حال غریب آن کاروان لبنانی
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۹۲۶۹۲
من یک بار برای پیاده روی اربعین و عکاسی از آن رفتم و آن هم سال گذشته بود. مسیر پیادهروی پر از سوژه است. از لحاظ تصویری صرف اگر کسی بخواهد فقط از مسیر عکاسی کند عکاسی در مسیر نجف به کربلا به دلیل شلوغی اش سخت است. حامد ملک پور
چون بیشتر زائران این مسیر را انتخاب میکنند و از لحاظ تصویری شلوغ است و برای عکاسها کار کردن در آن سخت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما در هر حال در همه مسیرها سوژه آنقدر زیاد است که شما هر قسمتی را میتوانید انتخاب کنید. نگاهتان را به هر سمتی برگردانید سوژه میبینید. مثلاً یکی از عکاسها روی عکاسی از موکبدارها کار کرده و از کسانی که هر سال میزبان هستند و زندگیشان، عکس گرفته است.
سوژهای که پارسال برای من جالب بود حضور یک عکاس انگلیسی بود که بعضی رسانهها هم به او پرداختند. زنی بهنام «امیلی گارثویت» که من او را بعد از رسیدن به کربلا در حرم حضرت ابوالفضل(ع) دیدم. در فشار جمعیت آمد و در قسمت دالان مانند قرار گرفت. جمعیت را که میدید بغض داشت و منقلب شده بود. با اینکه مسلمان نبود انگار حس مثبتی دریافت کرد. من همان زمان از او عکس گرفتم و این عکس را وقتی به ایران آمد به او تحویل دادم.
اما به یادماندنیترین عکسم را از یک کاروان لبنانی گرفتم. در شب اربعین در بینالحرمین از آنها عکس گرفتم. شب اربعین در بینالحرمین با طناب دالانی درست میکنند و کاروانهای مختلف میآیند و عزاداری میکنند و رد میشوند. کاروان لبنانی را در همین دالان دیدم. همه سربند قرمز داشتند و حالشان خیلی عجیب بود. کاروانهای مختلفی آن شب دیدم اما جذابیت کاروان لبنان یک چیز دیگر بود و حال عزاداریشان خیلی عجیب بود. عکسهایی که از آنها گرفتم برایم بسیار ماندگار است.
منظره عجیب دیگری که دیدم در مسیر پیادهروی بود. در بخشی از مسیر باران شروع به باریدن کرد و یک دفعه هر کسی به بقیه کمک میکرد که خیس نشوند. یکی نایلون در اختیار دیگران میگذاشت و موکبها به مردم میگفتند بیایید داخل موکب با اینکه جا نبود. هر کسی هر کاری که از دستش برمیآمد انجام میداد.
سفر پیادهروی اربعین سفر سختی است و سفر معمولی نیست. کسی که می خواهد در این مسیر قدم بردارد می داند که سختی دارد. این سختی برای ما که برای عکاسی میرویم و وسیله زیادی همراه داریم بیشتر است. وقتی که میخواستم به این سفر بروم بابت همین سختی ها می ترسیدم و با خودم میگفتم چطور می توانم این وسیله ها را ببرم؟ همه میگفتند سبک بروید و ما هرکاری هم کنیم نمیتوانیم سبک سفر کنیم چون باید تجهیزات همراهمان ببریم. من کمی برای همین هراس داشتم و فکر نمیکردم بتوانم از پس آن بربیایم ولی از پسش برآمدم. انگار این مسیر به آدم کمک میکند و اصلاً نمیفهمی چه شد. وادارتان میکند جور دیگری مسیر کاریتان را پیش ببرید و جور دیگری فکر کنید. باید روال عادی که در زندگی و کارتان دارید به هم بریزید.
من عکاسم و از نگاه خودم به خیلی از اتفاقات نگاه میکنم. درباره پیادهروی اربعین یک سؤال همیشه در ذهن من هست.
اینکه این اتفاق با تمام بعدی که دارد و با اینکه میلیونها نفر از سراسر دنیا در آن شرکت میکنند چرا از لحاظ عکس و خبر آنطور که باید در دنیا پوشش داده نمیشود؟ اتفاقات و مراسمی مثل جشن رنگهای هند و سایر مراسم مذهبی ادیان دیگر برگزار میشود که هر سال عکسهای زیادی از آنها میبینیم اما رسانههای جهان به مراسم اربعین این توجه را ندارند. این سؤال همیشه ذهن من را درگیر میکند و آن را از همان عکاس انگلیسی هم پرسیدم اما او هم جوابی نداشت.
حامد ملکپور 11 سال است که حرفهای عکاسی می کند. او هر سال از آیینهای عزاداری محرم در شهرهای ایران عکاسی کرده و سال گذشته برای اولین بار در راهپیمایی اربعین شرکت کرده و از آن عکس گرفته است.
سوژهای که پارسال برای من جالب بود حضور یک عکاس انگلیسی بود. زنی بهنام «امیلی گارثویت» که من او را بعد از رسیدن به کربلا در حرم حضرت ابوالفضل(ع) دیدم. جمعیت را که میدید بغض داشت و منقلب شده بود.
پذیرایی کودکان عراقی از زائران اربعین در مسیر نجف به کربلا یکی از سوژ ه هایی است که همیشه به چشم می آید و می توانید از آنها عکس بگیرید . سوژهای که چه عکاسان غربی و چه عکاسان خودمان معمولا از آن نمی گذرند و پرتره های این بچه ها را ثبت می کنند.
در بخشی از مسیر باران شروع به باریدن کرد و هر کسی به بقیه کمک میکرد که خیس نشوند. یکی نایلون در اختیار دیگران میگذاشت و موکبها به مردم میگفتند بیایید داخل موکب با اینکه جا نبود. هر کسی هر کاری که از دستش برمی آمد انجام می داد./ایران جمعه
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۲۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلاشی ۷۰ ساله برای ثبت خاطرات + فیلم
استاد و پیشکسوت عکاسی ایران با بیان اینکه در اوایل دهه ۱۳۰۰ در یک خانواده مذهبی و در نمین اردبیل دیده به جهان گشود گفت: از همان دوران کودکی علاقه زیادی به دیدن جذابیت‌ها و زیبایی‌ها خلقت داشتم و همیشه دوست داشتم آنها را در ذهن خودم نگه دارم.
سید عبدالله هاشمی نمینی افزود: علاقه به زیبایی‌های طبعیت مرا به این واداشت که در دوران نوجوانی هر طور شده آنها را به ثبت برسانم و این شد که در همان دوران از پدرم خواستم تا یک دوربین عکاسی برای من تهیه کند.
او با بیان اینکه خیلی به ورزش علاقه داشتم و حتی در ورزش و به خصوص رشته فوتبال بازی می‌کردم گفت: تصمیم گرفتم در حرفه جذاب و زیبای عکاسی در حوزه ورزش به صورت تخصصی فعالیت کنم.
سید عبدالله هاشمی افزود: ورزش زیبایی‌ها و صحنه‌های جذاب و به یاد ماندنی زیادی داشته و دارد و این شد که علاقه‌مند این حوزه در دنیای حرفهای و شغلی خودم شدم.
استاد هاشمی گفت: اکنون بیش از ۹۰ سال سن دارم و در دوران ۷۰ ساله فعالیت خود توانسته ام بیش از ۱۸ میلیون عکس را در حوزه‌های مختلف به خصوص ورزش ثبت و به یادگار بگذارم.
پیشکسوت عکاسی ایران افزود: از این ۱۸ میلیون عکس بخشی از آن را به مردم داده ام، بخشی از آن در اختیار خودم قرار دارد و بخشی هم در موزه‌ای که در ورزشگاه نقش جهان به نام بنده اختصاص پیدا کرده قرار دارد که مردم و به خصوص نسل جدید می‌توانند از آن دیدن کنند.
استاد عبدالله هاشمی و با بیان اینکه در ۷۰ سال تلاش برای ثبت تاریخ و زیبایی‌های ورزش از ۳۰ دوربین در دوره‌های مختلف استفاده کرده ام و در این بین برای تولید و آماده سازی این عکسها هم از وسایل مخصوص عکاسی همواره به صورت خصوصی خودم تهیه و خریداری کرده ام که حالا شاید آنها از رده خارج شده اند ولی در این موزه دیدن آنها جذابیت زیادی دارد چراکه برخی از آنها شاید نزدیک یک قرن قدمت دارند.
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ میشود