پوتین به العربیه: ایران قدرت منطقه است/عامل حمله به آرامکو و نفتکش ایرانی را نمی دانم/ ما به منافع قانونی شرکایمان توجه میکنیم
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۴۶۰۸۶
به گزارش العربیه انگلیسی، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه در گفتوگو با این پایگاه خبری درباره عامل حمله به مجموعه پالایشگاهی آرامکوی عربستان گفت که برخلاف ادعای برخی کشورها مبنی بر دست داشتن ایران در این حمله، روسیه به هیچ کشوری اشاره نخواهد کرد.
پوتین در پاسخ به این سوال که روسیه چگونه با وجود تجهیزات اطلاعاتی پیشرفته و روابطی که با ایران دارد، نتوانسته است که عامل این حمله را تشخیص بدهد، تاکید کرد که روسیه نمیدانست چه کسی مرتکب این حملات شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس جمهور روسیه در ادامه این گفتوگو درباره نقش این کشور در خلیج فارس با گفتن این که « مسکو روابط بسیار دوستانهای با تمامی کشورهای منطقه از جمله ایران و کشورهای عربی مانند عربستان سعودی و امارات دارد»، نقش روسیه را به عنوان یک میانجی میان ایران و سایر کشورهای منطقه کم اهمیت جلوه داد.
به گزارش ایسنا، خبرگزاری اسپوتنیک همچنین گزارش داد که پوتین با پیشنهاد از سرگیری مذاکرات بر سر برنامه هستهای ایران از آمریکا، رژیم صهیونیستی و ایران خواست که به اختلاف نظرهایشان غلبه کنند.
اسپوتنیک همچنین در ادامه افزود که از دیدگاه رئیسجمهور روسیه اگر این شرایط به واقعیت بپیوندد، مذاکرات جدید در قالب 1+5 که آخرین بار به امضای توافق هستهای منتهی شد، امکانپذیر خواهد بود.
این خبرگزاری به نقل از وی درباره حمله اخیر رخداده به نفتکش ایرانی سابیتی در دریای سرخ گفت: ممکن است باور نکنید اما ما [نمیدانیم که چه کسی مسئول این حملات بوده است]. روز پس از حمله، من بلافاصله از مسئولان وزارت دفاع و اطلاعات روسیه در این باره پرسوجو کردم، اما متاسفانه ما، در حال حاضر، اطلاعات موثقی درباره این رخداد نداریم.
علاوه بر این خبرگزاری رویترز با گزارش بخشی از اظهارات پوتین در گفتوگو با العربیه درخصوص مذاکره بر سر برنامه هستهای و برنامه موشکی ایران به نقل از رییس جمهور روسیه نوشت: ما باید درباره برنامه موشکی ایران مذاکره کنیم و این امکانپذیر است، اما برنامه موشکی[ایران] یک چیز است و برنامه هستهای[ایران] چیزی دیگر.
رئیسجمهور روسیه تأکید کرد که تمامی نیروهایی که به صورت غیرقانونی در خاک سوریه هستند، باید این کشور را ترک کنند.
ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه در گفتگو با شبکههای اسکای نیوز، العربیه و روسیا الیوم گفت: خاک سوریه باید از وجود بیگانگان آزاد شود. تمامی کسانی که به صورت غیرقانونی بر روی خاک سوریه هستند باید این کشور را ترک کنند. این درباره تمامی کشورهاست. اگر رهبری سوریه در آینده بگوید که دیگر نیاز به نیروهای روسی نیست در این صورت ما نیز باید این کشور را ترک کنیم. من درباره این مسئله با صراحت کامل با تمامی شرکا از جمله ایران و ترکیه گفتگو خواهم کرد. ما بارها درباره این مسئله با شرکای آمریکایی صحبت کردیم. من با صراحت به همکارانم گفتم که باید خاک سوریه از وجود بیگانگان پاکسازی شود و تمامیت ارضی سوریه به این کشور بازگردد.
پوتین گفت: ما راه دشوار و پیچیدهای را برای تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه طی کردیم و اکنون تشکیل شده است. امیدواریم که اولین نشستهای این کمیته طی چند روز آتی برگزار شود.
وی تأکید کرد، اکنون زمان آن رسیده که سوریه به آغوش ملتهای عربی بازگردد.
پوتین درباره معامله قرن گفت: ما به قطعنامههای سازمان ملل درباره پرونده فلسطین پایبند هستیم. معامله قرن هنوز مبهم است و واشنگتن هنوز طرح را ارائه نکرده است.
پوتین افزود: اجرای طرح راهکار تشکیل دو کشوری برای حل مسئله فلسطین ضرورت دارد. ما بارها پیشنهاد برگزاری مذاکرات مستقیم میان رهبری فلسطین و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل را دادهایم. اما مذاکراتی برگزار نشده است. به عقیده من حل مسئله فلسطین کلید حل بسیاری از مشکلات منطقه است.
وی درباره حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و تحولات بعد از آن گفت: ما طرحهای آمریکا درباره عراق را تأیید نکردیم بلکه نسبت به عواقب منفی آن هشدار دادیم. عراق امروز صرفنظر از مشکلات داخلی در مسیر مثبتی پیش میرود.
پوتین گفت: ما با هیچ کشوری علیه کشور دیگر روابط دوستی برقرار نمیکنیم. ما روابط دوجانبهای براساس رویکردهای مثبت داریم و ائتلافهایمان را با هدف جنگ علیه هیچ طرفی ایجاد نمیکنیم.
وی گفت: ما توافق شراکت استراتژیک با امارات را سال میلادی گذشته امضا کردیم و به امارات به عنوان یکی از شرکای بسیار نزدیک خود مینگریم. امضای سند شراکت استراتژیک نشان دهنده روابط مستحکم بین امارات و روسیه است.
پوتین که قرار است از فردا راهی عربستان و امارات شود، تأکید کرد: امارات نقش مهمی در حل بحرانهای منطقه دارد و این نقش تقویت کننده ثبات است. ما در تماس دائم با امارات هستیم.
وی درباره عربستان گفت: ما برای سفر به عربستان به عنوان پاسخی به سفر تاریخی ملک سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان به روسیه اهمیت زیادی قائل هستیم. روابط ما با عربستان طی سالهای اخیر تغییرات ریشهای داشته است. ما عربستان را یک کشور دوست میدانیم و روابط خوبی با ملک سلمان و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان داریم.
پوتین نقش مثبت عربستان در سوریه را ستود و گفت: ما به صورت جدی با ترکیه و ایران همکاری میکنیم و همگان این را میدانند. بدون نقش عربستان در حل و فصل بحران سوریه به هیچ وجه امکان رسیدن به یک رویکرد و دیدگاه مثبت در این راستا نبود.
پوتین درباره حملات آرامکو گفت: ما چنین اقداماتی را محکوم میکنیم و موضع درست هم همین است. این موضع رسمی ماست. از همان آغاز هم این را گفتیم. چنین اقداماتی هیچ نتایجی برای هیچ طرفی نخواهد داشت.
وی تأکید کرد: بازار نفت به شکل چشمگیری برای یک هفته از این اتفاق تأثیر پذیرفت و بعد به روال همیشگی بازگشت چراکه عوامل اصلی که بازار نفت را تشکیل میدهند اجازه بالا یا پایین آمدن قیمت را نمیدهند. من با رهبران عربستانی از جمله ولیعهد در ارتباط بودم و به او گفتم که باید به اسناد و ادله دست یافت و نباید قبل از جمعآوری اسناد و مدارک طرفی را متهم کرد.
پوتین گفت: ایران قدرت منطقهای بزرگی است. این کشور فرهنگ عمیق و قدیمی دارد. تمامی کشورهای منطقه میخواهند روابط خوبی با هم داشته باشند و هیچ کسی برای درگیری با کشور دیگر تلاش نمیکند. میدانم که هیچ کسی در عربستان این را نمیخواهد در امارات هم همینطور.
اما اگر بخواهیم دستورکارهای مثبتی داشته باشیم باید این واقعیت را در نظر بگیریم که ما به منافع قانونی شرکایمان توجه میکنیم. اینجا نمیخواهم به قانونی یا غیرقانونی بپردازم اما باید بگویم که این قدرت بزرگ یعنی ایران از هزاران سال پیش وجود داشته امکان ندارد که منافع خاص خود را نداشته باشند و باید با احترام با آنها تعامل کرد.
برای حل اختلافات باید مذاکره کرد. بدون مذاکره حتی یک مشکل کوچک را هم نمیتوان حل کرد. من اینجا باید نگرانی عربستان و امارات را درک کنم اما تنها خود این دو کشور میتوانند مشکلات موجودشان را حل کنند. در رابطه با ما میتوانیم شرایط لازم را فراهم کنیم. ما روابط خوبی هم با ایران و هم با دوستان عربمان داریم.
اگر روابط خوبمان با ایران و جهان عرب را با روابطمان با عربستان و امارات در کنار هم قرار دهیم میتوانیم به منافع مشترکی برسیم.
310 310
کد خبر 1310217منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ولادیمیر پوتین روسیه ایران و روسیه عربستان آرامکو نفتکش نفتکش سابیتی سوریه ترکیه اربعین کردهای سوریه پیاده روی اربعین تیم ملی فوتبال ایران عربستان ایالات متحده آمریکا دونالد ترامپ باشگاه پرسپولیس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۴۶۰۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکایت قالیایرانی و موکتآمریکایی/ یادداشت تحلیلی سردبیر روزنامه البناء لبنان درباره شرایط جدید منطقه
به گزارش قدس آنلاین، ایران که در اوج ظهور قدرت آمریکا موفق شد از رویارویی اجتناب کند و در سایه تحریمها و محاصره، بر زخمهایش مرحم بگذارد؛ سه محور ثابت را حفظ و پیرامون آن دستاوردهایی کسب کرد: نخست؛ استقلال، ساختن کشور و اندوختن عناصر قدرت؛ دوم، انسجام اتحاد منطقهایاش با سوریه و سوم، موضع ایران در قبال فلسطین و جنبشهای مقاومت و پافشاری در حمایت از آنها.
۲. نتانیاهو محاسبات خود را روی دوگانه بنا کرد؛ اینکه آمریکا همچنان قادر به رویارویی و ایران هنوز در مرحله اجتناب از رویارویی است. او دچار غافلگیری مضاعف شد. همهچیز گویا بود که آمریکا – همانطور که جنگ در عراق و افغانستان نشان داد - دیگر نشاط اجتماعی و برتری نظامی لازم برای جنگیدن را ندارد. در جنگ علیه سوریه، آمریکا به گروههای تروریستی متوسل شد؛ با این حال، جنگ آنطور که آمریکا میخواست به پایان نرسید. اگر غافلگیری از آماده نبودن آمریکا برای رویارویی - فقط برای نتانیاهو بود، غافلگیری دوم هم برای او و هم برای دیگران بود؛ اینکه ایران برای رویارویی آماده است.
۳. پاسخ اسرائیل - که متکی به آمادگی آمریکا بود - شاهدی بر غافلگیری نخست بود؛ در حالی که پاسخ ایران - پیش از آن - بر اساس آمادگی ایران تعیین شده بود و مانور توان بازدارندگی، ایرانی - اسرائیلی نبود، بلکه ایرانی - آمریکایی بود. در جریان واکنش ایران، آمریکا تمام عناصر لازم برای شناخت توانایی ایران در بهکارگیری قدرت را آزمایش و نیروها و متحدان خود را بسیج کرد، اما نتایج آن، او را ناکام گذاشت و نشان داد ایران دست بالا را دارد. دلیل نخست اینکه جمهوری اسلامی قادر است تمام نقاط حرکت نیروهای آمریکایی، حرکت هواپیماهای جنگی از مدیترانه به سمت خلیج فارس و کشورهای عربی و پراکندگی شبکههای موشکی را زیر نظر بگیرد و پهپادها و موشکهای ایران، آمادهباش را به تمام نیروهای آمریکا، اسرائیل و متحدانشان تحمیل کرد؛ در حالی که ایران فقط بخشی از آنچه در اختیار داشت را استفاده کرد و بخشی از آنچه که تصمیم به افشای آن داشت را در معرض رصد قرار داد. دوم، ناتوانی در تسلط الکترونیکی بر پهپادها و موشکهاست. دو ناوشکن ویژه پارازیت الکترونیکی برای انجام این مأموریت آماده شدند و نتیجه آن شکستی ناگوار بود؛ با وجود آنکه هواپیماهای ایرانی به مدت ۹ساعت، اهدافی در دسترس بودند. سوم اینکه موشکهای معدود و مشخص ایران، بدون آنکه پدافندهای آمریکا و اسرائیل قادر به مقابله با آنها باشند، به اهداف خود رسیدند.
۴. نبرد تمام شد؛ آزمون اذهان، ارادهها و توان فنی به پایان رسید و نتیجه «یک - صفر» بهنفع ایران شد. این نتیجه نهایی است؛ زیرا دور بعدی پس از آن وجود نخواهد داشت و با توجه به نتایج این دور، در منطقه بسیار نوشته خواهد شد، بهویژه در مورد پروندههای جاری که در انتظار تعیین مرزهای قدرت میان آمریکا و ایران بود که ترسیم شد. پرونده اول، جنگ غزه است که تلاش نتانیاهو برای فرار از آن به سمت رویارویی ایران و آمریکا ناکام ماند. او اکنون باید به چالشهای خود بازگردد، یا دنبال کردن جنگی که منجر به شکست بیشتر میشود یا تسلیم شدن در برابر شرایط مقاومت و تحمل ذلت. چشمانداز منطقه، سرنوشت عادیسازی روابط عربستان و اسرائیل و سرنوشت موضعگیری ترکیه هم از مسیر این جنگ و مسائل پیرامون آن عبور میکند.
این منطقه، از جو پرفشار اسرائیلی خارج شده و وارد جو کمفشار ایرانی میشود؛ در حالی که جوهره این گذار، بر برتری «بافنده فرش» بر «پوکرباز» در صبر، مهارت و پشتکار و برتری «قالی ایرانی» بر «موکت آمریکایی» استوار است.
مصطفی لشکری