامون ادبیات دفاع مقدس اظهار کرد: برای بررسی ادبیات دفاع مقدس در کشور آنچه مهم بوده این است که آیا آنچه در طول جنگ تحمیلی رخ داده تا به امروز به طور کامل و دقیق نگاشته شده است و ادبیات دفاع مقدس ما توانسته آن را مستند و دقیق به رشته تحریر در آورد.
وی گام‌های برداشته شده به منظور حرکت درست ادبیات در ثبت وقایع دفاع مقدس را ناکافی دانست و اظهار کرد: ادبیات هشت سال دفاع مقدس ما فاصله فراوانی را با شاخص‌های اصلی دارد، زیرا برخی تحقیقات در آثار سطحی بوده و ثبت رخدادهای دفاع مقدس به چهار چوب‌های اصلی نزدیک نیستند، در این آثار کمیت قابل توجهی حس می‌شود و کیفیت به استاندارد‌ها نزدیک نیست، برای انجام این کار نیازمند پایبندی به چهارچوب‌های اصلی نویسندگی و پژوهش محوری هستیم.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
صدرنشینی فیلمی ترسناک در باکس آفیس هالیوود/استقبال گیشه جهانی از فیلم «آن»
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، نسخه دوم از فیلم سینمایی ترسناک «آن» به کارگردانی «اندی موشیاتی» پس از گذشت دومین هفته از اکران بین المللی خود در سینما‌های هالیوود با فروشی معادل ۴۰.۷ میلیون دلار برای دومین هفته پیاپی صدرنشین باکس آفیس شد.
این فیلم سینمایی هم اکنون با فروشی معادل ۳۲۳ میلیون دلار در رتبه هجدهم جدول فروش جهانی ایستاده و انتظار می‌رود با آغاز فروش خود در کشور چین این رقم را به شدت ارتقا بخشد.
در خلاصه داستان خلاصه داستان فیلم سینمایی آن آمده است: بیست و هفت سال پس از اینکه کودکان با پنی وایز مواجه بودند، حالا بر اثر اتفاقی دوباره اتفاقات گذشته باز می گردد.
این فیلم در ژانر فراطبیعی ترسناک ساخته شده و بخش دوم، قسمت دوم از سه‌گانه ترسناک آن است و دنباله‌ای بر فیلم اول محسوب می‌شود. بیل اسکارشگورد نیز همچون قسمت اول، بازی در نقش پنی وایز را برعهده دارد. همچنین گروهی از بازیگران قسمت اول، همچون جیدن لیبرهر، سوفیا لیلیس ،فین ولفهارد، وایات اولف و جک دیلان گریزر نقش‌های خود را در قسمت اول تکرار کرده‌اند.
فیلمنامه این فیلم توسط گری دوبرمن و جفری جورگنسن، بر اساس رمانی به همین نام، به رشته تحریر درآمده است. جیمز مک‌آووی، جسیکا چستین، جی رایان، بیل هیدر، جیمز رانسون، آیزایا مصطفی و اندی بین از جمله بازیگران فیلم هستند.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: باکس آفیس هالیوود محمد فیلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۴۳۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرزاد موتمن :سینمای ایران نیازمند دگردیسی است/ چرا تنوع ژانر نداریم؟
به گزارش خبرآنلاین، فرزاد موتمن کارگردان و مدرس سینما در طول دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش فیلمسازی در ژانرهای مختلف را تجربه کرده است. درست است که از نظر خیلی از
منتقدان و علاقه مندان به سینما شاید «شب های روشن» محبوب‌ترین فیلم موتمن باشد اما او تلاش کرده خودش را به یک ژانر محدود نکند و در فضاهای
مختلفی فیلم بسازد از جنایی و فانتزی گرفته تا کمدی و عاشقانه از «صداها» که فیلم محبوب خودش هم است تا «پوپک و مش ماشاالله»، «سراسر شب» و
«شبگرد» که هنوز اکران نشده است.
با این وجود موتمن معتقد است در سینمای ایران تنوع ژانر نداریم چون حمایتی از فیلمسازان برای تجربیات جدید انجام نمی‌گیرد. این فیلمساز با اشاره به اینکه سینمای ایران نیازمند یک دگردیسی کامل است، راه نجات سینما را جان گرفتن دوباره بخش خصوصی می‌داند به شیوه‌ای که خود تهیه کنندگان سرمایه‌شان را وارد فیلم کنند نه اینکه با سرمایه افراد عشق بازیگری فیلمشان را بسازند.
به گزارش مهر، در گفت‌وگویی که با فرزاد موتمن درباره وضعیت سینمای ایران در سال‌های اخیر داشتیم وی درباره موضوعات مختلفی از جمله لزوم تولید فیلم در بخش خصوصی، نبود تنوع ژانر در سینما و کم رنگ شدن درام اجتماعی، توجه ارگان‌ها و نهادها به فیلمنامه‌های متنوع و حمایت از نسل جوان و همچنین فعالیت‌های اخیرش صحبت کرد.
در این گفت‌وگو می‌خوانیم:
* در روزهایی هستیم که سینما موافقان و مخالفان خاص خود را دارد. عده‌ای فروش فیلم‌های کمدی را عامل موفقیت سینمای ایران معرفی می‌کنند و عده دیگر با استناد به دهه‌ها و سال‌های پیش از این، معتقد هستند که سینمای ایران روند رو به افولی را طی می‌کند. باتوجه به تولیدات و شرایط اکران، وضعیت را چطور ارزیابی می‌کنید؟
از میانه دهه ۸۰ اتفاقی در سینمای ایران رخ داد که مسؤولان سینمایی و فرهنگی آن را با عنوان ریل‌گذاری معرفی می‌کردند. متأسفانه آنها دقت نکرده بودند که سینما صنعت است و باید با شرایط خاص خود پیش برود.
با این وجود، ریل‌گذاری انجام شد و جنبه‌های متعددی را در برگرفت. به عنوان مثال، عملاً تولید فیلم در بخش خصوصی متوقف و دفاترِ فیلمسازی که ما به آنها فیلمنامه می‌دادیم تا پذیرفته شود و آنها را بسازیم، همگی تعطیل و تبدیل به دفاتر پخش فیلم شدند. همچنین تهیه‌کننده‌ها به تعبیری، تبدیل به بنگاه‌های معاملات املاک شدند. یعنی در دفتر خود منتظر بودند تا کسی با فیلمنامه و پول داخل بیاید. در واقع دیگر پول و یا تلاشی برای جذب سرمایه از طرف تهیه‌کننده وجود نداشت.
در میانه دهه ۸۰ تحت عنوان جوان‌گرایی، سالانه ۶۰ - ۷۰ فیلمساز فیلم اولی به بدنه سینما اضافه شد در حالی که ما در سال، فقط می‌توانستیم ۴۰ -۵۰ فیلم را اکران کنیم. به جز تعداد محدود و انگشت‌شماری از این فیلمسازها، بقیه تنها یک فیلم ساختند و رفتندعلاوه بر این، فارابی نیز، حمایت از کلیه فیلم‌های دارای پروانه ساخت را متوقف کرد و عملاً خودش تهیه‌کننده شد. یعنی پولش را به پاره‌ای از فیلم‌ها داد که مورد پسندش بودند.
همچنین تحت عنوان جوان‌گرایی، سالانه ۶۰ - ۷۰ فیلمساز فیلم اولی به بدنه سینما اضافه شد در حالی که ما در سال، فقط می‌توانستیم ۴۰ -۵۰ فیلم را اکران کنیم. به جز تعداد محدود و انگشت‌شماری از این فیلمسازها، بقیه تنها یک فیلم ساختند و رفتند. با این اتفاق، یک بحران تولید و توزیع عجیب به وجود آمد. به صورتی که اکنون ۲۰۰- ۳۰۰ فیلم پشت اکران داریم که بحرانی اساسی برای سینما است.
همه این اتفاقات سبب شد تا حتی آثاری که به عنوان درام اجتماعی شناخته می‌شود (و البته یک ژانر من درآوردی است که در ایران به وجود آمده است) نیز ضعیف و ضعیف‌تر شوند چون مرکز ثقلِ این آثار از طبقه متوسط شهری به طرف لمپن‌ها، معتادها، عربده‌کش‌ها، قمه‌کش‌ها و … معطوف شد.
* با این همه، بر مبنای آمار ارائه شده، شاهد استقبال مخاطبان از فیلم‌های سینمای ایران هستیم. به صورتی که حتی بعد از مدت‌ها رکورد مخاطب و فروش جابه جا شده است.
در شرایط فعلی، سینمای ما دو قطبی شده است. یک قطب این سینما، کمدی نشان می‌دهد و قطب دیگر مختص به فیلم‌های ارگانی است. رنگ، تنوع و جذابیت از سینمای ما رفته و علاقه‌مندان واقعی سینما که جوان‌ها هستند و فیلم‌های کلاسیک و جدید را دنبال می‌کنند، دیگر به سینما نمی‌آیند زیرا فیلم‌ها برایشان جالب نیست. بنابراین اوضاع خوبی را شاهد نیستیم.
سینمای ما زمانی نجات پیدا می‌کند که تهیه‌کنندگان از جیب خود پول دهند و یا پولی را که خودشان فراهم کرده‌اند و قرار است پاسخگوی آن باشند در فیلم بگذارند. نه اینکه افراد پولداری که می‌خواهند بازیگر شوند، بیایند و نقش بخرند و به این صورت پول به دست بیایدفکر می‌کنم مسؤولان سینمایی کشور باید روی تصمیم‌های خود، تجدید نظری اساسی کنند. آنها باید اجازه دهند که بخش خصوصی دوباره پا بگیرد. این تنها اتفاقی است که می‌تواند سینمای ما را نجات دهد. در واقع سینمای ما زمانی نجات پیدا می‌کند که تهیه‌کنندگان از جیب خود پول دهند و یا پولی را که خودشان فراهم کرده‌اند و قرار است پاسخگوی آن باشند در فیلم بگذارند. نه اینکه افراد پولداری که می‌خواهند بازیگر شوند، بیایند و نقش بخرند و به این صورت پول به دست بیاید. چون در این صورت تهیه‌کننده سهم خود را در جیبش گذاشته و سرانجام اکران داخلی و خارجی فیلم و اتفاقات دیگر آن، هیچ اهمیتی برایش ندارد.
* با توجه به نقدهای همیشگی که از دهه‌های گذشته، نسبت به تولید فیلم در ژانرهای مختلف مطرح است، شاهد هستیم که نه تنها ژانر تازه‌ای به سینمای ایران اضافه نشده، بلکه برخی ژانرهای این سینما نیز از بین رفته است. به عنوان مثال انگار دیگر قرار نیست فیلم عاشقانه‌ای با مختصات «شب‌های روشن» را در سینماها شاهد باشیم. علت این اتفاق را در چه می‌بینید؟
عشق و علاقه اولم این بود که فیلم سینمایی بسازم اما تا اواخر دهه هفتاد مستندساز بودم. وقتی تصمیم گرفتم که اولین فیلم سینمایی خودم را بسازم و وارد سینمای اکران شوم، همراه نسلی چون ایرج کریمی، سامان مقدم، حمید نعمت‌اله، مونا زندی، مازیار میری، مهدی کرم‌پور، محسن امیریوسفی، همگی و شاید من بیشتر به تجربه ژانرهای مختلف علاقه‌مند بودیم.
علاقه‌مند به این مسیر بودم، زیرا وقتی به پشت سر نگاه می‌کردم، می‌دیدم که سینمای ما اساساً از فیلم‌های اکشن، جمشید آریا، مواد مخدر، نیروی انتظامی و ملودرام‌های سوزناک، تعداد اندکی کمدی و فیلم‌هایی که از آن با عنوان جشنواره‌ای یاد می‌شد، تشکیل شده است.
اتفاقاً در نقدهایی که در مجلات سینمایی نوشته می‌شد نیز می‌دیدم که اغلب نویسندگان سینمایی نسبت به این موضوع شکایت کرده و می‌گفتند که چرا ما تنوع ژانر نداریم؟ در نتیجه این موضوع را برای خود، به عنوان یک هدف در نظر گرفتم تا در ژانرهای مختلف کار کنم و تا جای ممکن این کار را انجام دادم اما حمایت لازم صورت نگرفت.
در یک شرایط معمول، وقتی شما «شب‌های روشن» می‌سازید و این فیلم علاقه‌مندانی پیدا می‌کند، تهیه‌کنندگان و نهادهای مختلف باید بیایند و به شما بگویند «دیگر چه چیزی داری؟ می‌خواهیم کمکت کنیم تا آنها را بسازی.» اما نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه درست بعد از «شب‌های روشن»، ۱۶ فیلمنامه‌ام رد شد. علاوه بر این، حمایتی از سوی منتقدان هم نداشتم.
مطمئناً در نسل جوان، آدم‌های با استعدادی هستند. همان طور که در جوان‌های ۱۰ - ۱۵ سال گذشته چند فیلمساز با استعداد داشتیم که کارهای قابل توجهی را ارائه کرده‌اندبا این همه در تمام این سال‌ها، فیلم‌های عاشقانه، جنایی، ماورایی و نوآر ساختم ولی دیدم که هیچ کس برای آن اهمیتی قائل نیست. تا به امروز، افتان و خیزان به این مسیر ادامه دادم و حتی در سال‌های بعد از آن، تریلر روان‌کاوانه، درام عاشقانه، فیلم پلیسی و یک فیلم کاملاً تجربی و فیلمی کمدی ساختم ولی عملاً این مسیر مورد حمایت قرار نگرفت.
اغلب بچه‌های نسل من یا این کار را رها کرده‌اند، یا از ایران رفته‌اند یا خانه نشین شده و تغییر شغل داده‌اند. تنها چند پوست کلفت باقی ماندیم.
* باتوجه به فضای آموزشی که برای جوانان علاقه‌مند به سینما حاکم است و فیلمسازان فیلم کوتاهی که بعضاً شاهد درخشش آنها هستیم، فکر می‌کنید کارگردان‌های نسل تازه می‌توانند شرایط سینمای ایران را تغییر دهند؟
احساس می‌کنم که بافت سینمای ما باید تغییر کند. ما باید به طرف، سینمایی صنعتی و حرفه‌ای برویم. با این شکلی که در حال جلو رفتن هستیم، خیلی امید چندانی ندارم. البته مطمئناً در نسل جوان، آدم‌های با استعدادی هستند. همان طور که در جوان‌های ۱۰ - ۱۵ سال گذشته چند فیلمساز با استعداد داشتیم که کارهای قابل توجهی را ارائه کرده‌اند. ولی اکنون فیلمسازی واقعاً سخت و ادامه دادن آن به مراتب سخت‌تر است. در نتیجه افراد فیلمی می‌سازند و دیگر حمایت نمی‌شوند. به نظر می‌آید در بهترین حالت، هرکس بیش از دو، سه فیلم نمی‌تواند بسازد. حس می‌کنم خیلی چیزها باید تغییر کند. زیرا سینمای ایران نیاز به یک دگردیسی کامل دارد.
* از آخرین فیلم شما چند سالی می‌گذرد، آیا کم کار شدنتان به شرایط موجود مرتبط است؟
اتفاقاً خیلی پرکار هستم. اما به دلیل بافت غلط اقتصادی که سینما دارد، کارها نتیجه نمی‌گیرد. ۵ سال پیش، «سراسر شب» را ساختم که شخصی‌ترین فیلم من است. فیلمی آوانگارد و کاملاً تجربی. اما برای اکران این فیلم، مرتب بهانه آوردند و امروز و فردا کردند. تا اینکه بعد از ۲ سال به آن زمان اکران دادند. اما نمایش عمومی این فیلم مصادف با ماه‌هایی شد که کرونا شیوع پیدا کرد. به این ترتیب سینماها برای چند ماه تعطیل شد. بنابراین فیلم در سینما اکران نشد و آن را به پلتفرم بردند. خب پلتفرمی که مردم در آن با زدن دکمه‌ای، «بفرمایید شام» و «مافیا» می‌بینند، جای اکران چنین فیلمی نیست. زیرا وقتی همان تماشاگر دکمه «سراسر شب» را می‌زند، مخش سوت می‌کشد. در نتیجه فیلم قربانی تماشاگری شد که برای آن فیلم نیست و اصلاً نباید آن را نگاه کند.
بعد از آن فیلمی کمدی ساختم که خیلی فروخت. برای اینکه بتوانم خودم را نجات دهم، این کار را کرده‌ام. ۲ سال پیش هم فیلم «شبگرد» را ساختم که هنوز اکران نشده است. چون اختلاف‌هایی بین گروه تولید وجود داشت که مانع از نمایش عمومی فیلم شد. این اختلاف‌ها ریشه در بافت اقتصادی غلط سینمای ما دارد. سرمایه‌گذارهایی به این کار می‌آیند که برای سینما نیستند. در نتیجه حضور آنها، هزار مساله درست می‌کند. سرمایه‌گذارهایی که متوجه این نیستند که بدانند اگر وارد سینما شدند باید در کنار آدم‌های با سابقه‌تر قرار گرفته و یاد بگیرند. البته اکنون مشکلات فیلم «شبگرد» حل شده و امیدوارم که به زودی اکران شود. زیرا فیلمی است که خودم خیلی به آن علاقه‌مندم.
* آیا قرار است فیلم تازه‌ای بسازید؟
پروانه ساخت برای فیلم جدیدم را گرفته‌ام و امیدوارم به زودی بتوانیم آن را شروع کنیم. عنوان فیلم «شیوا» است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1895757
مدارس شرق کرمان چهارشنبه غیرحضوری شد