به نقل از «پارسینه»

داستان امید تنها بازمانده درنای سیبری چیست؟

تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۶۹۲۷۷

"امید" پس از حادثه تلخی که در منطقه ازباران درسال ۱۳۸۶ اتفاق افتاد جفتش "آرزو" را از دست داد و پس از آن حدود ۱۲ سال است که تنها برای زمستان گذرانی درتالاب‌های مازندران مسیر ۵ هزارکیلومتری را طی می‌کند. این یازدهمین سال متوالی است که این درنا مهاجرت خود را به تنهایی به ایران انجام مى‌دهد.

این درنای سیبری از مسافرتی ۳۰۰۰ کیلومتری آمده است و او به یک سفر ۳۰۰۰ کیلومتری خواهد رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او تا نیمه اول اسفند در منطقه مهمان است.

امید که یک درنای سیبری نر است، آخرین بازمانده از جمعیت غربی درنای سیبری است که هرسال به تنهایی مهاجرت زمستانه خود را انجام می‌دهد. اهالی منطقه فریدونکنار و ازباران، اهمیت زیادی برای حضور این پرنده در منطقه قائل هستند.

درنا‌های سیبری نخستین بار در سال ۱۳۵۳ در ایران رویت شدند. جمعیت غربی درنا‌های سیبری با گذر از تالاب‌های نارزوم در قزاقستان، ذخیره‌گاه طبیعی آستراخان روسیه در دهانهٔ رود ولگا، و آذربایجان و طی مسافت تقریباً ۵۰۰۰ کیلومتری در آبان هر سال به تالاب‌های فریدونکنار در استان مازندران مهاجرت می‌کنند و تا اوایل اسفند را در این تالاب می‌گذرانند.

جمعیت این دسته از درنا‌ها از بیش از ۲۰۰ قطعه در سال ۱۹۳۰ به دو قطعه در سالیان اخیر و با مرگ «آرزو» به یک قطعه رسیده‌است. از سال ۱۳۸۵ امید آخرین بازماندهٔ جمعیت غربی درنا‌های سیبری به تنهایی به ایران می‌آید. قد امید ۱۶۰ سانتی‌متر است.

نسل درنای سفید از میان ۱۵ گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درنا‌های سیبری بجز سال‌های ۸۸ و ۹۴ در تمامی نیم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان گذرانی خود انتخاب کرد.

بعد از کشته شدن و یا مرگ آرزو دو محیط بان به صورت شبانه روزی از امید نگهبانی می‌کنند تا تنها باقیمانده درنای سیبری به تاریخ نپیوندد.

امید از حدود ۲۰ سال قبل باخانواده خودبرای زمستان گذرانی به تالاب‌های فریدونکنار می‌آمد و امسال یازدهمین سالی است که تنها به این تالاب مهاجرت کرده و دوره میانسالی خودرا طی می‌کند.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی 'گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ' شناخته می‌شود، پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پا‌های بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.



درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می‌رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ' پویانگ ' در چین و اطراف آن است.

همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آببندان‌های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله و فریدونکنار می‌آیند.. امید آخرین درنای سیبری است که برای زمستان گذرانی به ایران می‌آید. درنایی که در صورت مرگش، جمعیت غربی درنا‌های سیبری منقرض خواهند شد و دیگر ایران رنگ این درنا‌ها را نخواهد دید. امید به ترتیب از سال ۹۱ تا ۹۵، در روز‌های نهم، هشتم، نهم، دوازدهم و نوزدهم آبان خود را به ایران رساند، ولی در سال ۹۶ ورود امید به فریدونکار با تاخیر مواجهه شد. از ابتدای آبان ماه همه دوست داران محیط زیست منتظر خبر برگشتن امید هستند.

درنا در هر بارداری دوتخم می‌گذارد و جوجه اول که سر از تخم برداشت درنا تخم دیگر را رها می‌کند. از جمله عوامل اصلی انقراض این درنا‌ها تک همسری بودن است. آن‌ها به شدت وفادار به جفت خود هستند و تا پایان عمر در کنار همسر خود به سر می‌برند و بعد از جفت خود جفتی دیگر اختیار نمی‌کنند.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: درنای سفید سیبری مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۶۹۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تالاب میانکاله کمی جان گرفت

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای مازندران از انتقال ۴.۵ میلیون متر مکعب آب به میانکاله از شبکه آبیاری و زهکشی گلورد خبر داد و گفت: شبکه آبیاری و زهکشی گلورد پارسال با انتقال بیش از ۴.۵ میلیون متر مکعب نقش مهمی در کمک به بهبود وضعیت تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه زیست‌کره میانکاله ایفا کرد.

حیدر داوودیان افزود: اجرای سیستم آبیاری و زهکشی شبکه گلورد طی چند سال اخیر هرچند که با هدف تأمین آب کشاورزی و هدایت آب سد گلورد به کشتزار‌ها انجام شد اما برای انتقال آب به تالاب میانکاله نیز تاثیر بسزایی دارد.

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای مازندران گفت: در طراحی و اجرای تاسیسات و زیرساخت‌های آبی اهداف محیط زیستی نیز همواره مورد توجه قرار دارد که شبکه آبیاری و زهکشی گلورد نیز از این قاعده مستثنی نیست.

داوودیان افزود: اگرچه مدیریت و حفاظت از تالاب میانکاله با اداره کل حفاظت محیط زیست استان است، اما شرکت آب منطقه‌ای مازندران به عنوان متولی منابع آبی و تالاب‌های استان خود را مکلف به انجام اقدامات حفاظتیِ لازم می‌داند و طی سال‌های اخیر بار‌ها به منظور کمک به احیای این ذخیره‌گاه مهم بین‌المللی برنامه‌ریزی‌های برای انتقال آب انجام شده است.

او با بیان این‌که ۹۰ درصد آب تالاب میانکاله باید از طریق دریا تامین شود، گفت: با توجه به این‌که سد گلورد هنوز به طور کامل آبگیری نشده است میزان اثرگذاری شبکه آبیاری و زهکشی به زمین‌های کشاورزی پایین‌دست و تالاب میانکاله هنوز به طور صددرصدی به چشم نمی‌آید و نقش شبکه آبیاری و زهکشی گلورد در کمک به تالاب میانکاله پس از آبگیری کامل سد گلورد افزایش می‌یابد.