به نقل از «شبستان»

شمشیر دو لب «درجه بندی سنی فیلم ها»

تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۴۴۲۴۲

«درجه بندی سنی فیلم های سینمایی»که در آغاز اجرایی شدن، برخی سینماگران را به خاطر احتمال افزایش ممیزی بر فیلم ها نگران کرده بود حالا به درخواست دادستانی از دیوان عدالت اداری و به گمان احتمال کاهش ممیزی فیلم ها به تعلیق درآمده است.

خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی- محمد پورعلم : «درجه بندی سنی فیلم ها»؛ طرحی که در آغاز اجرایی شدن، برخی سینماگران را به خاطر احتمال افزایش ممیزی بر فیلم ها نگران کرده بود حالا به درخواست دادستانی از دیوان عدالت اداری و به گمان احتمال کاهش ممیزی فیلم ها به تعلیق درآمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  

 

خبر تعلیق طرح «درجه بندی سنی فیلم ها» را جمعه شب یک فعال فرهنگی به نقل از منابع به گفته او موثق اعلام کرد. «سعید الهی» روی آنتن زنده برنامه سینمایی هفت و در حالی که تا آن زمان هیچ یک از نهادهای مسئول، خبری در این باره منتشر نکرده بودند، گفت: «از آنجا که این دستورالعمل با وجود مفید بودن برای برخی آثار سینمایی، متاسفانه به دلیل تضاد با قوانین فرهنگی کشور، مجوز تولید آثاری با موضوعات اباحه‌گری، روابط ناسالم اخلاقی و ترویج خشونت تلقی می‌شود، دیوان عدالت اداری به همین دلیل در تاریخ شانزدهم مهرماه امسال، حکم به توقف موقت اجرای آن داده است.»

 

این فعال رسانه ای در ادامه به تشریح حکم دیوان عدالت اداری پرداخت و گفت: «با ابلاغ این حکم قضایی و دلایل و مدارک پیوست، سازمان سینمایی تا تصحیح محتوای آثار سینمایی که به نظرم اراده چندانی برای کنترل ساخت آنها وجود ندارد و نیز رفع موانع قانونی در بخش تعزیرات و مجازات‌های در نظر گرفته شده، حق صدور و اجرای چنین شیوه‌نامه‌ای را ندارد.»

 

او در توضیح علت ورود نهاد قضا به درجه بندی سنی فیلم های سینمایی گفت: «ورود قوه قضاییه و دادستانی کل کشور به این گونه موارد تنها ناشی از بی‌تفاوتی و انفعال مدیران سازمان سینمایی به دیدگاه منتقدانی است که دغدغه مدیریت فرهنگی و حوزه راهبردی دارند و به دلایل مختلف کمتر به آنها در عرصه مشاوره و همفکری توجه می‌شود.»

 

«درجه بندی سنی فیلم ها» موضوعی است که در سال های گذشته، همواره محل بحث بوده اما تازه ترین تحولات در این حوزه به دوران مدیریت «محمدمهدی حیدریان» بر سازمان سینمایی بازمی گردد. زمانی که آیین نامه اولیه این طرح شهریورماه سال 97 و به مناسبت روز ملی سینما رونمایی شد. اجرای این آیین نامه اما با فراز و فرودهایی همراه شد تا نوبت به دوران سرپرستی و پس از آن ریاست «حسین انتظامی» بر سینما رسید. در این زمان بود که آیین نامه اولیه مورد بازبینی قرار گرفت و 10 اردیبهشت امسال ابلاغ شد. چندماه بعد وقتی حسین انتظامی نخستین نشست خبری خود در مقام رئیس سازمان سینمایی را برگزار کرد، با پرسش های متعددی درباره اما و اگرهای اجرای طرح «درجه بندی سنی فیلم ها» روبرو شد اما به همه آن ها پاسخی قاطع داد: «آن ها که با سابقه و روحیه من آشنایند می دانند این طرح قطعا به اجرا در خواهد آمد.»

 

در آن زمان سخنان رئیس سازمان سینمایی نشان از عزم جدی این نهاد برای اجرای طرح مذکور بود، اما در این میان پرسش هایی جدی هم مطرح بود. شبستان پیش از این در گزارشی با عنوان «درجه بندی سنی فیلم ها و فرهنگی که باید از نو ساخت» به تشریح تعدادی از مهمترین این پرسش ها پرداخته است که یکی از آن ها، «چگونگی تاثیر اجرای طرح بر ممیزی فیلم ها» است. به این معنا که آیا با ایجاد شورای سومی علاوه بر شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش، ممیزی بر فیلم ها افزایش خواهد یافت یا کاهش. در آن زمان گفتیم که «با وجود این که رئیس سازمان سینمایی از رویکرد متفاوت «شورای پروانه نمایش» و شورای «درجه بندی سنی سخن می گوید اما باید توجه داشت که ممیزی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ساختار مشخص و فیلترهای خود را دارد. شورای پروانه ساخت و شورای پروانه نمایش، فیلم ها را در دو مرحله - پیش از آغاز فیلمبرداری و پس از تدوین نهایی- مورد بررسی قرار می دهند. حال قرار است مرحله ای تازه به مراحل پیشین افزوده شود که طی آن درجه بندی سنی فیلم مشخص شود. پرسشی که در این جا مطرح می شود محل قرار گیری «شورای درجه بندی سنی» در ساختار ممیزی است. آیا این شورا پس از آن که فیلم پروانه نمایش دریافت کرد درجه بندی سنی آن را مشخص می کند یا پیش از آن؟ 

 

این پرسش از آن جهت اهمیت دارد که تاکنون یکی از موارد توقیف فیلم های سینمایی و ممانعت از اکران عمومی آن ها، موارد اخلاقی فیلم بوده است؛ به این معنا که فیلم برای تماشای کودکان مناسب نبوده است. به طور مثال فیلم «خانه پدری» کیانوش عیاری به خاطر یک سکانس از پرده سینماها دور مانده است. در این سال ها با اصرار کارگردان بر حفظ این سکانس و تاکید وزارت ارشاد بر عدم نمایش این سکانس، اکران «خانه پدری» به بن بست رسیده است.

 

بنابراین شاید بتوان امیدوار بود بخشی از «ممیزی» فیلم ها با اضافه شدن ساختار «درجه بندی سنی فیلم ها» متحول شود و فیلم هایی با مضامین نامناسب برای گروه های سنی پایین تر، به جای توقیف با محدودیت سنی نمایش روبرو شوند.»

 

حال که چندماهی از آن زمان می گذرد، شورای درجه بندی فیلم های سینمایی معرفی شده و فیلم ها با اعمال محدودیت سنی روی پرده می روند اما تعلیق طرح به درخواست دادستانی و به دستور دیوان عدالت اداری، از مسیر پرچالش پیش روی سازمان سینمایی در مسیر اجرای درجه بندی سنی فیلم ها خبر می دهد؛ «طرحی که در آغاز اجرایی شدن، برخی سینماگران را به خاطر احتمال افزایش ممیزی بر فیلم ها نگران کرده بود، حالا به درخواست دادستانی از دیوان عدالت اداری و به گمان احتمال کاهش ممیزی فیلم ها به تعلیق درآمده است.»

 

مخالفان اجرای طرح درجه بندی سنی، سازمان سینمایی را به عدم تعامل با منتقدان طرح و بی توجهی به نظرات کارشناسی آن ها متهم می کنند. به زعم ان ها اجرای درجه بندی سنی فیلم ها به شکل کنونی آن، بهانه ای برای فیلمسازان شده تا به موضوعات نامتناسب با ارزش های دینی و انقلابی بپردازند. یکی از این منتقدان «سعید مستغاثی» است که در برنامه سینمایی هفت، در این باره گفته: «وضعیت سینمای ما امروز به جایی رسیده که گویی فراموش کرده‌ایم که سینمای انقلاب چه بود و چرا با سینمای قبل از انقلاب مخالفت می‌شد. ما این فرموده امام که هنر دمیدن روح تعهد در انسان‌ها می‌دانستند را از یاد برده‌ایم. فراموش نکنیم که سینمای ایران به خاطر پاک بودن از روابط غیراخلاقی و خشونت در سطح جهان به عنوان یک سینمای انسانی پرآوازه شد. اگر به همان مقصد سینمای انقلاب و حضرت امام برگردیم، اصلا نیازی به درجه‌بندی سنی فیلم‌ها نخواهیم داشت.»

 

به نظر می رسد آن چه این منتقد سینما مطرح می کند، نقطه ثقل اختلاف موافقان و مخالفان درجه بندی سنی فیلم های سینمایی به شکل کنونی آن باشد. این که «اگر به همان مقصد سینمای انقلاب و حضرت امام برگردیم، اصلا نیازی به درجه‌بندی سنی فیلم‌ها نخواهیم داشت.»

 

شبستان پیش از این، در دهم اردیبشت ماه همزمان با ابلاغ اصلاحیه آیین نامه درجه بندی سنی فیلم های سینمایی در گزارشی با عنوان «تماشای این فیلم برای شما مناسب نیست!» به سابقه اجرای چنین طرح هایی در سینمای جهان و چالش های پیش روی آن در ایران پرداخت. در آن گزارش آمده است: «در کشور ما اما درجه بندی سنی فیلم های ایرانی به نسبت موضوعی تازه است. پیش از انقلاب، تلویزیون فیلم های نامناسب برای کودکان را در ساعات پایانی شب و با علامت هشدار نمایش می داد اما پس از انقلاب ممیزی فیلم های نمایش داده شده در سیما به گونه ای بود که دیگر لزوم درجه بندی سنی احساس نمی شد.

 

در سینما اما ماجرا تفاوت داشت؛ به طوری که در دهه 70 و سال های آغازین دولت اصلاحات، موجی از فیلم های اجتماعی با مضامین مربوط به چالش های جوانان و زنان، در سینماها به نمایش درآمد. این جا بود که درجه بندی سنی فیلم ها به طور جدی موضوعیت پیدا کرد و بحث در این زمینه داغ شد.  با فروکش کردن این موج در سال های بعد اما، درجه بندی سنی فیلم ها به طور جدی پیگیری نشد و تنها گاه و بیگاه صدای اعتراضی درباره محتوای فیلم ها و مناسب نبودن آن ها برای خانواده ها شنیده شد.

 

مشاهده کنش و واکنش اجتماعی-سیاسی این سال ها در زمینه رده بندی سنی فیلم ها، این ذهنیت را تقویت می کند که گویا مسئولان سینمایی اصرار داشته اند همه فیلم ها مناسب همه گروه های سنی باشد. در سال های اخیر اما لزوم «درجه بندی سنی فیلم ها» بارها از زبان مسئولان سینمایی شنیده شد. همین سال گذشته بود که ابراهیم داروغه زاده، به انتقاد تند حجت الاسلام نصرالله پژمان فر از فیلم های روی پرده، واکنش نشان داد.

 

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس آن زمان گفته بود: «پژمانفر آن زمان گفته بود: فیلم‌های کمدی که محتوای مستهجن و نامناسب دارند به یک فیلم و دو فیلم هم ختم نمی‌شود و این فیلم‌ها روز به روز گیشه سینماها را بیشتر پر می‌کنند و موجب نگرانی‌های زیادی شده‌اند؛ گاهی حتی خانواده‌ها از اینکه با محارم خودشان به سینما بروند و این گونه فیلم‌ها را تا انتها ببینند، حیا می‌کنند.»

 

معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی هم در پاسخ ساحت سینمای ایران را از این گونه نسبت ها مبری دانست و گفته: «خطوط قرمز ما از همه دنیا پررنگ تر است بنابراین نباید با دخالت دادن سلیقه های شخصی این محدودیت ها را بیشتر کنیم. باید توجه داشت خط قرمزهای ما از بسیاری کشورهای اسلامی هم بیشتر است، پس وقتی فیلمساز ما این خطوط کلی را رعایت می کند مقداری هم باید به سلیقه مخاطب احترام گذاشت.»

 

داروغه زاده اما به این نکته هم تاکید کرده که «هر فیلمی برای هر مخاطبی مناسب نیست. به این معنا که ممکن است فیلمی ساخته شود که به معضلی اجتماعی می پردازد و به همین خاطر مناسب رده سنی کودک و نوجوان نباشد».

 

حال که اجرای درجه بندی سنی فیلم ها به طور موقت به تعلیق درآمده، بار دیگر شاهد صف آرایی دو دیدگاهی هستیم که نمونه آن در سطور بالا ذکر شد. شبستان پیش از این با اشاره به درگیری لفظی حجت الاسلام نصرالله پژمانفر و ابراهیم داروغه زاده در گزارشی با عنوان «از انتقاد تند نماینده مجلس به فیلم های کمدی تا واکنش جالب معاون نظارت و ارزشیابی» به تحلیل سخن دو طرف پرداخت. در پایان آن گزارش آمده: استفاده از «مستهجن»، «ابتذال» و کلماتی از این دست شاید از دهه 70 در ادبیات فرهنگی ایران پررنگ شد. از آن زمان تاکنون بحث بر سر ارزش های اخلاقی جامعه و چگونگی بسط آن در تولیدات فرهنگی، همواره موضوع داغ میان مسئولان فرهنگی و منتقدان آن ها بوده است.

 

انتظار پایان یافتن بحث مستهجن بودن یا نبودن فیلم های کمدی با رد و بدل شدن سخنان تند رسانه ای نماینده مجلس و معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی، امری بیهوده است چراکه این مساله سال هاست محل مناقشه گروه های تاثیرگذار در حوزه فرهنگی است. از یک  سو قانون گذاران و ناظران رسمی و غیررسمی حضور دارند و از سوی دیگر مجریان قانون. گروه اول به خاطر جایگاه خود تنها از باید ها و نبایدها سخن می گویند و گروه دوم هم به خاطر جایگاه خود لاجرم از راهکارها و محدودیت ها. باید پذیرفت که چرخه کنش و واکنش این دو گروه پایانی ندارد اما در این میان شاید گفتگو و مفاهمه درباره شرایط و مقتضیات زمان و جامعه و تاثیر آن بر تولیدات فرهنگی، نسبت به بحث موجود، راهگشا باشد.»

 

راهکاری که به نظر می رسد نه تنها هنوز راهگشاست که تنها راه پیش روی ماست.

 

پایان پیام/14

منبع: شبستان

کلیدواژه: اربعین حسینی اربعین زائران اربعین حسینی پیاده روی اربعین شیراز کانون های مساجد حب الحسین یجمعنا مسجد اربعین ۹۸ مرز بین المللی شلمچه درجه بندی سنی فیلم های سینمایی سازمان سینمایی حسین انتظامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۴۴۲۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۰ فیلم ترسناک برتر سال ۲۰۲۳

به گزارش wionews، رقابت با فیلم‌های ترسناک سال ۲۰۲۲، با آثاری مثل «منو» (The Menu)، «پرل» (Pearl) و «طعمه» (Prey) دشوار است، اما سال ۲۰۲۳، نیز برخی از فیلم‌های ترسناک عالی را روانه بازار کرد. سال ۲۰۲۳ با مجموعه‌ای از داستان‌های وحشتناک که تماشاگران را در تاریکی سینما به لرزه درآورد، ثابت کرد که سالی ترسناک برای علاقه‌مندان به ژانر وحشت بود. سال ۲۰۲۳ از داستان‌های هیجان‌انگیز ارواح گرفته تا سکانس‌های وحشتناک، سال انبوهی از وحشت را در سینما به ارمغان آورد. در این میان بهترین فیلم‌های ترسناک سال در گزارش زیر آورده شده است.
 
۱. فیلم سینماییTalk to Me 

فیلم سینمایی  با من صحبت کن (  Talk to Me)  به کارگردانی برادران دوقلوی دنی و مایکل فیلیپو است که به خاطر کانال یوتیوبشان RackaRacka شناخته می‌شوند. این فیلم سینمایی داستان میا، یک نوجوان بداخلاق با بازی سوفی وایلد را دنبال می‌کند. تلاش میا برای استفاده از یک ترفند مهمانی ماوراءالطبیعه برای برقراری ارتباط با مردگان، ویروسی می‌شود و در تلاش برای برقراری ارتباط با مادر مرحومش، عواقب وحشتناکی به دنبال دارد. این فیلم به خاطر تصاویر مبتکرانه، حس شوک آور، و توانایی برادران فیلیپو در ایجاد حس ناراحتی در سراسر آن متمایز است.

۲.  فیلم سینمایی Evil Dead Rise

در این فیلم سینمایی یک زمین لرزه، برق و اتصالات تلفن همراه را مختل می‌کند و در عین حال فضای ترسناکی را به وجود می‌آورد. در حالی که این حوادث ممکن است تا حدودی ساختگی به نظر برسد، رگباری از غم و وحشت ایجاد می‌شو که در ادامه  این نگرانی‌ها به سرعت بی اهمیت می‌شوند.

۳. فیلم سینمایی No One Will Save You

در فیلم سینمایی هیچ کس تو را نجات نخواهد داد (No One Will Save You) کیتلین دیور در نقش برین نقش اصلی را ایفا می‌کند، شخصیتی که نه از طریق کلمات بلکه از طریق اعمال، احساسات و قدرت عمیق سکوت ارتباط برقرار می‌کند. در دنیایی که تهاجم بیگانگان تهدیدی تکراری است، این فیلم منحصربه‌فرد به بررسی انعطاف‌پذیری روح انسان در برابر مشکلات غیرقابل تصور می‌پردازد.

۴. فیلم سینمایی M۳GAN

فیلم سینمایی M۳GAN در مورد فیلم‌های عروسکی وهم‌آور، از ابتدا تا انتها تجربه‌ای جذاب را ارائه می‌کند. این عروسک که به طور مشخص با عروسک‌های غالباً منفعل که در دیگر آثار ترسناک دیده می‌شوند و تنها زمانی که خارج از دوربین هستند کار‌های وحشتناکی انجام می‌دهند متفاوت است. این عروسک با دقت طراحی شده است تا حس ناآرام کننده‌ای از دره عجیب و غریب را القا کند تا اینکه هدفش فراواقع گرایی باشد. چشمان عروسک سایه دار است و هاله‌ای هوشمندانه عجیب و شیطانی از خود بیرون می‌زند که بسیار فراتر از توانایی‌های انسانی است. ترس و وحشت ذاتی عروسک، خیلی قبل از اینکه شروع به خشم خود کند، وجه اولیه را ایجاد می‌کند تا یک فیلم سینمایی ترسناک را برای شما به ارمغان بیاورد.

۵. فیلم سینمایی Deliver Us

این فیلم سینمایی حول ادعای یک راهبه می‌چرخد، که پیش‌بینی تولد دوقلو‌های خاص  است که منجر به مداخله‌هایی می‌شود. این مفهوم جسورانه شالوده فیلم کم‌هزینه بصری خیره‌کننده لی روی کونز و کرو انیس را تشکیل می‌دهد که از تصاویر آتش و گوگرد برای پرورش حس ناراحتی استفاده می‌کند.

۶. فیلم سینمایی Beau is Afraid

فیلم سینمایی Beau is Afraid یک فرد روان رنجور، برای شرکت در مراسم تشییع جنازه مادرش راهی یک اودیسه پوچ و پیچیده می‌شود. سفر او زمانی که پرواز خود را به دلیل سرقت کلید و چمدانش از دست می‌دهد، مسیر عجیبی به خود می‌گیرد. برای تشدید مشکلاتش، او خود را در بیرون از آپارتمان خود می‌بیند که توسط گروهی از افراد بی خانمان محاصره شده است.

 وقتی او در خیابان با یک متجاوز، یک افسر پلیس و یک مهاجم قاتل روبرو می‌شود، همه چیز پیچ و تاب تیره‌تری پیدا می‌کند. برای اینکه بر بدبختی او بیفزاید، یک کامیون مواد غذایی به او برخورد می‌کند. همانطور که او از این مصیبت آسیب زا بیدار می‌شود، خود را در جمع زوجی پیدا می‌کند که درگیر مبارزات دخترشان با افکار خودکشی هستند و یک جانباز جنگ فرار، در میان دیگر رویارویی‌های غیرقابل پیش بینی که همچنان ادامه دارد.

 ۷. فیلم سینمایی Influencer

Influencer داستان مدیسون را روایت می‌کند. وی توسط امیلی تنانت، اینفلوئنسر مشهور رسانه‌های اجتماعی که برخلاف پست‌های اینستاگرامش سفری تنها به تایلند را تجربه می‌کند، به تصویر می‌کشد. مدیسون در حالی که در مورد لغو سفر دوست پسرش فکر می‌کند، با CW با بازی کاساندرا ناود، مسافری نترس و مرموز که به او پیشنهاد می‌کند به برخی از زیباترین مکان‌های ارزشمند در اینستاگرام راهنمایی کند، راه می‌رود. فیلم به طور موثری از فرضیه‌ای استفاده می‌کند که ممکن است به راحتی به یک حقه تبدیل شود و Naud و Saper به عنوان شخصیت‌های اصلی می‌درخشند و به طرز ماهرانه‌ای تلاش‌های خود را برای رمزگشایی از اهداف یکدیگر در میان چالش‌های مختلف دنبال می‌کنند.

۸. فیلم سینمایی Brooklyn ۴۵

Brooklyn ۴۵، جدیدترین فیلم تد گیگان، مخاطبان را به سفری هیجان‌انگیز در طول تاریخ می‌برد و سبک و احساسات را به‌طور یکپارچه در یک فیلم بی‌درنگ با هم ترکیب می‌کند که عمدتاً در یک اتاق یک نفره اتفاق می‌افتد. در این فیلم هیجان انگیز، گروهی ازکهنه سربازان جنگ جهانی دوم اندکی پس از پایان جنگ گرد هم می‌آیند تا از تلاش یک دوست برای برقراری ارتباط با همسرش که اخیراً از دنیا رفته حمایت کنند. آن‌ها نمی‌دانند که گردهمایی آنها مجموعه‌ای از رویداد‌های وهم‌آور را به وجود می‌آورد که انتظارات آن‌ها را نقض می‌کند و در ادامه با فضایی غیر قابل منتظره قرار می‌گیرند. از این رو این فیلم برای شما مخاطبان که علاقه‌مند به ژانر وحشت هستید مناسب است.

۹.  فیلم سینمایی Skinamarink

در فیلم سینمایی Skinamarink اولین ویژگی کایل ادوارد، تعادل نامطمئن بین داستان سرایی و بیان هنری، اضطراب و یکنواختی در میان قلمرو‌های فانتزی و واقعیت  است. وی که با بودجه اندک ۱۵۰۰۰ دلار کار می‌کرد، توانست جوهر ترس‌های مرتبط با بزرگ شدن را به تصویر بکشد و یک فیلم سینمایی در ژانر وحشت را به تصویر بکشد.
 
۱۰.  فیلم سینمایی In My Mother's Skin

فیلم سینمایی در پوست مادرم (In My Mother's Skin) یک فیلم فیلیپینی است که در پایان جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و داستان تالا را دنبال می‌کند. این فیلم ترکیبی از عناصر فانتزی تاریک، وحشت همراه با غم و اندوه آزاردهنده است که از سبک گیرمو دل تورو الهام گرفته است. این یک داستان بصری خیره کننده و شدید است که تا پایان جذاب باقی می‌ماند.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر