به نقل از «طرفداری»

تیم های نمادینِ دهه؛ اینترِ مورینیو: آنها توپ را نمی خواستند، فقط می خواستند برنده بازی باشند!

تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۹۶۷۴۵

مایکل کاکس، کارشناس مشهور فوتبال در اروپا، اخیرا شروع به نوشتن لیستی از تیم های نمادینِ دهه اخیر فوتبال در اروپا رو آورده است.

طرفداری- اکثر تیم هایی که در لیست تیم های نمادینِ دهه اخیر قرار می دهم، تنها موفق نبوده اند؛ بلکه تیمی سرگرم کننده یا خلاق نشان داده اند. اینترمیلانِ ژوزه مورینیو که فاتح سه‌گانه شد، نه خلاق بود و نه سرگرم کننده.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مراحل حذفیِ موفقیت آمیز لیگ قهرمانان در فصل ۱۰-۲۰۰۹، اینتر فوتبالی به شدت دفاعی بازی کرد و به طور کلی، مورینیو هم همان کار تاکتیکی معمولش را می کرد: بازی کردن به صورت سازمان یافته که البته به خاطر توانایی بالای ژوزه در این کار، موفقیت آمیز هم بود.

اصلا همین عدم علاقه مورینیو به سرگرمی و خلاقیت است که آن اینتر را به تیمی جذاب و مهم تبدیل کرد. زمانِ اوج محبوبیت تیکی تاکا بود و بارسلونای پپ گواردیولا خود را به عنوان یک تیم سردمدار، به جهان شناسانده بود. اسپانیا، قهرمان اروپا بود و حتی چند ماه بعد، قهرمان جهان هم شد. مورینیو اهمیت زیادی به مزخرفاتِ فوتبال مالکانه نداد و حتی این مسئله را در بازی برگشت دو تیم در نیوکمپ نشان داد. وقتی اینترِ ۱۰ نفره تنها ۶۷ پاسِ موفق در بازی ثبت کرد! این عدد برای بارسا، ۵۵۵ پاسِ موفق بود.

خود مورینیو در آینده گفت:

توپ را نمی خواستیم. وقتی بارسلونا فشار می آورد، توپ را پس می گرفت و ما جای خود را در زمین از دست می دادیم. نمی خواستم بازیکنان جای خود را در زمین از دست بدهند(گم شوند). نمی خواستم توپ را داشته باشیم. خودمان توپ را به آنها دادیم.

در دورانی که مالکیت توپ به صورت تاریخی، مورد تحسین همگان بود؛ این واقعا حرکت و ادعایی بزرگ است.

البته باید چند نکته کوچک را یادآور شویم.

اول از همه اینکه اینتر بازی برگشت را ۱-۰ باخت. پس این بازی نمی تواند مثالِ این باشد که چگونه بدون مالکیت توپ، برنده شویم. 

دوم اینکه اینتر در بازی رفت که ۳-۱ بارسلونا را برد، با ارائه یک بازی جذاب و هجومی این تیم را رسما از بازی خارج کرد. اگرچه بارسا شاید تحت تاثیر فوران آتش فشان در ایسلند که باعث شد آنها نتوانند با هواپیما سفر کنند و مسیر ۱۰۰۰ کیلومتری تا میلان را با اتوبوس طی کنند، قرار گرفت؛ اما این مسئله تقصیر اینتر نبود.

و در نهایت اینکه اینتر در آن فصل سری آ، اکثرا فوتبالِ خوبی بازی می کرد و بردِ ۴-۰ میلان در دربی برگشت، می تواند نمونه خوبی از آن باشد.

اما اینتر در لیگ قهرمانان، مورینیوترین مورینیوی ممکن بود.

در مورد اینکه اولویت مورینیو فوتبال تدافعی است، اغلب بزرگنمایی می شود. پورتوی مورینیو که در فصل ۰۴-۲۰۰۳ قهرمان اروپا شد، در ۱۰ دیدار از ۱۳ بازی، مالکیت بیشتری از حریف در زمین داشت. رئال مادریدِ مورینیو، فوتبال زیبایی بازی می کرد و دوران دوم او در چلسی، شاهد فوتبال ترکیبی درخشانی بود. اما در اینتر، تیمی که از زمان کاتاناچو در دهه ۶۰ میلادی، لیگ قهرمانان اروپا نبرده بود(۴۵ سال)، وظیفه مورینیو تنها بردنِ جام بود. این دقیقا همان کاری بود که مورینیو کرد، دقیقا با همان ذهنیت اینتر طی ۴۵ سال قبل از آن.

ترکیب اینتر در فصل ۱۰-۲۰۰۹

ژوزه مورینیو در سال ۲۰۰۸ به اینتر رفت و در همان فصل اول قهرمان لیگ شد. سپس، زلاتان ابراهیموویچ را به بارسلونا فرستاد، در انتقال فوق العاده ای که ساموئل اتوئو را به اینتر می آورد. اتوئو که تازه با بارسلونا سه‌گانه برده بود، قرار بود این کار را در اینتر هم انجام دهد. 

مهاجم کامرونی، تنها نام بزرگی نبود که برای فصل ۱۰-۲۰۰۹ به اینتر آمد. نراتزوری در تابستان، بازیکنانی مثل دیگو میلیتو(از آن دست مهاجمانی که با بالا رفتنِ سن بهتر می شوند و اغلب در سری آ می درخشند)، وسلی اسنایدر را از رئال مادرید، تیاگو موتا را از جنوا و دفاع بایرن مونیخ یعنی لوسیو را به خدمت گرفت. در ژانویه، گوران پاندف از لاتزیو به تیم ملحق شد. این بدین معنا بود که اینتر برای فصل بهار، با ۴ بازیکن جدید در جلو یعنی اسنایدر، پاندف، اتوئو و میلیتو، یک تیم جدید است. 

مورینیو بین دو سیستم ۲-۱-۳-۴ و ۱-۲-۳-۴ تغییر سیستم می داد. سیستم ۱-۳-۲-۴ که یک سیستم مرسوم و مدرن است، تبدیل به سیستم پیش فرضِ ژوزه در لیگ قهرمانان شد اما ۲-۱-۳-۴، سیستمی که در دهه اخیر تقریبا غیرمعمولی به نظر می رسد اما همچنان در ایتالیا علاقه مندانِ خودش را دارد، در سری آ معمولا مورد استفاده قرار گرفت. 

در اینجا، مورینیو بهترین بازی را از اسنایدر گرفت، مثل همان کاری که قبلا با دکو و مسوت اوزیل انجام داده بود. با اینکه وی به عنوان فردی که خیلی دنبال بازیسازهای خلاق نیست، شناخته می‌شد، مورینیو همکاری فوق العاده ای با هافبک هلندی که در آن فصل بهترین هافبک هجومی اروپا بود و فرمِ رو به افولش با جدایی مورینیو هرگز به حالت اول برنگشت، داشت. اسنایدر اجازه این را پیدا کرده بود که بین خطوط بچرخد (معمولا به سمت چپ) و سپس به میلیتو و اتوئوی در حال فرار پاس بدهد.

از نظر دفاعی، اینتر به صورت کاملا کلاسیکی یک تیم ایتالیایی بود، حتی بدون اینکه ایتالیایی در ترکیب اصلی خود داشته باشد. در عصری که بازی به عنوان دفاع وسط بیشتر به بازی با توپ و سرعت تبدیل شده بود، والتر ساموئل و لوسیو در آستانه محوطه خودی و با ترکیب خوبی از جاگیری، قدرت بدنیِ آشکار و خطا کردنِ زیرکانه، دفاع می کردند. اگر مورینیو در آن قسمت نیاز به تقویت داشت، مارکو ماتراتزی و ایوان کوردوبا فرا خوانده می شدند تا کم و بیش کار مشابهی را انجام دهند. کریستین چیوو که به طور ذاتی یک دفاع وسط بود، اغلب به عنوان دفاع چپ یا حتی در هافبک به کار گرفته می شد و مایکون، چند ماه قبل از مواجهه با گرت بیل، به حدی خوب بود که دنی آلوز را از ترکیب تیم ملی برزیل دور نگه داشته بود.

زمانی که اینتر نیاز داشت در خط هافبک، توپ و میدان را در اختیار بگیرد این کار را انجام می داد. موتا بازیکنی سخت و فیزیکی بود اما تحت تعلیمِ آکادمی بارسلونا (لاماسیا)، قابلیت دیکته کردن بازی را هم داشت. استبان کامبیاسو یکی از باهوش‌ترین هافبک های نسل خود بود. دیان استانکوویچ می توانست در پست شماره ۱۰ هم بازی کند و خاویر زانتی، کاپیتان تیم، در چند پست مختلف بازی کرد و همیشه خونسردترین بازیکن زمین به نظر می رسید.

آمار عجیب کارت زرد و قرمز اینتر مورینیو در فصل ۱۰-۲۰۰۹

برخی اوقات، اینترِ مورینیو هیجان انگیز بود. سیستم ۲-۱-۳-۴ آنها، بیشتر هجومی بود و مورینیو بعد از اینکه تیمش به گل می رسید، ترکیب تیم را به ۱-۳-۲-۴ تغییر می داد تا جلوی نفوذ دفاع های کناری حریف را بگیرد. این حرکت بعضی مواقع شامل آوردن یک مهاجم به جای یک هافبک وسط هم می شد. تعویضی که روی کاغذ به نظر هجومی می آمد، در واقع یک تعویض تدافعی بود. زیرا مورینیو سوپراستارهای خط حمله خود را قانع کرده بود که در نقش های تدافعی هم بازی کنند. اتوئو در روزهایی که در سری آ گلزنی می کرد، در لیگ قهرمانان اروپا مشغول دفاعِ ناحیه چپ حریف بود.

اینتر تنها به نمایش در نیوکمپ محدود نمی شود. آنها سه هفته بعد در مادرید و در جریان پیروزی برابر بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان اروپا، با سیستم مشابهی بازی کردند اما تیم با بردن مهاجمان به کناره، به ۱-۱-۴-۴ که اسنایدر را پشت میلیتوی ۲ گله می دید، رو آورد. مورینیو با شکست دادن رئیس سابق خود در بارسلونا، لوییس فن خال، به دومین لیگ قهرمانان اروپای زندگی‌اش رسید. اما در حالی که سرمربی هلندی همچنان در حال ارائه فلسفه آژاکس-بارسلونا بود، مورینیو نمی توانست بیشتر از این، ضد آن ایده ها باشد. 

بعد از پرواز از مادرید به میلان برای ادامه دادن به جشن قهرمانی، مورینیو خیلی سریع به مادرید بازگشت تا با رئال قرارداد امضا کند. حالا او به عنوان اولین و مهم‌ترین کسی که سیستمی ضد فوتبالِ بارسلونا ارائه کرد، شناخته می شود. با تمام موفقیت های ورزشی از نظر بردن جام های مختلف، این احتمالا چیزی است که از مورینیو به یاد خواهد ماند.

 

نوشته مایکل کاکس برای اتلتیک

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۹۶۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعنه مورینیو؛ آرتتا جادو می‌کند اما من اتوبوس دو طبقه پارک می‌کردم!

ژوزه مورینیو به دورویی و نگاه کاملا متفاوت رسانه‌ها به سبک بازی او و تیم میکل آرتتا اشاره کرد.

طرفداری | خوزه مورینیو به طرز نگاه رسانه‌های انگلیسی به تاکتیک‌های میکل آرتتا در بازی آرسنال مقابل منچسترسیتی طعنه زد.

توپچی‌ها در ۳۱ مارس راهی ورزشگاه اتحاد شدند، دیداری که به عنوان جدالی سرنوشت‌ساز در کورس قهرمانی لقب گرفته بود. با این حال، این رویارویی، به شدت ناامیدکننده از آب درآمد و تنها سه شوت در چارچوب بین دو تیم رد و بدل شد تا بازی با تساوی بدون گل به پایان برسد. آرسنال با اتخاذ یک استراتژی تدافعی به مصاف منچسترسیتی رفت. تیم آرتتا تنها 27 درصد مالکیت توپ در برابر سیتی داشت، اما در نهایت با ارائه نمایشی سرسخت و منظم، یک امتیاز گرفت و آرسنال را در رقابت‌های برای قهرمانی نگه داشت.

ژوزه مورینیو، سرمربی سابق چلسی، منچستریونایتد و تاتنهام که رسانه‌های انگلیسی او را به خاطر بازی دفاعی تیمش، با اصطلاح " اتوبوس پارک کردن" به تمسخر می‌گرفتند و نگاهی کاملاً منفی به سبک بازی تیم‌های او داشتند، از واکنش متفاوت رسانه‌ها به عملکرد آرسنال در بازی با سیتی ابراز تعجب کرد. آقای خاص در مصاحبه با نشریه تلگراف گفت:

از دیدن موفقیت این پسر [آرتتا] خوشحالم، چون او را دوست دارم. و خوشحالم که همه چیز برای او خوب پیش می‌رود. اما از نحوه‌ی بازی آرسنال برای کسب آن یک امتیاز و طرز صحبت رسانه‌ها درباره‌اش تعجب می‌کنم. تعجب می‌کنم رسانه‌ها از استراتژی جادویی آرتتا برای آن بازی صحبت کردند. ولی در زمان من، خبری از استراتژی جادویی نبود. با این‌که من چند بار در خانه منچسترسیتی پیروز شدم، کسی نمی‌گفت استراتژی مورینیو فوق‌العاده بوده، در عوض می‌گفتند تدافعی بازی کرد؛ اتوبوس پارک کرد؛ اتوبوس دو طبقه پارک کرد! نگاهی که به من داشتند کاملاً متفاوت بود.

 

از دست ندهید ????????????????????????

باخت دیوید تیلور، دردسر تازه برای حسن یزدانی تصاویر سه‌بعدی علیه ژاوی: توپ یامال گل نشده بود! باورنکردنی؛ لالیگا تکنولوژی خط دروازه ندارد کامنت تمسخرآمیز وینیسیوس؛ فکر کردی بلینگامی؟