Web Analytics Made Easy - Statcounter

درحالی که شهرداری ماهانه رقمی بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان را از دارندگان دکه مطبوعات دریافت می‌کند، برخی دکه‌ها روزانه حدود ۲۰ میلیون تومان درآمد دارند و قیمت فروش آن‌ها بسته به محلشان به چند میلیارد تومان هم می‌رسد.

به گزارش «تابناک» به نقل از تسنیم، سال‌ها است که کیوسک‌های مطبوعاتی به سیگار فروشی و تنقلات فروشی بیشتر شبیهند تا دکه روزنامه فروشی؛ کیوسک‌هایی که بسته به «پا خور» محل استقرارشان، بعضاً سود‌هایی نجومی برای مالکانشان دارند و مالکان، اجاره‌های بسیار سنگین ۲ میلیونی، ۳ میلیونی و حتی ۸ میلیون تومانی از مستاجرانشان، دریافت می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که به گفته حمیدرضا تحصیلی مدیر عامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل تهران، مالکان، تنها حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان به شهرداری اجاره می‌دهند.

یکی از مستاجران این دکه‌ها می‌گوید: بغیر از ۳۵ میلیون تومان پول پیش، مبلغ ۲.۵ میلیون تومانی که من بابت اجاره ماهانه دکه‌ام پرداخت می‌کنم از خیلی از دکه‌های دیگر شهر پایین‌تر است؛ چون پاخور اینجا آنقدر نیست، ولی با این همه برای پرداخت این مبلغ، باید حداقل ۷ میلیون تومان درآمد داشته باشم که با احتساب حقوق شاگرد و هزینه برق و مالیات و غیره، بتوانم سرپا بمانم.

او درباره کرایه‌های ۵ تا ۸ میلیونی برخی دکه‌های دیگر نیز می‌گوید: موقعیت بعضی از کیوسک‌ها به شکلی است که هم پاخور بالایی دارند و هم فروش زیادی؛ خب طبیعی است که قیمت اجاره آن‌ها هم متفاوت باشد؛ مثلا من شنیده‌ام دکه‌ای میدان ... و دکه خیابان ... روزانه حداقل ۷ میلیون تومان فروش دارند.

او درباره کرایه‌ای که صاحب کیوسک به شهرداری می‌دهد هم می‌گوید: صاحب قرارداد این کیوسک، ماهانه ۲۰۰ هزار تومان به شهرداری می‌دهد.

خودش می‌گوید درآمد آن‌ها از همه چیز هست بجز فروش رزونامه و مجله؛ می‌گوید: سیگار، تنقلات، آب معدنی و ... هزینه‌های دکه را تامین می‌کند و گرنه کسی این روز‌ها روزنامه نمی‌خرد.

رئیس اتحادیه فروشندگان جرائد: دکه‌داران ماهانه ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان به شهرداری اجاره می‌دهیم/ سیگار نفروشیم همین اجاره را هم نمی‌توانیم بدهیم

حسین فکری رئیس اتحادیه توزیع‌کنندگان و فروشندگان جراید در گفتگو با تسنیم، در واکنش به مبلغ ناچیز اجاره ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومانی مالکان این کیوسک‌ها به شهرداری می‌گوید: مبلغ اجاره‌ای که به شهرداری داده می‌شود سالانه بر اساس الگوی تورم بانک مرکزی افزایش می‌یافت، ولی امسال شهرداری، مبالغ سنگین‌تری را درخواست کرد که همین امر باعث گلایه ما به شهرداری شد.

وی با ابراز بی‌اطلاعی از اجاره بهای چند میلیونی برخی کیوسک‌های مطبوعاتی در سطح شهر تهران معتقد است که به دنبال اتفاقات اخیری که رخ داده، برخی دست‌هایی در کار است تا ماجرا را جور دیگری نشان دهند.

او البته درباره تخلف صنفی و قانونی دکه‌داران مطبوعاتی در فروش سیگار می‌گوید: موضوع سیگار همچنان بین شهرداری و ما مورد مناقشه است و به نظر می‌رسد مسئولان شهرداری، خودشان هم به این نتیجه رسیده‌اند که با حذف فروش عرضه سیگار و تنقلات، مالکان این دکه‌ها دیگر درآمدی نخواهند داشت و حتی توان پرداخت همان ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان اجاره ماهیانه به شهرداری را هم ندارند.

فروش دکه سیگار فروشی در اندرزگو به علت مهاجرت/ قیمت فقط چند میلیارد تومان!

اما ماجرای دکه‌ها و درآمد‌های آن‌ها به همین جا ختم نمی‌شود و قیمت خرید و فروش برخی از این کیوسک‌ها آنقدر نجومی است که شاید باورش چندان ساده نباشد. یکی از مشاوران املاک شمال شهر می‌گوید: «قیمت دکه‌هایی که بر خیابان‌های اصلی و پر رفت و آمد این منطقه قرار دارند به شدت بالا است، چون درآمد‌های بالایی هم دارند.»

این خانم در توضیح آگهی فروش یک دکه در شمال شهر می‌گوید: یک دکه شبانه‌روزی در خیابان فرمانیه هست که مالکش به دلیل مهاجرت قصد فروش آن را دارد؛ مالکش تضمین داده که روزانه ۲۰ میلیون تومان فروش این دکه است و قیمت فروش این دکه ۳ میلیارد تومان است.

او اضافه می‌کند: البته این دکه مجوز فروش شبانه روزی دارد و هیچ مشکلی از این جهت ندارد.

به گفته او، قیمت این دکه بدون سند ۳ میلیارد تومان است و در صورت داشتن سند، حداقل قیمتی بالغ بر ۱۵ میلیارد تومان خواهد داشت.

به گزارش تسنیم، این تنها مورد از این دست دکه‌های لاکچری نیست و اگر صفحه‌های سایت‌های آگهی را بگردید، موارد مشابه اینچنینی باز هم پیدا می‌شود؛ از دکه‌های ۲۵۰ میلیون تومانی در پاکدشت تا دکه ۲.۵ میلیارد تومانی در فرمانیه تهران.

منبع: تابناک

کلیدواژه: کردستان سوریه اعتراضات لبنان طرح انتقال آب خزر جنبش عدم تعهد طرح ملی مسکن جاستین ترودو شبنم نعمت زاده دکه روزنامه دکه مطبوعات اجاره درآمد کیوسک مطبوعاتی کردستان سوریه اعتراضات لبنان طرح انتقال آب خزر جنبش عدم تعهد طرح ملی مسکن جاستین ترودو شبنم نعمت زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۷۲۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده فروش ۱۲۰۰ میلیارد تومانی سینمای ایران! آیا رواست که سرمایه‌ها این‌گونه از کشور خارج شوند؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سال گذشته فروش بالای هزار میلیارد تومانی گیشه برای سینمای دچار بحران در جذب مخاطب یک اتفاق مهم و اساسی به شمار می‌رفت. در میان خیل فیلم‌هایی که دخل و خرج خود را نمی‌توانستند با هم مطابقت بدهند و اصلا بود و نبود آنها بر پرده سینما فرقی نمی‌کرد و حتی ساخته شدن بسیاری از آنها شکست مطلق برای سازندگان بود، گیشه بالای هزار میلیاردی (البته فقط برای چند فیلم) خوشحال کننده بود.

حتی این عدد آن‌چنان شوقی ایجاد کرد که به سرعت آن را به کل سینما چسباندند و مسئولان آن را جزو افتخارات دوران کاری خود می‌دانند و از این فروش به عنوان تحول در سینما یاد می‌کنند.
خیلی هم خوب؛ به هر حال اتفاق خوب، خوب است و باید از آن حرف زد، ولی نکته قابل اهمیت اینکه باید آن را آنالیز کرد و دلایل و چرایی آن را بررسی کرد. برای شما پرسش نیست که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند رقم‌های گیشه را جابه‌جا کنند؟ چرا اکثر فیلم‌ها نه تنها بازگشت مالی نداشتند که هزینه‌های اولیه ساخت را هم برنگردانند؟

براساس گزارش اعتمادآنلاین، تعارف که نداریم، کیفیت چند فیلم پرفروش را حداقل خودمان می‌دانیم، اینکه چه جنسی به مخاطب ارائه دادیم قبل از همه خودمان مطلعیم، پس نمی‌توانیم مدعی شویم کیفیت باعث جذب مخاطب فروش این چند فیلم شده است. البته که فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران شناخته‌شده در فروش فیلم تاثیرگذار هستند، اما دلیل اصلی و کافی نیست، چرا که فیلم‌های کمدی دیگری هم سال گذشته اکران شدند اما به فروش این چند فیلم نرسیدند.

ماجرا چیست؟

سال گذشته ۲۲ مرداد بود که قربان نجفی کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در گفت‌وگو با اعتماد درباره نحوه تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها گفته بود: رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان هفته‌ای ۵ هزار تا ۱۵ هزار دلار از فیلمساز می‌گیرند تا فیلم‌هایشان را در رسانه‌شان تبلیغ کنند.
همان زمان قربان نجفی توضیح داده بود متاسفانه یکی از همین فیلم‌های روی پرده مبلغ گزافی حدود ۲۵۰ هزار دلار به این ماهواره‌ها داده و تمام تبلیغات را برای فیلمش گرفته و البته همین دوستان سینماگر ما قیمت را بالا برده‌اند تا دست کسی به تبلیغات آنجا هم نرسد.

دقت کنید، این نکات را سینماگری که سال گذشته فیلم روی پرده اکران داشته و طبیعتا از مناسبات اکران و تبلیغات فیلم‌ها اطلاع داشته بیان کرده است.

اینکه فیلم‌ها چرا و چگونه در ماهواره‌ها و شبکه‌های فارسی زبان تبلیغ می‌کنند اصلا موضوع این نوشته نیست. حتی اینکه آیا تبلیغات ماهواره‌ها در جذب مخاطب تاثیر دارد هم منظور نظر ما نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سود سینمای ایران نهفته است و اینکه سال گذشته پخش‌کننده‌ها برای تبلیغ فیلمشان هزینه‌های بالایی به ماهواره دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.

ما گفته قربان نجفی مبنی بر اینکه رقم ۲۵۰ هزار دلار برای تبلیغ یک فیلم شده را حساب نمی‌کنیم، اما شما در نظر بگیرید تعداد فیلم‌هایی که سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند چقدر بوده؟ بالای ۱۰ فیلم سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند، از فسیل و هتل و شهر هرت گرفته تا ویلای ساحلی و هاوایی و…، آن هم نه یک بار و حتی ده بار، به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار. تبلیغ فیلم‌ها آنقدر زیاد بود که لابه‌لای این تبلیغ‌ها سریال‌ها و برنامه‌های جم هم پخش می‌شد، از زیرنویس گرفته تا تیزر و عکس و… فیلم‌های در حال اکران سینماهای ایران از سر و روی شبکه جم می بارید. کمااینکه در حال حاضر هم وضع برای فیلم‌های تمساح خونی و بی‌بدن و سال گربه همین‌گونه است.
حالا شما خودتان محاسبه کنید برای تبلیغات هزار باره فیلم‌ها در شبکه‌های جم چقدر هزینه شده باشد خوب است؟

بر اساس شنیده‌های موثق ما، سال گذشته از سینمای ایران رقم بیش از صد میلیارد تومان به شبکه ماهواره‌ای جم تبلیغ داده شده و پخش‌کننده‌ها چنین رقم بالایی را برای تبلیغ فیلم‌شان هزینه کرده‌اند.

بله، یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.حالا این پرسش به وجود می‌آید که با توجه به این پرداخت بالا به ماهواره‌ها، آیا سود اصلی از اکران فیلم‌های کمدی را سینمای ایران برده یا ماهواره‌ها؟
سریال‌های پلتفرم‌ها که از همان دقایق ابتدایی انتشار ، بلافاصله در ماهواره‌ها با زمان‌بندی کامل پخش می‌شود، تبلیغات فیلم‌های ایران که به ماهواره‌ها داده می‌شود…. آیا رواست که سرمایه‌های کشور این‌گونه از کشور خارج شود؟

ما در روزهای آتی به واکاوای و چرایی این موضوع خواهیم پرداخت!

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896837

دیگر خبرها

  • هزینه ۵۷۰ میلیارد تومانی تملک در منطقه۷ شهرداری قم
  • ورود دادستان شهریار به افزایش نجومی اجاره واحدهای تجاری
  • پیگیری اجرای طرح ساماندهی اجاره و فروش مسکن در همدان
  • پشت پرده فروش ۱۲۰۰ میلیارد تومانی سینمای ایران! آیا رواست که سرمایه‌ها این‌گونه از کشور خارج شوند؟
  • بدهی ۳۱ هزار میلیارد تومانی دولت به شهرداری مشهد
  • اجاره آپارتمان های در مناطق۲۲گانه تهران چقدر است ؟ (۳۰ فروردین ۱۴۰۳) + جدول
  • تبلیغات ۱۰۰ میلیارد تومانی سینمای ایران در شبکه GEM
  • شیب کاهش قیمت خودرو تند شد/ آخرین قیمت سمند، کوییک، شاهین، ساینا، دنا و تارا + جدول
  • رکوردشکنی قیمت اجاره مسکن در دولت رئیسی
  • رهن کامل خانه در شهرک غرب تهران چند؟