به نقل از «پارس نیوز»

سوال فلسفی فرزند خانم کارگردان!

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۱۰۹۰۷

به گزارش پارس نیوز، 

دیروز یکهو بی مقدمه از من پرسید:" تو دوست داری من چه کاره بشوم؟" جا خوردم. بچه ی مستقلی ست و معمولا از این جور سوال ها نمی پرسد. در جوابش گفتم:" نمی دانم. هر کاری که تو را خوشحال می کند." راست گفتم. هیچ وقت در رخت هیچ شغلی تصورش نکرده ام. نمی توانم تصورش کنم. "حال" و امروزش برایم مهم بوده و هست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کمی فکر کرد و گفت :"بازی کردن من را خوشحال می کند. و تلویزیون دیدن و فوتبال و قصه گوش کردن... " سعی کردم برایش کمی مقصودم را روشن تر کنم. سعی کردم از خوشحالی درونی، از صلح با خود و دیگران بگویم که فرسنگ ها دور است از خوشحالی های کاذب و دروغین و فریبندگی دنیای پرزرق و برق و مصرف زده ی امروز و این که این همه اسباب بازی که دارد خیلی بیش از آن است که باید باشد.. میان حرف هایم گذاشت و رفت و سخنرانی " کاپیتالیسم برای پنج ساله ها" نیمه کاره ماند. به خودم آمدم و دیدم دارم از همین حالا شستشوی مغزی اش می دهم. یک چیزهایی هر قدر هم که تلاش کنی از دستت در می رود. فکر کردم چه خوب که دختر نشد وگرنه نفرت و دشمنی من با باربی و همه ی موجودات صورتی برق برقی حاضر در جهان چقدر برایش سخت می بود. بعد باز به این فکر کردم که مگر در مرد عنکبوتی و سوپرمن و بتمن که پسرها کشته و مرده شان اند چه فضیلت و حرف نابی پنهان شده؟ مگر نه این که آن ها هم حاصل نگاه هایی جنسیت زده اند و قرار است ارزش های مردانه و تصویرکلیشه ای مرد قدرتمند را را بازتولید کنند؟ خودم را این طور قانع کردم که باز در آن ها نیمچه شرافت انسانی ای پیدا می شود و همین اندک تخیل به کار رفته در قصه هایشان به مراتب قابل تحمل تر از باربی هاست. امروز وقتی برای خرید مدرسه رفتیم من و حمید تقریبا به زور به پایش کفش های نو را می پوشاندیم. بی حوصله بود و شوق و ذوق ما را برای خرید درک نمی کرد. کیف های رنگارنگ را نگاه کرد و بعد گفت " همان کیف قبلی مهدکودکم را از این ها بیشتر دوست دارم" به خودم آمدم. یادم آمد که کیف قبلی اش هنوز نوست. بامداد آن را دوست دارد و من، با وجود یک منتقد چپ گرای سیبیل چخماقی و غرغروی همیشه حاضر در کله ام که مدام دارد همه ی زندگی ام را با ترازوی عدالت می سنجد اولین و مهم ترین آدمی هستم که شادی بامداد را از ورود به مدرسه با امر "خرید" گره می زند؛ و از آن موقع تا همین الان دارم به علی عابدینی هامون فکر می کنم. به غنای حضورش و دو تا تخم مرغی که نیمرو کرد و با آن ها خوب خوب و شاد شاد بود... شادی و خوشحالی حقیقی و درونی... و به پسرم که نمی دانم در آینده چه کاره می شود، اما عجالتا خوشحالم که بلد است با کیف قدیمی اش خوشحال باشد....

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: تلویزیون فوتبال برق اسباب بازی جهان جنسیت مدرسه کفش شادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۱۰۹۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سوژه‌‎های فوتبالی در قاب تصویر

بیرو، کتونی سفید، پرویز خان، پژمان، فوتبالیست‌ها، عرق سرد، به سوی افتخار و سه پنج دو از جمله مجموعه هایی هستند که فوتبال سوژه اصلی آن‌ها است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، فوتبال از جذاب‌ترین و پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی در جهان امروز است و به دلیل اهمیتی که دارد، راه خود را به ادبیات، سینما و حتی فرهنگ و هنر کشورهای مختلف باز کرده است، به همین دلیل، فیلم‌ها، سریال‌ها و حتی انیمیشن‌های فوتبالی، جایگاه ویژه‌ای نزد مردم دارند.

در ایران هم فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی درباره فوتبال ساخته شده است و بر همین اساس کارگردان هر کدام از این آثار به جنبه‌های مختلفی از آن، از جمله زندگی بازیکنان و مربیان و همچنین چگونگی شکل‌گیری یک تیم و حواشی مرتبط با فوتبال پرداخته‌اند؛ به بهانه اکران فیلم سینمایی «پرویز خان» به کارگردانی «علی ثقفی»، نگاهی داریم به آثاری که سوژه آن‌ها پیرامون مسئله مهمی در فوتبال شکل گرفته است.

«پرویزخان»، «بی رو»، «عرق سرد»، «پژمان»، «سه پنج دو»، «کتونی سفید»، «فوتبالیست‌‎ها» و «به سوی افتخار»، ۸ فیلم و سریالی است که به فوتبال و مستطیل سبز و جذابیت‌ها و حاشیه‌های آن از دریچه دوربین سینما و تلویزیون پرداخته‌اند و در این مطلب آن‌ها را معرفی کردیم.

بی رو

کارگردان: مرتضی‌علی عباس‌میرزایی

«بی رو» سال ۱۴۰۰ با تمرکز روی زندگی «علیرضا بیرانوند»، دروازه‌بان تیم ملی کشورمان ساخته شد. داستان فیلم از دوران نوجوانی «بیرانوند» و عشق و علاقه مفرطش به فوتبال آغاز می‌شد و مسیری که نقش اصلی این فیلم طی می‌کرد تا بتواند خود را به تیم ملی برساند، خط اصلی روایت فیلم را تشکیل می‌داد.

بخشی از فیلم هم به ورود او به زمین فوتبال و حضورش در بازی‌های مهم اختصاص داشت. «بی رو» فیلم موفقی از آب در نیامد؛ نه داستان درست و سرراستی را روایت می‌کرد و نه تصویر قابل قبولی از دروازه‌بان تیم ملی ارائه می‌داد. ایده این فیلم در سطح باقی می‌ماند و مجال پرورش پیدا کردن به دست نمی‌آورد.

سه، پنج، دو

کارگردان: حسین سهیلی‌زاده

سال ۱۳۹۰ «حسین سهیلی‌زاده» سریال «سه‌، پنج، دو» را با موضوع پشت‌پرده فوتبال ساخت. برای اجرای این ایده هم دست روی داستان یک فرد متنفر از فوتبال گذاشت که در شرایطی خاص عهده‌دار مدیریت یک تیم فوتبال می‌شود.

«حشمت سوری» که از فوتبال متنفر است بعد از فوت عمویش به‌واسطه ارثی که به او می‌رسد، سرمایه‌دار می‌شود و برای استفاده از این پول بادآورده، با مشورت پسرش، تیم فوتبالی به نام «آذرخش» را می‌خرد. «سه‌، پنج، دو» از موقعیت «حشمت» و پسرش در فرایند مدیریت باشگاه «آذرخش» استفاده کرد تا به زبان طنز، بخشی از پشت پرده فوتبال را روایت کند. این سریال چند سال بعد به فصل دوم رسید اما موفقیتی به دست نیاورد.

کتونی سفید

کارگردان: محمدابراهیم معیری

داستان «کتونی سفید»، در جنوب ایران روایت می‌شود. داستان این فیلم درباره یک معلم ورزش است که به مدرسه‌ای در بوشهر اعزام می‌شود و وقتی فقر امکانات ورزشی را در آنجا می‌بیند، می‌کوشد تا یک تیم فوتبال مدرسه را تشکیل دهد. او نوجوانان علاقه‌مند به ورزش را تحت یک برنامه‌ریزی مدون در قالب یک تیم گردهم جمع می‌کند.

البته در این مسیر ماجراهای دیگری هم به بحث فوتبال گره می‌خورد اما تمرکز اصلی فیلم روی همین تشکیل تیم و تلاش مربی برای بالا بردن بهره‌وری تیم است.

پژمان

کارگردان: سروش صحت

یکی از موفق‌ترین سریال‌های فوتبالی تلویزیون، بدون شک «پژمان» است؛ ترکیب طلایی «سروش صحت» کنار «پیمان قاسم‌خانی» در به‌سرانجام رسیدن ایده «پژمان» بی‌تأثیر نبود.

«پژمان جمشیدی» در جایی گفته بود قبل از اینکه ماجرای بازی در سریال مطرح شود، «پیمان قاسم‌خانی» او را طرف مشورت قرار داده بود تا براساس موقعیتی که او در سال‌های پس از خداحافظی‌اش از فوتبال داشت، فیلمنامه‌ای بنویسد؛ به گفته «جمشیدی»، او قبول کرده که به «قاسم‌خانی» مشورت بدهد اما از جایی به بعد، پیمان قاسم‌خانی تأکید می‌کند که باید نقش اول چنین فیلمنامه‌ای را یک فوتبالیست واقعی بازی کند تا برای مخاطب جذاب باشد و قرعه به نام او می‌افتد.

«پژمان» با محوریت زندگی شخصی و حواشی حرفه‌ای یک فوتبالیست ساخته شده که تلاش دارد در دوران دوری از زمین فوتبال، جایگاهی اجتماعی برای خود دست و پا کند. او مدام تلاش می‌کند برای خودش تیمی دست‌وپا کند اما هیچ‌کس او را قبول ندارد و خیلی‌ها اصلاً «پژمان جمشیدی» را نمی‌شناسند.

عرق سرد

کارگردان: سهیل بیرقی

داستان فیلم «عرق سرد» درباره مشکلات ملی پوش فوتسال زنان است. دختری به اسم «افروز» که سال‌ها زحمت کشیده و تلاش کرده است تا بتواند در مسابقات جهانی جایگاهی ویژه به دست آورد اما درست در روز سفر، متوجه می‌شود همسرش او را ممنوع‌الخروج کرده است. او برای اینکه بتواند در این مسابقه حضور داشته باشد دست به هرکاری می‌زند و حتی راضی به سازش با همسرش می‌شود اما فایده‌ای ندارد.

در نهایت به خاطر افشاگری در رسانه‌ها و اعتراض به فدراسیون فوتسال، از کاپیتانی تیم برکنار می‌شود و نزدیک‌ترین دوستش هم او را تنها می‌گذارد تا اینکه تصمیم می‌گیرد به شکلی از شوهرش انتقام بگیرد. بازی «باران کوثری» در نقش این بازیکن فوتسال مورد توجه قرار گرفت.

فوتبالیست‌ها

کارگردان: علی‌اکبر ثقفی

سال ۱۳۷۹ «علی‌اکبر ثقفی» فیلم «فوتبالیست‌ها» را با حضور «علی پروین» ساخت اما اثر قابل توجهی از آب درنیامد. خود «ثقفی» در مصاحبه‌ای گفته بود که قصد داشته مردم و نوجوانان را با فوتبال بیشتر آشنا کند اما فیلمش چیزی نشده که انتظارش را داشت. او نتیجه گرفت سینما و ورزش تفاوت‌های اساسی با هم دارند.

ماجرای فیلم درباره پسری بود که پدر و مادرش را در زلزله رودبار از دست می‌داد و از آن جایی که به فوتبال علاقه داشت در جریان برگزاری مسابقات جهانی فوتبال کودکان بی‌سرپرست در سوئیس قرار می‌گرفت. او با درخشش خود در بازی‌ها نامزد دریافت عنوان آقای گل مسابقات می‌شد اما به خاطر فداکاری برای دوستش کنار می‌کشید تا جوایز به او برسد.

به سوی افتخار

کارگردان: سیروس مقدم

سال ۱۳۷۷« به سوی افتخار» با کارگردانی «سیروس مقدم» و بر اساس فیلمنامه‌ای از «سعید سلطانی» تولید شد؛ سریالی که می‌توان آن را نقطه شروع سریال‌سازی با موضوع فوتبال در تلویزیون دانست. سریال درباره یک مربی با اخلاق فوتبال به اسم «هادی خضوعی» بود که حاضر به باج دادن به مافیای فوتبال نمی‌شد و به همین دلیل از تیم دسته اولی که هدایتش را برعهده داشت، به یک تیم دسته سوم تبعید می‌شد.

او مجبور بود با جوان‌هایی آماتور که فوتبالشان ضعیف بود کار کند و در عین‌حال خودش را به همه ثابت کند و تلاش می‌کرد همین تیم را احیا کند و به اوج برساند.

پرویزخان

کارگردان: علی ثقفی

فیلم «پرویزخان» به کارگردانی «علی ثقفی» با تمرکز روی شخصیت و بخش مهمی از زندگی مرحوم «پرویز دهداری»، سرمربی دهه ۶۰ تیم ملی فوتبال ایران ساخته شده است. استعفای ۱۴ بازیکن از حضور در تیم ملی بعد از برگزاری بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ به خاطر حضور «پرویز دهداری»، یکی از جنجالی‌ترین رخدادهای فوتبالی دهه ۶۰ را رقم زد.

«دهداری»، آن زمان با وجود تمام مخالفت‌ها و محدودیت‌ها برای اثبات خودش تیم ملی تازه‌ای تشکیل داد و از جوان‌هایی که آن زمان هنوز نام‌آشنا نبودند دعوت کرد تا در تیم ملی حضور پیدا کنند.

آن‌ها پس از حضور شایسته در بازی مقدماتی المپیک سئول مقابل تیم ملی کویت که محور داستان فیلم «پرویز خان» براساس آن بنا شده، در جام ملت‌های آسیا در قطر نیز حاضر شدند و تا مرز قهرمانی پیش رفتند. «سعید پورصمیمی» در نقش «پرویز دهداری»، بازی اثرگذاری به نمایش گذاشت و به احتمال زیاد «پرویزخان» می‌تواند به یکی از آثار مهم فوتبالی سینمای ایران تبدیل شود.

کد خبر 746519