به نقل از «وانا»

دلایل سفر عمران خان به عربستان چه بود؟

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۷۲۱۹۴

به گزارش وانانیوز، 

یارگیری و یا گروکشی، ترفندی است که حاکمان سعودی ها همواره در زمان فشارهای منطقه ای و جهانی به ویژه سرخوردگی از سیاست های تهاجمی خود، به آن متوسل می شوند.

رسانه های پاکستانی که روز جمعه دیدارهای عمران خان در جریان سفر رسمی به عربستان با ملک سلمان و محمد بن سلمان پادشاه و ولیعهد سعودی را بازتاب دادند ضمن اشاره به سفر وزیر امور خارجه آمریکا به ریاض، نوشتند: آمریکا و پاکستان از عربستان حمایت کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نخست وزیر پاکستان نیز ضمن گفت وگو با ولیعهد سعودی درباره حملات اخیر به تاسیسات نفتی آرامکو، همان مواضع اسلام آباد مبنی بر حمایت از ریاض در صورت هرگونه تهدید علیه حرمین شریفین، را تکرار کرد.

بدقولی حاکمان سعودی برای اجرای وعده های خود جهت سرمایه گذاری در پاکستان، تجدیدنظر در نگاه خود در قبال تحولات شبه قاره و حمایت علنی از اسلام آباد در بحث کشمیر شاید عمده دلایل سفر اخیر عمران خان به عربستان باشد جایی که وی از مواضع ریاض درباره تحولات اخیر در خلیج فارس حمایت کرد.

اختلاف نظر اعراب حاشیه خلیج فارس با پاکستان به رغم روابطی که به گفته طرفین بسیار محکم و سازنده است، حتی در سخنرانی اخیر عمران خان خطاب به مردم پاکستان نیز روشن بود.

نخست وزیر پاکستان اوایل شهریورماه امسال گفت: اگر برخی از کشورهای اسلامی به دلیل منافع تجاری و یا بحثی دیگر پشتیبان پاکستان نیستند ما نباید مایوس شویم.

وی همچنین طی مقاله ای که در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شد، با اشاره تلویحی به متحدان عربی پاکستان که همزمان روابط بسیار قوی با هند در حوزه های اقتصادی و سرمایه گذاری دارند، گفت: ضرورت دارد جامعه بین الملل فراتر از مزایای معیشتی و تجاری فکر کند؛ در غیر این صورت ممکن است وضعی همانند جنگ جهانی دوم به وجود آید اما این بار تهدید جنگ هسته‌ای در میان است.

با این حال عربستان و امارات با وجود اعزام وزرای امور خارجه خود به اسلام آباد برای دلجویی از پاکستان، موضعی که باعث دلگرمی این کشور شود از خود نشان نداده و تنها به تکرار بر اظهارات تشریفاتی محدود است.

به نظر می رسد عمران خان پیش از سفر به نیویورک جایی که وی قرار است در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرده و بیشترین تمرکز خود را بر کشمیر قرار دهد، به دنبال یارگیری و جلب حمایت عربستان و برخی متحدان خود در منطقه است.

رسانه های پاکستانی، روابط دوجانبه، تحولات مربوط به حملات آرامکو و بحران کشمیر را محور گفت وگوهای عمران خان در دیدار با حاکمان سعودی عنوان کردند در حالی که منابع آگاه چند روز پیش ازسفر نخست وزیر پاکستان نوشتند: سعودی ها برای سرمایه گذاری در پاکستان ملاحظاتی دارند که باعث شده وعده آنان تا امروز محقق نشود به همین دلیل نخست وزیر پاکستان با سفر به عربستان این ماجرا را دنبال می کند.

ولیعهد سعودی بیست و نهم بهمن سال گذشته سفر دو روزه رسمی به پاکستان انجام داد و در پایان دو کشور چند قرارداد و یادداشت تفاهم نامه همکاری برای سرمایه گذاری ۲۰ میلیارد دلاری ریاض در پاکستان امضا کردند.

بن سلمان همچنین بنا به درخواست عمران خان نخست وزیر پاکستان مبنی بر ارائه تسهیلات به کارگران و زندانیان پاکستانی موجود در عربستان، دستور آزادی دو هزار و ۱۰۷ زندانی پاکستانی را صادر کرد.

این دستور آزادی در حالی صادر شده است که به رغم گسترش روابط سیاسی و اقتصادی ریاض و اسلام آباد در سال های اخیر، تاکنون تغییری در وضعیت اتباع و کارگران پاکستانی در این کشور ایجاد نشده است.

برخی از کارشناس روابط خارجه و راهبردی پاکستان درخصوص اهداف حاکمان سعودی برای میزبانی از عمران خان که برای چهارمین بار به این کشور سفر کرده، می گویند که ریاض در قبال کشمیر و یا توسعه همکاری ها با پاکستان، به دنبال پشتیبانی اسلام آباد از سعودی و تحولات فعلی در خلیج فارس است.

سردار آصف احمد علی وزیر پیشین امور خارجه پاکستان و ژنرال امجد شعیب مقام سابق ارتش پاکستان در میزگرد نشریه پاکستانی 92 گفتند: مواضع عربستان در قبال بحران کشمیر تا امروز شفاف نیست در عین حال ریاض و ابوظبی از روابط قوی اقتصادی با دهلی نو برخوردار هستند بنابراین اگر سعودی ها بخواهند می توانند برای حل تنش ها در جنوب آسیا نقش آفرینی کنند.

به گفته برخی از ناظران سیاسی در پاکستان، متحدان عربی این کشور به ویژه ریاض ظرفیتی برای کمک به حل اختلافات میان اسلام آباد و دهلی نو ندارد و هدف  فقط بهره برداری و ایجاد هیاهو در منطقه است.

با این حال چهارمین سفر نخست وزیر پاکستان به عربستان  می تواند دلایل زیادی داشته باشد که ابتدایی‌ترین دلیل آن بدهی های ده ها میلیارد دلاری دولت پاکستان و کسب حمایت مالی ریاض از دولت اسلام آباد که ۱۳ ماه از تشکیل آن می گذرد است.

رسانه‌های پاکستان هیچ اشاره‌ای به جزییات گفت وگوهای خان با حاکمان سعودی یا وعده کمک مالی آنان به اسلام‌آباد نکردند و جزئیات سفر به نوعی پنهان ماند.

نخست وزیر پاکستان این روزها با چالش‌های مختلفی از جمله مشکلات اقتصادی فراوان، بدهی خارجی، تنش ها با هند، کمبود آب و جمعیت رو به رشد مواجه است.

با این حال اصلی ترین چالش پیش دولت عمران خان، پرداخت بدهی‌های خارجی و حل مشکلات معیشتی پاکستان است و بر اساس نظر تحلیل گران اقتصادی، پاکستان برای کاهش برخی از این مشکلات، همچنان نیاز شدید به دریافت کمک های خارجی دارد.

 

 

 

منبع: وانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت vananews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «وانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۷۲۱۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا سعودی‌ها بازیگردان بازار نفت جهان هستند؟/ سه «بزرگترین» نفتیِ دنیا در عربستان

در سال‌های اخیر، عربستان سعودی ثابت کرده که هنوز هم بزرگترین نفوذ را در بازارهای نفت دارد، زیرا توانسته با اعمال قدرت در ائتلاف اوپک پلاس تا حدودی مانع از کاهش قیمت نفت شود. البته سعودی نه تنها رهبری خود را در بازارهای نفت، بلکه پیشگامی جهانی خود در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، هیدروژن و افزایش بهره وری انرژی را ثابت کرده است.

به گزارش انرژی پرس، عربستان سعودی بزرگترین تولید کننده نفت در بین اعضای اوپک و بزرگترین کشور صادرکننده نفت خام در جهان است و با وجود اینکه این کشور دومین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان پس از ایالات متحده بوده، اما بیشترین ظرفیت تولید نفت خام را دارد.

به عبارت دیگر، اگر عربستان تصمیم بگیرد، با ظرفیت کامل تولید خود به بزرگترین تولیدکننده نفت در جهان تبدیل خواهد شد. صرف نظر از رتبه سعودی در تولید و صادرات نفت، این کشور بیشترین تأثیر را بر بازارهای جهانی نفت دارد، زیرا تنها کشوری است که می‌تواند تولید خود را در مقادیر زیاد بالا یا پایین تغییر دهد و این به کمک سیاست نفتی آن بوده که مستلزم در دسترس بودن ظرفیت تولید مازاد حداقل دو میلیون بشکه در روز برای مواقع اضطراری است.

بر اساس داده‌های اوپک، عربستان دومین ذخایر بزرگ اثبات شده نفت در جهان پس از ونزوئلا را دارد که در پایان سال ۲۰۲۳ به ۲۶۷.۲ میلیارد بشکه رسید و تقریباً نسبت به سال ۲۰۲۲ تغییری نکرده است. در کنار این داده ها، عربستان ویژگی های مهمی در بازار نفت دارد که جایگاه آن در این حوزه را تحکیم می‌بخشد که در ادامه به آنها اشاره می‌شود.

بندر راهبردی راس تنوره

بزرگترین بندر صادراتی نفت جهان در عربستان بخش بزرگی از تقاضای جهانی نفت خام به میزان حدود ۷ درصد را تامین می‌کند. بندر «راس تنوره» در عربستان بزرگترین بندر نفتی جهان است و تمام گریدهای نفت خام عربستان به غیر از میعانات گازی و سایر فرآورده‌های نفتی از طریق آن بارگیری می‌شود.

بندر راس تنوره اصلی‌ترین بندر صادرات نفت عربستان به خلیج فارس بوده و پایانه‌های آن از اهمیت بالایی برخوردار است. براساس داده‌های اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده (EIA)، ظرفیت بارگیری در پایانه راس تنوره حدود ۳.۲۸ میلیون بشکه در روز و همچنین ظرفیت ذخیره‌سازی ایستگاه راس تنوره حدود ۳۳ میلیون بشکه نفت خام است. اسکله‌های آن تانکرهایی با حجم ۵۰۰ هزار تن را در خود جای داده و از طریق آن می‌توان همه گریدهای نفت خام به جز نفت خام سبک عربی را بارگیری کرد.

بزرگترین بندر صادرات نفت جهان تحت مدیریت آرامکو است که بزرگترین تاسیسات فرآوری نفت جهان و شبکه گسترده‌ای از خطوط لوله را مدیریت می‌کند. ظرفیت صادرات عربستان بر اساس ۴ ایستگاه صادرات نفت است که عبارتند از راس تنوره، رأس الجویمه، ینبع و ینبع جنوبی. اما بندر راس تنوره به تنهایی ۹۰ درصد از آن را به خود اختصاص می‌دهد.

این بندر شامل دو اسکله اصلی است که بر روی آب‌های خلیج‌فارس امتداد دارد، همچنین شامل جزایر مصنوعی بوده که تعداد زیادی نفتکش در اندازه‌های متوسط ​​و غول‌پیکر را در خود جای می‌دهد تا صادرات مقادیر بالای نفت خام عربستان را تضمین کند.

بندر  راس تنوره در منطقه شرقی عربستان در خلیج فارس و در سمت شمال شرقی شهر قطیف قرار گرفته و حدود ۷۰ کیلومتر با دمام فاصله دارد. در سال ۱۹۳۳، دولت عربستان قرارداد اکتشاف نفت با را شرکت ساماندر کالیفرنیا امضا کرد که به این شرکت حق کامل اکتشاف در شرق سعودی، از جمله منطقه راس تنوره را داد.

سپس دولت شروع به ساخت این بندر کرد که بعدها به بزرگترین بندر صادراتی نفت جهان تبدیل شد. کار ساخت بندر در اوایل سال ۱۹۳۹ به طور کامل به پایان رسید و اولین محموله نفت خام از بزرگترین بندر صادرات نفت جهان در اول ماه می همان سال با حضور ملک عبدالعزیز بن عبدالرحمن آل سعود و ولیعهد او – در آن زمان – شاهزاده سعود بن عبدالعزیز راه اندازی شد.

پس از آن، در سال ۱۹۴۹ این بندر شاهد تأسیس پالایشگاه راس تنوره برای صادرات فرآورده‌های نفتی از طریق آن بود، زیرا ظرفیت پالایش پالایشگاه راس تنوره بر اساس اطلاعات و داده‌های رسمی، ۵۲۵ هزار بشکه در روز است. پس از تکمیل بندر و پالایشگاه، منطقه راس تنوره مزایای فراوانی از جمله مهمترین آنها وجود بزرگترین پالایشگاه‌های نفت جهان، داشتن دو بندر نفتی، دو کارخانه گاز و گوگرد است.

قابل ذکر است که منطقه راس تنوره بازار فصلی بود که در آن محصولات بادیه نشین مانند گوسفند و پشم در آن به فروش می‌رسید و در زمستان و بهار هزاران نفر از ساکنان شهر به منظور طبیعت‌گردی و ماهیگیری به این منطقه می‌آمدند. همچنین، سواحل آن دارای موقعیت مناسب برای ماهیگیری بود.

بندر راس تنوره عربستان

بزرگترین میدان نفتی دریایی جهان

میدان سفانیه عربستان بزرگترین میدان نفتی فراساحلی یا دریایی جهان است و این کشور قصد دارد از طریق قراردادهای جدید آن را توسعه و تولید را افزایش دهد که در راستای حمایت از اقتصاد عربستان است.

آرامکو عربستان اخیرا اعلام کرده که این میدان عظیم فراساحلی در آستانه امضای دو قرارداد بزرگ به ارزش حدود ۵ میلیارد دلار برای افزایش تولید خود است، بطوریکه این شرکت وارد مراحل نهایی انتخاب پیمانکاران شاغل در زمینه‌های مهندسی، تدارکات و ایجاد زیرساخت‌های خشکی مورد نیاز برای گسترش میدان شده است.

بر اساس اعلام آرامکو در ژانویه ۲۰۲۴، با نزدیک شدن به فرآیند اعطای امتیاز توسعه بزرگترین میدان نفتی فراساحلی جهان در میدان سفانیه، این شرکت سعودی در حال تدوین بسته‌های مهندسی، خرید و ساخت در خشکی است.

روند توسعه میدان دریایی Safaniya عربستان، بخشی از استراتژی آرامکو است که هدف آن افزایش ظرفیت تولید نفت به ۱۳ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۲۷ است. میدان سفانیه در حال حاضر حدود ۱.۳ میلیون بشکه در روز تولید می‌کند، در حالی که هدف آرامکو برای توسعه آن در راستای افزایش ظرفیت تولید روزانه آن به حدود ۲ میلیون بشکه است.

این میدان در حدود ۲۰۰ کیلومتری شمال شهر ظهران واقع شده که اشاره به شهر صفانیه مشرف به خلیج فارس در نزدیکی آن واقع شده است. این میدان، حدود ۵۰ کیلومتر طول و ۱۵ کیلومتر عرض دارد و از سال ۱۹۵۷ مرکز تولید نفت خام در این کشور بوده و تا به امروز هنوز دارای ذخایر اثبات شده بزرگی است که حدود ۱۵ میلیارد بشکه نفت سنگین تخمین زده می‌شود.

تلاش برای پروژه توسعه بزرگترین میدان نفتی فراساحلی جهان مستلزم ایجاد حداقل حدود ۴ سکوی غول پیکر جمع آوری، علاوه بر ۲۹ سکوی سرچاهی، ۲۲ سکوی تزریق آب است. همچنین، بر اساس داده‌های منتشر شده توسط گلوبال دیتا، میدان سفانیه عربستان پنجمین میدان نفتی بزرگ جهان از نظر ذخایر اثبات شده و کل تولید است.

کار اکتشاف در این میدان دریایی در سال ۱۹۳۹ آغاز و یک ژئوفیزیکدان در شرکت نفتی عرب آمریکایی «آرامکو داک کر» متوجه یک میدان نفتی دریایی شد. کار اکتشاف در آن زمان آغاز و برای حدود ۱۲ سال ادامه یافت و در ۱۵ آگوست ۱۹۵۱ اولین جریان نفت در مقادیر عظیم تجاری برداشت شد.

در سال ۱۹۵۴، آرامکوی عربستان شروع به ساخت تاسیسات این میدان با هدف شروع عملیات تولید از آن اعلام کرد، اما تولید واقعی از میدان سفانیه در اواسط آوریل ۱۹۵۷ آغاز شد که بالغ بر ۵۰ هزار بشکه در روز بود و از ۱۸ حلقه چاه حفر شده توسط زمین شناسانی سرچشمه می‌گرفت.

با این حال، این مقادیر تولید شده برای مدت طولانی ادامه پیدا نکرد، زیرا تولید میدان سفانیه به سرعت و در ابتدای سال ۱۹۶۲ افزایش یافت و از ۲۵ حلقه چاه به ۳۵۰ هزار بشکه نفت خام در روز رسید.

میدان سفانیه عربستان

بزرگترین میدان نفتی جهان

میدان نفتی غوار عربستان، بزرگترین میدان نفتی جهان است که در حال حاضر ذخایر عظیمی در حدود ۴۹.۹ میلیارد بشکه را در خود جای داده و ریاض برای حمایت از نیازهای جهانی روی آن حساب ویژه باز کرده است.

این میدان، بزرگترین میدان نفتی جهان است که در فاصله ۱۰۰ کیلومتری از جنوب‌غربی شهر ظهران و در غرب شهرهای احسا و هفوف مستقر است. میدان غوار در سال ۱۹۴۸ توسط شرکت نفتی آمریکایی اکسون کشف شد.

میدان نفتی غوار در صدر فهرست ۱۰ میدان نفتی بزرگ جهان با ذخایر ثابت قرار دارد و این میدان علاوه بر ذخایر، از نظر مساحت و مقدار نفت خام تولیدی بزرگترین میدان جهان به شمار می‌رود، زیرا تولید روزانه آن – قبل از سال ۲۰۱۹ – حدود ۵ میلیون بشکه بوده که بیش از نیمی از نفت سعودی است. البته بعدا آرامکو تولید آن را به ۳.۹ میلیون بشکه در روز کاهش داد. طبق اظهارات کارشناسان، این میدان شامل همه انواع نفت است.

به باور کارشناسان، کشف بزرگ‌ترین میدان نفتی جهان به لطف بادیه نشینان بود که از موقعیت جغرافیایی منطقه آگاهی داشتند و توانستند منطقه را به طور دقیق توصیف کردند. آنها کمک بزرگی به زمین شناسان آرامکوی عربستان سعودی کردند تا موفق به اکتشاف نفت شوند. در واقع، کشف میدان نفتی غوار برای اولین بار در سال ۱۹۴۸ آغاز شد، سپس غول نفتی آرامکو به این نتیجه رسید که آن دارای ذخایر عظیمی است.

در سال ۲۰۰۵، میدان نفتی غوار به اوج تولید خود رسید تا آن را به خط مقدم تولید میادین نفتی در جهان سوق دهد. در نتیجه، غوار  به بزرگترین میادین تبدیل شد و عربستان سعودی را برای سال‌ها پس از ایالات متحده به صدر تولیدکنندگان سوق داد. به لطف انقلاب نفت شیل، آمریکا جایگاه نخست را در تولید نفت به خود اختصاص داده است.

براساس برخی از مطالعات زمین‌شناسی، غوار یک میدان طولانی است که در یک تله ساختاری قرار دارد و نشان دهنده شبکه عظیمی بوده که از جنوب به سمت شمال امتداد دارد. بنابراین، این میدان به صورت یک سازند محدب طولانی و پیوسته به طول بیش از ۲۴۰ کیلومتر، عرض ۴۰ کیلومتر و مساحت حدود ۱.۳ میلیون جریب دارای بزرگترین مخزن نفت جهان است.

در مجموع، این سه بزرگترین بازار نفت شامل بندر صادراتی، میدان نفتی و میدان دریایی نفتی جایگاه ویژه به عربستان در این بازار داده و قدرت تاثیرگذاری آن را افزایش می‌دهد.

میانگین صادرات نفت خام عربستان در سال ۲۰۲۳ به حدود ۶.۶۵ میلیون بشکه در روز رسید، این رقم در سال ۲۰۲۲ تقریبا ۷.۳۶ میلیون بشکه در روز بود. بخش نفت و گاز تقریباً ۵۰ درصد از تولید ناخالص داخلی عربستان سعودی – تقریباً با ۳۵ میلیون نفر جمعیت – را تشکیل و همچنین حدود ۷۴ درصد از درآمدهای صادراتی کشور را به خود اختصاص می‌دهد.

میدان نفتی غوار عربستان

کانال عصر ایران در تلگرام