حرکت تنیس روی میز ایران درآسیا بر مدار هفت درجه
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۳۵۸۷۴
براساس آنچه که در تاریخ برگزاری این مسابقات موجود است تیم تنیس روی میز مردان ایران برای نخستین بار پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۹۰ در جمع هشت تیم برتر مسابقههای قهرمانی آسیا جای گرفت. در آن رقابتها که در مالزی برگزار شد تیم ایران با سرمربیگری «محمد باقر پسران» پس از غلبه بر تیمهای هنگ کنگ، سنگاپور، استرالیا و تایلند عنوان هفتم را کسب کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در سال ۱۹۹۲ و در مسابقاتی که در هند برگزار شد تیم ملی ایران باز هم با سرمربیگری پسران در آن مسابقات شرکت داشت اما این بار ملیپوشان مقام هشتم را بدست آوردند و در سال ۱۹۹۴ در سنگاپور نیز با سرمربیگری «امیر میر صادقی» یک بار دیگر به کسب عنوان هشتمی بسنده کردیم.
پس از مدتها غیبت در جمع هشت تیم برتر آسیا در مسابقات ۲۰۱۳ کره جنوبی با سرمربیگری «ابراهیم علیدخت» باز هم به جمع هشت تیم قاره کهن اضافه شده و در پایان هشتم شدیم.
در سال ۲۰۱۵ در تایلند با سرمربیگری «کاظم مستحقی» و پیروزی بر کره شمالی جایگاه هفتم را از آن خود کردیم و در دوره بعدی این مسابقات که در سال ۲۰۱۷ در چین برگزار شد با سرمربیگری «جمیل لطف الله نسبی» در جایگاه نهم تیمی ایستادیم و در تازه ترین دوره این مسابقات نیز با هدایت مجدد «لطف الله نسبی» برای سومین بار عنوان هفتمی در آسیا را تکرار کردیم.
سقف کوتاه آرزوها در تنیس روی میز
ای کاش سقف آرزوهایمان در تنیس روی میز را از آنچه که هست بالاتر میبردیم تا شاید در این دوره که یکی از بهترین تیمهای ملی تنیس روی میز ایران را در اختیار داشتیم از حرکت بر مدار هفت درجه رد شده و جایگاه مناسبتری را در قاره کهن به خود اختصاص میدادیم.
در این ارتباط توجه به اظهار «نظر لطف اله نسبی» سرمربی تیم ملی تنیس روی میز پیش از اعزام این تیم به بیست و چهارمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ اندونزی خالی از لطف نیست. او درباره شرایط پینگپنگ بازان به ایرنا گفت: اعضای تیم ملی با جدیت در اردوهای متعددی که به منظور شرکت در این مسابقات برگزار شد، شرکت کردند و با آمادگی به این مسابقات میرویم و امیدوارم به آنچه که شایستگیاش را داریم دست پیدا کنیم. تیم ملی ایران در دوره قبل این مسابقات در جایگاه نهم ایستاد و امروز تمام سعی ما این است که در این دوره در جمع هشت تیم برتر قاره آسیا قرار بگیریم و کسب این نتیجه برای ما مطلوب خواهد بود.
خوشبختانه این اتفاق افتاد و تیم ایران با شایستگی پس از اول شدن در مرحله گروهی، با غلبه بر بحرین و کره شمالی در مرحله حذفی در جمع هشت تیم برتر قاره آسیا قرار گرفت اما پس از آن با قبول شکست برابر تیمهای چینتایپه و هنگکنگ و پس از آن با غلبه بر تیم سنگاپور یک بار دیگر عنوان هفتم تیمی این مسابقات در آسیا را بدست آورد.
بی شک کسب عنوان در رشته ورزشی که خاستگاه و تمامی مدعیان آن در آسیا است، برای هر تیمی از جمله ایران سخت و دشوار است، همانطور که «امیرحسین هدایی» عضو تیم ملی اعزامی به این مسابقات به آن اشاره کرد و گفت: ما هیچ شانسی برای رفتن به روی سکو در آسیا نداریم.
اما آیا این گزاره که ما نمیتوانیم در آسیا به روی سکو برویم باعث نمیشود، دلسرد شده و دست از تلاش برداریم و حداقل به فکر عبور یک پلهای از بهترین عنوان خود در این رقابت ها بیافتیم؟
آیا مناسبتر نیست کادر فنی و ورزشکاران اعزامی سقف آرزوهای خود را از صعود به مرحلهنهایی این رقابت ها بالاتر ببرند تا شاید با تلاش بیشتر اتفاق دیگری رقم خورده و این تیم در جایگاه مناسبتری قرار گیرد؟
تیم تنیس روی میز ایران چه کمبودهایی دارد که سقف آرزوی مربی و ورزشکاران این تیم فقط قرار گرفتن در جمع هشت تیم برتر آسیا است و این رتبه آنان را راضی نگاه میدارد؟
آیا در سایر تیمهای ملی شرکت کننده در این مسابقات نیز همانند تیم ایران یک نفر عهدهدار کادر فنی بود و کادر فنی یک نفره به تمامی امور فنی تیمشان رسیدگی میکرد؟
آیا سایر تیمهای شرکت کننده در این مسابقات نیز همانند ایران از خدمات مشاورهای روانشناسان ورزشی استفاده نکرده و از این مهم بیبهره بودند؟
برای پاسخ به این چند پرسش کافی است به روند صعودی تیم هند در این مسابقات نگاهی بیاندازیم. همانطور که میدانید تیم هند در تازهترین دور مسابقات قهرمانی آسیا رقابتهایش را همانند ملیپوشان کشورمان از مرحله مقدماتی آغاز کرد اما در پایان آنان در جایگاه پنجم ایستاده و ما هفتم شدیم.
به طور حتم و با کسب این نتیجه ملیپوشان هند در دور بعدی این مسابقات کار خود را از مرحله نهایی آغاز خواهند کرد، اما تیم ایران باز هم باید در مرحله مقدماتی کوتاه و بلند شده تا شاید با اما و اگر یک بار دیگر به مرحله نهایی این مسابقات راه پیدا کند.
اما سئوال اصلی اینجاست مسئولان تیم هند چه برنامهای را برای پیشرفت در این رشته تدوین و آن را دنبال کردهاند که به این جایگاه در آسیا رسیدند.
کارشناسانی که اتفاقها و روند صعودی تیم هند را دنبال میکنند به خوبی میدانند مسئولان تنیس روی میز هند در ابتدا الگوبرداری از شیوه چینیها در کشف استعدادها در این رشته را در دستور کار خود قرار دادند.
آنان پس از آنکه متوجه شدند با مربیان داخلی نمیتوانند در آسیا عرض اندام کنند سراغ مربیان بنام چینی رفته و از برنامههای این مربیان پیروی کردند. در گام بعدی کشف استعدادهای نو و برگزاری دورههای آموزشی برای علاقهمندان در دستور کار قرار گرفت.
علاوه بر این، هندیها در کنار آموزش فنی با جذب روانشناس در کنار تیم به آمادهسازی ذهنی بازیکنان نیز توجه کردند. همچنین با بکارگیری چندین فاکتور دیگر از جمله شرکت متعدد در رقابتهای بینالمللی در این رشته رشد قابل ملاحظهای داشتند.
با این اوصاف هندی که روزگاری زنگ تفریح ایران به شمار میرفت اکنون به رقیب جدی تیم ملی کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا تبدیل شد و ما امروز از رویارویی با این تیم به شدت هراس داریم.
پس میتوان مدعی شد چنانچه ما نیز به دنبال پیشرفت در این رشته هستیم باید همان راهی را دنبال کنیم که دیگران از طریق آن به نتایج مطلوب در این رشته دست پیدا کردند.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: تنیس روی میز قاره آسیا لطف الله نسبی اندونزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۳۵۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عبدلی: ۳ ملیپوش شنا شانس کسب سهمیه المپیک هستند
سامیار عبدلی دارنده مدال طلای شنای قهرمانی آسیا درخصوص روند یک سال گذشته خود که به قهرمانی آسیا ختم شد، اظهار داشت: اولین رقابتم در سال ۱۴۰۲، مسابقات کسب ورودی جهانی بود که بعد از آن هم در مسابقات قهرمانی جهان در ژاپن شرکت کردم که به علت بالا بودن سطح مسابقات نتوانستم به نتیجه دلخواهم برسم.
وی افزود: مسابقات المپیک و قهرمانی جهان در یک سطح هستند و برترینهای دنیا رقابت میکنند که این مسابقه تجربه خوبی برای من بود. پس از جهانی برای بازیهای آسیایی اعزام شدم و تنها با ۱۲ صدم ثانیه از فینال باز ماندم. به نظرم روند خوبی در پیشرفت داشتم و چیزی را از دست ندادم.
وی ادامه داد: در آلمان سکونت دارم و عضو تیمی در بوندسلیگا هستم و پس از بازیهای آسیایی در همان لیگ موفق به کسب رکورد سریعترین شناگر ایران شدم. پس از آن نیز به قهرمانی جهان قطر اعزام شدم و از رکوردم راضی بودم، زیرا هدف اصلی من، اوج آمادگی در رقابتهای آسیایی فیلیپین بود و از مسیری که برای خودم ترسیم کرده بودم، بیرون نرفتم. اگر بخواهم به المپیک وارد شوم باید ۵۰ متر را زیر ۲۲ ثانیه و ۷ صدم ثانیه شنا کنم.
ملیپوش شنای کشورمان خاطرنشان کرد: پیشرفت در رشته شنا به یکباره رخ نمیدهد و نیازمند زمان طولانی است. پس از جهانی قطر هم به قهرمانی آسیا قطر رفتم و موفق شدم سریعترین شناگر آسیا شوم و مدال طلا را بدست بیاورم.
سریعترین شناگر آسیا با اشاره به طی کردن مسیر پیشرفت در طول یک سال عنوان کرد: من برای نتیجه خیلی تلاش نمیکنم، زیرا دست ما نیست، بیشتر برای روند و مسیر درست زحمت میکشم و همیشه سعی دارم بهترین شنای خودم را داشته باشم و پس از آن اگر موفقیت هم کسب نکنم دلم نمیسوزد که کم گذاشتم.
عبدلی بیان داشت: من به همراه مهرشاد افقری و هومر عباسی شانسهای ایران برای کسب ورودی المپیک هستیم. هر کسی میتواند با رسیدن به رکورد تعیین شده، ورودی المپیک را کسب کند و ممکن است که به یکباره شگفتی رخ دهد، زیرا شانس ورود برای همه وجود دارد.
وی افزود: تمرین در آلمان خیلی به من کمک کرد و جای پای شناگران خیلی بزرگی گذاشتم. علم مربیگری، بدنسازی، تجهیزات، سختافزار و. در آلمان سطح بسیاری بالاتری از ایران دارد و همین تفاوت، باعث پیشرفت بیشتر من شده است.
دارنده طلای قهرمانی آسیا گفت: باید بپذیریم که در این رشته کشورهای اروپایی از ما جلوتر هستند. شنا یک پروسه تمرینی بسیار طولانی دارد و نمیشود با یک اردوی کوتاه مدت، تفاوت زیادی ایجاد کرد. در تمام ایران فقط استخر آزادی استاندارد است و در هیچ استان دیگری سختافزار استاندارد وجود ندارد. فکر میکنم اول باید در همه نقاط کشور استخرهای خوب و استاندارد داشته باشیم.
عبدلی درمورد هزینههای ورزش حرفهای خاطرنشان کرد: بخش زیادی از هزینههای من به پای خانواده و بخش دیگری را هم خودم با کار نیمه وقت تامین میکنم. من قهرمان آسیا شدم ولی هیچ تشویق و پاداشی درکار نبود به جز هدیه فدراسیون که به اندازه پول یک مایو بود. مسئولان هم کاری نکردند و حتی یک تبریک ساده به من نگفتند؛ دلم شکست، زیرا این دستاورد چیز سادهای نبود و انتظار بیشتری داشتم.
وی تصریح کرد: خواسته من تنها پاداش نیست، زیرا به قهرمانها جایزه میدهند که انگیزه بگیرند ولی بچههای ما سراسر انگیزه هستند و فکر میکنم به یک حمایت بلند مدت نیاز دارند نه آنکه فقط با یک جایزه همه چیز تمام شود.
وی تاکید کرد: این که ورزشکار را اعزام کنند تا مدال بیاورد و بعد از آن حمایت کنند، روش درستی نیست ولی همین کاروانی که برای رقابتهای آسیایی اعزام شد، بهترین نتیجه ادوار گذشته را گرفت. ما ۱۲ مدال آسیایی کسب کردیم و دیگر وقت آن است که حمایت درستی از شنا انجام شود و این حمایت باید ادامه دار باشد که این نسل طلایی را از دست ندهیم و در مسیر قهرمانی بماند.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی پایه و آبی