تند راه بروید تا بیشتر عمر کنید!
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۹۸۳۷۹
نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد آهسته راه رفتن در سن ۴۵ سالگی ممکن است نشانه پیری زودرس باشد. ناطقان: به نقل از گیزمگ، سرعت پیادهروی یا همان سرعتی که فرد با آن قدم برمیدارد، مدتهاست که به طور مؤثر به عنوان نشانگری برای تشخیص سلامت روانی و فیزیولوژیکی افراد مسن مورد استفاده قرار میگیرد.
اکنون یک مطالعه جدید و جالب برای اولین بار نشان داده است که سرعت راه رفتن میتواند یک اندازهگیری مؤثر از پیری بیولوژیکی برای افراد در دهه ۴۰ زندگی خود باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"تری موفیت" نویسنده ارشد این مطالعه توضیح داد: پزشکان میدانند که افراد هفتاد و هشتاد ساله که قادر به راه رفتن عادی نیستند و کند قدم برمیدارند نسبت به افراد مسنی که سریعتر قدم میزنند، بیشتر به مرگ نزدیک هستند، اما مطالعه ما دوره پیش دبستانی تا میانسالی را تحت نظر گرفته است و دریافتیم که پیادهروی آهسته علامتی است که چند ۱۰ سال قبل از سالخوردگی بروز میکند.
دادههای به کار رفته در این تحقیق از یک مطالعه طولانی مدت گرفته شده است. این مطالعه ۹۰۴ نفر را در اوایل دهه ۱۹۷۰ از همان بدو تولد زیر نظر گرفته است. تمام ۹۰۴ نفر در حال حاضر ۴۵ ساله هستند و در تمام مدت سرعت راه رفتنشان اندازه گیری شده است.
محققان دو فرضیه را در این تحقیق آزمایش کردند که آیا سرعت راه رفتن در میانسالی میتواند نشانه پیری بیولوژیکی زودرس را منعکس کند یا خیر و اینکه آیا کند راه رفتن در میانسالی میتواند با عملکرد ضعیف روانی و عصبی در دوران کودکی مرتبط باشد یا خیر.
این مطالعه ارتباط مستقیم بین کندتر راه رفتن و شاخصهای جسمی و بیولوژیکی پیری زودرس را نشان داد.
در کندترین داوطلبان، تغییرات ساختاری مغز مانند حجم کلی پایین مغز و ضخامت پایینتر قشر مغز مشاهده شد. این نشان میدهد سرعت راه رفتن نه تنها یک علامت منفی برای سالمندان است، بلکه در افراد میانسال نیز میتواند نشان دهنده پیری بیولوژیکی زودرس باشد.
این مطالعه همچنین از ارتباط بین آزمایش عصبی شناختی در سن سه سالگی و سرعت راه رفتن در سن ۴۵ سالگی پرده برداشت. این ارتباط به اندازه کافی قوی بود که بتواند از نمرات تست شناختی در دوران کودکی استفاده کند تا بتواند سرعت قدم برداشتن ۴۰ سال بعدِ فرد را دقیق پیشبینی کند.
البته دادههای این مطالعه بدون محدودیت نیست. متاسفانه این مطالعه دارای تصویربرداری از مغز و یا دادههای سرعت راه رفتن افراد در سنین جوانی نیست. این بدان معناست که خبری از ردیابی دادهها در طول گذار از جوانی به میانسالی نیست. همچنین مشخص نیست که چه مکانیزمی میتواند عملکرد عصبی شناختی کودکان و سرعت راه رفتن در میانسالی را پیوند دهد.
این تحقیقات از دیدگاه بالینی نشان میدهد که سرعت راه رفتن ممکن است یک شاخص مفید از مشکلات سلامتی در میانسالان باشد و این تنها مطالعهای نیست که از سرعت راه رفتن به عنوان یک ابزار جدید تشخیصی استفاده میکند.
تحقیقات اخیر نشان داد که تحلیل راه رفتن میتواند انواع مختلفی از زوال عقل را در مراحل اولیه کاهش عملکرد شناختی شناسایی کند و حتی قبل از بروز علائم وخیم بینایی، گلوکوم(آب سیاه) را تشخیص دهد.
این مطالعه در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.
منبع: ایسنا برچسب ها: تند راه رفتن ، طول عمر ، آهسته
منبع: ناطقان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۸۳۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان حلقه مفقوده بین رژیم غذایی نامناسب و سرطان را کشف کردند
محققان دانشگاه ملی سنگاپور (NUS) به یافتهی تازهای دست یافتهاند که میتواند ارتباط بین خطر ابتلا به سرطان و رژیم غذایی ناسالم و سایر بیماریهای رایج مانند دیابت را که با تغذیهی نامناسب مرتبط هستند، آشکار کند. کشف آنها نویدبخش ابداع راهبردهایی است که ضمن ترویج سالخوردگی سالم، از سرطان پیشگیری میکنند.
به گزارش زومیت، مطالعهی پیشگامانهی اخیر به رهبری پروفسور آشوک ونکیتارامان و دانشمندان موسسهی علوم سرطان سنگاپور از NUS، مرکز تحقیقات سرطان این دانشگاه (N2CR) که زیرنظر دانشکدهی پزشکی یونگ لو لین است و همکارانی از آژانس علم، فناوری و تحقیق سنگاپور (A*STAR) انجام شد.
پروفسور ونکیتارامان میگوید: «سرطان براثر تعامل بین ژنها و عوامل محیطی مانند رژیم غذایی، ورزش و آلودگی ایجاد میشود. اینکه چگونه این نوع عوامل محیطی خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهند، هنوز خیلی واضح نیست؛ اما برای انجام اقدامات پیشگیرانهای که به ما کمک میکنند تا مدت بیشتری سالم بمانیم، درک چنین ارتباطی حیاتی است.»
مادهای شیمیایی، افزایشدهنده خطر سرطانتیم تحقیقاتی ابتدا به مطالعهی بیمارانی پرداختند که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان سینه یا تخمدان هستند؛ زیرا آنها نسخهی معیوبی از ژن سرطان (BRCA2) را از والدین خود به ارث میبرند. پژوهشگران نشان دادند که سلولهای چنین بیمارانی بهویژه نسبت به اثرات متیل گلیوکسال حساس هستند.
متیل گلیوکسال هنگام تجزیهی گلوکز برای تولید انرژی توسط سلولهای ما تولید میشود. مطالعهی جدید نشان داد که این مادهی شیمیایی میتواند نقصهایی را در DNA ما ایجاد کند که علائم هشداردهندهی اولیه درمورد پیشرفت سرطان هستند.
پژوهشهای محققان همچنین نشان داد افرادی که نسخهی معیوب BRCA2 را به ارث نمیبرند، همچنان ممکن است انباشتهشدن سطوح بالایی از متیل گلیوکسال را تجربه کنند.
این افراد بهدلایلی مانند ابتلا به بیماری دیابت با پیشدیابت که با چاقی یا رژیم غذایی ناسالم در ارتباط است، سطوح بالاتر از حد نرمال متیل گلیوکسال را تجربه میکنند. این اتفاق ممکن است علائم هشدار مشابهی داشته باشد که نشاندهندهی خطر بالاتر ابتلا به سرطان است.
احتمالا خطر ابتلا به سرطان در بیمارانی با سطوح بالای متیل گلیوکسال بیشتر است
پروفسور ونکیتارامان میگوید: «تحقیقات ما نشان میدهد که خطر ابتلا به سرطان در بیمارانی با سطوح بالای متیل گلیوکسال ممکن است بیشتر باشد. متیل گلیوکسال را میتوان بهطور بالقوه بهعنوان نشانگر درنظر گرفت و بهراحتی با آزمایش خون HbA1C تشخیص داد. علاوهبراین سطوح بالای متیل گلیوکسال را معمولا میتوان با داروها و رژیم غذایی خوب کنترل کرد و اقدامات پیشگیرانه دربرابر شروع سرطان انجام داد.»
دکتر لی رن کنگ، نویسندهی اول مطالعه میگوید: «ما مطالعه را با هدف درک عواملی که خطر ابتلا به سرطان را در خانوادههای مستعد افزایش میدهند آغاز کردیم؛ اما درنهایت به کشف سازوکار عمیقتری رسیدیم که مسیر مصرف انرژی ضروری را با پیشرفت سرطان مرتبط میکند. این یافتهها آگاهی را در مورد تاثیر رژیم غذایی و کنترل وزن در مدیریت خطرات سرطان افزایش میدهند.»
سازوکار جدید برای تشکیل تومورجالب اینجا است که کار تیم تحقیقاتی، تئوری دیرینه در مورد برخی از ژنهای پیشگیریکننده از سرطان را نیز بازبینی میکند. این نظریه که پارادایم دو ضربهای نادسون نامیده میشود و برای نخستینبار در سال ۱۹۷۱ فرمولبندی شد، پیشنهاد میکند که این ژنها باید برای همیشه و پیش از ایجاد سرطان در سلولهای ما غیرفعال شوند.
تیم تحقیقاتی اکنون دریافته است که متیل گلیوکسال میتواند بهطور موقت ژنهای پیشگیریکننده از سرطان را غیرفعال کند. این موضوع نشان میدهد که دورههای مکرر رژیم غذایی نامناسب یا دیابت کنترلنشده میتوانند درطول زمان تلنبار شوند و خطر سرطان را افزایش دهند. یافتهی جدید احتمالا در تغییر جهت تحقیقات آینده در این زمینه تاثیرگذار خواهد بود.
محققان با تکیه بر اکتشافات جدید خود قصد دارند مطالعات بیشتری را برای درک این موضوع انجام دهند که آیا اختلالات متابولیک مانند دیابت یا رژیم غذایی نامناسب بر خطر ابتلا به سرطان در سنگاپور یا سایر کشورهای آسیایی تاثیرگذار هستند یا خیر.
تیم تحقیقاتی همچنین امیدوار است که مکانیسمهای جدیدی را در زمینهی ارتباط بین متابولیسم، رژیم غذایی و سرطان کشف کند تا رویکردهای موثرتری را برای پیشگیری یا بهتاخیرانداختن شروع سرطان درپیش گیرد.
نتایج مطالعه در ژورنال سل منتشر شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام