قمرهای جدید زحل نشانه هایی از حیات دارند؟
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۰۰۰۶۹
قمرهای تازه کشف شده سیاره زحل در اثر بروز پدیده‌ای منحصربه فرد به وجود آمده اند و برای قرن‌ها از دید دانشمندان پنهان بوده اند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به تازگی دانشمندان اعلام کرده اند موفق به کشف ۲۰ قمر جدید در اطراف سیاره زحل شده اند که به این ترتیب تعداد قمرهای سیاره زحل از سیاره مشتری فزونی یافت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تمامی این قمرها بسیار کوچک هستند و به گفته کارشناسان فاصله کمی درحدود ۵ کیلومتر از سطح سیاره زحل دارند. حدود ۱۷ قمر از این تعداد، در مدار‌هایی که سابق براین شناسایی شده کشف شده اند.
بنابر مطالعات انجام شده تعداد ۱۷ قمر تازه کشف شده سیاره زحل، حدود ۳ سال زمینی طول می‌کشد تا به دور سیاره یک دور گردش انجام دهند.
شناسایی این قمرها با استفاده از تلسکوپ فضایی ۸.۲ متری سوبارو واقع در رصد خانه Mauna Kea در جزیره هاوایی با استفاده از فناوری عکسبرداری مینیاتوری و اتصال عکس‌ها به یکدیگر به دست آمده است.
کارشناسان اعتقاد دارند منشاء این قمرها، یک قمر بزرگ‌تر در سیاره زحل بوده است که در اثر انفجار به قطعه‌های کوچک‌تر تقسیم شده اند.
این قمرها در گروه قمرهای بیرونی سیاره زحل قرار می‌گیرند که براساس نحوه حرکت درمدارشان به دور سیاره، در سه خوشه مختلف تقسیم بندی می‌شوند. این گروه‌ها به نام‌های Inuit، Norwegian و Gallic شناسایی می‌شوند که برگرفته از نام گذاری‌های اساطیری است. از جمله دیگر گمانه زنی‌ها درباره علت وجود مقدار فراوان قمر در مدار سیاره زحل، برخورد قمرهای بزرگ‌تر در مدار سیاره با اشیای خارجی، مانند سیارک و دنباله دارهاست.
محققان این کشف منحصربه فرد را با استفاده از بزرگ‌ترین تلسکوپ‌های فضایی جهان به دست آورده اند. این کشف می‌تواند یافته‌های منحصربه فردی درباره چگونگی شکل گیری و تکامل سیاره‌های منظومه شمسی در اختیار دانشمندان قرار دهد.
غول گازی منظومه شمسی در حین تکامل دچار دگرگونی‌های فراوان شده است و در آن زمان در احاطه حجم فراوانی از گرد و غبار و انواع گاز‌ها قرارداشته است. به دلیل سرعت بالای قمرها در زمان گردش به دور سیاره بسیاری از آنها دچار برخورد و تصادف با یکدیگر شده اند.
مشابه این گونه قمرهای بیرونی در اطراف سیاره مشتری هم مشاهده می‌شود که نشان دهنده برخورد شدید بین قمرهای فضایی در بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی است. درطول سال‌های گذشته دهها قمر سیاره زحل به وسیله تلسکوپ‌های فضایی شناسایی شده اند و در جدیدترین کشف، دانشمندان در نظر دارند طرحی برای نام گذاری قمرها بین علاقه‌مندان برگزار کنند.
اکنون سیاره زحل دارای ۸۲ قمر فضایی است درحالی که سیاره مشتری حدود ۷۹ قمر فضایی دارد. کارشناسان این احتمال را می‌دهند که سیاره مشتری دارای قمرهای بیشتری به نسبت سیاره زحل باشد و هنوز تلسکوپ‌های فضایی این قمرهای جدید را کشف نکرده اند.
بین قمرهای فضایی سیاره زحل، یکی از قمرها به نام انسلادوس از ویژگی‌های منحصربه فردی برخوردار است. کارشناسان گمان می‌کنند احتمال دارد زیر سطح اقیانوس یخی این سیاره، نشانه‌هایی از حیات وجود داشته باشد.
قمر فضایی دیگر که دانشمندان گمان می‌کنند در آن نشانه‌هایی از حیات وجود داشته باشد، قمر اروپای سیاره مشتری است. اولین بار کاوشگر کاسینی ناسا به مدت ۱۳ سال به مطالعه بر روی سیاره زحل و قمرهای آن پرداخت و با پایان یافتن سوخت برسطح سیاره سقوط کرد و نابود شد.
به گفته دانشمندان داده‌های ارسالی از کاوشگر فضایی کاسینی به اندازه‌ای است که با مطالعه بر روی آنها در طول سال‌ها می‌توان به یافته‌های منحصربه فردی درباره حیات در قمر انسلادوس سیاره زحل دست یافت.
بررسی جدیدترین تصاویر دریافتی از انسلادوس نشان می‌دهد که به احتمال فراوان نشانه‌هایی از حیات در اقیانوس این قمر وجود دارد. با توجه به ابعاد کوچک قمرهای تازه کشف شده سیاره زحل دانشمندان تخمین می زنند احتمال یافت نشانه هایی از حیات برسطح آنها بسیار کم باشد و به احتمال فراوان قمر مرموز و یخ زده انسلادوس مهمترین قمر فضایی برای یافت حیات فرا زمینی باشد.
منبع:Space
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۰۰۰۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سیاره‌ای کشف نشده در منظومه شمسی ما وجود دارد؟
فرضیه وجود نهمین سیاره در منظومه شمسی به توضیح مدار اجسامی که در دورترین فاصله از منظومه شمسی ما قرار دارند، یعنی بیش از ۲۵۰ برابر دورتر از خورشید کمک می‌کند.
اکنون کنستانتین پوجتین، ستاره شناس و تیم او می‌گویند شواهد بیشتری پیدا کرده اند که نشان دهنده وجود سیاره پنهان در منظومه شمسی است.
او خاطرنشان کرد که مطالعه جدید "قوی‌ترین شواهد آماری تا به امروز را نشان می‌دهد که نهمین سیاره واقعا وجود دارد. "
دانشمندان به گروهی از اجرام فرا نپتونی یا TNO، که اصطلاح فنی برای آن اجرام واقع در لبه منظومه شمسی که فراتر از نپتون است، نگاه کردند.
این کار بر روی اجرامی متمرکز شد که حرکت آن ها به دلیل تعامل با مدار نپتون ناپایدار شد. این بی ثباتی درک آن را دشوار کرده است، بنابراین اخترشناسانی که به دنبال شواهدی از احتمال وجود سیاره نهم هستند معمولاً از استفاده از آن در تجزیه و تحلیل خود اجتناب می‌کنند.
در مطالعه جدید، دانشمندان این اجسام ناپایدار را تجزیه و تحلیل کردند که این بی ثباتی باعث دشواری در فهم آن شد.
دکتر پوجتین تصریح کرد بهترین توضیح این است که آن ها توسط یک سیاره کشف نشده دیگر ایجاد شده اند.
او گفت این بهترین توضیح، از مدلی است که سیاره نهم را شامل می‌شود.
این تیم خاطرنشان کرد که توضیحات دیگری برای رفتار این اجرام وجود دارد، از جمله این پیشنهاد که سیارات دیگر زمانی بر مدار آن ها تأثیر گذاشته اند، اما از آن زمان حذف شده اند، اما آن ها ادعا می‌کنند که نظریه سیاره نهم بهترین توضیح است.
دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که درک بهتری از وجود یا نبودن سیاره نهم زمانی حاصل خواهد شد که رصدخانه Vera C. Rubin که در حال حاضر در شیلی در حال ساخت است، به بهره برداری برسد. هنگامی که فعال شود، می‌تواند آسمان را اسکن کرده تا رفتار آن اجرام دور را درک کند.
این تیم تحقیق در مقاله خود نوشت: این موضوع مرحله بعدی اکتشافات را وعده می‌دهد که بینش‌های انتقادی را در مورد اسرار محدودیت‌های بیرونی منظومه شمسی ما ارائه دهد.
منبع: اندیپندنت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
واکنش دادستان رفسنجان در مورد فوت یک دانشجو