به نقل از «خبرگزاری برنا»

۱۹ دانشمند زن که موفق به گرفتن جایزه نوبل پزشکی، فیزیک و شیمی شده اند

تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۲۲۰۵۹

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ تا سال ۲۰۱۵، جایزهٔ نوبل به ۸۲۲ مرد، ۴۸ زن و ۲۶ سازمان رسید. از میان زنان، ۱۷ تن جایزهٔ صلح، ۱۴ زن جایزهٔ ادبیات ۱۲ تن جایزهٔ فیزیولوژی و پزشکی، چهار زن جایزهٔ شیمی، سه زن جایزهٔ فیزیک، و یک زن جایزهٔ اقتصاد را دریافت کرده‌اند.

 

نخستین زنی که جایزهٔ نوبل را دریافت کرد ماری کوری بود که موفق شد به همراه همسرش پیر کوری و آنری بکرل در سال ۱۹۰۳ جایزهٔ نوبل فیزیک را دریافت کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ماری کوری همچنین در سال ۱۹۱۱ جایزهٔ شیمی نوبل را دریافت کرد و به تنها زنی تبدیل شد که برندهٔ دو جایزهٔ نوبل شده‌ است. ایرن ژولیو-کوری، دختر ماری کوری، نیز در ۱۹۳۵ جایزهٔ نوبل شیمی را برد و این دو تنها مادر و دختری هستند که جایزهٔ نوبل را دریافت کرده‌اند.

سال ۲۰۰۹ سالی بود که بیشترین جایزهٔ نوبل را برای زنان به ارمغان آورد، به طوری که در آن سال پنج زن موفق به کسب این جایزه شدند. دانا استریکلند و فرانسیس آرنولد و نادیا مراد آخرین زنانی هستند که جایزهٔ نوبل را دریافت کرده‌اند.

اسامی زنانی که موفق به اخذ جایزه نوبل پزشکی، فیزیک و شیمی شده‌اند به ترتیب زیر است:

نوبل پزشکی

گرتی کوری

گرتی کوری ( Gerty Cori) یک زیست‌شیمی‌دان اهل ایالات متحده آمریکا بود. او سومین زن در جهان و اولین زن آمریکایی بود که در یک رشته علمی جایزه نوبل گرفت. او اولین زنی بود که در سال ۱۹۴۷ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی گرفت.

روزالین سوسمن یالو

روزالین سوسمن یالو(Rosalyn Sussman Yalow) فیزیکدان پزشکی آمریکایی است که در سال ۱۹۷۷ به خاطر پیشبرد پرتوشناسی هورمون‌های پپتیدی(Peptide hormone) برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.

باربارا مک‌کلینتاک

باربارا مک‌کلینتاک(Barbara McClintock) دانشمند برجسته آمریکایی و متخصص سیتوژنتیک و برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال ۱۹۸۳ به خاطر کشف سازه جابجاشدنی است. مک‌کلینتاک در سال ۱۹۲۷ پی‌اچ‌دی خود را در رشته گیاه‌شناسی از دانشگاه کرنل گرفت و کار خود را به عنوان رهبر توسعه سیتوژنتیک ذرت شروع کرد که بقیه عمرش در پژوهش بر روی آن تمرکز کرد.

ریتا لوی مونتالچینی

ریتا لوی مونتالچینی(Rita Levi-Montalcini) یک عصب‌شناس اهل ایتالیا بود. وی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۸۶ و نشان ملی علوم شده است.

گرترود بی. الیون

گرترود بل الیون(Gertrude Belle Elion) یک دانشمند اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۸۸ شده است.

کریستیانه نوسلاین-فولهارت

کریستیانه نوسلاین-فولهارت(Christiane Nüsslein-Volhard ) یک زیست‌شناس اهل آلمان است. وی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال ۱۹۹۵ شده است.

لیندا باک

لیندا براون باک(Linda Brown Buck)  زیست‌شناس اهل ایالات متحده آمریکا است که بیشتر به‌ خاطر کار روی دستگاه بویایی شناخته‌ شده است. وی در سال ۲۰۰۴ به‌همراه ریچارد اکسل، به‌خاطر کار روی گیرنده‌های بویابی، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.

فرانسواز باره سینوسی

فرانسواز باره سینوسی(Françoise Barré-Sinoussi) یک ویروس‌شناس اهل فرانسه است که به علت کشف اچ‌.آی‌.وی شناخته شده‌ است. وی در سال ۲۰۰۸ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.

الیزابت بلک‌برن

الیزابت هلن بلک‌برن(Elizabeth Helen Blackburn) ‌زیست‌شناس استرالیایی‌تبار آمریکایی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و برندهٔ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ است.

کارول گریدر

کارولین ویدنی "کارول" گریدر ( Carolyn Widney "Carol" Greider) زیست‌شناس آمریکایی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و برندهٔ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ است.

می-بریت موزر

می-بریت موزر(May-Britt Moser) یمی-بریت علاقه زیادی به مطالعه بر روی رفتار موش‌ها در آزمایشگاه داشت و به دنبال راهی بود که بر روی مغز موش‌ها نیز تحقیق کند. او در سال ۱۹۹۵ در رشته نوروفیزیولوژی دکترای خود را گرفت. او و همسرش به دنبال یافتن جواب این سؤال بودند که چگونه انسان مسیریابی می کند؟ مطالعات آنها بر روی موش‌هایی بود که از هزار تو عبور می‌کردند و مغزشان در آن حالت بررسی می شد. در سال ۲۰۰۵ این دو دانشمند موفق به کشف سلول‌های خاصی شدند. این سلول‌های موقعیت‌یاب به موش‌ها کمک می‌کردند که نقشه‌ای را در ذهن خود ایجاد کنند تا بتوانند به محلی که غذا قرار دارد برسند. می-بریت به همراه شوهرش ادوارد موزر و جان اوکیف به خاطر "کشف سلول‌های سامانه موقعیت‌یابی در مغز انسان" به‌طور مشترک برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال ۲۰۱۴ شدند.

یویو تو

یویو تو(Tu Youyou) شیمی‌دان و داروشناس اهل چین است. وی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۲۰۱۵ شده‌ است. یویو تو محقق چینی که هم‌اکنون به عنوان استاد ارشد در آکادمی چین در بخش داروهای سنتی چینی مشغول به کار است، موفق شده روش درمانی جدیدی برای مقابله با مالاریا ارائه دهد.

نوبل فیزیک

ماری کوری

ماریا اسکلودوسکا کوری(Marie Salomea Skłodowska-Curie) شناخته شده با نام ماری کوری فیزیکدان و شیمیدان لهستانی-فرانسوی بود. ماری کوری نخستین زنی است که برنده جایزه نوبل شد. او همچنین اولین دانشمند و تنها زنی است که دو بار جایزه علمی نوبل دریافت کرده‌ است و تنها فردی است که دو جایزه نوبل را در دو رشته مختلف کسب کرده‌ است. او ابتدا این جایزه را در رشتهٔ فیزیک در ۱۹۰۳ و سپس در رشته شیمی در ۱۹۱۱ دریافت کرد.

ماریا ژئوپرت مایر

ماریا گوپرت مایر(Maria Goeppert-Mayer)  فیزیکدان آمریکایی آلمانی تباراست که در سال ۱۹۶۳ برای تحقیق بر روی ساختار پوسته‌ای هسته برنده جایزه نوبل در فیزیک شد. او بعد از ماری کوری دومین زنی بود که موفق به دریافت این جایزه شده‌است.

دانا استریکلند

دانا استریکلند(Donna Strickland) فیزیکدان در رشته نور و برنده نوبل فیزیک ۲۰۱۸ اهل کانادا است. او دانشیار دانشکده فیزیک و اخترشناسی دانشگاه واترلو است. او به عنوان یکی از پیشگامان لیزرهای پالس، جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۸ را به همراه ژرار مورو و آرتور اشکین به‌دست آورد. او پس از ماری کوری و ماریا ژئوپرت مایر، سومین زنی است که برنده جایزه نوبل فیزیک می‌شود.

نوبل شیمی

ماری کوری

ماریا اسکلودوسکا کوری(Marie Salomea Skłodowska-Curie) شناخته شده با نام ماری کوری فیزیکدان و شیمی‌دان لهستانی-فرانسوی جایزه نوبل شیمی را در سال ۱۹۱۱ دریافت کرد.

ایرن ژولیو-کوری

ایرن ژولیو-کوری(Irène Joliot-Curie) فیزیک‌دان و شیمی‌دان فرانسوی و دختر ماری کوری است که به خاطر کشف رادیواکتیویتهٔ مصنوعی در سال ۱۹۳۵ جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد.

دوروتی هاجکین

دوروتی مری هاجکین(Dorothy Mary Hodgkin) ‌ دانشمند شیمی‌دان انگلیسی بود که به دلیل کارهایش بر پدیده پراش پرتو ایکس معروف شد. او روش عکسبرداری پراش پرتو ایکس را ارتقا داد. روشی که برای تعیین ساختار سه‌بعدی مولکول‌های زیستی به کار می‌رود. از کارهای شاخص او می‌توان به تصدیق ساختار مولکولی پنی‌سیلین، که پیشتر توسط ارنست بوریس چین پیشنهاد شده بود و نیز تعیین ساختار مولکولی ویتامین ب۱۲ اشاره کرد. کاری که برای انجامش جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۴ میلادی را از آن خود کرد.

عادا یونات

عادا یونات شیمی‌دان و بلورشناس یهودی است که به خاطر فعالیتش در زمینه کشف ساختار و کارکرد روند تکوین پروتئین در سلول‌ها، جایزه نوبل شیمی سال ۲۰۰۹ را دریافت کرده‌ است.او ریاست بخش تحقیقاتی مؤسسه عالی علوم وایزمن را عهده‌دار است. یونات همچنین عضو آکادمی ملی علوم آمریکا و سازمان زیست‌شناسی مولکولی اروپا است. او تحقیقات خود را در زمینه بیوسنتز پروتئین از طریق بلورشناسی ریبوزوم آغاز کرد. او هم‌چنین در سال ۲۰۰۶ میلادی، جایزه ولف در شیمی را از آن خود کرد

فرانسیس آرنولد

فرانسیس همیلتون آرنولد(Frances Hamilton Arnold) متولد ۲۵ ژوئیه ۱۹۵۶، دانشمند، مهندس سرشناس آمریکایی و برنده جایزه نوبل است. وی که یکی از سه برنده نوبل شیمی ۲۰۱۸ بود بر این باور است که انسان در هر زمان باید بتواند از چند بعد به مشکلات بنگرد و هوشمندانه‌ترین راه را برای حل مشکلات برگزیند. وی از جمله پیشتازان روش‌های تکامل تدریجی هدایت شده در زمینه پروتئین‌ها برای آفرینش سیستم‌های بیولوژیکی مفید شامل آنزیم‌ها، مسیرهای سوخت و سازی، مدارهای تنظیم شده ژنتیکی و ارگانیسمها به‌ شمار می‌رود.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: جایزه نوبل جهان زنان شیمی فیزیک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۲۲۰۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«جامعه برف» برنده بزرگ جوایز پلاتینو شد/همدردی با سینمای آرژانتین

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، «جامعه برف» ساخته جی.ای.بایونا که نامزد اسپانیا در اسکار بود، جوایز برتر یازدهمین دوره پلاتینو را ربود.

بایونا برای تصویر دلخراشی که از سقوط پرواز ۵۷۱ نیروی هوایی اروگوئه در سال ۱۹۷۲ ارایه کرده این جایزه را دریافت کرد. از این سقوط تنها ۱۶ نفر آن هم پس از ۷۲ روز سرگردانی در کوه‌های آند جان سالم به در بردند. بایونا پس از دریافت جایزه بهترین فیلم از بازیگران و گروه خود تشکر کرد و گفت: بدون کتاب پابلو ویرسی من اینجا نبودم.

بایونا پس از دریافت جایزه بهترین کارگردانی، از آدولفو آریستاراین، فیلمساز کهنه کار آرژانتینی به عنوان یکی از افراد الهام‌بخش خود یاد کرد و گفت: آرژانتین، ما اینجا در کنار شما هستیم، شما تنها نیستید.

وی به این ترتیب از وضعیت اسفناک سینمای آرژانتین که با تعطیلی موسسه فیلم INCAA توسط رییس جمهوری خاویر مایلی بدتر هم شده، یاد کرد.

«جامعه برف» جایزه بهترین تدوین، صدا و فیلمبرداری را هم برد.

اولین فیلم استیبالیز اورسولا با عنوان «۲۰۰۰۰ گونه زنبور» از باسک اسپانیا که با تمرکز بر دختری ۸ ساله ساخته شده نیز دیگر برنده بزرگ مراسم بود و ۴ جایزه از جمله بهترین فیلم اول، بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر زن نقش مکمل را از آن خود کرد.

شیلی نیز با «ال کوند» پابلو لارین و مستند تلخ مایت آلبردی با عنوان «خاطره ابدی» که هر ۲ نامزد اسکار بودند از برنده‌های پلاتینو بود و آلفردو کاسترو شیلیایی جایزه بهترین بازیگر مرد سریال را برای بازی در نقش سالوادور آلنده در «هزار روز آلنده» دریافت کرد.

«رویاهای روباتی» از اسپانیا عنوان بهترین انیمیشن بلند را دریافت کرد.

سسیلیا راث بازیگر آرژانتینی که جایزه افتخاری پلاتینو را دریافت کرد با اظهار تاسف از وضعیت سینمای کشورش گفت: احتمالاً سال آینده فیلم‌های آرژانتینی کمی وجود خواهد داشت. صنعت ما شکننده است، بیایید به پرورش آن ادامه دهیم.

اندی چنگو هنرپیشه و خواننده آرژانتینی هم که برای بازی در مینی سریال «عشق پس از عشق» روی صحنه رفت تا جایزه‌اش را بگیرد، گفت: آنها سینمای ما را می‌کشند، فرهنگ ما را می‌کشند.

دانیل بورمن آرژانتینی، برنده جایزه بهترین خالق یک مینی سریال تلویزیونی برای «ایوسی، جاسوس پشیمان» نیز درباره بحران در کشورش حرف زد.

«جامعه برف» همچنین جایزه بهترین فیلم ایبرو-آمریکایی را که یک روز قبل از رویداد اصلی از سوی تماشاگران اهدا می‌شود، از آن خود کرد. در همین حال، «بدن در حال سوختن» جایزه تماشاگران را برای بهترین مینی سریال دریافت کرد.

جایزه پلاتینو بزرگ‌ترین جایزه برای فیلم‌ها و سریال‌های آمریکای لاتین، اسپانیا و پرتغال است. امسال این مراسم در شکارت منطقه‌ای از دوره مایاها در مکزیک برگزار شد و سال آینده دوازدهمین دوره جوایز پلاتینو در مادرید برگزار می‌شود. مکزیک و اسپانیا به طور متناوب محل میزبانی ۴ سال آینده این جایزه هستند.

کد خبر 6085186