به نقل از «ایران آنلاین»

زیبایی همیشه زن است

تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۷۷۷۱۱

تماشاخانه شهرزاد میزبان نمایش «زیبایی گاهی زن است» به نویسندگی و کارگردانی «سهراب حسینی» است. به نظر می‌رسد که نمایش «زیبایی گاهی زن است» بیشترین ضربه را از دیالوگ پردازی‌اش می‌خورد. دیالوگ‌پردازی که بیش از آنکه در راستای فضاسازی یک ملودرام عاشقانه باشد، الگوبرداری شده از شوخی‌ها و پیام‌های گذرای تلگرامی و لغز‌وار و تاریخ مصرف‌ گذشته است؛ طوری که به جای آنکه از دهان شخصیت‌های نمایش خارج شود، به زور در دهان آنها گنجانده شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آریو راقب‌کیانی منتقد تئاتر

بنابراین شکل دیالوگ‌نویسی مؤلف نه تنها کمکی به بُعد بخشیدن به شخصیت‌ها و دراماتیک کردن آنها ندارد، بلکه نمی‌تواند در موقعیت‌پردازی هم موفق عمل کند و از هر حیث این دیالوگ‌های عاری شده از حس، تبدیل به کل‌کل‌های «هومن برق نورد» و «بهاره افشاری» می‌شود که هیچ‌گاه در طول نمایش آنها را بدل به شخصیت یا حتی تیپ نمی‌کند. انگار همه چیز در روند اجرای نمایش در حد ادای ظاهری پیش می‌رود؛ ادای پرسه زنی شخصی با مطالعه در خیابان، ادای انتظار کشیدن، ادای پناه دادن، ادای سرخورده بودن، ادای عاشقی کردن و...
نمایش «زیبایی گاهی زن است» حتی با طراحی صحنه «جلال تهرانی» نمی‌تواند جان بگیرد. اکثر میزانسن‌های طراحی شده، به‌صورت ثابت و ایستا جلوه می‌کند و این عدم حرکت، پتانسیل تزریق روح انزواطلبی کاراکترهای نمایش را ندارد. همه چیز در «زیبایی گاهی زن است» به اندازه نمایشی شدن پیش می‌رود. اپیزودیک کردن نمایشی که ورود موسیقی به آن نیز نمی‌تواند ترسیم‌گر لحظات گوشه‌گیری کاراکترها باشد و همچون وصله ناجور می‌نماید، کسالت را به ریتم به تکرار افتاده نمایش اضافه می‌کند. طبیعتاً نمایشی که در فقدان عناصر پیش برنده دراماتیک همچون پیچیدگی و کشمکش، بحران و تعلیق، بار همه چیز را به دوش دیالوگ‌های پیش پا افتاده و بیان آنها از زبان بازیگرانش می‌اندازد، می‌تواند ماندگار شود اما به قیمت خنده‌گرفتن‌ها از مخاطب و خروج او از سالن شهرزاد. نمایش «زیبایی گاهی زن است» با توجه به نامی که بر خود گرفته می‌توانست تبدیل به غزل عاشقانه‌ای شود که مصاف دو انسان جداافتاده را روایت می‌کند؛ اما خودش را معطوف به نشاندن کاراکتر مرد در صندلی راک برای تاب دادن خیالبافی‌ها و خاطرات خوشش در زندگی تنهایش و اعتراض‌های کلیشه‌ای کاراکتر زن که هواخواه یک رابطه عاشقانه افلاطونی است می‌کند و هیچ‌گاه قادر نیست تصویر زیبای زنی را نقاشی کند حتی گاهی.
 

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۷۷۷۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ادای احترام آیت الله رئیسی به اقبال لاهوری

رئیس جمهور در دومین روز از سفر رسمی خود به پاکستان با عزیمت به شهر لاهور مرکز ایالت پنجاب این کشور، ضمن حضور در مجموعه قلعه شاهی این شهر، با تقدیم تاج گل به آرامگاه اقبال لاهوری ادای احترام کرد و پس از قرائت فاتحه برای ایشان، دفتر یادبود این مجموعه را نیز امضا کرد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، سید ابراهیم رئیسی که برای انجام سفر رسمی دو روزه در پاکستان به سر می‌برد، در نخستین برنامه از دومین روز سفر خود به شهر بزرگ و تاریخی لاهور در ایالت پنجاب سفر کرد و در مجموعه تاریخی و فرهنگی قلعه شاهی واقع در این شهر که مجموعه‌ای از بناهای ملی، مذهبی و فرهنگی را شامل می‌شود، حضور یافت.

رئیس جمهور با همراهی سروزیر و جمعی از مقامات محلی و با استقبال یگان تشریفات بر سر مزار مرحوم محمد اقبال معروف به لاهوری حضور یافت و ضمن ادای احترام با اهدای تاج گل، برای ایشان فاتحه قرائت کرد و دفتر یادبود این محموعه را نیز امضا کرد.

آرامگاه اقبال لاهوری شاعر، فیلسوف و سیاستمدار پاکستانی یکی از بناهای ملی و فرهنگی مجموعه قلعه شاهی است. اقبال لاهوری در ایران بیشتر با اشعارش به زبان فارسی شناخته می‌شود. فلسفه، سبک شعر و زندگی اقبال لاهوری بیشتر بر مبنای عشق به دین، قرآن و محبت پیغمبر اسلام (ص) قرار گرفته است.

اقبال در سال ۱۸۷۷ در شهر سایلکوت ایالت پنجاب متولد شد. وی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به تدریس اشتغال یافت و در سال ۱۹۲۷ به اصرار دوستان و نزدیکان اولین حضور جدی‌اش را در صحنه سیاست با حضور در مجلس شورای ایالتی تجربه کرد و در سال ۱۹۳۰ به ریاست حزب «مسلم لیگ» منصوب شد.

اقبال در زمانی که پاکستان جزو شبه‌قاره هند بود، به‌عنوان یکی از اولین افرادی که خواهان استقلال پاکستان بود، مورد توجه قرار گرفت و به‌عنوان رهبر مسلمانان هند، در حالی که با «محمدعلی جناح» نیز همکاری داشت، در راه تحقق این ایده تلاش کرد.

اقبال لاهوری نهایتاً در سال ۱۹۳۸ در اثر شدت یافتن بیماری در سن ۶۶ سالگی از دنیا رفت و پیکرش در جوار «مسجد پادشاهی لاهور» به خاک سپرده شد.

کد خبر 747151