چالشی بهنام بازنویسی متن/ بازآفرینی، فرصت زایش در ادبیات نمایشی است
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۶۷۳۸۲
مهدی معبودی در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با تاکید بر اینکه در تمام دنیا، بخشی از تولیدات ادبیات نمایشی همین بازآفرینیها و دوباره نگاه کردنهاست، خاطرنشان کرد: بارها قبلا به من پیشنهاد بازنویسی شده اما همگی از نویسندگان خارجی بوده است. در مورد کار روی اثر همکاران ایرانی، چهارچوبهای قانونی برای من مبهم است؛ اگر هم قانونی و اصولی هست، من از آن بیاطلاعم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این نمایشنامهنویس خاطرنشان کرد: اما باید بدانیم که عموما هیچ نویسندهای، ابتدا به ساکن سراغ بازنویسی متن نویسنده ایرانی دیگری نمیرود؛ بلکه وقتی این کار را میکند که سفارشی به او شده باشد.
او با بیان اینکه «من به عنوان یک عضو صنف نمایشنامهنویسان اطلاع درستی ندارم که حد و مرز بازنویسی یک متن ایرانی کجاست؟» به مشکلی حقوقی اشاره کرد که اخیرا در بازنویسی یک نمایشنامه (حماقت ایکاروس) با نویسنده متن اولیه برای او پیش آمد و یادآور شد: بازنویسی این متن هم مبتنی بر سفارش بود؛ یعنی اینطور نبوده که متنی بنویسم و به دنبال گروهی برای اجرایش بگردم. گروه اجرایی، گویا با متن پیشین به شکست خورده بود و اعضا قصد ترک گروه را داشتند که کارگردان از من خواست در متن تغییراتی دهم که نپذیرفتم و گفتم من اگر بنویسم پلات جدیدی برایش تعریف میکنم.
معبودی ادامه داد: از آنجا که «حماقت ایکاروس» بر اساس یک داستان اساطیری است و بارها دربارهاش کار شده، این آزادی برای نویسنده هست که نگاه جدیدی به آن قصه داشته باشد. بنابراین با اصرار گروه اجرایی، پذیرفتم که یک متن جدید بنویسم و در پایان متن، بنا به احترامی که برای نمایشنامه قبلی قائل بودم ذکر کردم که این متن جدید، وصلهای است بر متن قبلی. حتی گفتم اگر صلاح میدانند از نام من اصلا بهعنوان نویسنده استفاده نکنند؛ در نهایت وقتی متن را تحویل دادم دیگر در پروسه اجرا قرار گرفت و از روند اجرا و تبلیغاتش با خبر نبودم و بعدا متوجه ناراحتی نویسنده متن قبلی از این بازنویسی شدم.
این نمایشنامهنویس با اشاره به نمونه مشابه چنین اختلافهایی، یادی از اختلاف کهنه و قدیمی بین محمد رحمانیان و عبدالحی شماسی کرد که در آن نمایشنامهای از آقای شماسی دست آقای رحمانیان میرسد تا بازنویسیاش کند، اما آقای رحمانیان نمیپذیرد و میگوید من قصهای جدید با این مضمون مینویسم و همین موضوع باعث دلخوری آقای شماسی و رسانهای شدن موضوع میشود.
معبودی با تاکید بر اینکه میدانیم آقای رحمانیان قصد انتحال (سرقت ادبی) نداشت و آقای شماسی هم انسان بزرگی است، گفت: آقای رحمانیان با سفارش و اصرار آقای هادی مرزبان (به عنوان کارگردان) مجبور به این کار میشود و این مشکلی است که میتواند برای هر نویسندهای در مسیر اجرا و در طول دوره کار حرفهایش اتفاق بیفتد.
او تصریح کرد: بهنظرم این موضوع بیشتر از نمایشنامهنویسان، صنف کارگردانها را دربرمیگیرد چون بازنویسی متون نمایشی اغلب با سفارش و اصرار آنها انجام میشود و عموما قول میدهند ناراحتی و سوءتفاهمی برای نویسنده متن اولیه پیش نیاید.
معبودی با اشاره به اینکه باید اصول و خطوط قرمز و نیز مرجع رسیدگی مشخصی برای این دست مسائل وجود داشته باشد، گفت: متاسفانه گاهی شاهدیم در رسیدگی به اختلافهای این چنینی، افرادی مامور به رسیدگی میشوند که معلوم نیست چقدر صلاحیت کارشناسی دارند. معتقدم اگر قرار به داوری است، باید آدمهایی از صنف تئاتر در مسند داوری قرار بگیرند که سفارشناپذیر و نفوذناپذیر باشند.
نمایشنامهنویس «حماقت ایکاروس» یادآور شد: با تمام اینها، من ادعا و خواستهای برای حل این مشکل ندارم و پس از این اختلاف اخیر، فقط میتوانم برای خودم تصمیم بگیرم که دیگر چنین کاری نکنم چون اعتبار حرفهایم زیر سوال میرود و احتمالا دلخوریهایی برای دیگر دوستان پیش میآید.
معبودی ادامه داد: اما متاسفانه باید بگویم، وقتی من دیگر متنی بازنویسی نکنم و دیگران هم از آن صرفنظر کنند، فرصت زایش در ادبیات نمایشی ما و تولدی دوباره کمتر میشود. چراکه در تمام دنیا، بخشی از تولیدات ادبیات نمایشی همین بازآفرینیها و دوباره نگاه کردنهاست؛ مگر چقدر سوژه جدید در دنیا ایجاد میشود؟
او با اشاره به اینکه «موضوع این است که ما بهعنوان نویسنده یا صنف نویسندگان، چیزی بهعنوان مدیر برنامه نداریم.» گفت: این کار منِ هنرمند نیست که اصلا درباره این مسائل تمرکز کنم. بلکه کسی در صنف باید باشد که به منِ نوعی مشاوره بدهد که خط قرمزهای قانونی را در چنین مواردی بدانم و کسانی باید باشند که این آگاهیهای حقوقی را به هنرمندان بدهند. اگر چنین مدیر برنامهها یا افراد کاربلدی از طرف ادارهکل هنرهای نمایشی یا خانه تئاتر در کنار هنرمندان برای مشاوره باشند چنین اختلافهایی کمتر پیش میآید.
معبودی در پایان اظهار امیدواری کرد عزمی جدی از طرف هنرمندان و صنف تئاتر برای رسیدگی به اختلافهای خانواده هنرهای نمایشی شکل بگیرد و ادامه داد: امیدوارم این مساله جدی گرفته شود تا دستکم مشکلات کمتر مطرح شدهای مانند بازنویسی متن هم روی میز بررسی قرار بگیرد و به مرور برای آن فکری شود تا دیگر کمتر شاهد چنین چالشهایی باشیم.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: خانه تئاتر بازنویسی ادبیات نمایشی اداره کل هنرهای نمایشی نمایشنامه نویس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۶۷۳۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آغاز فصل زایش وحوش در مناطق حفاظت شده و پارکهای ملی خراسان شمالی
روح الله لایق گفت: وقوع بارندگیهای مناسب اسفند و فروردین باعث رشد مناسب پوشش گیاهی و افزایش منابع آبی شده که این عوامل برای گونههای علفخوار مانند قوچ و میش اوریال، آهو و کل وبز بسیار مناسب ارزیابی میشود.
در برنامه سرشماری حیات وحش شاخص استان که از اواسط مهر ماه پارسال شروع شد و تا آذر ماه ادامه یافت، ۱۱ هزار و ۵۸۵ رأس گونه مختلف سمدار (قوچ و میش اوریال، کل و بز و آهو) در مناطق تحت مدیریت شمارش شدند، که جمعیت حیات وحش شاخص خراسان شمالی۲۴ درصد افزایش یافت.
پارک ملی ساریگل
پارک ملی ساریگل با بیش از هفت هزار هکتار وسعت، در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اسفراین واقع است و دارای اقلیم نیمه خشک و معتدل است.
از جمله گیاهان این منطقه میتوان به ارس، زرشک، زالزالک، کرکو، انجیر وحشی، گردو، باریجه، درمنه، کلاه میر حسن، گون، شیر خشت، نسترن وحشی، چوبک و کنگر اشاره کرد.
ساریگل یکی از زیستگاههای اصلی قوچ و میش اوریال است. جانوران دیگری نظیر پلنگ، بز و پازن، کفتار، گرگ، گربه، پالاس، گربه وحشی، آهو، کبک، تیهو، هما، کرکس، چکاوک، سهره، عقاب طلایی، بالابان، انواع سارگپه، افعی، کفچه مار و تیر مار در این منطقه زیست میکنند.
منطقه حفاظت شده ساریگل
منطقه حفاظت شده ساریگل با مساحت بیش از ۲۱ هزار هکتار در غرب پارک ملی ساریگل و در پنج کیلومتری شرق اسفراین قرار دارد و این منطقه دارای اقلیم نیمه خشک معتدل است.
حدود ۲۰۰ گونه گیاهی از جمله ارس، زالزالک، انجیر وحشی، گردو، بید، سنجد، زرشک، نسترن کوهی، شیر خشت، چوبک، فرفیون، کنگر، زنبق، گاو زبان و پامچال در منطقه شناسایی شده اند و گیاه دارویی و صنعتی باریجه به وفور در منطقه یافت میشود.
ساریگل، زیستگاه یکی از اصیلترین و زیباترین پستانداران ایران یعنی قوچ و میش اوریال است. از دیگر گونههای مهم جانوری منطقه میتوان به پلنگ، بز و پازن، گرگ، روباه معمولی، گربه پالاس، سمور سنگی، سنجاب زمینی، تشی، کبک، تیهو، بلدرچین، هما، دال، سنقر، بالابان، شاهین، دلیجه، مار افعی، کفچه مار و تیر مار اشاره کرد.
پارک ملی سالوک
پارک ملی سالوک با بیش از هشت هزار هکتار وسعت، در شمال غربی اسفراین قرار دارد و دارای اقلیم نیمه خشک معتدل است.
از گونههای گیاهی منطقه میتوان به کلاه میرحسن، گون، زالزالک، زرشک، نسترن وحشی، گوجه وحشی، انجیر، کما، کلاغک، زیره و انواع لالهها اشاره کرد.
قوچ و میش اوریال و پازن و بز در کوهستانها از جانوران شاخص منطقه به شمار میآیند و دیگر گونههای مهم جانوری منطقه شامل پلنگ، گراز، گرگ، روباه، شغال، کفتار، گربه پالاس، سمور سنگی، تشی، کبک، تیهو، چکاوک، انواع سهره، سارگپه، بحری، کفچه مار، افعی و مار آتشی است.
منطقه حفاظت شده سالوک
این منطقه با بیش از ۱۱ هزار هکتار وسعت، در غرب پارک ملی سالوک و در شمال غربی اسفراین قرار گرفته است و دارای اقلیم نیمه خشک معتدل است.
گونه گیاهی غالب منطقه درمنه است که به همراه جنگلهای پراکنده ارس و کونههایی مانند زرشک، گون، کلاه میر حسن، ریش بزی، نسترن وحشی، آنقوزه، باریجه و انجیر پوشش گیاهی منطقه را تشکیل میدهد.
گونههای مهم جانوری منطقه هم شامل آهو، قوچ و میش اوریال، بز و پازن، گرگ، پلنگ، کفتار، شغال، سمور سنگی، سنجاب زمینی، روباه معمولی، کبک، تیهو، جغد، انواع سهره و چکاوک است.
منطقه حفاظت شده قرخود
قرخود با ۴۳ هزار هکتار گستره در منتهی الیه شرقی جنگلهای خزری و در غرب شهرستان مانه و سملقان قرار دارد و منطقه دارای اقلیم مدیترانهای تا نیمه مرطوب معتدل است.
در دامنههای جنوبی رشته کوههای قرخود گونههای گیاهی نظیر گونههای ارس، زرشک، درمنه، گون، چمن، پری، شور اسفناج کوهی، باریجه و کنگر میروید و دامنههای شمالی دارای پوشش گیاهی با غنای بیشتر شامل گونههایی مانند کرکو، سیاه تلو، ازگیل، زالزالک، تاغ، گلابی وحشی، تنگرس، قیچ، بارهنگ و زنبق است.
۲۲۶ گونه جانوری در منطقه شناسایی شده است که مهمترین این گونهها عبارتند از آهو، قوچ و میش اوریال، بز و پازن، پلنگ، خرس قهوه ای، گربه وحشی، کبک دری، هما، شاهین، شاه باز، لاک پشت و افعی است.
قرخود به دلیل رویشگاههای گیاهی و زیستگاههای جانوری خود دارای ارزش فراوانی است. دامنه ارتفاعی یکهزار تا ۲ هزار و ۷۰۰ متر، دما و بارندگی متوسط سالیانه ۹ درجه سانتیگراد و ۶۶۰ میلیمتر، منطقه را دارای اقلیم مدیترانهای تا نیمه مرطوب معتدل نموده است.
قلههای مرتفع و به هم پیوسته با یخچالهای دائمی، صخرههای بزرگ، درهها و آبشارها متعدد، دشتهای کم و پیش وسیع، جنگلها و مراتع زیبا، غارهای کوچک و بزرگ، چشمههای فراوان، تنوع زیستی گیاهی و جانوری، آثار تاریخی، جلوههای بدیع و کم نظیر و مجاورت با جاده اصلی مشهد – گرگان، بیانگر قابلیت بالای قرخود در جلب گردشگران است.
منطقه حفاظت شده گلول و سرانی
منطقه حفاظت شده گلول و سرانی، ناحیهای کوهستانی در ۸۵ کیلومتری شمال شیروان است که با کشور ترکمنستان هم مرز است. مساحت این منطقه بیش از ۱۸ هزار هکتار است.
گونه هایی، چون ارس، کرکو، قره قات، تنگز، شیر خشت و نسترن وحشی، پوشش گیاهی عمده منطقه را تشکیل میدهند.
گونههای مهم جانوری منطقه هم شامل قوچ و میش اوریال، پلنگ، گربه وحشی، گراز، سمور سنگی، تشی، پایکا، خرگوش است و از گونههای شاخص پرندگان این منطقه میتوان به دارکوب قهوه ای، سهره سیاه، کبک دری و هما اشاره کرد.
پناهگاه حیات وحش میاندشت
پناهگاه حیات وحش میاندشت با حدود ۸۴ هزار و ۴۳۵ هکتار در حدود ۱۰ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان جاجرم قرار دارد.
تاکنون ۱۲۰ گونه گیاهی از جمله بابونه سفید، خارشتر کاکوتی، اشنیان، اسپند، گل جالیزی، درختچههای گز و تاغ، شور، زنبق و درمنه شناخته شده است.
یوزپلنگ، آهو، قوچ و میش، تشی، گرگ، روباه، شغال، گربه وحشی، کفتار، گراز، سارگپه، سلیم شنی، چکچک، چاخلق، هوبره، جغد کوچک، سنگ چشم خاکستری، دم سرخ، کوکر شکم سیاه، غراب، مار شاخدار (افعی)، تیر مار، بزمجه و لاک پشت آسیایی است.
استان خراسان شمالی با بیش از ۲۸ هزار کیلومتر مربع وسعت در شمال شرق کشور قرار دارد.