آیا آلودگی خلیج فارس به معنی پایان زندگی ساحل نشینان نیست؟
تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۸۱۴۰۰
مسمومیت و آلودگی آب ناشی از رها و سرازیر شدن آلاینده ها ناشی از پساب ها و مواد شیمیایی صنعتی، منبعی برای آلودگی اکوسیستم محیطی است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از سپاس،دریای خلیج فارس تصمیم به ادامه ی زندگی دارد بخاطر ما انسان هایی که قدرش را نمی دانیم. اما اگر اجازه بدهیم محبوبیت این خبر برای ما ساحل نشینان از اهمیت بالائی و بلکه برای اولویتی مساوی با زندگی است بسیاری می گویند که خلیج فارس از دست قدر نشناسی ما بستوه آمده است و شاید ما را رها کند تا در حسرت روزهای پاک و آبی اش ، بیابانی نمکزار و منجلابی از پساب های صنعتی را تجربه کنیم و در بی تدبیری خویش سرگردان بمانیم و دیگر اثری از برکت و نعمت های مختلف آن باقی نباشد و برای هر قطره آبش دلتنگ شویم و گرد و غبار نگرانی و پشیمانی بر روی پیشانی مان بنشیند؟!
اکنون با روند موجود اهمال و بی تفاوتی نسبت به آلودگی دریا لزوم اهتمام به اتخاذ تصمیمات خوب به یک تار مو بند است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در بخش دوم این نوشتار نظر مخاطبین ارجمند را به اهمیت دریا از نگاهی اختصاصی تر جلب می کنم تا اهمیت مطلب بیش از پیش روشن گردد و در این راستا به تشریح کوتاهی از خلاصه ی موضوعی پژوهشی با عنوان چرا دریا را دوست داریم؟ علم سعی می کند تا دریابیم که چرا دوستدار آب و درصدد حفظ رابطه خود با آن هستیم:
دانشمندی بنام "استفان سندز " از کلاهخود نوآوری خود استفاده می کند تا مرکز عصبی ( EEG ) همراه را در متن ماجرا قرار دهد استفان ساندز ،متخصص زیست پزشکی که رئیس مرکز تحقیقات ساندز در کالیفرنیاست سالها به عنوان استاد بر این مبحث وقت گذاشته و از تصاویر مغزی برای مطالعه بیماری آلزایمر استفاده می کند. او با ترکیب الکتروانسفالوگرام و حرکت چشم انسان، اطلاعات بی نظیری را در مورد چگونگی پردازش انسان از طریق رسانه یا محیط زیست اطراف در ارتباط با آب عقل آبی، لحظه به لحظه داده های جدیدی را بدست ما می رساند.
فناوری تنها اخیراً امکان غوطه وری در اعماق اقیانوس مغز انسان را فراهم کرده است و با پیشرفت چشمگیر آزمایشگاه تحقیقاتی مانند کار استفان می توانیم مطالعه و درک خود را از مغز انسان گسترش دهیم تا ایده های جدیدی در مورد احساسات، همدلی، خلاقیت ، سلامتی و شفابخشی و رابطه ما با آب ارائه دهیم. اصطلاح عقل آبی برای ارتباط ذهنی آب و انسان نامیده است که به آرامش، ثبات، وحدت و یک احساس کلی خوشبختی و رضایت در هنگام دیدار از دریا یا اقیانوس اشاره دارد.تیم های تحقیقاتی مدل هایی از محیط ، ماهی و غذاهای دریایی را جمع آوری مینمایند که درسبد رژیم غذایی روزانه ساکنین ساحل قرار گرفته است. بعد از بسیاری از تجزیه و تحلیل های بالینی و بیوشیمیایی، وضعیت سلامتی مصرف کنندگان را تحت مراقبت دارد.
دانشمندان براین باورند که تمام علاقه ی ما به آب، اقیانوس ها، دریاها، دریاچه ها، رودخانه ها، حوضچه ها و حتی آبشارها به تاثیر پذیری مستقیم آن از مایع حیات مربوط می شود.وقتی در ساحل دریا و اقیانوس ایستاده ایم و به این فکر می کنیم که این بخش از طبیعت چقدر بر بینایی ، صدا، احساس ... و بوی آب چه تأثیری بر مغز ما می گذارد. ما شروع به جستجوی لحظه ای می کنیم تا با بسیاری قریب به اتفاق 80 درصد از ساکنین زمین که کنار آب روها در ابعاد مختلف زندگی می کنند همراه باشیم، زیرا این واحد محیطی عظیم روبروی ما رفاه اقتصادی، خوشبختی و آرامش را به ارمغان آورده است که لازم است بدانیم که باید چگونه آن را پاس بداریم.
ویژگی هایی در آب وجود دارد که ما را جذب کرده و متحیّر می کند. جای تعجب نیست این مایع که فراوانترین ماده روی زمین است و در ترکیب با هوا، تنها عنصری است که بقای حیات و استمرار انسان را تضمین می کند. پلانکتون در دریا ها و اقیانوسها بیش از نیمی از نیاز اکسیژن ما را تأمین می کنند. که 96 درصد آن شور و بیش از 70 درصد زمین را در بر می گیرد. به همین مناسبت بسیاری از دانشمندان سیاره ی زمین را" کره الماس آبی "می نامند زیرا یکی از ارکان حقوق انسانی وجود آب پاک و حفظ منابع پایدار آن محسوب می شود. و نیاز ما به آن ، مثل نیاز یک نوزاد به مادرش است.
آب همیشه منبعی الهام بخش ما بوده است با گوش دادن به صدای آن، با تنفس بوی دریا ، با قدم زدن در ساحل و غیره ...یاد میگیریم وبه یاد می آوریم در تاریخ بشر ما ارتباط عمیق ما با آب را از طریق آثار هنری ، ادبیات و شعر می بینیم. آب به اشکال مختلف احساس طراوت و شادابی و حتی به ما انرژی وسلامت می بخشد یا از احساس آرامش بخشی که هنگام شنیدن صدای امواج در ساحل به آن احساس می کنیم احساس تعلق به "بودن" می کنیم. تحقیقات نشان داده است که بودن در نزدیکی دریا باعث می شود احساس راحتی، آرامش، شاد و سرزنده بودن داشته باشیم ، همانطور که همه ی ما "مادر" خود را دوست داریم از نظر جسمی، عاطفی و روحی با آن و با هم در ارتباط هستیم. واقعیت وجودی مغز ما (ترکیب 80 درصدی از آب) با توجه به عوامل مختلفی از جمله آگاهی و درک ما از دریا و اقیانوس ، احساسات ، ترکیبات بیولوژیکی ، فرهنگ و همچنین محیط زیست ما به آنچه امروزه تشکیل شده است رسیده و به آن رسیده ایم تا حد زیادی وابسته به دریاست.فراتر از ارتباط تکاملی ما با آب انسان ها با احساسات امروزی شان بیش از همیشه با آن پیوندهای عاطفی و نیازمندی عمیقی دارند."پابلو نرودا می گوید:" من به دریا احتیاج دارم زیرا او چیزهای زیادی به من می آموزد. بگذارید اصلاً و همیشه در ساحل بمانیم. ما احساس کمک گرفتن، شادی و آرامش و هم زیستی رودرو نسبت به دریا داریم:" وقتی بر موج پارو می زنید شما در بالای برج بزرگ طبعیت قرار گرفته اید. "
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۸۱۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محیط زیست و پسماند از مهمترین چالشهای امروزی بشر است
پیام جوهرچی، در یادداشتی عنوان کرد: «سوم اردیبهشت مصادف با ۲۲ آوریل، به عنوان روز جهانی زمینپاک نامگذاری شده که از مهمترین رویدادهای زیست محیطی جهان به شمار میرود. مجمع عمومی سازمان ملل متحد از طریق این نامگذاری، از همهی سازمانهای بینالمللی، منطقهای و ناحیهای، جامعهی مدنی، سازمانهای غیردولتی و همهی ذینفعان مرتبط دعوت میکند تا در صورت تمایل به افزایش سطح آگاهیهای عمومی دربارهی روز جهانی زمین، اقدام کنند.
زمین و بوم سازگانهای موجود در آن، خانهی ماست. به منظور حفاظت از زمین از یک سو و تأمین نیازهای نسل امروز و فردا از دیگر سو، ناگزیر از هماهنگی انسان با طبیعت و زمین هستیم. روز جهانی زمین میخواهد به ما یادآوری کند که زمین و بوم سازگانهای آن، حیات را برای بشر و سایر زیستمندان ممکن میسازد. نامگذاری این روز، فرصتی برای بالا بردن سطح آگاهی عمومی در سراسر جهان، نسبت به چالشهایی است که سیارهی ما هم اکنون، برای تأمین رفاه و آسایش انسانها با آن روبروست. ما روز زمین را جشن میگیریم تا یادمان نرود که زندگی و تغذیهی ما، به این سیاره وابسته است.
از بین بردن منابع طبیعی و تخریب سریع محیط زیست، نتیجهی الگوهای نادرست مصرف و تولیدات ناپایدار است که منجر به پیامدهای نامطلوب برای زمین، سلامت و رفاه عمومی بشر شده است. شواهد علمی نشان داده است که شیوهی زندگی فعلی ما (به ویژه الگوهای مصرف و تولید پسماند) به شدت بر تحمل تابآوری زمین تأثیر گذاشته است.
از دست دادن تنوع زیستی، بیابانزایی، تغییرات آب و هوایی، گرمایش زمین و اختلال در برخی از دورههای طبیعی، از جمله هزینههای نادیده گرفتن فرصت تجدید حیات برای طبیعت و یکپارچگی بوم سازگانهای آن است. تحقیقات علمی اخیر نشان میدهد که از زمان انقلاب صنعتی، طبیعت به عنوان یک کالا محسوب شده که فقط به نفع مردم و برای رفع نیازهای اساسی جمعیت رو به رشد عمل کرده است و مشکلات محیط زیستی بوجود آمده را تاکنون، با استفاده از تکنولوژی حل کرده است. اما باید به یک نکته مهم توجه کنیم و آن این است که منابع این سیاره محدود بوده و بهرهبرداریهای گذشته از این منابع، دیگر امکان پذیر نیست؛ بنابراین نیازمند یک مدل پایدارتر برای تولید، مصرف و به طور کلی برای اقتصاد هستیم.
محیط زیست به صورت عام و پسماند به صورت خاص یکی از مهمترین چالشهای امروزی بشر است. فهم چالش محیط زیست ضرورت ظهور اندیشه عملگرایانه اثربخش است. فهم پدیدهها قطعاً مهمتر از حل آنهاست و اگر بدون فهمیدن بخواهیم مسائل را حل کنیم، بر دامنه مشکلات خواهیم افزود.
ایجاد یک دنیای جدید، نیاز به ایجاد یک رابطهی جدید میان انسان و زمین دارد. منظومهی شمسی به ما یادآوری میکند که همانطور که زمین در مرکز جهان قرار ندارد، ما انسانها نیز مرکز زمین نیستیم. ما همراه با بقیه زیستمندان در سیارهی زمین، در شبکهی بزرگتر مشترکی زندگی میکنیم.
از سال ۲۰۰۹، مجمع عمومی سازمان ملل با اتخاذ ۹ قطعنامه در مورد هماهنگی با طبیعت، تعریف این رابطهی تازه را بر اساس یک رابطهی غیر انسان محور با طبیعت، آغاز کرده است. این قطعنامهها، حاوی دیدگاههای مختلف در مورد ساختن یک پارادایم جدید و غیر انسان محورانه است که در آن، اساس و پایهی اقدامات درست یا غلط در مورد محیط زیست، تنها بر منافع انسان متکی نیست.
در میان انواع آلودگیها، پلاستیکها بیشترین آسیب را به کره زمین وارد میکنند. آلودگیهای پلاستیکی و میکروپلاستیکها از بزرگترین تهدیدهای زیست محیطی ما هستند که باعث صدمه به محیط زیست میشوند.
بیشترین حجم میکروپلاستیکها ناشی از زبالههای پلاستیکی مثل بطری و کیسه پلاستیکی در اقیانوسها و منابع آبی هست که در معرض تابش آفتاب و انرژی آب به ذرات کوچکتر تجزیه شده و وارد آبهای اقیانوسها و منابع آبی میشوند.
زبالههای پلاستیکی پراکنده در اقیانوسها جان میلیونها جاندار دریایی از جمله فکها، نهنگها، دلفینها، پرندگان دریایی، ماهیها، خرچنگها، لاک پشتها و بسیاری دیگر از حیوانات دریایی را تهدید میکنند.
کافی است به زیانهای این کیسهها برای سیاره ما و موجودات زنده آن، فکر کنید تا قانع شوید که استفاده از آنها باید با راهکارهای پایدارتری جایگزین شود. آمارها نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰ وزن پلاستیکهای رها شده در اقیانوسها از وزن ماهیها بیشتر خواهد شد. با این حال افزایش آگاهی مردم درباره آلودگیهای پلاستیکی کورسوی امیدی برای بهبود این شرایط است. در این راستا آئین نامه کاهش مصرف کیسههای پلاستیکی به عنوان گام اول و ابتدایی جهت کاهش آثار مخرب آنها تدوین و در هیئت دولت مصوب شد. اجرای صحیح و به هنگام مفاد این آئین نامه مطالبه عموم و سازمان حفاظت محیط زیست است.»
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی محیط زیست