کودک آزاریهای مدرن مجازی
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۷۷۳۹۵
صراط:
شاید شما هم در شبکههای اجتماعی شنیده یا در بعضی آرایشگاههای زنانه دیده باشید که اپیلاسیون دختربچهها به تازگی مد شده است و مادرها دختربچههایشان را برای اپیلاسیون میآورند.
به گزارش جام جم بعضی از بچهها از این کار استقبال میکنند، اما بعضی از آنها کمی ترس دارند و خجالت میکشند. قشنگ، بانمک، زیبا و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پسرانی که در سنین پایین دغدغه بدن خود را دارند و میخواهند خوش اندام شوند؛ بدنی که گاهی به دنبال برنزه کردن پوستش هستند و گاهی به دنبال نمایش سیکس پک آن. اما چرا جذابیت دارد جای قشنگی و بانمک بودن را در دنیای کودکان ما میگیرد؟ این رفتار بزرگ ترها در قبال فرزندان دلایل مختلفی دارد. بعضیها با اشتراک عکس فرزندشان در فضای مجازی دنبال کننده و تبلیغ به دست میآورند. برخی دیگر هم فراموش کرده اند کودکی روزهای شیرین و تکرارنشدنی است که نباید آلوده به این چیزها شود. به خصوص این که کودک در سن کم حق انتخابی ندارد و ممکن است بعدها از این موضوع ناراحت شود. چه نشانههایی برای تایید این ادعا در اطراف ما هست که احتمالا تا به امروز آنها را خیلی جدی نگرفتهایم؟ چرا این موضوع را باید به عنوان زنگ خطری جدی در نظر بگیریم؟ و اینکه پدران چه نقشی در این ماجرا دارند؟
نشانههای اتفاقی خطرناک و مغفولماندهموضوع جنسیسازی یا sexualization یکی از مسائلی است که طی سالهای اخیر در روانشناسی به آن توجه بیشتری شده است. منظور از این اصطلاح پر رنگ کردن هویت یک فرد بر مبنای جنسیت او و جذابیتهایی وابسته به جنسیت است. جذابیتهایی که بیش از همه قرار است نظر جنس مخالف را به خود جلب کند. این اصطلاح البته کاربردهای گوناگونی دارد. گاهی حرف از جنسیسازی زنان میشود و به تبع آن کالاانگاری زنان مطرح میشود. گاهی، اما بحث، جنسیسازی کودکان است. موضوعی که طی ۱۰ سال گذشته اهمیت زیادی در مجامع روانشناسی یافته است چراکه به نظر میرسد با گسترش شبکههای اجتماعی و پررنگ شدن نقش آنها، این موضوع بیشتر از قبل در کمین فرزندان ماست. اما نشانههای جنسیسازی هویت کودکان ما چیست و چه رفتارهایی را میتوان نمادهای آن دانست؟
لباسهای کپیبرداری شده از دنیای بزرگ ترهادامنهای بسیار کوتاه و لباسهای نامناسب برای دختربچهها، باز گذاشتن دکمه و نمایش بدن برای پسربچهها از جمله نمونههای این گروه است.
گرفتن ژستهای اغواگر در زمان عکاسیاین موضوع هم در دختربچهها و هم پسربچهها دیده میشود. البته که باز هم دختربچهها بیشتر قربانی این موضوع هستند.
ایجاد تغییر میانمدت در ظاهر به بهانه زیباییتمایل به کراتینه کردن مو یا برنزه کردن از نمونههای این مسئله است. این در حالی است که به عنوان مثال کراتینه کردن مو یا سولاریوم از جمله خدماتی است که برای افراد زیر ۱۸ سال به واسطه خطراتی که دارد، در ایران و البته بسیاری از کشورها ممنوع است، اما به صورت غیرمجاز، انجام میشود.
ایجاد تغییر کوتاه مدت به بهانه زیباییآرایش صورت و لاک زدن از نمونههای رایج در این زمینه است. موضوعی که درباره لاک زدن یا آرایش نگرانی را تشدید میکند این است که برخی والدین به واسطه ثبات بیشتر محصولات بزرگ سالان، از آنها برای کودکان خود استفاده میکنند و فرزند خود را در معرض خطرات مضاعفی قرار میدهند.
تغییر در ظاهر بدندر این گروه میتوان به شکم شش تکه یا اپیلاسیون بدن اشاره کرد. این رفتارها البته که سلامت جسمی کودک را نیز میتواند با مخاطراتی جدی روبهرو سازد. به عنوان مثال کاهش میزان چربی بدن برای داشتن سیکس پک به اختلالات هورمونی و مختل کردن روند رشد کودک منجر میشود.
تغییر در شکل بدنتمایل به لاغری برای خوشهیکل شدن و نه سلامت بدن یکی دیگر از موضوعات قابل تامل در این باره است. متاسفانه آمار دقیقی از نوجوانانی که برای لاغر شدن، رژیمهای لاغری غیراصولی گرفته یا به واسطه حساسیت زیاد در این زمینه مبتلا به اختلال خوردن شدهاند، نداریم. اما کاهش سن ابتلا به اختلالات خوردن تا ۹ سالگی و آمار بسیار بالای دختران نوجوانی (تخمین بالای ۵۰ درصد) که برای کاهش وزن دست به انتخابهای غلط میزنند، زنگ خطری برای این موضوع است.
عوارض روانی، شناختی، هیجانی و البته هویتیفهرست عوارض جنسیسازی کودکان محدود به ۲ یا ۳ مورد نمیشود بهتر است پیش از مرور آسیبها و عوارض روانی این رفتارها، موضوعی را مدنظر قرار دهیم. اگر تجربه والدگری داشته باشیم، میدانیم که همه کودکان دوست دارند زودتر بزرگ شوند، دوست دارند مانند پدر یا مادر خود لباس بپوشند و ظاهری شبیه آنها داشته باشند؛ بنابراین سراغ کفش بزرگ ترها میروند، کیف لوازم آرایش مادر را بر میدارند و عاشق پوشیدن کت پدر هستند. این رفتارها که از قبل هم وجود داشته است، به خودی خود رفتارهای آسیبزایی نیستند، اما به چند شرط. اول اینکه از حالت بازی و قالب بازیگوشی خود در نیایند و تبدیل به دغدغه نشوند. دوم آنکه محدود به شباهت ظاهری و تلاش برای جذابیت نباشد و شامل رفتارهای دیگر والدین، چون کتاب خوانی، نظافت خانه، شستن ماشین، سر کار رفتن و ... هم باشد و سوم اینکه والدین شروع کننده این رفتارها و تقویتکننده فعال آنها نباشند. چرا که وقتی دغدغه کودکی ایجاد جذابیت ظاهری برای خود، خوب افتادن در عکسها و به نمایش گذاشتن بدن خود شود، آن وقت او درگیر عوارضی خواهد شد که ممکن است تا سالها باعث رنج او شود.
تصویر بدنی مغشوشاحساس چاقی، تمایل به تغییر دادن بخشی از بدن، احساس زشتی و ... از جمله مواردی است که متاسفانه این روزها بسیاری از کودکان و نوجوانان با آن درگیرند. در روانشناسی این موضوعات بیشتر تحت عنوان موضوع تصویر بدنی مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعات نشان میدهد کودکان و نوجوانانی که نگرشی منفی به تصویر بدنی خود دارند، بیشتر دچار افسردگی و اضطرابهای شدید میشوند، عزت نفس آنها کاهش مییابد و البته از اختلالات خوردن بیشتر رنج میبرند. تشویق علنی و پنهانی کودکان به آرایش کردن، اپیلاسیون و البته تغییر در وزن و شکل بدن، همگی نقش مهمی در شکلگیری تصویر بدنی در کودکان دارد. این رفتارها میتواند به ایجاد تصویر مغشوش و تحریفشده از بدن در کودکان منجر شود و سلامت روان آنها را به خطر بیندازد. این مسئله هر چند به خودی خود دردناک است، اما تمام ماجرا نیست.
تغییرات در حوزه شناختیمطالعات روانشناسی نشان میدهد هر چه دختران درگیری ذهنی بیشتری با موضوع بدن خود داشته باشند، عملکرد ضعیفتری در برخی حوزههای شناختی، چون ریاضی دارند. البته داستان دختران محدود به درس ریاضی مدرسه نیست و از دید متخصصان این موضوع خود را در تمایل کمتر دختران به نقش داشتن در حوزههای کاری مرتبط با ریاضی، مهندسی و حتی علوم و فناوریهای جدید نیز نشان میدهد.
ایجاد مشکل در هویت جنسیتیبسیاری از استانداردهای زیبایی در دنیای بزرگ سالان در واقع به منظور ایجاد جذابیت جنسی در آنهاست. در واقع تحمیل این استانداردها به کودکان نه فقط تصویر بدنی که حتی هویت جنسیتی و تعریف آنها از زن یا مرد بودن در آینده را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. از سویی تاکید زیاد بر زیبایی ظاهری به منظور جلب توجه دیگران، میتواند موضوع مهارتهای ارتباطی را در ذهن کودکان کماهمیت جلوه دهد و باعث شود تا آنها توجه کمی به موضوع مهارتهای اجتماعی به عنوان ابزاری برای تنظیم روابط اجتماعی داشته باشند.
ایجاد مانع بر سر دوستیابیاز دید بسیاری از کودکان، تعاریف زیبایی و زشتی، ارتباط نزدیکی با مفاهیم خوبی و بدی دارد. بر این مبنا نیز وقتی تعریف ما از دامنه زیبایی برای کودکانمان محدود باشد، در چشم آنها تعداد افراد خوب را کاهش دادهایم. جدای از احساس ناخوشایند، این سبک فکری در بسیاری از موارد باعث میشود کودکان تمایلی به ارتباط گیری با افرادی که ظاهری متفاوت دارند، نداشته و حتی احساس ناخوشایندی به این افراد داشته باشند.
در معرض خطر قرار دادن کودکانکودکانی که خیلی زود و در سنین پایین دغدغه جذاب شدن دارند، بیشتر در معرض این هستند که قربانی سوءاستفاده قرار بگیرند. این موضوعی است که خیریه اناسپیسیسی، خیریه فعال در حمایت از کودکان در انگلیس، در گزارش خود درباره جنسیسازی کودکان به آن پرداخته است. در موردی دیگر نیز به تازگی بخش سایبری پلیس هلند از والدین درخواست کرد که عکس کودکان خود را در کنار دریا یا استخر در شبکههای اجتماعی منتشر نکنند. چرا که برخی از این عکسها در سایتهایی که خدمات غیرقانونی پورنوگرافی کودکان را ارائه میکنند، بازنشر شده است.
۴ متهم اصلی
تلاش ناآگاهانه بعضی والدین در حوزه کودک آزاریهای کمتر شناخته شده، فرایندی است که گروهی از عوامل در آن دخیلاند
شاید بسیاری از افراد تصور کنند عامل اصلی در بروز این وضعیت، شبکههای اجتماعی و به ویژه اینستاگرام است، اما در واقع این مسئله پیش از ظهور این شبکه اجتماعی نیز وجود داشته است. هرچند نمیتوان از تاثیر اینستاگرام در سرعتبخشی به این موضوع گذشت، اما جدای از آن، عوامل دیگری نیز به این وضعیت دامن زدهاند. با کمک آن چه در گزارش وزارت آموزش انگلیس (Review Bailey) در این زمینه آمده است، میتوانیم موارد زیر را به عنوان عوامل موثر فهرست کنیم.
محصولات تصویری و رسانهای
فیلمهای کودک و پویانماییهایی که شخصیتهای جوان آن (که الگوی فرزندان ما قرار میگیرند) نه فقط زیبا که جذاب (از منظر جنسی) و اغواگر هستند. شخصیت السا در پویانمایی فروزن یکی از نمونههای بارز این موضوع است. جدای از پوشش این شخصیت و آرایش چهره او، نحوه راه رفتن و حرکات او در برخی صحنهها را میتوان اغواگرانه توصیف کرد.
عروسکها و لباسها
محصولاتی که برای کودکان تولید میشود، اما زیباییشناسی بزرگ سالان را به آنها تحمیل میکند. این موضوع در دنیای عروسکها به شدت پررنگ است. شناختهشدهترین آنها، عروسکهای باربی هستند. هر چند در سالهای اخیر عروسکهای بِرَتز در این زمینه از باربی جلو زدهاند. البته جدای از عروسکها باید توجه داشته باشیم که در زمینه لباس نیز مشکلات زیادی وجود دارد و بسیاری از متخصصان معتقدند تولیدکنندگان به جای توجه به سلامت روان کودکان، تنها به فکر فروش هستند و در نتیجه میزان تولید لباسهای نامناسب در سطح جهانی افزایش یافته است.
بازیهای رایانهای
نحوه پوشش شخصیتها و شخصیتپردازیها از مشکلات قدیمی این حوزه است. البته طی سالهای اخیر موضوع دیگری نیز در بازیهای رایانهای و تلفن همراه مطرح شده است. بازیهای مرتبط با مد و لباس که این روزها بین دختربچهها طرفداران زیادی نیز دارد؛ بازیهایی که تصویری غیرواقعی از اندام زن (قدی بلند و بسیار لاغر) در کنار آرایش تند، لباسهایی باز و البته ژستهای اغواگرانه را به صورت مداوم جلوی چشم کودکان قرار میدهد.
شبکههای اجتماعی
همان طور که اشاره شد اینستاگرام نقش مهمی در این زمینه دارد. البته در کنار این شبکه اجتماعی، یوتیوب و سرویسهای به اشتراکگذاری ویدئو نیز از دیگر متهمان این موضوع هستند. شبکههایی که تصاویر دختران و پسران کوچک آراسته شده را مانند بزرگ سالان دایم جلوی ما و فرزندان ما قرار میدهند و آرام آرام ذائقه ما را بدون این که توجه کافی داشته باشیم، تغییر میدهند.
اما برخی از والدین ممکن است بعد از خواندن این موارد با خود فکر کنند که خب مگر لباس پوشیدن مانند بزرگ ترها و جذاب شدن چه اشکالی دارد؟ به خصوص که برخی از والدین مدعی هستند که این نوع لباس پوشیدن و آراستن خود مانند بزرگ ترها باعث میشود، کودکان رفتار پختهتری نیز داشته باشند! در همین پرونده و در قسمت عوارض روانی این موضوع، به این سوال پاسخ دادهایم.
نه فقط مادران که پدران نیز نقش دارند
بعضیها معتقدند که این مشکل از نا آگاهی بعضی مادران نشات میگیرد، اما پدران در کجای این ماجرا ایستادهاند؟
در بسیاری از مواقع، مادرانی که دست دختر خود را میگیرند و به آرایشگاه و سالنهای زیبایی میبرند تا ظاهر آنها را تغییر دهند یا مادرانی که برای فرزندان خود، لباس یا عروسک نامناسب میخرند، به عنوان مادرانی بیفکر شناخته میشوند؛ مادرانی که بدون فکر فرزندان خود را قربانی میکنند، اما شاید کمتر کسی به این نکته توجه دارد که این مادران خودشان نیز قربانی هستند. بررسیها نشان میدهد هر چه در جامعهای نگرش به زنان به عنوان کالای جنسی قویتر باشد، تمایل به تغییر دادن ظاهر دختربچهها بر مبنای استانداردهای زیبایی بزرگ سالان بیشتر است. در واقع میتوان گفت که در قدم اول این مادران خودشان قربانی فرهنگ نادرست شدهاند و در قدم بعد، فرزندان خود را قربانی میکنند. از نشانههای قربانی شدن زنان در جامعه ما در این بُعد میتوان به تعدد آرایشگاهها، سالنهای زیبایی و البته درخواست زیاد و قابل توجه برای انجام عملهای جراحی زیبایی اشاره کرد. اما پدران در کجای این ماجرا ایستادهاند؟
پدرانی که غیرمستقیم تشویق میکنند
کودکان ما نه فقط بر مبنای جملات مستقیم و امر و نهی ما که بر مبنای رفتار و انتخابهای ما متوجه ارزشگذاری موضوعات مختلف از دید ما میشوند. پدری که تنها وقتی مادر تغییرات مشخصی را در ظاهر خود داده باشد، به او توجه میکند، پدری که به وقت هزینه کردن برای تغییرات زیبایی دست و دلباز و در مواقع دیگر حسابگر است، پدری که فعالیت اجتماعی مادر را مخل مسئولیتهای داخل خانه او میداند، اما با صرف وقت چندین ساعته او در آرایشگاه مشکلی ندارد و ... همه و همه پیام مشخصی را به فرزندان خود میدهند؛ دختران تصور میکنند که اگر توجه پدر را میخواهند باید چنین رفتارهایی را تکرار کنند و پسران تصور میکنند تنها خانمهای با چنین ویژگیهایی دلپذیر و خواستنی هستند.
منبع: صراط نیوز
کلیدواژه: کودک آزاری شبکه مجازی اینستاگرام صراط
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۷۷۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟
دوران کودکی تنها دوران بازی کردن و خوش گذرانیهای کودکی نیست. بلکه کودکان نیز میتوانند این دوران را با استرس و احساس نگرانی سپری کنند.
این استرس یا میتواند از جانب خانواده، دوستان و مدرسه باشد و یا از جانب خود. به عبارتی دیگر کودک نیز میتواند از خودش بیش از حد، انتظار داشته باشد و سپس زمانی که انتظاراتش از خود برآورده نشد احساس استرس کند.
نحوه کمک کردن به کودکان برای درمان اضطراب
شما بزرگسالان از راههای مختلف میتوانید به کودکان و خردسالان خود برای رفع استرس و اضطراب در آنها کمک کنید. در واقع در نحوه درمان استرس در کودکان باید بگوییم سه کار مهمی که شما میتوانید در این زمینه انجام دهید به شرح زیر است:
شما ابتدا باید سعی کنید، که استرس را از زندگی خود تا حد امکان دور نمایید. به این ترتیب استرس از کودکان شما نیز دور خواهد شد.
به کودکان و خردسالان خود مهارتهای مثبت مقابله با استرس را بیاموزید. در مورد ماهیت استرس با کودکان و خردسالان خود تا حد امکان صحبت کنید.
راهکارهای تشخیص استرس در کودکان
آشنایی با علائم بروز استرس در کودکان برای والدین آنها بسیار با اهمیت است. والدین میتواند با شناسایی استرس در کودک آن را تا حدودی کنترل کنند اما زمانی که کودک به این اختلال مبتلا میشود؛ احتیاج به یک روانشناس متخصص دارید تا راهکاریهای موثر در درمان استرس در کودکان را به شما آموزش دهد.
اضطراب در رفتارهای کودکان مشاهده میشود. نکته مهم این است که والدین این تغییر رفتار در کودک خود را متوجه شوند. پرخاشگری، دمدمی مزاج بودن و وابستگی از جمله نشانههای استرس در کودکان است. سطح تمرکز در کودکان مضطرب پایین آمده و از رفتن به مدرسه امتناع میکنند.
ما در جریان تغییرات شدیدی در جهان قرار گرفتهایم، و در عینحال رویدادهای بسیاری وجود دارند که میتواند منجر به استرس در کودکان شود؛ مانند وضعیتهای منفی در خانه، خشونت در مدرسه و یا امتحانات. یا حتی تغییرات مثبت مانند اسبابکشی به خانهای بزرگتر یا یافتن دوستان جدید.
شما به عنوان والدین میتوانید با بررسی علائم استرس بیش از حد در کودکان و حمایت از آنها، برای مدیریت این استرس کمک کنید.
استرس چیست؟
استرس یک احساس رایج است که وقتی تحت فشارش هستیم، مشکلات متعدد داریم یا نمیتوانیم با شرایط کنار بیاییم، دچار آن میشویم.
مقدار کم استرس میتواند مفید باشد و به ما انگیزه بدهد که به اهدافمان برسیم، مانند زمانی که امتحان داریم یا میخواهیم سخنرانی کنیم. اما اگر استرس بیش از حد باشد، به ویژه زمانی که احساس میکنیم از کنترل خارج شده، میتواند بر افکار و سلامت بدن و روان و همچنین روابطمان تاثیر منفی بگذارد.
دلایل استرس چیست؟
تجربه استرس در کودکان همیشه مانند بزرگسالان نیست. در بزرگسالان استرسهای کاری شایع است؛ در حالی که کودکان زمانی استرس را تجربه میکنند که نمیتوانند خود را با شرایط تهدید کننده، سخت یا دردآور تطبیق دهند. این شرایط میتواند شامل موارد زیر باشد:
افکار یا احساسات منفی درباره خودشان
تغییرات جسمانی مانند رسیدن به سن بلوغ
مطالبات درسی مانند امتحانات یا تکالیفی که با بزرگ شدن بچهها بیشتر میشود
مشکلات با دوستان در مدرسه و فرآیند اجتماعی شدن
تغییراتی مانند تغییر منزل، مدرسه یا جدایی والدین
بیماریهای مزمن، مشکلات مالی در خانواده یا مرگ یکی از اعضای خانواده
محیط ناامن در خانه یا محله
استرس در کودکان و نوجوانان
استرس در کودکان زمانی رخ میدهد که یک شرایط جدید یا غیرمنتظره را تجربه میکنند.
در کودکان، تنش در خانه مانند سوءرفتار، جدایی والدین یا مرگ یکی از عزیزان جزو عوامل شایع استرس است. مدرسه یکی دیگر از عوامل رایج است؛ یافتن دوستان جدید یا امتحان دادن میتواند کودکان را درگیر مشکلات کند.
هرچه کودکان بزرگتر میشوند، منابع استرس بیشتر میشود، زیرا آنها تغییرات بزرگتری را در زندگی تجربه میکنند: مانند یک گروه جدید دوستان، تکالیف بیشتر در مدرسه و دسترسی فزاینده به رسانههای اجتماعی و اخبار بیشتر درباره اوضاع کشور و جهان. بسیاری از نوجوانان در مواجهه با مسائل اجتماعی مانند تغییرات اقلیمی، مناقشات و ناآرامیهای سیاسی و تبعیض دچار استرس میشوند.
باید به یاد داشت که کودکان مانند «اسفنج» هستند و هر آنچه اطرافشان رخ میدهد را کامل جذب میکنند. آنها استرس والدین خود را مشاهده میکنند و به این وضعیت احساسی، هر آنچه که باشد، واکنش نشان خواهند داد.
کودکان و نوجوانان همیشه از هوش احساسی یا دایره لغات کافی برای بیان کامل احساساتشان برخوردار نیستند. از سوی دیگر، کودکان کم سنتر ممکن است به دلیل سن پایین و سطح رشد فکری نتوانند بفهمند که واقعا چه اتفاقی افتاده است. برای آنها یک وضعیت جدید یا متفاوت ممکن است صرفا متفاوت، ناراحت کننده، غیرقابل پیشبینی یا حتی ترسناک به نظر آید.
علائم و نشانههای استرس در کودکان
زمانی که بدن تحت استرس قرار دارد، هورمونهایی مانند آدرنالین و کورتیزول تولید میکند که ما را برای اقدام فوری آماده میکند این امر به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» نیز شناخته میشود. این وضعیت میتواند اثرات بسیاری بر ذهن و بدن کودک داشته باشد، مانند:
نشانههای بدنی:
تنفس کمعمق، تعریق یا تپش قلب
سردرد، سرگیجه یا مشکلات خواب
حالت تهوع، سوءهاضمه یا مشکلات گوارشی
افزایش یا کاهش وزن ناشی از کمخوری یا پرخوری
بیمار شدن یا احساس درد بیش از قبل
احساسی و روانی:
آستانه تحریک بالا یا خشم که منجر به طغیان یا کنارهگیری از دوستان و خانواده میشود
نادیده گرفتن مسئولیتها، کارآیی پایین در کارها یا مشکل در تمرکز
پریشانی عاطفی مانند احساس مداوم اندوه یا گریه
منشاء استرس را شناسایی کنید
به کودکتان کمک کنید تا زمانهایی که احساس استرس میکند را شناسایی و ردیابی کند و در نحوه واکنش آنها به دنبال الگوها باشید. در آن زمان بخصوص چه اتفاقی افتاد؟ قبل از اینکه دچار استرس شوند، چه فکری میکردند، چه احساسی داشتند یا چه کاری انجام میدادند؟ وقتی کودکان سختیهایی را که احتمالا آنها را دچار استرس میکند شناسایی کردند، میتوانید با همدیگر و به سرعت روشهایی را برای جلوگیری از استرس یا مقابله با آن بیابید.
این علائم میتواند به استرس بیشتر منجر شود. مهم است که به کودکتان کمک کنید تا راههایی برای تطبیق با وضعیت جدید بیابد و بتواند در اسرع وقت با آنها کنار بیاید.
مانند بزرگسالان، به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.
روشهایی برای اینکه کودکان با استرس مقابله کنند
زمانی که کودکان احساس استرس میکنند، والدین میتوانند نقش مهمی در کمک به آنها برای مقابله با آن ایفا کنند.
با مهر پاسخ دهید: به کودکان عشق، زمان و توجه بیشتری اختصاص دهید. ببینید آیا استرس بر سلامت، رفتار، افکار و احساسات آنها اثر گذاشته یا خیر؟ به یاد داشته باشید که به آنها گوش کنید، با آنها با مهربانی سخن بگویید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
الگو باشید: به کودکتان بگویید که شما چگونه با وضعیتهای استرسآمیز برخورد کردهاید. میتوانید با سهیم کردن تجربه خودتان، الهامبخش کودکتان باشید تا بتواند عادات مدیریت استرس مختص به خودش را بیابد.
تفکر مثبت را تشویق کنید: کودکان، بالاخص نوجوانان، به راحتی خود را دستکم میگیرند. اگر شنیدید که میگویند «من در هیچ چیز خوب نیستم»، «از خودم خوشم نمیآید»، یا «میترسم که بیرون بروم»، از آنها بپرسید که چرا اینگونه فکر میکنند و دستاوردهایی که داشتهاند و نحوه کسب آن را به آنها یادآوری کنید.
توانمندسازی مثبت از جانب شما به آنها نشان خواهد داد که درک میشوند و مطمئن خواهند شد که میتوانند بر وضعیتهای استرسزا فائق آیند.
عادات سالم را حمایت کنید: خواب و خوراک خوب از عوامل کلیدی رهایی از استرس است.
متخصصین توصیه میکنند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند.
برای مراقبت از خواب، استفاده از نمایشگر [موبایل، کامپیوتر، تلویزیون]را محدود کنید و از نگهداری تجهیزات دیجیتال در اتاق خواب جلوگیری کنید. هرچقدر کودک تغذیه و خواب خوب داشته باشد، توانایی وی برای مقابله با استرس بیشتر خواهد بود.
کودکتان را تشویق کنید که بیرون برود، با دوستانش وقت بگذراند و با آنها بازی کند. تمرینها و فعالیتهایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق میتواند در رهایی از استرس مفید باشند.
تنفس شکمی بسیار آرامشبخش است و میتواند به ما کمک کند اکسیژن به عمق ریههایمان نفوذ کند. یک روش سه مرحلهای ساده برای این کار عبارت است از: دستتان را روی شکمتان بگذارید.
پنج نفس عمیق بکشید، پنج ثانیه را صرف دم و پنج ثانیه را صرف بازدم کنید. هوا را از بینی داخل کشیده و از دهان بیرون دهید.
به کودکتان توضیح دهید که وقتی هوا را داخل میکشد، مثل این است که شکمش را به آرامی مانند یک بادکنک باد میکند و وقتی که هوا را بیرون میدهد باد از این بادکنک به آرامی خارج میشود.
مانند بزرگسالان، گاهی به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.
استرس یک تجربه انسانی است که با گذر زمان و استفاده از بعضی تکنیکهای ساده میتوان بر آن فائق آمد.
چه زمانی از متخصصین کمک بگیریم؟
اگر کنار آمدن با استرس برای کودکتان سخت است، میتوانید با یک متخصص آموزشدیده ملاقات کنید و از او کمک بگیرید. برای کسب مشورت با دکتر خانوادگی یا مشاور صحبت کنید.
آنها میتوانند درباره درمانهای موجود به شما مشورت دهند مانند ملاقات با یک روانشناس که به افراد کمک میکند استرس خود را مدیریت کرده و عادات مثبت برای سلامت روان خود خلق کنند.
از اینکه برای کودکتان به دنبال کمک کارشناسی بروید، واهمه نداشته باشید. اگر استرس بر زندگی کودک شما اثر میگذارد، مهم است که در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کند تا بتواند احساس بهتری داشته باشد.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی