به نقل از «ایرنا»

پژوهش، خشت خام مستند صنعتی

تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۸۳۰۳۱

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش‌های خبری، تهیه‌کنندگی را باید یکی از نقش‌های کلیدی در سینما، تلویزیون و به طور کلی در تولید آثار هنری تصویری به شما آورد. نقش تهیه‌کننده در طول زمان تغییرات متعددی را از سرگذرانده است؛ چنانچه زمانی صرفا مباحث مالی را شامل می‌ شده اما در دوره‌ای دیگر، مباحث هنری نیز به آن افزوده می‌شود.

مباحثی که البته با تفکیک تخصصی کارها طی نیم دهه گذشته و شکل‌گیری نقش‌هایی مانند  «دستیارتهیه‌کننده» و یا «کارگردان هنری» از دوش تهیه‌کننده برداشته شده است.

اگرچه امروز تهیه‌کنندگان در کلیت کاری و حرفه‌ای خود شباهت‌های بسیاری دارند اما در برخی جهات بشدت منشعب شده‌اند و یکی از حوزه‌هایی که می‌توان این تفاوت فاحش را مشاهده کرد، تفاوتی است که بین تهیه‌کنندگی مستند و به ویژه مستند صنعتی، با سایر ژانرهای تولید فیلم وجود دارد.

پژوهش، تحقیق و تفحص که به عنوان سنگ بنا و خشت اول در مستند صنعتی شناخته می‌شود را می‌توان از تفاوت‌های بارز یک تهیه‌کننده مستندصنعتی با سایر تهیه‌کنندگان دانست.

آنچه در ادامه می‌آید گفت وگوی پژوهشگر ایرنا با «سپیده منصوری» پژوهشگر و تهیه‌کننده با سابقه است. منصوری که سابقه ۱۲ سال فعالیت تخصصی تهیه‌کنندگی را در کارنامه دارد، به عنوان پژوهشگر وارد حوزه مستند شده و به تدریج در سایر بخش های فیلمسازی یعنی تهیه کنندگی و حتی کارگردانی به تولید اثر پرداخته است.

خشت خام مستند صنعتی

منصوری که مدت زیادی است روی پروژه های شهری تمرکز کرده است (از دریاچه چیتگر گرفته تا پل‌ها و پروژه های مختلفی چون سدسازی در شهر تهران را انجام داده و همچنین مجموعه ای مفصل را به عنوان پژوهشگر روی کارون ۳ و سدکرخه کار کرده است) در ابتدا و در پاسخ به این سوال که اساسا تهیه‌کنندگی مستند صنعتی با داستانی چه تفاوتی دارد، بیان داشت: در مستند صنعتی اغلب با سفارش دهنده روبرو هستیم. البته گاهی مستند صنعتی بدون سفارش دهنده هم تولید می‌شود؛ مثلا زمانی که کسی موضوعی را جذاب یافته و تلاش می‌کند تا خودش منابع مالی برای آن فراهم کند. نکته مهمی که در این داستان هست، بحث ادبیات و پژوهش است که از دنیای متفاوتی می آید؛ یعنی دنیای صنعت، دنیایی است که واژگان، علم و ادبیات خودش را دارد. در نتیجه این که پژوهش آن درست و اصولی انجام پذیرد، بسیار مهم است. کارهای خیلی خوب از نظرم کارهایی هستند که یا پژوهشگران خیلی خوبی را برای کار صنعتی‌شان به کار گرفته‌اند و یا تهیه‌کنندگان به نحوی با آن صنعت آشنا هستند و خودشان را به شدت با آن صنعت درگیر می‌کنند. این کارها معمولا نسبت به کارهای تهیه‌کنندگانی که تا این حد با صنعت آشنا نیستند، برجسته‌تر و موفق‌تر هستند.

«به نظرم این تفاوت در کیفیت کار، کاملا خودش را نشان می دهد؛ یعنی برای یک خروجی (فیلم) خوب یا باید پژوهشی بسیار قوی صورت گرفته باشد یا خودت با صنعتی که قرار است در آن کار کنی، آشنا باشی. اهمیت این موضوع درباب دانش و آشنایی تهیه کننده با صنعت حتی بیشتر از کارگردان است، چرا که می تواند مواد کافی به کارگردان بدهد تا کار خوبی را تولید کند. در نتیجه مهم است که تهیه‌کننده وارد این واژگان و فضا شود و دقیقا بفهمد که چه تولید می کند. صنعت مقداری از زندگی روزمره ما دور است، بر این اساس این که بخواهی به آن برسی، دو سه قدم بیشتر از سایر سوژه ها به تلاش نیاز دارد».

این عضو انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند تصریح کرد: در باب مقایسه تهیه‌کنندگی سینمای مستند و داستانی کلیت یکی است؛ یعنی در هر دو تهیه‌کننده مانند یک مدیر پروژه است. کسی که هم منابع مالی را تامین و مدیریت و هم منابع انسانی (شامل: پژوهشگر، کارگردان و سایر عوامل) را انتخاب و مدیریت می‌کند. در نتیجه اصل ماجرا یکی است اما به جز تهیه‌کنندگی صنعتی که اغلب سفارشی کار را انجام می دهد، این که تهیه کننده بتواند با سفارش دهنده دیالوگ برقرار کند، با او حرف بزند و حرفش را بفهمد از اهمیتی بالایی برخودار است و این چیزی است که تقریبا در سینمای داستانی نداریم؛ یعنی سینمای داستانی یک منبع مالی را جذب می کند و آن را تبدیل به یک اثر داستانی کرده و می‌فروشد. در حالی که سینمای صنعتی اغلب برای فروش ساخته نمی شود و زیر نظر یک سفارش دهنده ساخته می‌شود. اساسا تهیه‌کنندگی مستند صنعتی تفاوت چشمگیری با تهیه کنندگی داستانی دارد؛ تهیه کننده در سینما هرگز نیازی به پژوهش انجام دادن ندارد و بیشتر درگیر مباحث مالی و اجرایی است.

نقطه عطف فیلم صنعتی کجا است؟

منصوری تصریح کرد: کار ما بسیار تابع صنعت است؛ یعنی زمانی که صنعت شکوفا است و رونق دارد، وضعیت برای ما هم خوب است؛ چنانچه در دوره‌های شکوفایی صنعتی، رونق کاری ما هم بالا بوده است. امروز که صنایع وضعیت خوبی ندارند، کار ما هم وضعیت جالبی ندارد و به لحاظ اعتبار در جامعه هنری انگار جزو بدنه جامعه هنری فیلمسازان محسوب نمی‌شویم. شاید هم هستیم ولی من خیلی درگیر آن نبوده ام. با این که سال ها است که عضو انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند هستم اما باز هم آن ارتباطی که بچه‌های سینمای هنری می‌توانند برقرار کنند را ما نمی‌توانیم. در نتیجه انگار فاصله‌ای بین ما هست.

این تهیه کننده در ادامه و در اشاره به تنها فضای موجود برای حداقل تعامل مستندسازان صنعتی افزود: جشنواره فیلم‌های صنعتی* از این باب خوب است که حداقل یک صدا و گفت وگویی از آن بیرون می آید، رسمیتی ایجاد می شود. ما این رسمیت را در حد مطلوب و به عنوان بخشی از بدنه صنعت سینما نداریم اما به عنوان بخشی از صنعت شناخته می‌شویم. انگار ما به صنعت بیشتر مرتبط هستیم تا به سینما یعنی صنعت بیشتر ما را جدی می‌گیرد. شاید چون منابع مالی ما از آنجا تامین می شود و حیات ما به آن وابسته است و اوست که دنبال ما می گردد تا پیدا کند که چه کسی حرفش را می فهمد که کار را سفارش بدهد. در نتیجه انگار ما در این فضای صنعت شناخته‌شده‌تر هستیم تا فضای هنر.

وی افزود: به نظرم برگزاری جشنواره کار درستی است و پتانسیل خوبی دارد اما از این منظر که تاثیری روی کار ما داشته ، باید عرض کنم که بر روی کار من تاثیری نداشته است. نقد من این است که جای صنعت در این جشنواره خالی است. جشنواره‌ای که درباره فیلم صنعتی حرف می‌زند، باید مخاطب صنعتی‌اش حضور داشته باشد. باید صنعت بیاید و انتظاراتش از این سینما را بگوید و ما این حضور را در اینجا نمی بینیم و تا وقتی این اتفاق نیافتد، فکر نمی‌کنم تاثیری روی کسب و کار و حتی کیفیت کار ما بگذارد. فقط خودمان در کنار هم داریم فیلم‌های هم را می‌بینیم. همین خوب است، دست‌کم با یکدیگر آشنا می شویم، می‌توانیم تبادل تجربه کرده و پتانسیل های جدید را کشف کنیم، بچه‌های جدیدی که کار می کنند را پیدا کنیم یا در بخش نمایش، فیلم های خارجی را نگاه کنیم و ببینیم که آن طرف (خارج از ایران) اوضاع چگونه است. اینها همه خوب است ولی کافی نیست. صنعتگران باید در اینجا باشند، فیلم ها را ببیند، نشست‌ها و کارگاه‌های مشترک برگزار شوند تا از خلال آن یک گفت وگویی شکل بگیرد.

* پنجمین دوره جشنواره فیلم و عکس فناوری و صنعتی، فردا، با هدف پیوند و آشتی بین هنر و صنعت، مهرماه ۹۸ و از سوی جهاد دانشگاهی دانشگاه هنر، در تهران برگزار شد.

تبلیغات در خبربان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: مستندساز سینمای مستند صنعت و معدن دانشگاه هنر تهران جشنواره فردا تهیه کننده مستند جهاد دانشگاهی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۸۳۰۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

لینک‌های ویژه:

• کلینیک بتن ایران
• خبر هوشمند فهام
• آخر هفته تهران کجا بریم؟
• بولتن خبری شماره دو ساختمان آنلاین - اردیبهشت 1401
• تعمیر فوری گوشی شیائومی
• چطور بلیط لحظه آخری بخریم؟ دیجی چارتر 1401
• محمدرضا علیمردانی از دیرین دیرین خداحافظی کرد + [استوری...
• افزودنی های بتن چیست؟
• کتاب صوتی
• آیا می‌دانید چه مواردی در تلویزیون قابل تعمیر است؟
• اجاره کلبه چوبی
• بهترین برند کولر چیست؟
• در دوران کرونا از کولر آبی استفاده کنیم یا...
• دریافت درگاه پرداخت فقط در چند دقیقه
• کولر گازی 36000 گری
• ورود به خانه هوشمند با دستگیره دیجیتال فیلتا
• بطلان معامله به دلیل حجر
• فروش کفش
• ۱۵ کودک در میان ۴۴ شهید فلسطینی
• ماهواره خیام در مدار قرار گرفت ؛ پرتاب موفقیت‌آمیز...
• اخبار فناوری
• تفاوت کولر گازی و آبی
• گوگل از دسترس هزاران کاربر خارج شده است
• آزمایشگاه تشخیص‌طبی پیوند
• داربست
• دومان سهند
• بهترین راهکار ذخیره سازی اطلاعات کدام است؟
• آیامی‌دانید دمای‌مناسب برای‌پکیج در زمستان چقدراست؟
• دوره دیجیتال مارکتینگ
• معرفی ایردراپ‌ های هفته؛ ایردراپ SpaceFi را چگونه دریافت...
• تهیه غذا
• معرفی بهترین اپلیکیشن رزرو هتل 1401
• کارتریج را شارژ کنیم یا تعویض
• با انواع دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات آشنا شوید...

خبر بعدی:

آیا ما به افسانه‌ای در مورد افسردگی باور داشتیم؟

فرارو- مطالعه‌ای که نشان می‌دهد افسردگی ناشی از سطوح پایین "هورمون شادی" سروتونین نیست به یکی از پربازدیدترین مقالات پزشکی تبدیل شده است.

به گزارش فرارو به نقل از بی بی سی، این مقاله به موجی از ادعا‌های گمراه کننده در مورد دارو‌های ضد افسردگی دامن زده که در آن گفته می‌شود بسیاری از این دارو باعث افزایش میزان سروتونین در مغز می‌شوند.

این بررسی نشان نمی‌دهد که دارو‌ها موثر نیستند. با این وجود، نتایج بررسی تازه باعث ایجاد سوالات واقعی در مورد نحوه درمان و تفکر مردم در مورد بیماری روانی شده است.

پس از اینکه "سارا" اولین مراحل درمان روانپزشکی خود را در اوایل دهه دوم زندگی اش آغاز کرد پزشکان به او گفتند که دارو‌هایی که برایش تجویز شده مانند "انسولین برای افراد دیابتی" است و ضروری بود تا استفاده شود تا مشکل شیمیایی در مغز او را تصحیح کند و باید تا آخر عمر مصرف شود.

مادر سارا مبتلا به دیابت نوع ۱ بود. بنابراین، او این موضوع را بسیار جدی گرفت. سارا با وجود این که به نظر می‌رسید این دارو‌ها حال اش را بدتر می‌کنند هم چنان از دارو‌ها استفاده می‌کند.

در نهایت صدا‌های تهدیدآمیز را شنید که به او می‌گفتند خود را بکشد و تحت درمان با تشنج الکتریکی (ECT) قرار گرفت. با این وجود، این ادعا که او به این دارو نیاز دارد همان طور که یک دیابتی به انسولین نیاز دارد مبتنی بر هیچ گونه شواهد پزشکی‌ای نبود.

او می‌گوید: "شما احساس می‌کنید از سوی افرادی که به آنان اعتماد داشتید مورد خیانت قرار گرفته اید". واکنش او به دارو‌ها شدید بود، اما پیام "عدم تعادل شیمیایی" که به او داده شد غیرعادی نبود.

بسیاری از روانپزشکان می‌گویند مدت هاست که می‌دانند سطوح پایین سروتونین دلیل اصلی افسردگی نیست و مقاله تازه موضوع جدیدی را نمی‌گوید.

با این وجود، برخی از بیان این که دارو‌های ضد افسردگی با رفع عدم تعادل شیمیایی کار نمی‌کنند نتیجه گیری فراتری داشتند و گفتند که این دارو‌ها اصلا کار نمی‌کنند. پزشکان از این بیم دارند که در این سردرگمی، افراد ممکن است دارو‌های خود را به طور ناگهانی قطع کنند و خطر عوارض جدی ترک دارو را تجربه کنند.

موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) اعلام کرده که این دارو‌ها نباید به طور ناگهانی قطع شوند مگر در موارد اورژانسی پزشکی و کاهش آهسته دوز می‌تواند علائم ترک را به حداقل برساند.

پژوهش تازه چه چیزی را نشان داد؟

تازه‌ترین پژوهش نتیجه ارزیابی ۱۷ پژوهش دیگر است و در آن مشخص شد که افراد مبتلا به افسردگی به نظر نمی‌رسد سطوح سروتونین متفاوتی در مغزشان نسبت به افرادی داشته باشند که مبتلا به افسردگی نیستند. این یافته‌ها به رد یکی از راه‌های ممکن اثر دارو‌ها با اصلاح یک کمبود کمک می‌کند.

دکتر "مایکل بلومفیلد" می‌گوید: " بسیاری از ما می‌دانیم که مصرف پاراستامول می‌تواند برای سردرد مفید باشد و فکر نمی‌کنم کسی باور کند که سردرد ناشی از کمبود پاراستامول در مغز است".

پس آیا دارو‌های ضد افسردگی کار می‌کنند؟

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که دارو‌های ضد افسردگی فقط کمی بهتر از دارونما‌ها عمل می‌کنند (دارو‌های ساختگی که به مردم گفته می‌شود می‌توانند واقعی باشند). در مورد این که این تفاوت تا چه میزان قابل توجه است بحث‌هایی در میان پژوهشگران وجود دارد.

در این میان، گروهی از افرادی هستند که نتایج بسیار بهتری را در مورد دارو‌های ضد افسردگی تجربه می‌کنن. با این وجود، پزشکان روش خوبی برای دانستن این که آن افراد در هنگام تجویز چه کسانی هستند ندارند.

برخی از افرادی که دارو‌های ضد افسردگی مصرف می‌کنند می‌گویند که این دارو‌ها در طول یک بحران سلامت روان به آنان کمک کرده یا به آنان اجازه می‌دهد تا علائم افسردگی را به صورت روزانه مدیریت کنند.

پروفسور "لیندا گسک" از کالج سلطنتی روانپزشکان بریتانیا می‌گوید دارو‌های ضد افسردگی "چیزی هستند که به بسیاری از افراد کمک می‌کنند به خصوص در شرایط بحرانی به سرعت احساس بهتری داشته باشند".

با این وجود، یکی از نویسندگان مقاله سروتونین اشاره می‌کند که بخش اعظم تحقیقات شرکت‌های دارویی کوتاه مدت است بنابراین اطلاعات کمی در مورد عملکرد افراد پس از چند ماه اول وجود دارد. پروفسور "گسک" با این نظر موافق است و می‌گوید نیاز به پژوهش‌ها در بازه زمانی بلند مدت برای مشاهده تاثیرات دارو وجود دارد.

در حالی که خطراتی برای درمان نشدن افسردگی وجود دارد برخی از افراد عوارض جانبی جدی ناشی از دارو‌های ضد افسردگی را تجربه خواهند کرد که نویسندگان مطالعه سروتونین می‌گویند باید به طور واضح تری بیان شود.

به گفته موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی این عوارض جانبی مواردی مانند افکار و تلاش‌های خودکشی، اختلال در عملکرد جنسی، بی حسی عاطفی و بی خوابی هستند.

از پاییز گذشته، به پزشکان بریتانیایی گفته شده که باید پیش از تجویز استفاده از دارو‌ها و درمان، ورزش، تمرکز حواس یا مدیتیشن را به افراد مبتلا به درجات پایین‌تر افسردگی پیشنهاد دهند.

در مورد پژوهش تازه چه گفته شد؟

یک پاسخ گمراه کننده معمولی ادعا می‌کند که این مطالعه نشان می‌دهد تجویز دارو‌های ضد افسردگی "بر اساس یک افسانه ساخته شده است". با این وجود، این پژوهش به هیچ وجه استفاده از دارو‌های ضد افسردگی را مورد بررسی قرار نداد. سروتونین نقش مهمی در خلق و خو دارد.

بنابراین، تغییر دادن آن می‌تواند باعث شود افراد دست کم در کوتاه مدت احساس شادی بیشتری داشته باشند حتی اگر سطح غیرطبیعی پایینی برای شروع نداشته باشند. هم چنین، سروتونین ممکن است به مغز در ایجاد ارتباطات جدید کمک کند.

برخی دیگر ادعا کرده اند که این مطالعه نشان می‌دهد که افسردگی هرگز یک بیماری در مغز افراد نیست بلکه واکنشی به محیط آنان بوده است.

دکتر "مارک هوروویتز" یکی از نویسندگان مقاله تازه می‌گوید:"البته هر دو عامل موثر هستند. برای مثال، ژنتیک شما بر حساسیت شما به استرس تاثیر می‌گذارد. با این وجود، در افرادی که پاسخ قابل درک به شرایط سخت دارند ممکن است مشاوره در مورد روابط، مشاوره مالی یا تغییر شغل بهتر و بیش‌تر از دارو به آنان کمک کند".

با این وجود، "زویی" که در جنوب شرقی استرالیا زندگی می‌کند و هم افسردگی شدید و هم روان پریشی را تجربه می‌کند می‌گوید تغییر نام افسردگی به عنوان "پریشانی" و بیان این این استدلال که اگر "تنها مشکلات اجتماعی را برطرف کنیم" از بین می‌رود بسیار خام و ساده اندیشانه است و باعث نادیده گرفتن افراد مبتلا به بیماری‌های روانی شدیدتر می‌شود. زوئی می‌گوید که دارو‌هایی از جمله دارو‌های ضد افسردگی را پیدا کرده که باعث تغییرات مهمی در زندگی فرد مصرف کننده می‌شوند.