همسرتان را به چه شیوه ای دوست دارید؟
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۷۳۱۶۹
ﻋﺸﻖ ﺑﺮای بیشتر اﻓﺮاد موضوعی ﺟﺬاب است و همه زن و شوهرها دوست دارند که زندگی عاشقانهای داشته باشند. با این حال، تعریف عشق از منظر روانشناختی آن چنان دشوار است که نمیتوان یک نسخه واحد برای خوشبختی همه در زندگی مشترک پیچید. برخی از ﻣﺤﻘﻘﺎن و روانشناسان ﺑﻪ ﺗﻌﺮیف و ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﻋﺸﻖ ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ. در ادامه و بعد از بررسی انواع علاقه به همسر، نکاتی درباره یک عشق کامل از نظر روانشناسی هم خواهیم گفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش سلامت نیوز، طبق نظریه روان شناسانه عشق «استرنبرگ»، هشت نوع شیوه وجود دارد که از طریق بررسی آنها، عناصر عشق مشخص میشود. حالا اگر میخواهید که نوع عشق به همسرتان را بدانید و تلاشی برای افزودن چاشنی خوشبختی به زندگی مشترکتان داشته باشید، باید با این هشت مورد بیشتر آشنا شوید.
فقدان عشق: در این رابطه هیچ یک از عناصر عشق حضور ندارد. این رابطه را در زندگی روزانه با مردم عادی داریم. اگر احساستان درباره شریک زندگیتان از این نوع باشد، باید گفت که رابطهتان در معرض خطر است و باید هرچه زودتر، فکری برای خروج از این حالت بکنید.
علاقهای همدلانه: این احساس زمانی دست میدهد که کشش و تعهد به مقدار کم بین شما و همسرتان وجود داشته باشد یا احتمالا اصلا وجود نداشته باشد اما صمیمیت در حد بالایی باشد. این احساسات را معمولا در خصوص دوستان صمیمی داریم.
علاقهای هیجانی: علاقههای هیجانی مانند روابط دختر و پسرها قبل از ازدواج از ویژگیهای روابطی است که در آنها هوس شدید است اما صمیمیت و تعهد در سطح ضعیفی قرار دارند. این علاقهها ماندگاری زیادی نخواهد داشت.
علاقه خالی: این عشق زمانی احساس میشود که تعهد قوی باشد اما کشش و صمیمیت در سطح پایینی قرار گیرند یا اصلا وجود نداشته باشند. این ویژگی اغلب در زوجهایی دیده میشود که مدت زیادی از ازدواج آنها میگذرد، به خاطر بچهها در کنار یکدیگر زندگی میکنند و فقط میخواهند رابطه را حتی اگر از نظر روانی و جسمی یکدیگر را ارضا نکنند، نگه دارند.
علاقه رمانتیک: این عشق در بین زوجهایی مشاهده میشود که رابطه آنها تا اندازهای تازه است و هوس و صمیمیت شدیدی بینشان وجود دارد. البته زوج هایی هم هستند که با مدیریت یک سری عوامل و به کار گیری چندین مهارت کاربردی در زندگی، این نوع علاقه را مدت بیشتری در زندگیشان ماندگار میکنند.
علاقه عاطفی: در این عشق، صمیمیت و تعهد شدید اما کشش ضعیف است. عشق عاطفی در بین زوجهایی دیده میشود که مدت تقریبا طولانی با هم هستند و از یکدیگر رضایت دارند اما جاذبه جنسی آنها از بین رفتـه و تـلاشــی بــرای بهبود آن نمیکنند.
علاقه سادهلوحانه: در این عشق، کشش و تعهد بالاست اما صمیمیت ضعیف است. عشق سادهلوحانه در زوجهایی دیده میشود که به خاطر یک عشق آتشین تصمیم میگیرند با هم ازدواج کنند، حتی اگر ویژگیهای شخصیتی یکدیگر را اصلا نشناسند. معمولا آنها پس از آنکه به هم متعهد میشوند، احساس صمیمیت میکنند. البته گاهی هم احساس میکنند که یکدیگر را دوست ندارند و عاقبت خوبی در انتظارشان نخواهد بود.
علاقه آرمانی: این عشق کامل سه عنصر را به طور سخاوتمندانه در خود جای میدهد. عشقی که همه ما آن را در خواب میبینیم. استرنبرگ عقیده داشت، عشق یک مثلث است و بهترین حالت عشق به مثلث متساوی الاضلاع شباهت دارد. به بیان دیگر برای تجربه عشق کامل یک انسان، یعنی عشقی که تمام اوصاف عشق را در بر داشته باشد به سه مولفه و سه عنصر نیاز است: صمیمیت، هوس و تعهد. در واقع عشق از این دیدگاه زمانی بهترین حالت را خواهد داشت که هر یک از سه عنصر را تقریباً به طور یکسان شامل شود اما تعریف این سه عنصر عشق چیست؟
صمیمیت: جزء عاطفی است و شامل احساس نزدیکی و اشتراک احساسات است که عنصری هیجانی است. ارتباط محبتآمیز، ابراز علاقه به سلامتی طرف مقابل و میل به پاسخ متقابل همسر را شامل میشود.
شهوت، شور و هیجان: جزئی انگیزشی و شامل جاذبه جنسی و احساس شاعرانه عاشق بودن است.
تعهد: با داشتن این عنصر از عشق، طوری به رابطه خود اهمیت خواهیم داد که برای حفظ آن حاضر میشویم هر کاری انجام دهیم. همین تعهد است که ما را وادار میکند تا از همه توفانهای موجود در مسیر رابطه بگذریم و این تعهد در بین زن و شوهرهایی که زندگی مشترک بلند مدتی پشت سر گذاشتهاند، شدیدتر و عمیقتر است. قابل توجه است که براساس نظریه عشق مثلثی استرنبرگ، اگر تعادل این سه در روابط به هم بریزد مفهوم جدیدی از عشق شکل می گیرد که با مفهوم عشق کامل تفاوت دارد. مثلا اگر فردی در قبال فرد دیگر فقط احساس صمیمیت داشته باشد، اینجا بین دو نفر تنها و تنها رابطه دوستانه و اجتماعی به وجود خواهد آمد و اگر تنها شهوت، شور و هیجان باشد، عشقی صرفا برای تخلیه نیازهای جنسی شکل خواهد گرفت و اگر شهوت، شور، هیجان و همچنین صمیمیت باشد اما تعهد در آن رابطه نباشد، ما شاهد یک عشق رمانتیک خواهیم بود.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۷۳۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هفت نکته برای کاهش وزن اگر فکر میکنید «ژن چربی» را دارید
فرارو- اگر شما یکی از بدشانسهایی هستید که از نظر ژنتیکی تمایل به پرخوری دارید این تغییرات را انجام دهید تا خطر چاقی خود را کاهش دهید. زمانی که به نظر میرسد هیچ رژیم غذایی یا اقدام ورزشیای وزن اضافی را تغییر نمیدهد شما شروع به تعجب میکنید که آیا پای عامل تاثیرگذار دیگری در میان است یا خیر. به نظر میرسد نتیجه مطالعهای تازه تایید میکند که دست کم برای برخی از ما آن عامل تاثیرگذار وجود دارد.
به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف، حدود یک نفر از هر ۶۵۰۰۰ نفر در بریتانیا نسخه معیوب ژن BSN که به عنوان "باسون" نیز شناخته میشود را دارند و حاملان آن شش برابر بیشتر در معرض چاقی هستند. نتیجه آن پژوهش نشان میدهد که با افزایش سن نسخههای معیوب این ژن تواناییِ انتقال احساس سیری به مغز را مختل میکند و منجر به کاهش کنترل اشتها میشود. آن پژوهش توسط محققان دانشگاه کمبریج انجام شده است.
نتایج پژوهش آنان نشان میدهد که داشتن ان جهش به شدت خطر ابتلا به چاقی را افزایش میدهد. در حال حاضر هیچ آزمایشی برای بررسی این که آیا شما جهش را دارید وجود ندارد و هنوز خیلی زود است که بدانید تغییرات سبک زندگی چگونه میتواند بر آن تاثیر بگذارد. با این وجود، هر ناقلی الزاما چاق نخواهد بود، زیرا ۱۰ تا ۱۵ درصد از افراد دارای این جهش وزن طبیعی خواهند داشت. با این وجود، مانند سایر ژنهای چربی (مانند MC۴R که در صورت معیوب بودن نمیتواند دقیقا به مغز ما بگوید که چه میزان چربی ذخیره شده است، یا ژن FTO که میتواند منجر به ترجیح ژنتیکی برای غذاهای پرچرب شود ترفندهای سبک زندگی ممکن است به متعادل کردن خطر کمک کنند. برای حاملان FTO که به عنوان اولین ژن مرتبط با چاقی شناخته میشود، فعالیت بدنی این بار ژنتیکی را تا ۵۰ درصد کاهش میدهد. همان طور که تحقیقات در مورد BSN (باسون) ادامه دارد در اینجا نحوه تغییر رژیم غذایی برای جبران تاثیرات افراد دارای آن جهش ژنتیکی آمده است:
۱-آن چه میخورید را ترک نکنید، اما به میزان کم تری بخوریدواقعیت اساسی این است که شما نمیتوانید وزن کم کنید مگر آن که کمبود کالری وجود داشته باشد. برای از دست دادن حدود ۶۸۰ گرم در هفته زنان باید روزانه ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ کالری مصرف کنند. این میزان برای مردان ۲۰۰۰ تا ۲۱۰۰ کالری در روز است. البته این میزان باید مطابق با سن افراد تنظیم شود. یک رژیم غذایی غنی از پروتئین و فیبر سرشار از حبوبات، ماهی و سبزیجات برگدار منجر به کاهش وزن پایدار میشود.
۲-کربوهیدرات بخورید، اما آن را با پروتئین جبران کنیداگر مصرف مواد غذاییای مانند نان سبوس دار یا سیبزمینی با پروتئین متعادل نباشد میتواند منجر به سطوح بالاتر مقاومت به انسولین شود که معمولا با شرایطی مانند چاقی، دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا همراه است. شما باید کربوهیدراتها را با پروتئین جبران کنید. مقداری پروتئین بیشتر در رژیم غذایی میتواند به شما کمک کند تا گلوکز خود را کمی متعادل نگه دارید که به نوبه خود به شما کمک میکند اشتهای تان را تنظیم کنید. نیازی به حذف هیج ماده غذاییای از رژیم غذایی تان نیست. در عوض، هدف قرار دادن اندازه مواد مصرفی اهمیت دارد. انتخابهای معقولی داشته باشید مانند جایگزینی یک کاسه برنج سفید با یک تکه مرغ یا ماهی با یک یا دو قاشق غذاخوری برنج قهوهای و سبزیجات.
۳-بیشتر اوقات میان وعده بخوریدافزودن یک میان وعده اواسط صبح و اواسط بعدازظهر به رژیم غذاییتان ضرورتی برای کاهش میزان کالری مصرفی شما ایجاد نمیکند. همراه کردن کربوهیدراتهای پیچیده مانند کیک درست شده از جودوسر با پروتئینی مانند مرغ، اشتها را کاهش میدهد و ثانیا سلولهای چربی را تشویق میکند یا حداقل به آنها اجازه میدهد تا بخشی از چربی خود را رها کنند تا دوباره به انرژی تبدیل شود و این کار را با کُند کردن هضم کربوهیدراتها و تاخیر در جذب آنها در خون انجام میدهد که به حفظ سطح گلوکز پایدارتر کمک میکند و احتمال ذخیره شدن آنها به عنوان چربی را کاهش میدهد.
۴-مشروبات الکلی ننوشیدمشروبات الکلی باعث گرسنه شدن میشود. در مقالهای که در سال ۲۰۱۷ میلادی در نشریه نیچر منتشر شد اشاره شده بود که پرخوری ناشی از نوشیدن مشروبات الکلی یک پدیده بیولوژیکی است که در پستانداران رخ میدهد. الکل هم چنین وزن را افزایش میدهد. هم چنین نتیجه تحقیقاتی وجود دارد که نشان میدهد الکل در واقع باعث کاهش سرعت آزادسازی سلولهای چربی میشود. نتیجه مطالعهای در دانشگاه لوزان نشان میدهد نوشیدن مشروبات الکلی احتمالا به ذخیره چربی و افزایش وزن دامن میزند.
۵-برای چربیهای گیاهی در مقایسه با چربیهای حیوانی اولویت قائل شویدبه نظر میرسد در این باره اتفاق نظر وجود دارد که چربیهای گیاهی به طور کلی سالمتر از چربیهای حیوانی هستند. مصرف بیشتر چربیهای غیراشباع گیاهی با کاهش ۱۶ درصدی خطر مرگ به هر دلیلی مرتبط است در حالی که مصرف بیشتر چربیهای حیوانی با افزایش ۲۱ درصدی مرگ و میر به هر دلیلی همراه است. مزایای انتخاب چربیهای گیاهی اشباع نشده (مانند آووکادو، زیتون و آجیل) در تحقیقات مشخص شده است.
۶-استرس را کاهش دهیدافزایش سطح کورتیزول (هورمون استرس) در خون باعث میشود احتمال بیش تری وجود داشته باشد که تجمع چربی را تجربه کنید. بدتر از آن افزایش وزن ممکن است استرس شما را افزایش داده و این چرخه را تداوم بخشد. با این وجود، اگر با دلایل اصلی استرس مقابله نکنید تغییر پایدار بعید به نظر میرسد.
خواب یا عدم دریافت کافی آن میتواند عامل اصلی استرس و افزایش وزن باشد. تحقیقات گسترده نشان داده که کم خوابی سیستم استرس را فعال میکند، چربی سوزی بدن را متوقف ساخته، باعث افزایش سطوح گرلین (هورمون گرسنگی) و کاهش سطح لپتین میشود که به مغز ما میگوید چه اندازه سیر هستیم. طبق نتایج مطالعات متعدد مانند نتیجه مطالعهای که در مقالهای در سال ۲۰۲۰ توسط دانشگاه اوپسالا منتشر شد خواب ضعیف باعث میشود ما کمتر به الگوهای غذایی سالم پایبند باشیم که احتمال پرخوری و افزایش وزن را افزایش میدهد. پس عادتهای خواب خود را مرتب کنید.
۷-به مصرف فیبر توجه کنیدیک فرد به طور میانگین حدود یک سوم کمتر از ۳۰ گرم توصیه شده در روز فیبر مصرف میکند. نتیجه پژوهشی منتشر شده در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داد تاثیرگذارترین عامل تاثیرگذار برای کاهش وزن در بزرگسالان دچار اضافه وزن یا چاقی در نظر گرفتن سطوح بالای فیبر در رژیم غذایی است. بخشی از کمبود مصرف فیبر به دلیل اتکای بیش از حد به مواد غذایی فوق فرآوری شده مانند نان، غلات، سسها و ماست و هم چنین بیسکویت، کیک و پیتزا است. برای تامین فیبر مورد نیاز توصیه میشود حبوبات زیادی مصرف کنید برای این منظور به سراغ نخود، عدس و آجیل بروید. البته در مصرف آن زیاده روی نکنید و حواس تان به میزان کالری مصرفی باشد. مصرف سبزیجات برگدار سبز تیره و میوههای دلچسب گزینههای خوبی برای دریافت فیبر هستند. هر میوهای با پوست ضخیم مانند سیب و گلابی سرشار از فیبر است. حتی یک سیب زمینی پخته شده خوب است به شرطی که پوست آن را بخورید در آن صورت منبع خوبی برای تامین فیبر مورد نیاز بدن تان میباشد.