به نقل از «صدای ایران»

ماجرای گروگانگیری دختر اوباما به روایت ظریف

تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۸۹۲۶۳

به گزارش صدای ایران روزنامه شرق نوشت: از آنجا که برخی از حاضران در نشست منتقدان ظریف بودند و عملکرد او را در فضای مجازی مورد نقد قرار داده بودند، یکی از بحث‌های عمده این بود که «برند ظریف» از دست رفته‌ است. وزیر خارجه در‌این‌باره گفت در تمام این سال‌ها نه به دنبال «برند ظریف» که به دنبال «برند ایران» بوده ‌است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او ماجرای استعفای خود را نیز بر اساس همین موضوع تبیین کرد. ظریف درباره شب استعفا یادآوری کرد: «اتفاقا برخلاف تصور بسیاری من آن شب عصبانی نبودم اما بسیار دلخور بودم». وزیر خارجه تشریح کرد: «استعفا دادم چون دیدم ظریف دیگر برند ایران نیست و برای ظریفی که برند جمهوری اسلامی نیست، کار در آن سوی مرز اتفاقا بسیار آسان است ولی من به دنبال این نبودم». ظریف ادامه داد: «اگر می‌خواستم برند ظریف باشم، جایزه صلح نوبل را می‌گرفتم. آن شبی که قرار بود جایزه صلح نوبل را اعلام کنند، یکی از دوستان خارجی زنگ زد به من و گفت سخنرانی‌ات را نوشته‌ای؟ و من به او گفتم خیالت راحت به من نوبل نمی‌دهند. جان کری و خانم موگرینی هم به نوعی پاسوز من شدند چراکه قرار نبود برند یک فرد را دنبال کنم. در صورتی که آن شب [شب استعفا] به یک فرد تبدیل شده بودم. من سال‌ها تلاش کردم مانع این اتفاق شوم اما در آن مقطع این تصور ایجاد شد که ظریف نماینده سیاست خارجی ایران نیست بلکه نماینده یک دیدگاه است آن هم دیدگاهی قابل حذف». ظریف با اشاره به نشست خبری روز قبل رئیس‌جمهور گفت: «از وزارت خارجه توقع نداشته باشید به جای کار روی برند ایران روی برند وزارت خارجه کار کند. اگر آقای روحانی می‌گوید حاضرم به خاطر کشور قربانی شوم، من شش سال پیش گفتم آمده‌ام برای قربانی‌شدن، نه قهرمان‌شدن».

برخی از حاضران در این نشست معتقد بودند عملکرد وزارت خارجه در حوزه اقتصادی ضعیف است و حتی تشکیل معاونت اقتصادی را بیهوده می‌خواندند. برخی دیگر از حاضران در این نشست انتقاداتی به عملکرد سفرا و کارکنان دیپلماسی در دیگر کشورها داشتند و این عملکردها را ضعیف ارزیابی می‌کردند. ظریف در این باره یادآوری کرد که تعداد کارکنان دیپلمات وزارت خارجه بسیار کم است: «هزارو 200 دیپلمات» که با کل کارکنان وزارت خارجه به حدود سه هزار نفر می‌رسد، نسبت به کارکنان وزارت خارجه در کشورهای پیشرفته بسیار کمتر است. او مقایسه‌ای هم با بودجه و امکانات اداره ایران در وزارت خارجه آمریکا داشت.

داستان آن تیتر
یک بحث پرتب‌وتاب که در جلسه عصر روز گذشته بین یکی از فعالان فضای مجازی و ظریف درگرفت، موضوع تیتر روزنامه «شرق» در اول دی ۹۴ بود: «امضای کری تضمین است». این تیتر بارها و بارها از سوی رسانه‌های مخالف برجام به عنوان یک سند و نیز به عنوان یکی از اتهامات عراقچی و ظریف مطرح شده ‌است که با وجود این موضع‌گیری، چرا برجام از دست رفت. این ارجاعات، البته بدون اشاره به متن گزارشی انجام می‌شود که با این تیتر منتشر شده ‌بود. خبرنگار «شرق» حاضر در همین جلسه به توضیح این موضوع پرداخت که این جمله درباره تصویب و امضای قانون «لغو روادید» و بحث محدودیت ویزا نوشته شده بود. این قانون آن زمان توسط رئیس‌جمهور وقت امضا و اجرائی شد. عراقچی دراین‌باره توضیح می‌دهد که وزیر خارجه آمریکا تضمین داده ‌است این قانون بر اجرای برجام تأثیرگذار نباشد.
در این گزارش آمده بود: «جدیدترین اتفاق، قانون جدید ویزا در آمریکاست که نگرانی‌هایی را بر سر اجرای توافق ایجاد کرده ‌است. اما عباس عراقچی، رئیس ستاد پیگیری برجام، با توجه به نامه وزیر خارجه آمریکا خطاب به ظریف معتقد است «این اطمینان برای ما به وجود آمده که اجرای قانون لغو روادید، تأثیری بر اجرای برجام نمی‌گذارد؛ اگر تأثیر بگذارد، مکانیسم‌هایی در این زمینه پیش‌بینی شده است». در ادامه این گزارش شرح داده شده ‌است: «در حالی که ایران، آمریکا و پنج کشور دیگر به دنبال مذاکراتی طولانی توانستند به توافقی در راستای برنامه هسته‌ای ایران برسند، با امضای این قانون، اجرای توافق می‌توانست دستخوش نوسان شود. این موضوع در ایران از سوی وزیر خارجه و برخی نمایندگان با واکنش مواجه شد. به دنبال اعتراض ظریف، جان کری، وزیر خارجه آمریکا، در نامه‌ای خطاب به ظریف نوشت: «تغییرات جدید برای کسب روادید که در کنگره تصویب شده است و دولت اختیار توقف اجرای آن ‌را دارد، به‌هیچ‌وجه مانع ما نمی‌شود که تعهدات خود طبق برجام را اجرا کنیم». عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران، درباره این نامه تأکید کرد: «این نامه به امضای وزیر خارجه آمریکا رسیده که همچون نامه‌های با امضای رئیس هر دولت، دارای تعهد حقوقی و سیاسی برای آن کشور است». او اضافه کرد: «این یک نامه معمولی نیست. در روابط بین‌الملل، نامه دو نفر، تعهدآور است که یکی نامه رئیس دولت است و دیگری نامه وزیر امور خارجه. این نامه، امضای وزیر خارجه آمریکا را دارد و اجرای موفق برجام را تضمین کرده است».

ظریف با انتقاد از اینکه این جمله بارها به‌عنوان موضعی درباره کلیت برجام به او و تیم مذاکره‌کننده منتسب شده‌ است، تأکید کرد: «به من دروغ نبندید». وزیر خارجه همچنین گفت: «من چه‌کار می‌توانستم در برجام انجام دهم که نداده‌ام و چه چیزی می‌توانستم بگیرم که نگرفته‌ام؟». ظریف در ادامه تصریح کرد: «دستوراتی را که به من داده ‌شده بود اجرا کردم». او با یک شوخی ادامه داد: «ولی دستور اینکه دختر اوباما را به گروگان بگیرم به من داده نشده ‌بود که انجام دهم». او با این کنایه توضیح داد چیزهایی را که از او خواسته شده بوده انجام داده ‌است. ظریف در همین زمینه به تمام توافقاتی اشاره کرد که ترامپ از آنها خارج شده است. او یادآوری کرد سازمان ملل متحد در پرداخت حق‌الزحمه کارکنانش به دلیل خلف وعده‌های ترامپ با مشکل مواجه شده‌ است: «خب آنها چه‌کار می‌توانند بکنند؟».

از منافع ایران در برجام دفاع می‌کنم نه منافع برجام در ایران
در این نشست، وزیر خارجه همچنین به ارزیابی توافق هسته‌ای برجام پرداخت. به گزارش ایسنا ظریف گفت: «برجام از موفق‌ترین تجربیات کشور در حوزه دیپلماسی و حتی بالاتر است و به این مسئله یقین دارم. هیچ مذاکرات مهمی در ۴۰ سال گذشته نبوده است که به‌طور غیرمستقیم یا مستقیم در آن دخالت نداشته باشم اما برجام حتما از برجسته‌ترین تجربیات جمهوری اسلامی ایران است و اگر ۱۰ سال دیگر هم بگذرد، بازهم همین را می‌گویم». او تأکید کرد: «من از منافع ایران در برجام دفاع می‌کنم نه از منافع برجام در ایران، اگر از منافع ایران دفاع کنم از قدرت خارجی امتیاز می‌گیرم و این خطی است که در مذاکرات برجام دنبال کردم».
او ادامه داد: «من از شما این سؤال را می‌پرسم؛ واقعا چه کسی در ایران دوست دارد درباره‌ ایران آن‌طوری صحبت شود که ترامپ در عربستان صحبت می‌کند؟ برای خیلی از کشورها دیگران تصمیم می‌گیرند اما ما واقعا این مشکل را نداریم. این مسئله تا جایی برای ما و شما به‌عنوان فعالان فضای مجازی و فضای رسانه‌ها مهم است که وقتی یک خبرنگار روس را که واقعا به‌خاطر جاسوسی دستگیر نشده است، می‌گیرند و بعد آزاد می‌کنند، شما باور نمی‌کنید و می‌گویید چرا درباره سایر خبرنگاران از سایر کشورها این‌طور برخورد نمی‌شود». ظریف گفت: «این خبرنگار را از اول نباید می‌گرفتند، اگر یک وقتی شما دلیل دستگیری‌اش را بفهمید، متوجه خواهید شد که واقعا دلیل آزادی‌اش امری طبیعی بود اما این خوب است که شما سؤال می‌کنید و همین سؤال‌کردن نشان می‌دهد که ما کشوری نیستیم [که] تحت اختیار و نظر کسی باشیم. ما انتخاب کردیم طور دیگری باشیم. عادت کردیم سرمان را بالا نگه ‌داریم و این دستاورد بزرگی است و این را به‌عنوان «داده» می‌گیریم؛ چون خون پای آن رفته است و مردم فشارهای زیادی را تحمل کرده‌اند».

آنها که من را دروغگو می‌خوانند، همه از «آلبانی» نبودند
ظریف همچنین گفت: «برخی کمپین‌های رسانه‌ای در حمایت و علیه من تشکیل شد. دوستان آدرس کسانی را که به من اتهام دروغگویی می‌زدند درآوردند، همه‌شان از آلبانی نبودند، اینجا هم هستند دوستانی که شبانه‌روز این زحمت را می‌کشند؛ حتی اگر قرار باشد هم‌صدای دیگران شوند. واقعیت این است در حوزه خارجی باید منافع ملی را در نظر بگیریم.
امروز دوستان و فعالان فضای مجازی از جناح‌های مختلف اینجا هستند و باید بگویم سیاست ما این است که وزارت خارجه را گرفتار سیاست نکنیم. البته من هم نظرات خاص خودم را دارم اما معتقدم نباید درگیر مسائل داخلی باشیم. متأسفانه ما را وارد سیاست‌های داخلی کردند و این به ضرر کشور است. سیاست خارجی وجه‌المصالحه دعواهای سیاسی داخلی نیست؛ چطور است ترامپ اگر بگوید هفت تریلیون دلار در منطقه خرج کردیم و ضرر کردیم، حرفش را تیتر می‌کنیم اما اگر بگوید جان کری از پس ظریف
برنیامد، باور نمی‌کنیم؟».

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: اوباما گروگانگیری صدای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۸۹۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند

خبرنگار نشریه پولیتیکو می‌گوید: وقتی از یک مقام آمریکایی پرسیدم استراتژی بایدن در قبال ایران چیست، با خنده گفت: من یک پاسخ برای آنها دارم؛ دولت بایدن هیچ استراتژی‌ای در قبال ایران ندارد.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: پولیتیکو به قلم یک اپوزیسیون ایرانی می‌افزاید: اگر بایدن بخواهد به هرج‌ومرج رو به افزایش در خاورمیانه پایان دهد، باید با یک استراتژی مشخص به میدان بیاید. بیشتر تهدیداتی که متوجه منافع آمریکا است، از جانب ایران است. ایران در آستانه دستیابی به بمب اتم قرار دارد. نیروهای نیابتی آن در حال گسترش اقدامات خود هستند. آن‌گونه که حمله اخیر به اسرائیل نشان داده، برنامه موشک‌های بالستیک ایران در حال تقویت شدن است.

مقامات در واشنگتن بر سر نحوه تعریف کلمه استراتژی اختلاف‌نظر دارند و بسیاری از این کلمه به صورت عمومی استفاده می‌کنند. من از بسیاری از سیاستگذاران شنیده‌ام که آنها از نام‌گذاری برخی اسناد به عنوان استراتژی که در واقع استراتژی نیستند گلایه دارند. این اسناد در واقع بحث‌هایی انتزاعی هستند که اغلب به چالش‌های فوری و مهم سیاست خارجی نمی‌پردازند. اگر هدف نهائی تلاش شما حل مشکل نباشد، در آن صورت شما استراتژی‌ای برای آن موضوع نخواهید داشت.

بنابراین وقتی مسئولان سیاست خارجی برای توصیف رویکرد بایدن در قبال ایران از کلماتی مانند «مهار»، «تنش‌زدایی»، «بازدارندگی» و «مدیریت ریسک» استفاده می‌کنند، برداشت من از این کلمات تنها تاکتیک‌های مختلف است نه یک استراتژی مشخص. ایران یک مشکل است اما به نظر نمی‌رسد که برنامه‌ای منسجم برای حل آن در سر داشته باشد.

در دوران ریاست‌جمهوری اوباما، دولت می‌خواست مشکل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند. دولت همچنین راهی برای رسیدن به آن هدف داشت و آن به‌کارگیری تلفیقی از تحریم‌ها و دیپلماسی بود؛ تلاشی که دولت اوباما از تیم جورج بوش پسر به ارث برده بود. آن استراتژی جواب داد و توافق هسته‌ای ایران متولد شد. بسیاری از ناظران می‌گویند برجام به اندازه کافی خوب نبود و برخی می‌پرسند استراتژی واقعی اوباما درباره ایران چه بود؟ برخی او را به تلاش برای ازسرگیری روابط با ایران، به عنوان یک دشمن دیرین آمریکا متهم کرده‌اند. اوباما امیدوار بود توافق هسته‌ای بتواند منجر به بهبود کلی روابط با ایران شود، اما به نظر من این یک امیدواری بود و نه بخشی از استراتژی.

دونالد ترامپ با به خطر انداختن توافق هسته‌ای استراتژی و امید دولت اوباما را از بین برد. اما از این جهت ترامپ نیز حداقل استراتژی مشخصی برای خود داشت. هدف اعلامی او تغییر رفتار حکومت ایران بود نه خود حکومت. تغییر رفتاری که دولت ترامپ به دنبال آن بود بسیار بنیادین بود، اما در تئوری این درخواست منجر به دنبال کردن سیاست تغییر حکومت شد، نه حل مشکل. تاکتیک ترامپ فشار حداکثری بود، با چاشنی تحریم‌های سنگین و دیگر اقدامات تنبیهی. واضح است که این استراتژی جواب نداد. بایدن با هدف‌گیری نه‌چندان قاطعانه احیای برجام و یک استراتژی غیر ایده‌آل برای دستیابی به این هدف پا به کاخ‌سفید گذاشت. او چند شرط برای این هدف گذاشت، از جمله اصرار بر اینکه ایران باید موافقت کند که در آینده بر سر یک توافق سختگیرانه‌تر و بلندمدت‌تر مذاکره نماید. دولت او چنان دیرهنگام به پای میز مذاکره برگشت که تلاش برای احیای برجام حتی قبل از روی کار آمدن یک دولت تندرو در تهران به دلیل درخواست‌های طرف آمریکایی سرنوشت نامعلومی پیدا کرده بود.

از وقتی که تلاش‌ها برای احیای برجام به در بسته خورد، تیم بایدن تصمیم گرفت به برخی پیروزی‌های کوچک که می‌توانست در مواجهه با ایران کسب کند بسنده نماید. آنها چند آمریکایی زندانی را به خانه برگرداندند هرچند که در قبال آن مجبور به پرداخت رقم قابل‌توجهی وجه نقد شدند. آنها همچنین از طریق ابزارهای تکنولوژیک به حمایت از جنبش اعتراضی در ایران پرداختند.

دولت بایدن همچنان تحریم‌های دولت ترامپ علیه ایران را حفظ کرده است. اما از آنجایی که اجرای این تحریم‌ها را محدود کرده یا به دلایلی خارج از کنترل واشنگتن این تحریم‌ها به اندازه کافی به ایران فشار نیاورده‌اند، تغییری در رفتار حکومت ایران بروز نکرده است. در حال حاضر صادرات نفت ایران افزایش یافته است. احتمالا دولت بایدن به این نتیجه رسیده که هیچ راه واقع‌بینانه و مستقیم برای «حل» مشکل ایران وجود ندارد. تردیدی نیست که این یک مشکل دشوار است. دیگر این است که روسیه و چین که زمانی درخصوص ایران با آمریکا همکاری می‌کردند اکنون به دلیل تنش‌هایی که خود با واشنگتن دارند در حال کمک به تهران برای دورزدن تحریم‌ها هستند. دولت بایدن حتی پس از حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، همچنان به پیگیری چشم‌انداز بزرگ‌تر خود یعنی «یکپارچگی منطقه‌ای» برای خاورمیانه ادامه می‌دهند. مشکلی که دولت بایدن به دنبال حل آن است، شکاف و اختلاف بین اسرائیل و دولت‌های عربی است. آمریکا امیدوار است شاهد برقراری روابط دیپلماتیک میان اسرائیل و عربستان باشد.