متیس: کاخ سفید قابل اعتماد نیست
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۵۴۴۷۷
به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه اینترنتی پولیتیکو، بر اساس کتاب جدید یکی از مشاوران نزدیک جیمز متیس، وزیر دفاع سابق آمریکا، او از تصمیمات ریاست جمهوری که او با آن مخالف بود، غافلگیر میشد.
بر اساس این مطلب، متیس در یک نشست خصوصی در ژوئن سال ۲۰۱۸ در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا او فکر میکند فرمانده کل قوای آمریکا در حال تقویت آمریکاست، گفت: «نه، من فکر نمیکنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این گفتوگو پس از اولین اجلاس و دیدار رئیس جمهور ترامپ با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، و تصمیم بعدی ترامپ مبنی بر لغو مانورهای جنگی با کره جنوبی صورت گرفت.
«گای اسنودگراس»، فرمانده بازنشسته نیروی دریایی، خلبان جنگی و نویسنده سابق متنهای سخنرانی متیس در پنتاگون در این کتاب خود با عنوان «عقب نشینی نکردن: داخل پنتاگون ترامپ با وزیر متیس» که قرار است ۲۹ اکتبر منتشر شود، بازگو میکند که ژنرال بازنشسته متیس برای تراز کردن پیام پنتاگون با پیام رئیس جمهور تلاشهای سخت و زیادی کرد. اما وقتی که سرخوردگی وی از اقدام ترامپ در برکناری متحدان و اظهارات عجولانه و نسنجیده ترامپ بیشتر شد، همبستگی عمومی متیس فرو ریخت.
اسنودگراس در کتاب خود مینویسد: در تابستان سال ۲۰۱۸، متیس در جلسه محرمانه به جان کلی، رئیس وقت کارکنان کاخ سفید، گفته بود که وی در پایان سال از کابینه انصراف خواهد داد- این باعث شد که رفتن وی به مراتب به یک استعفای از پیش برنامهریزی شده تبدیل شود. متیس بعداً در ماه دسامبر استعفای خود را اعلام کرد.
این کتاب اولین روایت از داخل بالاترین سطح پنتاگون درباره این است که چطور ترامپ دستگاه امنیت ملی آمریکا را بازسازی کرده است. این کتاب گزارش میدهد که متیس به رئیس جمهور به دلیل داشتن مهارتهای سیاسی احترام میگذاشت، اما به این باور رسید که سیاستهای وی باعث تضعیف کشور شده است. این نشان میدهد که حتی یک عضو کابینه مانند متیس، یک ژنرال چهار ستاره با تجربه کافی در زمان جنگ، خود را قادر به ایجاد تغییر در تصمیمات مهم نمیدانست.
پولیتیکو نوشت: متیس به درخواست ما برای اظهار نظر درباره این ماجرا پاسخ نداد و کاخ سفید نیز حاضر به پاسخگویی به سوالات ما نشد. مقامات کنونی وزارت دفاع آمریکا به نویسنده این کتاب در خصوص عواقب نقض اعتماد متیس و سایر رهبران ارشد هشدار دادهاند.
اسنودگراس در کتاب خود بازگو میکند که متیس از زمان ترک دولت به صورت علنی از ترامپ انتقاد کرده است.
متیس در دیدار مشاوران نزدیک در دفتر خود در ماه مارس ۲۰۱۸ وقتی که افراد منصوب شده ترامپ مانند «مکمستر»، مشاور امنیت ملی، «رکس تیلرسون»، وزیر خارجه آمریکا، و «گری کوهن»، مشاور اقتصادی کاخ سفید- به اصطلاح بزرگان پنتاگون و منتقدان رئیس جمهور- از دولت کنارهگیری کردند یا برکنار شدند، گفت: کاخ سفید در حال حاضر قابل اعتماد نیست.
هنگامی که جان بولتون در آوریل سال ۲۰۱۸ جای مک مستر را گرفت و شروع به انتصاب تیم دفاعی و سیاست خارجی خود کرد، متیس دریافت نسخه رونوشت تماسهای ترامپ با رهبران خارجی را- انواع مکالمات حساس که هماکنون در کانون تحقیقات استیضاح مجلس نمایندگان آمریکاست- متوقف کرد.
اسنودگراس در کتاب خود مینویسد: صبر و شکیبایی متیس در بهار سال ۲۰۱۸ هنگامی که ترامپ با او در مورد بسیاری از اقدامات بزرگ سیاسی- از دستور ایجاد نیروی فضایی نظامی گرفته تا اعزام نظامیان به مرزهای آمریکا و مکزیک- مشورت نکرد، شروع به کم شدن کرد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دونالد ترامپ آمریکا کاخ سفید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۵۴۴۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از مذاکرات ایران و آمریکا به روایت ظریف
آفتابنیوز :
محمدجواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امور خارجه برای بررسی شرایط سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ به گفتگو پرداخته است.
بخشهای مهم این گفتگو را در ادامه میخوانید:
دنیا دیگر دنیای دوقطبی نیست، حتی موضوع قطبی بودن در جهان با چالش جدی رو به رو است؛ لذا باید این واقعیات را درک کرد. مهمترین عامل در نظام قطبی عامل وفاداریست و ما هنوز بر اساس این تصور به نظرم توهمی از روابط جهانی داریم و عمل میکنیم. بعد خیلی زود دلسرد میشویم که چرا روسها یا چینیها با ما اینگونه رفتار کردند؟ در صورتی که اگر درست تشخیص دهیم که امروز مبانی رفتار در روابط جهانی چگونه است حتماً نه چنین توقعاتی را خواهیم داشت، نه اقداماتی میکنیم که ایجاد چنین توقعاتی برای ما بکند. نه خودمان را فدا برای کسی میکنیم و نه توقع داریم که آنها برای ما این کار را بکنند.
باید روابط سازنده با همه کشورها داشته باشیم. معتقدم که بدون روابط سازنده نه با شرق میتوانیم رابطه خوبی داشته باشیم نه با غرب. یعنی بدون اینکه با غرب رابطه داشته باشیم نمیتوانیم با شرق رابطه داشته باشیم و برعکس هم همینطور است.
تا زمانی که ما با روسیه و چین رابطه نداریم، حتما غرب هم با ما رابطه فراگیر و همه جانبه نخواهد داشت. تا زمانی که درها به روی غرب از سوی ایران بسته باشد، حتما روسیه و چین هم احساس میکنند که کنشگر این حوزه هستند و منافعشان را بر ما تحمیل میکنند بدون اینکه منافع ما را در نظر داشته باشند.
اگر قرار است جهان جنگ اقتصادی داشته باشد این جنگ باید بین چین و آمریکا باشد.
فرصت مذاکره با آقای ترامپ را ما از دست ندادیم. با همه احترامی که برای دوست و همکار عزیزم آقای احمدی قائل هستم، اعتقاد دارم که نیمی از قضیه را دیدهاند. چرا که آقای ترامپ یک بخشی از معادله است و کل معادله نیست.
آقای ترامپ حداکثر میتواند یک توافق دو صفحهای مثل آن که با کره شمالی امضا کرد را امضا کند. آقای ترامپ نه توانش را داشت و نه ساختار آمریکا اجازه میدهد، همانطور که در کره شمالی اجازه ندادند که ایشان وارد یک توافق محتوایی جدید شود.
با توافق دو صفحهای هم هیچ مشکلی از کسی حل نمیشود، فقط یک فرصت عکس انداختن فراهم میشود که ممکن است برای کره شمالی فرصت خوبی بود؛ چون همیشه رهبران کره شمالی دوست داشتند که با روسای جمهور آمریکا دیده شوند. چون این فرصت را پیدا نمیکردند بعد از اینکه روسای جمهور از کاخ سفید خارج میشدند معمولاً آنها را دعوت میکردند و با آنها عکس یادگاری میانداختند؛ لذا این پیروزی برای آنها بود و یک پیروزی هم برای آقای ترامپ بود که خاصیت نارسیستیاش را آبیاری کند؛ لذا این قسمت از فرمایش آقای احمدی کاملاً درست است که ترامپ علاقه داشت که این کار را انجام دهد؛ اما قسمت بعدیاش که همانطور که در اجلاس ویتنام آمریکا و کره شمالی دیدیم این افراد دیگر هستند که تصمیم میگیریم.
آقای ترامپ از بنده چند بار دعوت به مذاکره کرد، ولی ما که اجازه برای مذاکره نداشتیم. اما آقای بولتون در کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» کاملاً تشریح میکند که هربار ایشان تا مرز استعفا پیش رفت برای اینکه مانع از مذاکره شود. خیلی هم با آب و تاب توضیح میدهد که در هر دو مورد استعفا نامهاش را نوشت و وقتی مذاکره صورت نگرفت خیالش راحت شد. اما همین نشان میدهد، اگر بنده با آقای ترامپ مذاکره کرده بودم یا آقای دکتر روحانی مذاکره بودند، نهایتاً همین بولتون بودند که باید این مذاکرات را به نتیجه میرساندند.
بعضیها ایراد میگیرند که آقای بولتون و پومپئو از ابتدای سال ۹۷ وارد کاخ سفید شدند، یعنی از آوریل سال ۲۰۱۸، لذا میگویند چرا از دوران آقای تیلرسون استفاده نکردید. من با آقای تیلرسون در جلسه ۵+۱ دیدار داشتم، به هیچ وجه آقای تیلرسون در ظرفیت مذاکره نبود و اعتماد لازم را از سوی آقای ترامپ برای این که مذاکره کند، نداشت. کاملاً مشخص بود و دیدیم که ظرف تقریبا یک سال از دولت آقای ترامپ خارج شد.
من معتقدم که ما اگر تشخیص دهیم که تهدیدی که برای جمهوری اسلامی وجود دارد تهدید امنیتیسازی است، در زمین این تهدید بازی نمیکنیم؛ لذا میتوانیم سیاست فعالتری را داشته باشیم. البته این به معنا نیست که دست از مخالفت با آمریکا بکشیم، مخالفت با سلطه و مخالفت با استکبار میتواند برای کشور یک زمینه قدرتی فراهم کند، با توجه به اینکه الان قدرت دیگر صرفاً قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی نیست. البته قدرتهای دیگری هم هستند مثل قدرت الهام بخشی.
آنهایی که میگویند برجام ایراد داشت خب چرا آمریکا به برجام استناد نکرد، اگر برجام یک طرفه بود آمریکا به یک جمله برجام استناد میکرد و از آن خارج میشد. آن وقتی که استناد کردند ۱۳ کشور در شورای امنیت علیهشان بودند، لذا دوستان ما مقداری به واقعیتها توجه کنند بهتر است.
منبع: اقتصادآنلاین