کلیک روی طلاق در شبکههای اجتماعی
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۵۰۶۱۹
خبرگزاری آریا -
گاهی اوقات شبکههای اجتماعی مانند فیسبوک بین زوجها اختلاف و سوء تفاهمهایی ایجاد میکند و این احتمال وجود دارد که درنهایت کارشان به طلاق برسد. البته این سوءتفاهمها یکشبه پیش نمیآید و به طور حتم عادتها و بعضی از رفتارهای زوجها زمینهساز بروز چنین مشکلی میشود. هندیپور، روانشناس و مشاور به بعضی از مشکلات شبکههای اجتماعی اشاره میکند و به زوجها میگوید چطور میتوانند از این مشکلات دور بمانند و زندگی مشترک غنیتری داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طلاق عاطفی را جدی بگیرید
وقتی یکی از همسران بهطور افراطی به اینترنت پناه میبرد این احتمال وجود دارد که دوری و جدایی عاطفی پیش بیاید. گاهی روابط زوجها غنی نیست. وقتی طرفین هر ارتباط برای رابطهشان ارزش قائل باشند و راه و روش برقراری ارتباط با همسرشان را بدانند، بیش از حد در فضای مجازی غرق نمیشوند. بهطور مثال شرایطی را تصور کنید که مرد به خانه میآید و دوست ندارد درباره کار و امور روزمره با همسرش صحبت کند و در کل از صحبت اجتناب کرده و ترجیح میدهد در خلوت خود وقت بگذراند. شاید هم جنس صحبتهای همسرش- مثلا درباره یک مهمانی- برای او جذاب نباشد. درنتیجه رابطه متوقف میشود. وقتی دو نفر حرفی برای گفتن ندارند ورود به دنیای مجازی مانند فیسبوک جذابتر میشود. نکته کلیدی این است که آدمها بهواسطه اینکه موجوداتی اجتماعی هستند، گاهی اوقات میخواهند حضورشان را احساس کنند و بدانند که وجود دارند. فیسبوک و شبکههای اجتماعی این امکان را برای افراد فراهم میکند که افکار و نظراتشان دیده شود.
چه کنیم که شبکههای اجتماعی باعث جدایی نشود؟
به فکر غنیسازی زندگی باشید
برای داشتن ارتباط بهتر با همسرتان و پیشگیری از جدایی عاطفی توصیه میشود که در طول هفته برای خودتان برنامههای متنوعی ترتیب دهید. پیادهروی، طبیعتگردی، دورهمیهای دوستانه و خانوادگی، رفتن به تئاتر و سینما، کارهای مشترک، فعالیتهای جداگانه و... زندگی زوجها را از حالت تکبعدی خارج کرده و ارتباطات را غنیتر میکند. علاوه بر این هر کدام از ما باید ببینیم جریان زندگیمان چگونه است؟ آیا در جریان طبیعی زندگی ما اتفاقی افتاده که اینقدر به سمت فضای مجازی رفتهایم؟ از خودتان بپرسیدچه کار میکنید؟ به این پرسش پاسخ سطحی ندهید، کمی عمیقتر آن را دنبال کنید.
برای فرار از واقعیت به اینترنت پناه نبرید
ازدواج به این معنی نیست که با ورود به زندگی مشترک قرار است از دنیای مجازی فاصله بگیریم. در ازدواج هر فردی باید حیطه شخصی خودش را داشته باشد اما آنچه در حال حاضر شاهد هستیم رها کردن ارتباط توسط زوجهاست. باید ببینیم چرا طلاق عاطفی اتفاق افتاده و افراد برای جبران آن به سمت اینترنت و فضای مجازی رفتهاند؟ اینترنت مرهمی برای درمان زخــمهای زندگی مشترک نیست بلکه راه فراری است که بعضی از زوجها آن را انتخاب میکنند. اگر زندگی مشترک غنی باشد اشکالی ندارد که مثلا یکی از زوجها شبها نیمساعت به اینترنت و شبکههای اجتمای سر بزند و در روابط مشکلی ایجاد نمیکند.
عادتها را مدیریت کنید
هر آدمی باید نسبت به خودش یک «خودنظارهگری» داشته باشد. ببیند به چه چیزهایی عادت دارد و به چه عادتهایی نزدیک میشود. در حال حاضر استفاده از اینترنت و فضاهای مجازی به عادت هم تبدیل شده است. ببینیم چطور میتوانیم این عادتها را مدیریت کنیم؟این موضوع نکتهای است که همه ما بهتر است به آن توجه کنیم.
حد و مرز خیانت اینترنتی را بشناسید
در جایی میبینیم که آدمها علاوه بر اینکه به فضای مجازی پناه میبرند، وارد خیانت و روابط خارج از ازدواج هم میشوند. خیانت ابعاد مختلف دارد که خیانت اینترنتی هم یکی از آنهاست. هر رابطه پنهانی که یک فرد متاهل با جنس مخالف داشته باشد، از مصادیق خیانت است. بعضی از افراد برای جبران آنچه در رابطه خودشان وجود ندارد به فضای اینترنت وارد میشوند و در جستوجوی رفع کمبودهایشان هستند. بهطور مثال وقتی مردی از این موضوع شکایت میکند که همسرش با او صحبت نمیکند یا برای شنیدن صحبتهایش وقت ندارد، برای رفع این نیاز به فضای مجازی پناه میبرد. درنتیجه گپ و گفتوگوهای اینترنتی برایش جذاب میشود. درنهایت ممکن است این روند، زندگی مشترک بعضی از زوجها را با مشکلات جدی روبهرو کند.
گذشته عاطفی تان را زنده نکنید
یکسری از روابط به عنوان روابط خاص، عاطفی و معنادار در زندگی گذشته افراد وجود دارند. اگر آدمها تسویهحساب مناسبی با آن رابطهها نداشته باشند پرونده قبلی در ذهنشان باز میماند و شاید در فضای مجازی هم به دنبال پیدا کردن نامزد، همسر یا روابط عاطفی سابقشان باشند.
ذهن آدمیزاد معمولا بهطور کامل از گذشته رها نمیشود. بهویژه روابطی که خاطره خوبی بودهاند در ذهن ما ماندگاری بیشتری دارند. البته بازگشت به روابط اجتماعی گذشته در دنیای مجازی، همیشه هم دردسرساز نیست. بهطور مثال ممکن است فردی از حضور در اکیپهای دانشجویی خاطره خوبی داشته باشد و در اینترنت و شبکههای اجتماعی همکلاسیهای سابقش را پیدا کند. در این شرایط شاید رابطههای اجتماعی مناسبی شکل گیرد که اگر در قالب ارتباطات شخصی خاص و پنهانی نباشد برای زوجها مشکلی ایجاد نمیکند.
در گذشته فضای مجازی وجود نداشت ولی موضوع خیانت سالهاست که به شکلهای مختلف دیده میشود. فضای مجازی صرفا بهعنوان بهانهای برای باز کردن پروندههای قبلی مطرح میشود. فردی که در ذهنش رابطه را آنالیز و بررسی نکرده و تکلیفش با رابطه قبلی مشخص نیست، وقتی وارد ارتباط بعدی میشود پس ازگذشت مدتی از رابطه ممکن است به وسیله راههای دیگری بخواهد با گذشتهاش ارتباط داشته باشد. بهطور مثال از محله آن فرد بگذرد و خاطرهها را یادآوری کرده یا حتی در محدوده محل کار آن فرد دیداری تازه را جستوجو کند.
بنابراین در فضای مجازی فقط محیط مهیاست. به همین دلیل در این فضا نیاز داریم که آدمها رشد و بلوغ شخصیشان را دنبال کنند. به این معنا که آگاه باشند ممکن است در فضای فیسبوک خیلی از آدمها را پیدا کنند ولی آیا اینقدر به خود اعتماد دارند که وقتی فردی که با او خاطراتی دارنــد یا رابطــهای داشتهانـد در بین دوستان باشد به سمت ایجاد رابطه خاص و پنهانی نروند و اینکه اگر چنین شرایطی برای همسرشان پیش بیاید این وضعیت را میپذیرند؟
به دنبال محدودیت همسرتان نباشید
بهتر است به دنبال محدود کردن همسران نباشید. آنها باید خودشان آگاه باشند که در چه شرایطی قرار دارند و چه کاری انجام میدهند؟ چه خلأهایی را جبران میکنند؟ در عین حال بهتر است هر فردی به این فکر کند که ازدواج و تشکیل خانواده فقط جشن و مراسم نیست. متاسفانه خیلی از مشکلات پس از ازدواج بهوجود میآیند. مثلا ممکن است پسر و دختر در دوران نامزدی مشکل خاصی نداشته باشند اما بعد از عقد یا ازدواج مشکلاتشان نمایان شود. شاید یکی از دلایل بروز چنین شرایطی جای خالی آموزش باشد.
از سوی دیگر گروهی از افراد برای پرکردن بخشی از تنهاییشان به ازدواج پناه میبرند. وقتی هر کدام از زوجها بعد از ازدواج همچنان در فضای مجازی به زندگیشان ادامه دهند پس لزوم این وصلت چیست؟ اگر هدف از ازدواج فقط بقای نسل باشد آنگاه ارزشهای انسانی مانند صمیمیت، همدلی و مراوده زیر سؤال میرود. آدمها اول باید ببینید تکلیفشان با خودشان چیست؟ هر فردی از ظرفیت خویش آگاه است و میداند با چه مقدار قلقلک روانی ممکن است تحریک و دچار لغزش شود. این موضوع مهمتر از این است که طرف مقابل را از ورود به شبکههای اجتماعی منع کنیم. بهطور مثال در بعضی از زوجها میبینیم که یکی از همسران به دیگری میگوید:« من دلم نمیخواهد تو در فضای مجازی و سایتهای شبکههای اجتماعی باشی. اگر میخواهی باید با تصویر و اسم مستعار بروی و در کنار من.» این حالت محافظت و نگهبانی بیمارگونه است چون به دلیل ترسهای خودمان فردی را از یکسری حقوق اجتماعی منع میکنیم. اگر خودمان رشد یافته باشیم و فردی را انتخاب کنیم که او هم به حدی از رشد یافتگی رسیده باشد، چنین در خواستهایی مطرح نمیشود.
حساسیت همسرتان را زیاد نکنید
صداقت میان زوجها اهمیت زیادی دارد. البته صداقت به این معنا نیست که اگر یکی از زوجها در فیسبوک متوجه شد فردی خواستار دوستی و ارتباط بیشتر با اوست، موضوع را سریع به همسرش بگوید. میتواند خودش این درخواست را رد کند و لازم نیست موضوع را با همسرش در میان بگذارد. به این ترتیب حساسیتهای بیمورد ایجاد نمیشود.گاهی اوقات افراد وارد بازیهایی میشوند و به خودشان میگویند که نمیخواهم با او رابطه برقرار کنم ولی عملا وارد رابطه شخصی و پنهانی میشوند که میتواند زمینه خیانت و جدایی عاطفی را فراهم کند.
منبع:مجله زندگی ایده آل
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۵۰۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ربیعی: تعطیلی شنبه توطئه نیست
دکتر علی ربیعی با بیان اینکه وقتی هر پدیدهای را محدود میکنیم و در جایی را میبندیم، چه هدفی داریم! وقتی با چشممان میبینیم اهدافمان محقق نمیشود، تداوم سیاستها چیست؟ گفت: هدف بستن فضای مجازی چیست؟ مگر سنجشها نشان نمیدهند که مردم تا چه میزان بالایی از فیلترشکن استفاده میکنند و نه از صداوسیمایی با این بودجه کلان! پس این محدودیتها و اختلالها چه خاصیتی دارند! همه تان هم که در شبکههای مجازی حضور دارید و تیک آبی و خاکستری هم میگیرید! این هم از آن تناقضها است!
به گزارش جماران، دکتر علی ربیعی، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی که در نشست «بررسی تاثیر سیاستهای اقتصادی و اجتماعی در رشد و توسعه اقتصادی در فضای فناوری اطلاعات» که از سوی گروه علمی تخصصی اقتصاد رسانه «انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات» برگزار شده بود، سخن میگفت، با بیان اینکه متاسفانه از روز اولی که اینترنت در کشور ما آمد، دائما به دنبال آسیب شناسی بودیم و بحثهای اندکی به مساله فرصتهای نهفته در آن پرداختند، گفت: این نگاه عمدتا ناشی از سطح فردی و بررسی تاثیر آن بر رفتارهای فردی بوده و از روز اول با نگاه آسیب شناسانه به سمت آن رفتیم و تنها حوزهای که برای ما اهمیت داشته، رفتارهای فردی بوده است. در واقع با مشاهده رفتارهایی که خلاف سنتها و ارزشهای مالوف ما بوده، نوعی احساس خطر ایجاد شده است.
دوران دو رئیس قبلی قوه قضائیه، یکی از دورانهای بسیار تلخ فضای مجازی بودوی با بیان اینکه در سطح بعد باید آیین نامهها و سیاست گذاریها را بررسی کرد، توضیح داد: برای نمونه، قانون مجلس و آیین نامههایی که قوه قضائیه مطرح میکند به این مسائل میپردازند و دوره دو رئیس قبلی قوه قضائیه، یکی از دورانهای بسیار تلخ فضای مجازی بود و بیشترین فشارها بر گسترش فضای مجازی در این دورانها سامان گرفته بود.
ربیعی با تاکید بر ضرورت توجه به فلسفه حکمرانی فضای مجازی و حوزه تکنولوژیهای اطلاعاتی و ارتباطی، گفت: فهم این سطح به ما کمک میکند که دریابیم چه اتفاقی در حوزه سیاست گذاریها و همچنین رابطه مردم با فضای مجازی و تکنولوژی اطلاعاتی میافتد. درک این سطح به ما برای فهم علل اتفاقات کمک میکند. به تعبیری باید بررسی کرد عوامل و عناصر اصلی فلسفه حکمرانی دیجیتال و تکنولوژیهای ارتباطی، چه عواملی هستند.
وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: میان رویکردها و استراتژیهای فلسفه ساز حکمرانی کشور، میان استراتژی بقا و توسعه گرفتار شده ایم. این وضعیت کنشها و سیاستهای ما را تحلیل میکند. از دهه ۷۰ این بحث بود که آیا میخواهیم خودمان را کماکان بسط دهیم به سطح جهان را قدرت خود را حفظ کنیم، آن زمان جمعبندی شد که ما هم توسعه و هم بقا میخواهیم. اما متاسفانه در روندی که طی شد، فلسفه بقا بر فلسفه توسعه کشور چربیده است.
از ساحت تکنولوژیهای ارتباطی امنیت زدایی کنیموی توضیح داد: وقتی فلسفه حکمرانی ما بقا است، تمام تکنولوژیها بر اساس آن سنجیده میشود. استارتاپها را این گونه ارزیابی میکنند. نسبت مردم با فضای مجازی، در همین ارتباط سنجیده میشود. ما باید این نکته را درک کنیم؛ میتوانستیم درباره تکنولوژیهای اطلاعاتی و فضای مجازی بحث اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و امنیتی کنیم، اما استراتژی بقا ما را به سمتی برده است که سیاستهای امنیتی بر سایر سیاستها در امر فضای مجازی چربیده و این گرفتاری اصلی ما است.
باید از ساحت تکنولوژیهای ارتباطی امنیت زدایی کنیم. وقتی نگاه و فلسفه این گونه جلو میرود، به رغم هر اسمی که بر توسعه میگذاریم، تحمل الزامات و نتایجش را نداریم و بنابراین عملا به جایی نمیرسیم؛ چرا که فلسفه بقا حاکم است.
ربیعی با بیان اینکه بنیانهای نظری و فلسفه وجودی حکمرانی ما گسترش پهنای باند اینترنت را بر نمیتابد، خاطرنشان کرد: حکمرانی ما میگوید پهنای باند را میخواهم، اما نه میتواند الزامات آن را رعایت کند و نه از نتایجش خوشش میآید؛ بنابراین پهنای باند ما عملا دچار مشکل میشود. آثار توسعه در فضای مجازی متاثر از این دیدگاه است و با جزمیتی که وجود دارد، شرکتهای استارتاپی ما تهدید محسوب میشوند.
در حالی که اگر همه جهان بگویند هوش مصنوعی، آینده اقتصاد جهان و ثروت جهان تعداد مشاغل ما در خدمات شبکههای اجتماعی و فضای مجازی است، چون آن نگاه میترسد، استارتاپ به جای اینکه سکو و جهش توسعه و اقتصاد کشور باشد، جهش وابستگی کشور و جهش دیدگاههایی که ارزشهای نامالوف را دنبال میکنند تلقی میشود.
جریان پرقدرتی سالهاست که مقابل حاکمیت تفکر توسعه و پیشرفت ایستادهوی با بیان اینکه جریان پرقدرتی سالهاست که مقابل حاکمیت تفکر توسعه و پیشرفت ایستاده و در عمل صرفا استراتژی «بقا» را دنبال میکند، تاکید کرد: عنصر اصلی تاثیرگذار بر سیاستگذاری این نکته است که ما دائما و ناچارا به فراز و نشیب و کشاکش و آیین نامههای مختلف میرسیم که متاثر از این عامل در حکمرانی است.
در این نشست که در دفتر روزنامه شرق برگزار شد، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ارزیابی از فضای مناسب کار برای کارآفرینی در کشور، اظهارداشت: درباره اینکه چرا شکست خوردیم و کجاها موفق بودند، بحثهای زیادی میشود. در حالی که این مساله بسیار ساده است. از دوره ۷۶ تا ۸۴ را میتوانیم بررسی کنیم، دوره ۹۲ تا ۹۷ هم بررسی کنیم.
نیازی به تحلیل و واکاویهای عمیق نداریم. این دو دوره که در آن سیاستها جامع نگر هستند و روابط بین الملل درست است و جامعه مدنی نفس میکشد، درخشانترین دوران اقتصادی همان دوران است. از ۹۴ تا روی کار آمدن ترامپ، شکوفاترین دوران استارتاپی در ایران را داشتیم، شرکتهای دانش بنیان هم دوران خوبی داشتند.
اما اکنون با بازی با کلمات، بحث دانشگاههای «حکمت بنیان» را مطرح میکنند و روشن نیست که این شاخص چگونه میخواهد سنجیده شود.
با تعابیری مانند دانشگاه «حکمت بنیان»، دل خوش میکنندربیعی گفت: با این کلمات که فریبایی دارد، دل خوش میکنند و تحت پوشش آنها آسوده میخوابند و تصور میکنند این کلمات برای ما خوشبختی و سعادت میآورند!
وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: یک تفکر ما را نیازمند توسعه و پذیرفتن نتایج و الزامات آن میداند و معتقد است باید برای مدیریت نتایج آن برنامه ریزی درست کرد، اما ما، چون در این حوزه وارد نمیشویم، با بخشهای سنتی وارد چالش نمیشویم و چالش ما با بخشهایی است که مرتبط با فضای ارتباطی مبتنی بر شبکههای اطلاعاتی است.
تعطیلی شنبه توطئه نیستربیعی با بیان این اعتقاد که بسیار تاکید کرده ایم که تغییر سبک زندگی که در خیابان میبینید، توطئه نیست، بلکه تغییر ارزشها است، تصریح کرد: اینگلهارت هم مطالعه کرده و میگوید کل جوامع این تغییرات را دارند. در هر جامعهای به شکلی است. تعطیلی جمعه و شنبه توطئه نیست بعد هم فضای مجازی را محل این توطئه تصور میکنند.
آنچه امروز میبینیم، نتیجه سیاستهایی است که خود ما اعمال کرده ایمبه گفته وی؛ تغییر ارزشی را میبینند، اما، چون علت یابی نمیتوانند بکنند، آن را توطئه میدانند. در حالی که بخشی از تغییرات ارزشی، جهانی و طبیعی است. بخشی از آن هم حاکی از سیاستهای خود ما است. آنچه که امروز میبینیم، نتیجه سیاستهایی است که خود ما اعمال کرده ایم.
ربیعی با بیان اینکه شرکتهای استارتاپی زمینه ساز ایجاد نوعی پیوندهای جهانی هستند که ما نه به الزامات آن تن میدهیم و نه نتایجش را میپذیریم، اظهارداشت: فضای شرکتهای استارتاپی در میان ۸۰ میلیون نفر جمعیت تنگ است و فضای جهانی را میخواهد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه اقتصاد آینده، بدون اقتصاد دیجیتال، ناقص است، توضیح داد: بیشترین میزان اشتغال را ما در آینده در بخش خدمات مبتنی بر تکنولوژی اطلاعاتی داریم. هم ثروت ایجاد میکند و هم موتور حرکت سایر بخشها میتوانند رشد و توسعه یابند و هم میزان اشتغال را رشد میدهد و هر گونه کوتاهی در این زمینه رفتاری غیرامنیتی است که در واقع امنیت کشور و اشتغال و ثروت اندوزی کشور را به خطر میاندازد.
سخنگوی دولت پیشین ادامه داد: وقتی هر پدیدهای را محدود میکنیم و در جایی را میبندیم، چه هدفی داریم! وقتی با چشممان میبینیم اهدافمان محقق نمیشود، تداوم سیاستها چیست؟ هدف بستن فضای مجازی چیست؟ مگر سنجشها نشان نمیدهند که مردم تا چه میزان بالایی از فیلترشکن استفاده میکنند و نه از صداوسیمایی با این بودجه کلان! پس این محدودیتها و اختلالها چه خاصیتی دارند! همه تان هم که در شبکههای مجازی حضور دارید و تیک آبی و خاکستری هم میگیرید! این هم از آن تناقضها است!