ذهن نا آرام؛ نزاع و کشمکش ذهنی را به دنبال دارد
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۲۲۶۱۳
کتاب ذهن نا آرام به نویسندگی هادی بیگدلی به تعداد 104 صفحه به تحریر در آمده است.
به گزارش ایسنا منطقه کردستان، این کتاب حاوی فصولی با عناوینی از جمله «نزاع و کشمکش ذهنی، ذهن بیمار، فکر- توجه- مراقبه، زندگی چند لایه، پندار نیک و گفتار نیک، بیقراری، نیت و شکست دل» است.
انگیزه های نشات گرفته از افکار خیالی و زائد، الظاهر آدمی را به سوی موفقیت و پیشرفت سوق میدهند در حالی که منجلابی از جهل و خودفریبی و ناکامی را برای فرد به ارمغان میآورند و تنها سودشان در راستای گرم نگه داشتن تون حمام دنیاست که از این میان صفای داخل گرمابه نصیب معدود افراد زیرک و هوشیار و هدایت یافته ای می شود که قبل از به پایان رسیدن این میهمانی باشکوه و ارزشمند متوجه غفلت ها میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قسمتی از پیشگفتار این کتاب
در مقطعی از این هستی بیکران فرصتی شصت هفتاد ساله مهیا شده تا بتوانیم در کنار هم از نغمههای دلنشین پرندگان سبک بال بر شاخسار سادگی و بیریایی، در کنار چشمه رحمت و پاکی، زیر چتر مهر ورزانه حقیقت هستی، جرعه ای از شراب ناب عشق بر گیریم و هم نوا با نو شدن لحظه به لحظه هستی، در هر روزی تولدی دوباره را جشن بگیریم. با حضور در کلاس درس پیر عاشق بلخ در می یابیم، تنها راه رسیدن به آرامش و بینش چیزی نیست جز توقف ذهن از اندیشه گری کاذب و خیالی که این سکوت تنها در کسب آگاهی و دانش حاصل میگردد.
در این مجال سعی بر آن بوده که با مدد جستن از ارباب معرفت، پیر بینای بلخ، سیری در داخل ذهنمان داشته باشیم و زوایای نادیده اعماق گرد گرفته ذهنمان را، مختصرا، به طوری که از حوصله خوانندگان خارج نباشد، مورد کاوش قرار دهیم و به پلهای بالاتر از وجودمان وارد شویم و جزو کسانی باشیم که از آب گرم حمام این حیات چند روزه بهره میبرند، نه کسانی که هیزم کشان حمام هستند و به خیال خودشان در حال پیشرفت و ترقی اند، غافل از اینکه آرامش و راحتی لحظه های جاری و واقعی زندگیشان را فدای آینده ذهنیشان میکنند.
منبع: ایسنا
کلیدواژه: معرفی کتاب استانی فرهنگی و هنری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۲۲۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تغسیل اموات کنار آبانبار شیخ در طرشت
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: حاج «رضا حسینمردی»، از اهالی قدیمی محله، میگوید: «وقتی کودک بودم دست مادرم را میگرفتم و از پلههای آبانبار پایین میرفتیم. آبانبار حدود ۴۰ پله زیر زمین قرار داشت. مردم از آب آن برای شستن امواتشان هم استفاده میکردند. مردهشورخانهای کنار آبانبار بود. آن زمان تعدادی از افراد محلی کنار بقعه دفن میشدند و همانجا مراسم تدفین آنها انجام میشد. بعدها مردهشورخانه را خراب کردند و آبانبار نیز زیر خاک مدفون شد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
همچنین در این محله یک حمام قدیمی وجود داشت. اکنون بیش از ۷دهه از ساخت حمام مدرن و شیک محله طرشت توسط مرحوم «علی زارع»، یکی از ساکنان طرشت، میگذرد؛ حمامی که بعد از گذشت این سالیان هنوز سرپا و فعال است. حسینمردی درباره این حمام قدیمی میگوید: «از مسجد جامع امام حسن عسکری(ع) که ۸۰۰ سال قدمت دارد تا انتهای بلوار تیموری فعلی، همگی جزء زمینهای حاج علی ارباب بود. او یکی از ۴ ارباب طرشت و مرد خیری بود. گرمابه اصلی طرشت یا خزینه، جلو حسینیه طرشت بود که حالا به محلی برای پارک خودروها تبدیل شده است. با این حال، اگر زمین آن را حفر کنند، خزینه را خواهند دید. بعد از بین رفتن خزینه، مردم به گرمابه دیگری نیاز داشتند که حاج علی ارباب آن را ساخت؛ حمامی بسیار بزرگ، شیک و شهری که برایش دوش گذاشت و نمونهاش را کسی در آن دوران ندیده بود. جالب است بدانید استفاده از خزینه، سرانه داشت؛ یعنی هر کدام از اهالی با توجه به تعداد جمعیتشان باید گندم، جو یا باقلا میدادند. شخصی که هیزمها را رایگان از باغها برمیداشت، آتش حمام را روشن میکرد تا آب آن داغ شود.»
آب هم از قناتی تأمین میشد که بعد از ورود به یکی از ۴ آبانبار طرشت به خزینه سرازیر بود. از آن مهمتر چون حمام از ساروج ساخته شده بود اصلاً خرابی نداشت، برای همین اهالی پولی برای حمام در خزینه پرداخت نمیکردند و این موضوع خیلی به چشم میآمد. تیر ماه هر سال زمان خرمنکوبی یک نفر برای جمع کردن سرانه حمام به خانههای اهالی سر میزد و مقدار مشخصی از کشت آن سال آنها را در ازای استفاده یک سال از خزینه میگرفت. با ساخت گرمابه آسیا برخی اهالی از اینکه باید برای استحمام پول بدهند شاکی شدند و استفاده از دوش را هم نمیپسندیدند. چون قبلاً در خزینه جلو حسینیه، آقایان از غروب خورشید تا طلوع و خانمها از صبح زود تا مغرب میتوانستند از حمام استفاده کنند. همین شد که حاج علی ارباب در قسمت پایینی حمام، با خراب کردن ۳ دوش یک خزینه ساخت. اما به مرور و در سالهای ۵۰ اداره بهداشت استفاده از خزینه را قدغن کرد، چون آن زمان بیماریهای پوستی و کچلی شیوع پیدا کرده بود.»
کد خبر 845659 برچسبها هویت شهری تهران