به نقل از «اقتصاد آنلاین»

شیر و ماست‌های کارخانه‌ای روغن پالم دارند؟

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۲۳۲۹۲

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایرنا، محمد حسین عزیزی درباره اینکه آیا در اقلام لبنی مانند شیر و ماست تخلف استفاده از روغن پالم وجود دارد یا نه توضیح داد: این نوع تخلف در هیچ یک از کارخانه های تولید لبنیات وجود ندارد. تولید تمام مواد غذایی کارخانه ای بر اساس پروانه ساخت آنها انجام می شود و اگر در پروانه ساخت محصولی اجازه استفاده از روغن پالم داده نشده باشد، قطعا این مساله در تولید نهایی محصول رعایت می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: هم اکنون از بین تمام محصولات لبنی فقط در پروانه ساخت تعداد معدودی از این محصولات مثل خامه قنادی، پنیر پیتزا و روکش بستنی و شکلات اجازه استفاده از روغن پالم داده شده است و جز این موارد که قانونی است در هیچ محصول لبنی کارخانه ای از روغن پالم استفاده نمی شود. البته در مورد محصولات سنتی و غیر کارخانه ای چون سازمان غذا و دارو نظارت ندارد، نمی توانیم اظهارنظر کنیم.

مدیرکل نظارت بر فرآورده های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو اضافه کرد: در گذشته ممکن است تعداد بیشتری از محصولات لبنی مجوز استفاده از روغن پالم را داشتند و به صورت قانونی از این روغن استفاده می کردند و با توجه به نظارت دقیق مسئولان فنی کارخانه های غذایی، وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی بر کارخانه های مواد غذایی امکان تخلف در این کارخانه ها بسیار کم است.

موضوع استفاده از روغن پالم به ۱۳ مرداد سال ۹۳ برمی گردد زمانی که حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر سابق بهداشت در جمع خبرنگاران از اضافه کردن روغن پالم در تعدادی از شیرها و ماست های پرچرب سخن گفت و اعلام کرد: «اکنون دیگر این موضوع به اثبات رسیده و پرونده آن برای تصمیم نهایی روی میز رئیس جمهور است.»

روغن پالم یا همان روغن نخل، یک نوع روغن گیاهی است که از قسمت گوشتی میوه درخت نخل روغنی استخراج می شود. این روغن به علت داشتن اسید چرب به خصوص در انواع ارزانتر آن، جزو روغن های مضر خوراکی است اما چون در مقابل حرارت مقاوم است و قوام بیشتری دارد در تولید روغن های سرخ کردنی و شیرینی هایی که خامه آن باید قوام داشته باشد، استفاده می شود.

مساله ای که ممکن است باعث این تخلف در صنایع لبنی شود، ارزانتر بودن روغن پالم نسبت به چربی شیر است که باعث می شود متخلفان در محصولات لبنی پرچرب، چربی شیر را بگیرند و جداگانه در تولید محصولات دیگر استفاده کنند و به جای آن برای بالا بردن میزان چربی محصول از روغن پالم استفاده کنند، تخلفی که البته به گفته مدیرکل نظارت بر مواد غذایی وزارت بهداشت هم اکنون در تولیدات کارخانه ای وجود ندارد.

وزیر سابق بهداشت در مرداد ۹۳ گفته بود: موضوع استفاده از روغن پالم در برخی لبنیات در شورای عالی سلامت و امنیت غذا بحث شده و قرار است مصرف آن کاهش یابد، این در حالی است که هم‌اکنون ۵۰ درصد روغن‌های وارداتی پالم است که قرار است در مرحله اول به ۳۰ درصد و سپس به ۱۵ درصد برسد.

هاشمی گفته بود: از لبنیات موجود در بازار نمونه‌گیری می‌شود تا شرکت‌های متخلف شناسایی شوند، به عنوان مثال در یک نوع ماست با چربی ۱۲ درصد روغن پالم وجود داشته است؛‌ به همین دلیل نظارت‌ها را افزایش می‌دهیم چرا که حق سایر شرکت‌هاست که اسامی متخلفان را اعلام کنیم تا هم آنها متهم نشوند و هم مردم بتوانند از محصول سالم خریداری کنند؛ با شرکت‌های متخلف طبق قانون برخورد خواهد شد.

رسانه ای شدن موضوع استفاده از روغن پالم باعث کاهش واردات این نوع روغن از مالزی شد؛ به طوری که واردات این روغن از حدود ۷۰۰ هزار تن در سال ۹۲ به کمتر ۴۵۰ هزار تن در سال ۹۶ رسید.

البته در همان مرداد ۹۳، هدایت حسینی مدیرکل نظارت بر مواد غذایی وقت وزارت بهداشت اعلام کرد: گزارشی از وجود روغن پالم در شیر و ماست در کشور نداریم اما وزارت بهداشت مجوز استفاده از این روغن را در برخی محصولات لبنی مانند بستنی، پنیر پیتزا، کره و خامه قنادی صادر کرده است.

به گفته حسینی روغن پالم مانند سایر روغن های گیاهی کلسترول ندارد و اسید چرب ترانس نیز ندارد اما میزان اسید چرب اشباع آن از سایر روغن های گیاهی مانند آفتابگردان، سویا و کلزا بیشتر است.

وی گفت: وزارت بهداشت با توجه به مزایای چربی های گیاهی نسبت به چربی های حیوانی برای برخی محصولات لبنی اجازه استفاده از روغن های گیاهی را به عنوان جایگزین روغن حیوانی صادر کرده که از جمله این محصولات پنیر پروسس، پنیر پیتزا و پنیر خامه است. همچنین مجوز استفاده از این روغن در بستنی، خامه قنادی و کره های مالشی نیز از سوی وزارت بهداشت برای تولیدکنندگان محصولات لبنی صادر شده است.

حسینی گفته بود: شرط استفاده از این روغن در این محصولات این است که حتماً روی بسته بندی این محصولات قید شود که مثلاً ۱۰ درصد روغن حیوانی این محصول با روغن پالم یا هر روغن گیاهی دیگر جایگزین شده تا مصرف کننده مطلع باشد.

موضوعی که البته کمتر در محصولات لبنی یا حتی غیرلبنی از جمله روغن ها به صورت شفاف دیده می شود و اگر در محصولی به صورت قانونی از روغن پالم استفاده شده باشد، به ذکر حاوی «روغن گیاهی» بسنده می شود. تکلیف محصولات سنتی، فله و غیربسته‌بندی نیز معلوم نیست.

بر اساس آخرین اعلام معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه در ۱۶ شهریور امسال (سال ۹۸) صادرات روغن پالم مالزی به ایران در سال ۲۰۱۸ برابر با ۴۸۸ هزار تن بوده که در مقایسه با سال ۲۰۱۷ (برابر با ۵۲۴ هزار تن)، کاهشی معادل ۶.۸ درصدی داشته است.

بر اساس آمار رسمی مالزی، میزان صادرات روغن پالم به ایران در سه ماهه اول ۲۰۱۹ به میزان ۵۶ هزار تن نسبت به مدت مشابه ۲۰۱۸ کاهش داشته که به این ترتیب ۷۵ درصد صادرات پالم مالزی به ایران در این دوره زمانی کاهش یافته است.

بر اساس مجوز هیأت وزیران واردات روغن پالم از مالزی به ایران از سال ۱۳۶۶ شروع شده است. بر این اساس روغن پالم حداکثر می تواند ۳۰ درصد از ماده اولیه روغن خوراکی وارداتی کشور را تشکیل دهد.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: شیر لبنیات سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت دانشگاه های علوم پزشکی مواد غذایی سلامت قانون واردات مالزی وزارت امور خارجه ایران سازمان غذا و دارو شیر لبنیات ماست روغن پالم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۲۳۲۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک داستان غافلگیرکننده؛ فلفل چگونه جهان را تسخیر کرد؟!

زی‌سان: چیزی که اکنون بخشی از هویت یک ملت تلقی می‌شود، تنها در قرن شانزدهم به چین آورده شد و یکی از اولین دستور العمل‌های شناخته شده برای چاشنی فلفلی (Chili Crisp) یا فلفل سرخ شده در یک کتاب آشپزی چینی ۲۳۴ ساله ظاهر شد. سرآشپز‌ها هوس پخت آن را دارند. رستوران‌ها آن را در دستور العمل‌های جدید جسورانه گنجانده اند.

این است و غذای محبوب کنونی دنیاست. چاشنی چینی که تحت عنوان Chili Crisp یا فلفل سرخ شده شناخته میشود شامل فلفل تند، روغن و مواد دیگری مانند سیر، پیاز، دانه فلفل و حتی دانه‌های تخمیر شده است، به دلیل تطبیق‌پذیری و اعتیادآور بودنش شناخته شده است. اما این معجون ضروری چگونه آغاز شد؟ در اینجا چگونگی به دنیا آمدن چیپس فلفلی و چرایی محبوبیت آن را می‌آوریم. 

یک مقدمه تند

«برایان دات»، استاد تاریخ در کالج ویتمن و نویسنده کتاب «فلفل سرخ شده در چین: بیوگرافی فرهنگی»، می‌گوید فلفل قرمز همیشه در چین نبوده است. گیاه فلفل دلمه‌ای که منشا آن آمریکای مرکزی و جنوبی است تا حدود قرن شانزدهم در چین ناشناخته بود، زمانی که رونق تجارت، فلفل قرمز را به سرزمین اصلی چین آورد.

اولین گزارش مکتوب ظهور فلفل در چین به سال ۱۵۹۱ برمی گرد. «گائو لیان»، نمایشنامه‌نویسی که در نزدیکی شانگهای کنونی زندگی می‌کرد، «آنقدر‌ها هم به عنوان یک چاشنی یا یک دارو در مورد آن هیجان‌زده نبود»، دات درباره روایت خود می‌گوید. در عوض از آن به عنوان گیاه تزئینی استفاده کرد.

در حالی که چینی‌های نخبه از وجود فلفل تند در باغ‌های تزئینی خود لذت می‌بردند، توده‌ها شروع به خوردن و لذت بردن از گیاهان تند کردند. در سال ۱۷۶۵، مورخان محلی اشاره کردند که فلفل قرمز برای طعم دادن به سس ها، سرکه، روغن‌های مرزه و سبزیجات نگهداری شده در هونان استفاده می‌شد. حتی در اولین کتاب آشپزی چینی که شامل فلفل تند است، دستوری برای چاشنی خاطره‌انگیز فلفل سرخ شده یا chili crisp وجود دارد.

این کتاب در حدود سال ۱۷۹۰ نوشته شده، دستور پخت این چاشنی کوتاه و تند است: «با روغن کنجد شروع کنید. فلفل تند‌ها را در روغن کنجد بریزید و کاملا سرخ کنید. فلفل‌ها را بردارید و روغن را برای استفاده بعدی حفظ کنید».

یک نماد ملی

برخلاف سایر ادویه ها، فلفل‌های تند به عنوان کالای کشاورزی و مبادله نمی‌شدند. دات می‌گوید در عوض، آنها از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شدند و در دسته‌های کوچک کشت می‌شدند و در نهایت به دست کشاورزان ماهری می‌افتادند که در طول زمان فلفل‌های تند حتی بهتری پرورش می‌دادند. این فلفل‌ها – و چاشنی تهیه شده از سرخ کردن آن‌ها در روغن – در سرتاسر چین به مواد ضروری تبدیل شدند، در نهایت به تمامی سطوح جامعه گسترش پیدا کردند و آنقدر فراگیر شدند که بخشی از هویت ملت تلقی شدند.

فلفل‌ها حتی در سیاست چین نقش داشتند: مائو تسه تونگ، بنیانگذار جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹، اهل هونان بود و از غذا‌های تند لذت می‌برد. دات می‌گوید: «او فلفل‌های تند را دوست داشت. مائو آنهایی را که نمی‌توانستند گرما را تحمل کنند در حلقه درونی‌اش مسخره می‌کرد و نشان می‌داد که ناتوانی آنها در تحمل فلفل تند به این معنی است که آنها ترسو هستند». دات می‌گوید که بررسی ارتباط فلفل قرمز با قدرت نظامی و مردانگی تا به امروز ادامه دارد».

«فلفل سرخ شده» در دوره کنونی

تا قرن بیستم، فلفل تند سرخ شده در روغن یکی از مواد اصلی در خانه‌ها و رستوران‌ها بود. اما اگرچه این چاشنی به ایالات متحده آورده شد و در رستوران‌های چینی نیز سرو شد، اما تا سال ۱۹۹۷ طول کشید تا فلفل فلفل سرخ شده تولید و در مقیاس تجاری به فروش برسد. در آن سال، «تائو هوبی» رستوران دار، شروع به فروش چیپس فلفلی تند از استان گوئیژو چین کرد.

این چاشنی به یک حس بین المللی تبدیل شد و ثروت او اکنون به لطف این سس نشاط‌آور و بیش از ده‌ها تنوع خلاقانه ۱.۰۵ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. یک فلفل «لائو گان» حاوی گوشت گاو نیز هست، اما به دلیل قوانین کشاورزی که گوشت وارداتی چینی را ممنوع می‌کند، در ایالات متحده موجود نیست.

با گذشت زمان، فلفل سرخ شده طرفدارانی پیدا کرد و حتی جنجال برانگیخت. در ماه مارس، سرآشپز سلبریتی کره‌ای – آمریکایی به نام «دیوید چانگ» صاحب برند «موموفوکو» تلاش کرد تا دیگر تولیدکنندگان را از استفاده از نام «کرانچ فلفلی» در محصولات خود منع کند، که همین امر منجر به بحث در مورد املای کلمه «chili» و اصالت محصول شد.

برای دات، همه اینها کاربرد غذایی است که طعم شدید آن احساسات شدید را برمی انگیزد. او می‌گوید: «شما می‌توانید از طریق غذا چیز‌های زیادی در مورد یک فرهنگ بیاموزید. از دارو گرفته تا موموفوکو، به نظر می‌رسد این چاشنی جنجال را به این زودی متوقف نمی‌کند».

سایر اخبار غذای ویژه انسان‌های اولیه چه بود و چه مزه‌ای داشت؟ | دستور پخت یک غذای مخصوص نئاندرتال‌ها! چه کسی لباس را اختراع کرد؛ آیا انسان‌های اولیه همیشه لخت بودند؟ اولین قتل در جهان چگونه اتفاق افتاد؟! انسان‌های نخستین چگونه صحبت می‌کردند؟