Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسنا»
2024-04-20@04:21:38 GMT

علت حضور گروه «شیلر» برای بار سوم در ایران

تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۹۲۲۲۷

علت حضور گروه «شیلر» برای بار سوم در ایران

در نشست خبری کنسرت گروه آلمانی «شیلر» درباره علت برگزاری دوباره کنسرت در ایران و نحوه برگزلری کنسرت صحبت شد.

به گزارش ایسنا، نشست خبری کنسرت گروه «شیلر» صبح امروز ۱۴ آبان با حضور «کریستوفر ون دیلن» رهبر گروه شیلر و مصطفی کبیری تهیه کننده در تالار وزارت کشور برگزار شد.

ون دیلن در ابتدای این نشست گفت: خیلی خوشحالم که دوباره برای برگزاری کنسرت به اینجا آمده‌ام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تقریبا دو سال پیش بود که برای برگزاری کنسرت به اینجا آمدم و در آن زمان آنقدر شور و شوق زیاد بود که تصمیم گرفتم دوباره به اینجا بیایم و این موسیقی را خارج از مرزهای آلمان نیز رواج دهم. سال‌های زیادی است که آهنگسازی می‌کنم و در جاهای زیادی از دنیا موسیقی ساخته‌ام. قشنگی این کار این است که در جای دیگری از دنیا موسیقی می‌سازی و با اجرا در کشور دیگری تاثیر آن را مشاهده می‌کنی. 

او ادامه داد: آهنگی که من می‌سازم در کشور خودم رواج دارد و خوشحال کننده است. در ایران نیز مخاطبان زیادی دارد و مردم آن را دوست دارند و این برای من یک هدیه است. در اینجا می‌خواهم از مخاطبان به دلیل پشتیبانی از من تشکر کنم. این بار کنسرت با کارهای جدیدی ارائه خواهد شد.

از او سوال شد که چرا برای اجرای آلبوم «صبح دم» در این کنسرت از هنرمندان ایرانی که برای ساخت آلبوم با آنها همکاری کرده است، استفاده نمی‌کند، گفت: تهیه آلبوم ساده‌تر است؛ چون سازهای ایرانی صدای آرام‌تری دارد ولی برای اجرای زنده آنها تطابقشان با سازهای الکترونیک کار سختی خواهد بود. ولی ترکیب کار با هنرمندان ایرانی خیلی خوب بود چون توانستیم آن را در کشورهای دیگر نیز معرفی کنیم و مردم آن را دوست داشتند.

همچنین سوال شد که چرا دو سال برای اجرای کنسرت وقفه ایجاد شد؟ که کبیری گفت: چون می‌خواستند آلبوم جدید بسازند و زمانبر بود، همچنین تور اروپا را داشتند به همین دلیل دو سال طول کشید. 
چرا بار دیگر برلی اجرای کنسرت به ایران آمدید؟ ون دیلن گفت: شاید چون موسیقی من احساسی است و با ذائقه مخاطب ایرانی همخوانی دارد ولی حقیقت این است که خودم نیز نمی‌دانم چرا؟ ایران انحصار دارد و هر کسی و هر گروهی نمی‌تواند اجرا کند. حقیقت این است که قبلا باید زمینه‌ای بوده باشه تا بتواند مخاطب را جذب کند. 

همچنین در این نشست گفته شد که برای حضور هنرمندان دیگر موسیقی در ایران محدودیت‌هایی وجود دارد، چگونه است که شما برای بار سوم به اینجا آمدید؟ مصطفی کبیری گفت: انحصاری برای اجرای خارجی‌ها وجود ندارد و به سلیقه تهیه کننده باز می‌گردد.

قیمت بالاترین بلیط این کنسرت ۳۵۰ هزار تومان است. در این باره انتقادهایی وجود داشت. او ادامه داد: باتوجه به افزایش قیمت یورو ناچار بودیم این کار را انجام دهیم. تلاش کرده‌ایم این کار را انجام دهیم ولی باتوجه به تحریم‌ها خیلی از هنرمندانی که امکان حضور در ایران را دارند تمایلی به این کار ندارند. 
ون دیلن نیز گفت: با این حساب من باید باتوجه به قیمت بالای بلیت در زیرزمین خانه خود بنشینم و اجرا نگذارم. در جاهای دیگر دنیا نیز به من گفته‌اند که قیمت بلیت زیاد است ولی من سعی کرده‌ام یک دایره‌ای بین مخاطبان به وجود بیاورم و حد وسطی را رعایت کنم. 

او درباره ویژگی‌های کنسرت امسال گفت: کنسرت طولانی‌تر از دو سال پیش است. در موسیقی‌هایم احساس کردم زمانی که موسیقی ریتم تندتری داشت مخاطب انرژی می‌گرفت و امسال سعی کردم که قدرت بیشتری در آثار قرار دهم تا برای مخاطب خوشایندتر باشد. این دفعه برنامه خاصی برای ایران دارم. تعداد نوازندگان بیشتر است و می‌خواهم کار بهتری را ارائه دهم و اینگونه تشکر کنم.

همچنین در پایان سوال شد که آیا چون مخاطبان این گروه در جاهای دیگر دنیا کم شده‌اند فعالیت خود را در ایران کم کرده‌اند؟

کبیری گفت: نه به تازگی تور اروپای ایشان درخشان بود و آلبوم جدیدشان نیز با استقبال رو به رو بود. 

ون دیلن نیز گفت: خیلی خوب می‌شد اگر من هر مخاطبی را می‌شناختم و می‌شد با او سلام و علیک کنم. من می‌توانم احساسات خودم را با موزیک ارائه کنم و با توجه به اینکه به تازگی در جاهای زیادی کنسرت داشته‌ام احساس نمی‌کنم مخاطبانم کم شده باشد. 

کنسرت گروه موسیقی آلمانی «شیلر» در روزهای ۱۶ و ۱۷ آبان با اجرای قطعاتی از آلبوم «صبح دم» در سالن وزارت کشور برگزار خواهد شد.

گروه «شیلر» در سبک موسیقی الکترونیک کار می‌کند و پیش از این نیز در آبان ماه سال ۹۶ در ایران به روی صحنه رفته است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: کنسرت گروه شیلر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۹۲۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دزد شدیم؛ دنبال دانلود غیر قانونی هستیم، نماز هم می‌خوانیم!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در ابتدای این نشست، مسعود کوثری درباره وضعیت موسیقی در سال ۱۳۵۷، موسیقی کاباره‌ای، کوچه‌بازاری، گل‌هایی ملی و پاپ صحبت کرد و اذعان کرد: در سال‌های اخیر در موسیقی سمفونیک دچار فروپاشی شدیم.

به گزارش ایسنا، او ادامه داد: بازار اقتصادی و سیاست‌های هنری دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی چندان پر رونق نیست و در این زمینه مقصر بوده‌اند. ما در مدیریت موسیقی ایران نتوانستیم به اقتصاد موسیقی سر و سامان دهیم و به دلیل همین اقتصاد کوچک، بسیاری از استعدادها فرصت بروز ندارند. در موسیقی خانواده‌گرایی و مهاجرت پنهان نیز زیاد داریم که گاهی برخی هنرمندان ما مجبور می‌شوند، مهاجرت و ترک وطن را بپذیرند.

صدا و سیما پول‌های میلیونی به خوانندگانی می‌دهد که حتی زحمت خواندن به خودشان نمی‌دهند

رضا مهدوی نیز در ابتدای صحبت‌های خود با اشاره به عملیات «وعده صادق» در چند روز گذشته گفت: موسیقیدان در این واکنش مهم نظام باید کار خودش را نشان دهد؛ چرا الان هنرمند ما در سکوت است؟ اگر هنرمندان مثل نظامی‌ها جواب دندان شکن ندهند، قافیه را باخته‌اند؛ منظورم واکنشی است مثل کارهای فرهنگی شهید آوینی که کارستان می‌کرد.

او ادامه داد: امروز صدا و سیمای ما پول‌های میلیونی به خوانندگانی می‌دهد که حتی زحمت خواندن به خودشان نمی‌دهند و پلی‌بک می‌کنند. اگر شهید آوینی زنده بود این وضعیت را برنمی‌تابید. او واقعا موسیقی‌شناس بود.

این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما دهه ۶۰ پرباری برای موسیقی بعد از انقلاب اسلامی داشتیم. چهره‌هایی آمدند و جانانه با وجود محدودیت‌ها کار کردند؛ هرچند که برخی محدودیت‌ها را برنتابیدند و رفتند و برخی خودی‌ها که از بیگانه بدترند، به آنها بی‌مهری کردند. جناب استاد میرزاده نابغه موسیقی بود؛ بیش از ۷۰ درصد از موسیقی جنگ و انقلاب را تنظیم کرد اما هیچ وقت اسمش جایی نیامد و حقوقی هم نمی‌گرفت اما هیچ وقت از او تجلیل نشد. اسفندیار قره‌باغی قبل از انقلاب قرار بود در ایتالیا اپرا بخواند اما چون انقلابی بود، ماند و غیر از سرودهای انقلابی نخواند اما هیچ‌وقت در جشنواره فجر از او تجلیل نشد. این بی‌مهری‌ها باعث شد، بعد از دهه ۷۰ مسیر را گم کنیم.

مهدوی تاکید کرد: موسیقیدانان قبل انقلاب اسلامی، همان وفادارترین موسیقیدانان بعد از انقلاب اسلامی بودند، اما بی‌مهری دیدند. ما از بعد از دولت سازندگی به موسیقی‌ای چسبیدیم که اهالی‌اش با زیر ابرو برداشتن و شلوار پاره درآمد میلیاردی کسب کردند.

این پژوهشگر با اشاره به کم‌کاری متولیان موسیقی در برهه زمانی فعلی اظهار کرد: گروه تنبورنوازان که قطعه «مردان خدا» را به اذن امام (ره) زنده در تلویزیون اجرا کردند، الان کجا هستند؟ این گروه چه شد؟

ما نسل جوان را از دست دادیم

بخش دیگری از این نشست به عوامل حذف برخی گونه‌های موسیقی مثل موسیقی گل‌هایی اختصاص داشت که مسعود کوثری در این باره توضیح داد: یکی از دلایلش این است که مرکز حفظ و اشاعه با نگاهی اگزوتیک و موزه‌ای درست شد و این روحیه در افراد وجود داشت. نکته دوم اینکه یک نوع خصلت خانقاهی در سبک آموزش مرکز حفظ و اشاعه وجود داشت و روحیه اهل اخوت در این افراد دیده شد که در نهایت هم خیلی‌ها مثل زنده‌یاد لطفی نتوانستند با آن کنار بیایند و از مرکز بیرون آمدند. نکته سوم‌ اینکه تعریف مشخصی از سنت وجود نداشت. خود سنت در ارتباط با مدرنیته پیدا شده است. تعریف درستی از موسیقی سنتی وجود نداشته است و خود اهالی مرکز حفظ و اشاعه نتوانستند چندان شکوفا شوند.

این استاد دانشگاه درباره وضعیت فعلی موسیقی پاپ نیز گفت: موسیقی در جهان وارد مراحل جدیدی شده است که با گذشته بسیار متفاوت است. ما بهره موسیقیدانان تا سال ۵۷ را بردیم اما نتوانستیم، استفاده کنیم. ما نسل جوان را از دست دادیم. آمدیم موسیقی را درست کردیم و آدم میانسال جذب کردیم. نسل جوان‌ از دست ما در رفت و ذائقه‌اش عوض شد. در عرصه موسیقی مدیران لایقی داشتیم که شیوه مدیریتشان آنها را ناکارآمد کرده بود. محدودیت‌هایی که به آنها اعمال شده بود، نمی‌گذاشت تمام و کمال کار کنند.

یادمان باشد، «پول» تولید هنر نمی‌کند

رضا مهدوی نیز در این باره با بیان مثالی گفت: آقای سراج سال۶۰ اثری را با حوزه هنری تولید کردند که ۱۵ دقیقه بود و سال‌ها مداوم از رسانه ملی پخش می‌شد اما دیگر رسانه آن را پخش نمی‌کند. آیا دست‌هایی در کار است یا آگاه نیستند؟ شاید هم به اشتباه فکر می‌کنند زمانش گذشته است! اگر همچین فکری دارند پس باید مولانا پژوهی را هم کنار بگذارند. سنت یعنی اصول! در همین حوزه هنری زمانی که هیئتی اداره می‌شد، آثار خوب بیرون می‌آمد اما از وقتی تبدیل به سازمان اداری شد، ساز و کار تغییر کرد. یادمان باشد، «پول» تولید هنر نمی‌کند.

مهدوی تصریح کرد: دزد شدیم؛ دنبال دانلود غیر قانونی هستیم؛ نماز هم می‌خوانیم!

مدیران ما برده ستاره‌ها شده‌اند!

او در بخش دیگری از سخنانش درباره نحوه مدیریت فعلی موسیقی اظهار کرد: مدیران ما برده ستاره‌ها شده‌اند. در نوروز چهره‌های سینمایی را با میلیون‌ها پول دعوت می‌کنند اما در این برهه تاریخی و بعد از عملیات مهم «وعده صادق» که بیانگر اقتدار نظامیان و مهندسان ایرانی است، «باز هوای وطنم آرزوست» را پخش نمی‌کند!

مهدوی معتقد است: ما برنامه‌های تخصصی را تعطیل کردیم اما جشنواره‌هایی برگزار می‌کنیم که رسما «شو» هستند. الان فقط شرکت‌ها و موسسات موسیقی آمده‌اند و می‌گویند خواننده روی صحنه چه بخواند و چه بپوشد؟ کنسرتشان هم پر می‌شود؛ چون برای خواننده‌شان در اتوبان بیلبورد می‌گیرند اما کسی برای موسیقی دستگاهی این کار را نمی‌کند. متاسفانه مدیریت‌های موسیقی در ایران «پول» را انتخاب کردند.

مسعود کوثری نیز در بخش دیگری از این نشست درباره نسبت موسیقی فعلی به انقلاب اسلامی گفت: بهتر است به جای رابطه موسیقی با انقلاب راجع به رابطه موسیقی با فرهنگ ایران صحبت کنیم. ما هیچ تصویری از رابطه موسیقی با فرهنگ نداریم. بهتر است یک بازنگری در این باره انجام شود.

در حق ایرج «کم‌لطفی» شد

رضا مهدوی نیز در همین باره گفت: در حق برخی هنرمندانمان کم‌لطفی کردیم؛ مثلا در حق ایرج کم‌لطفی شد. اگر سال‌ها به انزوا نمی‌رفت، زودتر پا به عرصه می‌گذاشت، درجه سه‌ها درجه یک نمی‌شدند. مدیریت یکپارچه راهکار ماست. این‌همه وقت گذاشتند و سند موسیقی نوشتند، حالا یک عده می‌گویند اجرا نمی‌کنیم. عده‌ای از بزرگان موسیقی می‌گویند چرا با ما درباره سند مشورت نشد؟ خب چرا مشورت نکردند؟

مسعود کوثری نیز درباره سند موسیقی اظهار کرد: سندنویسی هیچ فایده‌ای ندارد. ما صدها سند و شورا درست کردیم و هیچ‌وقت راه به جایی نبردیم؛ پیش از هرچیزی باید صداهای مختلف را در ایران بشنویم و آن را لحاظ کنیم.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896201

دیگر خبرها

  • کنسرت‌های اردیبهشت در راهند؛ از طلیسچی تا بانی
  • نگاهی به نقش موسیقی ایرانی در آوا‌ها و نوا‌های مذهبی
  • کنسرت‌ها در انحصار مافیای موسیقی
  • از توجه ویژه وزارت فرهنگ به هنرمندان اصیل موسیقی تا حضور دیگر کشورها در نمایشگاه کتاب
  • از انتشار آهنگ جدید خواننده انقلابی تا غوغای دروازه بان تیم ملی
  • تمسخر کنسرت «معین» و مردم ایران در روزنامه‌های ترکیه
  • (تصاویر) همه چیز درباره مراسم «هزار دف» کردستان در ۱۴۰۳
  • رنگ پیراهن تیم ملی فوتسال در نخستین دیدار مشخص شد
  • دزد شدیم؛ دنبال دانلود غیر قانونی هستیم، نماز هم می‌خوانیم!
  • توانمندی‌های گیلان در قاب نمایشگاه صادراتی ایران