Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خرداد»
2024-04-25@06:53:21 GMT

با کودکان «بیش فعال» در مدرسه چگونه رفتار کنیم؟

تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۹۷۴۳۷

خرداد: روانپزشک کودکان گفت:‌ بهتر است کودکان بیش‌فعال در ردیف اول کلاس بنشینند و از نشاندن این کودکان در مکان‌هایی که ممکن است حواس آنها را پرت کند خودداری شود.
به گزارش خرداد به نقل از فارس،مهشید رابطیان فوق تخصص روانپزشکی کودک درباره روش‌های کنترل کودکان دارای نقص توجه یا بیش‌فعال در مدرسه توضیح داد: عموم کودکان در چند هفته نخستین آغاز مدارس از هیجان یا اضطراب برخوردارند و ممکن است قوانین و چارچوب‌های مدرسه را رعایت نکنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!



وی افزود: والدیدن باید قبل از شروع مدرسه آموزش‌های لازم را برای کودک توضیح دهند و همچنین مربیان و معلمان با صبر و حوصله با این کودکان برخورد کنند.این روانپزشک ادامه داد: برخورد نامناسب، تند یا منفی و دادن تذکرهای شدید به کودک منجر به افزایش استرس کودکان می‌شود و ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه از کودک سر بزند.

رابطیان با بیان اینکه 10 درصد کودکان سنین ابتدایی به اختلال بیش‌فعالی مبتلا هستند، اظهار داشت: اعلائم این مشکل با ورود کودک به مدرسه بیشتر نمایان می‌شود به طوری که ممکن است کودک قوانین مدرسه را رعایت نکند که در این شرایط باید مربی رفتار کودک را تحت نظر قرار دهد و اگر علائم بیش‌فعالی را مشاهده کرد کودک را به مراکز مشاوره ارجاع دهد.وی تصریح کرد:‌اختلالات بیش‌فعالی اکثراً زمینه ژنتیکی دارند اما یکسری عوامل عمومی مانند دیابت، وزن کم جنین و عوارض بارداری ممکن است در بروز این اختلال تأثیرگذار باشد.

این روانپزشک کودکان با بیان اینکه علائم بیش‌فعالی معمولاً از سنین کمتر از 12 سال خود را نشان می‌دهد، گفت: عموم این علائم از دو سالگی نمایان می‌شود و والدین می‌توانند درمان را از همان دوران آغاز کنند.

رابطیان افزود: باید توجه داشته باشید که اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی با یکدیگر تفاوت دارد به طوری که کودکی که شیطنت بسیار زیادی دارد به اختلال بیش‌فعالی مبتلا بوده و کودکی که در زمان انجام تکالیف خود دقت و توجه کافی را از خود نشان نمی‌دهد دارای اختلال نقص توجه است.

وی ادامه داد:‌ والدین باید آموزش‌های لازم را در این زمینه ببینند، همچنین مراکز ما معمولاً برای مربیان چندین جلسه آموزشی برگزار می‌کند.این روانپزشک کودکان گفت: بهتر است کودکان بیش‌فعال در ردیف اول کلاس بنشینند و از نشستن در مکان‌هایی که ممکن است حواس آنها را پرت کرده خودداری کنند. همچنین تکالیف این دانش‌آموزان باید بسیار آهسته به آنها ارائه شود.

رابطیان ادامه داد: میزان تکالیف باید در حد توانایی آنها باشد و والدین در منزل لوازم مورد نیاز برای انجام تکلیف را در اختیار کودک قرار دهند تا از بهانه‌گیری کودک برای انجام ندادن تکالیف جلوگیری شود.وی در پایان گفت: درمان این کودکان باید از سن قبل از 12 سالگی آغاز شود و اصل و پایه این درمان مصرف داروهای مورد نیاز است.


برچسب ها: بیش فعال ، کودک ، مدرسه

منبع: خرداد

کلیدواژه: بیش فعال کودک مدرسه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۹۷۴۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرتناقض‌ترین سن کودک کدام است؟

آفتاب‌‌نیوز :

در این بازه سنی والدین با احساسات متنوعی سر و کار خواهند داشت. چالش اصلی کودکان 3 تا 4 ساله، افزایش کنترل خود روی عواطف فردی و ارتقا سطح استقلال به شمار می رود.

 در واقع استقلال برای یک کودک 3 تا 4 ساله مایه مباهات است و حرف اول و آخر را برای وی می‌زند. پدران و مادران کودکان 3 ساله باید به نکات مختلفی توجه کنند. به عنوان نمونه کودک در این سن تمایل زیادی به همکاری و انجام تمام و کمال مسئولیت‌هایی خواهد داشت که گمان می‌کند از پس آنها بر می‌آید. با این حال والدین نباید انتظار همکاری مداوم را از فرزند خود داشته باشند و لازم است کمی واقع گرا باشند.

علاوه بر موارد فوق، کودکان پس از 3 سالگی شروع به درک روابط علت و معلولی خواهند کرد. برای مثال آنها به مرور زمان متوجه می‌شوند که پیامد شیطنت‌های کنترل نشده، تنبیه و یا حذف یک سری از امتیازات خواهد بود.

وی همچنین در می‌یابد که رفتاهای خوب با تشویق و تایید همه جانبه شما همراه می‌شوند. بدخلقی‌های مقطعی و واکنش‌های شدید رفتاری همچنان در این بازه سنی طبیعی و شایع هستند و حتی ممکن است با غر زدن‌های مکرر روزانه نیز روبه‌رو شوید. اما در مجموع کودک به توانایی بهتری در راستای مدیریت نا امیدی، ناراحتی و احساس خشم و عصبانیت خود دست خواهد یافت.

آنها در عین حال با چالشی جدی برای کنترل صحیح خشم و اضطراب مواجه خواهند بود. گاهی اوقات همین موضوع می‌تواند بر قابلیت‌های اجتماعی و مهارت‌های عاطفی فرزندان خردسال تاثیرگذار باشد. با مرور سریع تمامی نکات نام برده می‌توان به راحتی به این نتیجه رسید که تنبیه کودکان 3 الی 4 ساله همانند سایر رده‌های سنی چه به صورت فیزیکی و چه کلامی دستاورد مطلوبی به دنبال نخواهد داشت.

راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک

 یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های مورد استفاده در خصوص کودکان 3 الی 4 ساله، مشارکت دادن آنها در کمک به انجام امور داخلی خانه یا تعریف یک سری مسئولیت‌های مشخص به شمار می‌رود. این وظایف باید تناسبی منطقی با شرایط سنی فرزندان داشته باشند و بتوانند در توسعه یکی از مهارت‌های زندگی یا آموزش نکته‌ای ویژه به کودک نقش اساسی ایفا کنند.

البته گفتنی است که نباید به هیچ عنوان کودک را به واسطه عدم پیگیری درخواست مطرح شده از جانب شما و همکاری لازم مجازات کنید. کار مورد نظر را با زبانی ساده به فرزندتان توضیح دهید و از سعی و تلاش وی برای انجام صحیح آن قدردانی به عمل آورید.

به تکرار و الگو سازی رفتار خوب بپردازید و تا جایی که می‌توانید فرزندتان را مورد تعریف و تمجید قرار دهید. لازم به ذکر است که استفاده از رویکردهای مفرح مانند بازی، قدرت بیشتری در القای الگوهای رفتاری و گفتاری مطلوب در فرزندان خواهد داشت. مثلا می توانید آهنگ مورد علاقه فرزند خود و یا آهنگی دلنشین پخش کنید و از او بخواهید تا پیش از اتمام آن، حداقل 3 مورد از مسئولیت‌های خود را انجام دهد.

اگر به سیستم‌های تشویقی و تنبیهی معتقد هستید، پیامدهای مورد نظر برای رفتارهای اشتباه فرزندان را به صورت مختصر و مفید اجرا کنید و از رویکردهای افراطی به شدت بپرهیزید. برای مثال یک کودک 3 ساله به اندازی بالغ شده است که بتواند تکنیک گوشه نشانی را برای مدت زمانی در حدود 3 دقیقه تحمل کند. توصیه می‌شود در صورت امکان به جای استفاده از سیستم های تنبیهی مانند تکنیک گوشه نشانی، از مسیر پیشگیری مشکلات را پیش از وقوع آنها برطرف کنید.

رفتارهای ممنوع برای والدین

از آن جایی که مهارت‌های شناختی کودکان با فرا رسیدن 3 سالگی دستخوش پیشرفت قابل ملاحظه‌ای می‌شود، اعمال خشونت و تنبیه فیزیکی یا کلامی فرزندان تبعات جبران ناپذیری در آینده آنها خواهد داشت. آسیب به کودکان خصوصا در اشکال جسمانی، به آنها می‌آموزد که چنین رفتارهایی کاملا عادی هستند و خودشان هم می‌توانند در صورت صلاح دید به افراد ضعیف تر زورگویی کنند. والدین باید به طور جدی محتوایی که به فرزند خود آموزش می دهند را بررسی و تجزیه و تحلیل کنند.

در برخی از موارد ممکن است کودک به هیچ عنوان صحبت‌های والدین را گوش ندهد و لجبازی بیشتری از خود نشان دهد. در چنین شرایطی معمولا والدین دچار خشم و عصبانیت می شوند و سعی می کنند با سخن‌رانی‌های طولانی فرزندان را متقاعد سازند. این در حالی است که توصیه می‌شود والدین تا جای امکان از چنین گفت‌وگ‌های دو طرفه و مخربی دوری کنند.

اگر فرزندتان بر منطق خود پافشاری می‌کند و درخواست‌های شما را جدی نمی‌گیرد، بهتر است از عبارات کوتاه استفاده کنید. به بیان دیگر تنها 1 یا 2 کلمه مناسب با بار مفهومی لازم برای تفهیم کودک 3 ساله شما کافی خواهند بود تا وی را از لجاجت مقطعی ناشی از تنش ایجاد شده جدا کنند.

یکی دیگر از مشکلات عمده پدران و مادران در برخورد با کودکان خردسال (3 سالگی به بعد)، عدم وجود صبر و بردباری کافی محسوب می شود. از آن جایی که مغز کودکان همچنان قابلیت دریافت اطلاعات و تجزیه و تحلیل بسیار سریع آنها را ندارد، شاید لازم باشد درخواست خود را چندین بار برای آنها تکرار کنید. تحمل بالا در این مسیر نه تنها ضروری است، بلکه باید تبدیل به یکی از عادات اصلی والدین شود.

در میان موارد مذکور شماری از والدین را نیز می‌توان مثال زد که توجه چندانی به حالات چهره، لحن صدا و هم سطحی فیزیکی با فرزندان خود ندارند. از جمله اصلی‌ترین نشانه‌های احترام والدین به فرزندان، نشستن و یا خم شدن هنگام گفت وگو با کودک محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید صحبت شما بیشترین تاثیر ممکن را بر فرزندتان داشته باشد، باید به این موارد جزئی توجه کنید. از حالت چهره گرفته تا لحن صدا و هم سطحی بدن، حتی در موقعیت‌های تنش زا هم به کودکان خردسال احترام بگذارید.

منبع: خبرگزاری ایسنا

دیگر خبرها

  • با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟
  • نخستین دور گفتگوهای روسیه و اوکراین با میانجیگری قطر انجام شد
  • قطع عضو؛ سرنوشت تلخ کودکان معصوم فلسطینی
  • پرتناقض‌ترین سن کودک کدام است؟
  • داریوش ارجمند: تمدن‌ها با کاهش جمعیت از بین می‌روند
  • بازی‌های رایانه‌ای منجر به آسیب جسمی کودکان و نوجوانان
  • آکنه نوزادی چیست؟
  • بهترین خبر ممکن برای بارسلونا از هلند
  • آموزش رفتار‌های صحیح ترافیکی به دانش آموزان مدارس استثنایی
  • ۶۷۸ خیر حامی کودکان تحت حمایت بهزیستی هستند