به نقل از «تسنیم»

وضع چادر در سال رونق تولید

تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۶۴۵۵۴

عدم تخصیص ارز برای واردات پارچه، انحصاری بودن واردات و تولید کارگاه های تولیدی با کمترین ظرفیت ممکن از دلایل اصلی افزایش قیمت چادر مشکی است. ۰۶ مهر ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۳ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، چادر در حوزه پوشاک کشور از جمله کالاهای استراتژیک محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در واقع چادر در این حوزه نه تنها یک کالای تجاری است بلکه یک کالای فرهنگی و مذهبی نیز محسوب می‌شود. از این رو مسئولان کشور باید برای تامین آن حداکثر تلاش خود را کنند. اما این روزها اخباری عجیب از سر به فلک کشیدن قیمت چادر به گوش می‌رسد. موضوعی که حداقل از نظر برخی‌ها عامدانه و ضد پوشش برتر است اما اگر این ادعا را هم قبول نکنیم قطعاً این قیمت‌ها ممکن است در حوزه تامین پوشاک خانم‌ها تاثیر بگذارد. از این روست که با گرانی این کالا بسیاری به تب و تاب افتاده‌اند که به علت جویی این مسئله مهم بپردازند.

براندازی نرم در حوزه حجاب

در همین راستا، بررسی‌ها نشان می‌دهد عدم تخصیص ارز برای واردات پارچه، انحصاری بودن واردات، نبود و کمبود مواد اولیه، تولید کارگاه‌های تولیدی با کمترین ظرفیت ممکن از دلایل اصلی افزایش قیمت چادر مشکی بوده است.

افزایش قیمت‌ها در هر کالایی اثرات نامطلوبی در جامعه به دنبال خواهد داشت اما افزایش قیمت چادر از آنجایی که مستقیماً با پوشش برتر تعداد زیادی از افراد جامعه در ارتباط بوده و یکی از محصولات حجاب و عفاف تلقی می‌شود تبعات نامناسبی به دنبال دارد.

برخی از فروشندگان و توزیع کنندگان چادر علت اصلی افزایش قیمت چادر را محدودیت واردات پارچه چادری به علت تحریم‌های اخیر عنوان کرده‌اند؛ آنها معتقدند علت اصلی به هم ریختن تعادل میان عرضه و تقاضا کم شدن واردات چادر است.

زهرا سعیدی مبارکه عضو فراکسیون زنان مجلس نیز با انتقاد از گرانی قیمت چادر گفت: با توجه به گرایش مردم و بسیاری از بانوان کشور به چادر مشکی و اینکه آن را به عنوان یک پوشش مطلوب برگزیده‌اند اما متاسفانه اخیراً گلایه‌های بسیاری در مورد قیمت چادر شده تا جایی که شاهد افزایش 400 درصدی قیمت آن بوده‌ایم.

وی با اشاره به وجود مافیا در حوزه چادر گفت: من به استناد بررسی‌های خود این برداشت را دارم که مافیایی در حوزه چادر است؛ اصلاً دولت پاسخ منطقی دهد که چرا با وجود اینکه مصرف چادر در کشور زیاد است اما تولید ژاپنی و سوئیسی وارد می‌شود و کارخانه تولید چادر با کیفیت در کشور وجود ندارد.

سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس توضیح داد: مطلع هستم زمانی ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها حاضر بودند در کشور ما این سرمایه‌گذاری را انجام دهند و آن را به تولید برسانند اما دست‌های پشت پرده اجازه نداد.

این درحالی است که در کشورمان مثل سایر بخش‌های تولیدی استعدادهای برتری وجود دارد که می‌توانند دست به تامین نیاز داخلی کشور بزنند و قطعاً در این خصوص با ایجاد شغل وسیعی روبرو خواهیم بود. چراکه مصرف چادر در کشورمان تا حد بسیار زیادی انجام می‌شود و این موضوع برای تولید کنندگان هم سود آور خواهد بود.

علاوه بر آن کشورهای دیگری مانند عراق در همسایگی ایران هستند که مشتری کشورمان در این حوزه می‌شوند. اما سئوال اساسی اینجاست که پای چه کسانی در میان است که این کالای نسبتاً استراتژیک در کشورمان تولید نمی‌شود و باید وارد کننده آن باشیم.

در حال حاضر نیاز کشور به پارچه چادری حدود 90 میلیون متر مربع است اما جالب اینجاست که تنها 10 میلیون متر مربع این کالا در کشورمان تولید می‌شود.

نادر قاضی پور عضو کمیسیون صنایع و معادن در این باره بیان می‌کند: اخیراً از اوضاع آشفته بازار چادر اطلاع پیدا کرده‌ام ولی متأسفانه برخی مسئولان از آنجایی که خانواده شان از پوشش برتر حجاب استفاده نمی‌کنند دغدغه‌ای برای افزایش قیمت چادر ندارند این در حالی است که چادر پوشش اول بانوان در کشور است.

وی مطرح می‌کند: تا کنون مشکلی از بابت تامین مواد اولیه تولید چادر یعنی نخ، وجود نداشته است و محدودیتی برای واردات این محصول وجود ندارد اما اگر کارخانه‌ای با مشکل مواد اولیه مواجه شده هرچه سریع‌تر به کمیسیون صنایع اطلاع بدهد تا مشکل آن را برطرف کنیم.

موضوعی که این روزها بیشتر از هر زمانی به کشور و اقتصاد آسیب رسانده و منجر به گرانی‌های دوره‌ای شده، واردات انحصاری است؛ در زمینه واردات چادر و همچنین مواد اولیه نیز انحصار مشکلات زیادی برای کشور به وجود آورده است.

از طرف دیگر واردکنندگان پارچه چادری هم معتقدند اگر این روزها قیمت چادر 5 برابر شده دلیل آن واردات پارچه چادری با قیمت بالا است؛ به عقیده آنها از آنجایی که ارز دولتی به پارچه اختصاص پیدا نکرده است، پارچه‌های چادری قبلاً با ارز 3 هزار تومانی تهیه و به دست مصرف کننده می‌رسید اما اکنون قیمت ارز به بیشتر از 14 هزار تومان رسیده است.

به هر جهت مانند بسیاری از موارد دیگر کشورمان در حوزه تولید و کالاهای مختلف آنچه خود داشت را از دیگران تمنا می‌کند و بازهم حوزه دیگری مغفول مانده است که به همت تولید کنندگان داخلی باید رونق بگیرد. عجیب است که در سال رونق تولید در این حوزه مهم و فرهنگی از سوی مسئولان کمک و کاری دیده نمی‌شود.

منبع:مهر

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها

R41383/P/S9,1299/CT12

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۶۴۵۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحریم‌های آمریکا تحریم شد/ روند افزایشی تولید نفت خام در ۱۴۰۲

محمدصادق مهرجو گفت: تحریم‌های آمریکا در مقطع زمانی کنونی خیلی جدی دنبال نخواهد شد و صادرات نفت خام ما را خیلی با چالش مواجه نمی‌کند. روند تولید نفت خام در سال جدید افزایشی خواهد بود و متعاقب آن، صادرات ما هم در سطح فعلی حفظ خواهد شد

محمدصادق مهرجو، کارشناس انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو گفت: به طور متوسط ایران در سال ۱۴۰۲، روزانه ۳.۲ میلیون بشکه نفت خام تولید کرده است که از این میزان، روزانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار بشکه به سمت پالایشگاه‌های داخلی ارسال و مابقی برای صادرات در دسترس بوده است. یعنی ما به طور متوسط روزانه یک میلیون و ۴۵۰ هزار بشکه نفت خام برای صادرات داشتیم. عمده صادرات ما نیز به پالایشگاه‌های چین و هند انجام می‌شد.

 

وی ادامه داد: در این بین، راه‌های صادرات نفت خام به بازار‌های آسیا مجددا احیا شد و نیاز کشور‌های بزرگ و واردکننده نفت خام مانند چین و هند را تامین کرد؛ به خصوص کشور چین که به دلیل چشم‌انداز مثبت اقتصادی، بعد از پاندمی کرونا قصد افزایش واردات نفت خام و افزایش ظرفیت‌های پالایشی را دارد.

 

مهرجو درخصوص نیاز وارداتی کشور چین توضیح داد: اگر تولید روزانه نفت خام چین را به طور متوسط ۴.۲ میلیون بشکه و ظرفیت پالایشی این کشور را ۱۹.۵ میلیون بشکه در نظر بگیریم، چین روزانه نیاز به واردات ۱۵ میلیون بشکه نفت خام دارد که با توجه به تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه صادرات نفت خام روسیه و تخفیف‌هایی که این کشور مجبور است برای فروش نفت خام خود بدهد، بخش عمده‌ای از واردات نفت خام چین را به خودش اختصاص می‌دهد.

 

وی افزود: البته تخفیف‌های ایران با توجه کیفیت بالاتر نفت خام صادراتی ما نسبت به نفت خام روسیه، به مراتب کمتر است. از طرفی ما رقیب دیگری، چون عراق داریم که مانع تحریمی برای فروش نفت خام خود ندارد و البته تخفیفی هم بابت فروش، پرداخت نمی‌کند. از آنجا که نوع نگاه چینی‌ها و هندی‌ها به بازار واردات نفت خام صرفا استفاده از موقعیت کنونی برای تامین بیشتر و ارزان‌تر نفت خام پالایشگاه است، لذا چشم‌پوشی از این موقعیت که به سبب تحریم فروش نفت خام ایران و روسیه، فراهم کرده بسیار سخت است. به همین علت به نظر می‌رسد میزان سودی که پالایشگاه‌های نفت خام چین و هند ناشی از واردات نفت خام تخفیف‌دار ایران و روسیه (مخصوصا تخفیف‌های روسیه) دریافت می‌کند، باعث می‌شود که بتوانند ریسک‌های وارداتی را تحمل کنند و از این سود قابل توجه، صرف نظر نکنند.

 

این کارشناس انرژی عنوان کرد: بر اساس خبر‌هایی که وجود دارد، حتی پالایشگاه‌های نفت خام اروپایی که قبل از تحریم‌های روسیه و سقف قیمتی اعمال شده، مقصد اصلی صادرات نفت خام این کشور بوده‌اند همچنان نتوانستند از واردات نفت خام این کشور علی رغم تحریم‌های اعمال شده اتحادیه اروپا، چشم پوشی کنند و همچنان از طریق واسطه‌های خودشان واردات نفت خام تخفیف دار روسیه را ادامه می‌دهند. این سود آنقدر زیاد است که توجه شرکت‌های نفتی اروپایی را به خودش جلب کرده و این شرکت‌ها از طریق شرکت‌های کوچک واسطه‌ای، در زمینه واردات و معامله‌های محموله‌های نفت خام فعال هستند.

 

مهرجو با اشاره به اینکه امسال در آمریکا انتخابات برگزار خواهد شد و برای حزب دموکرات و رئیس جمهور فعلی آمریکا عدم افزایش قیمت‌های فرآورده‌های نفتی در بازار آمریکا، یکی از هدف‌های اصلی است، گفت: آمریکایی‌ها سعی می‌کنند علی رغم اعلام رسمی تحریم‌ها، در عمل سختگیری زیادی را برای تجارت کشور‌های تحت تحریم (حداقل تا موعد انتخابات) نداشته باشند تا کمبود عرضه در بازار نفت خام به خصوص باعث تلاطم قیمتی در بازار آمریکا نشود.

 

وی ادامه داد: از مجموع این صحبت‌ها می‌توان نتیجه گرفت که تحریم‌های آمریکا در مقطع زمانی کنونی (حداقل تا زمان انتخابات آمریکا) خیلی جدی دنبال نخواهد شد و صادرات نفت خام ما را خیلی با چالش مواجه نمی‌کند. روند تولید نفت خام در سال جدید افزایشی خواهد بود و متعاقب آن، صادرات ما هم در سطح فعلی حفظ خواهد شد و اگر چالشی از ناحیه تحریم برای صادرات ما بوجود بیاید قابل توجه نخواهد بود.

 

این کارشناس انرژی درمورد نگاه چین به کشور‌های تامین کننده نفت خام گفت: نحوه برخورد چین با توجه به سابقه و نوع نگاه اقتصادی که دارد، تغییر به‌خصوصی نخواهد کرد؛ چون نگاه چین به کشور‌های تامین کننده نفت خام، یک نگاه مقطعی نیست و تمایل دارد که روابط خود را با تمامی صادر کنندگان حفظ کند و البته در سبد انرژی خود، انواع نفت خام وارداتی با مشخصات مختلف داشته باشد.

 

مهرجو در پایان اضافه کرد: چین رابطه خوبی با عمده صادرکنندگان نفت خام در آسیا از جمله عربستان و عراق و کویت دارد و بعد از تحریم‌ها هم در قالب قرارداد ۲۵ ساله ایران، رابطه خوب و پایداری با ما برقرار کرده است. قطعا حفظ این رابطه هم به نفع آنهاست و هم قابل چشم پوشی نیست. با توجه به تخفیف‌هایی که ما برای نفت خام خود درنظر داریم، سود بیشتری هم از واردات نفت خام ما نسبت به واردات از عربستان و عراق خواهد برد؛ لذا با توجه به احتمال اعمال تحریم‌های جدید آمریکا، فکر می‌کنم که تنها خریداران ما در شرکت‌های چینی میزان چانه زنی شان را بیشتر خواهند کرد به بهانه اعمال تحریم‌های احتمالی، ولی صرف نظر کردن و یا کاهش نفت خام از ایران، بسیار بعید به نظر می‌رسد، چون هر دو طرف (هم ایران و هم چین) از این شراکت سود خواهند برد.