به نقل از «شریان»

ارزآوری ۵۰۰ میلیون دلاری صادرات برق به عراق/توسعه صنایع برقی عراق در اختیار ایران قرار گرفت

تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۳۸۰۳۷

پروژه‌های مهندسی برق در کشور عراق حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون ارز آوری داشته که این رقم طی دوسال می‌تواند به ۱۰ میلیارد دلار برسد.

به گزارش شریان نیوز، کشور عراق با وجود ذخایر نفتی و گازی، همچنان با مشکلاتی اعم از قطعی برق به صورت مکرر مواجه است و وجود زیرساخت‌های نامناسب برق در این کشور صدای مردم به خصوص قسمت‌های جنوبی و مرکزی آن  را درآورده و رو به روز خشم مردم این کشور را بیشتر می‌‌‌‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبق گزارش منتشر شده توسط دولت عراق در سال ۲۰۱۳، علی رغم اینکه عراق در طول ۱۲ سال گذشته ۴۰ میلیارد دلار برای تامین برق هزینه کرده است، ولی در بسیاری از استان‌ها روزانه ۱۲ ساعت برق قطع می‌شود.

زیرساخت‌های برق عراق نیازمند بازسازی مجدد و درست است، اما آن طور که پیداست نبود نیروی متخصص و زبردست در این کشور موجب شده است تا ایران دست به کار شود.

در ۸ ماه گذشته ضعف زیر ساخت‌های برق منجر به انعقاد تفاهم نامه برقی برای بازسازی شبکه برق عراق توسط ایران شد؛ نه تنها فشار‌های خارجی بر دولت عراق برای برهم زدن هرگونه قرار داد اقتصادی با ایران از بین نرفت بلکه در ظاهر فشار‌های آمریکا به کشور عراق باعث شده تا عراق برای اجرایی شدن این تفاهم نامه از خود واکنشی نشان ندهد.

طی یکسال گذشته صادرات برق ایران به عراق موجب تمدید معافیت‌های تحریمی عراق برای واردات برق از ایران شد؛ در آبان سال گذشته وزارت خزانه داری آمریکا یک مهلت ۴۵ روزه به عراق برای جایگزین کردن خرید برق از ایران داد تا این کشور در این مدت فکری برای جایگزین کردن واردات برق از یک کشور دیگر داشته باشد کارشناسان انرژی به این نتیجه رسیدند که خرید برق از کشور‌های دیگر در این مدت کوتاه امکان پذیر نیست و بهترین گزینه برای واردات برق ایران است؛ همین موضوع باعث شد تا عراقی‌ها علاوه بر واردات برق از ایران به فکر کمک گرفتن از کشور ما جهت تلفات انرژی هم باشند.

حدود یکسال از این ماجرا می‌گذرد، اما چندی پیش سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد که مهلتی ۱۲۰ روزه برای واردات برق از ایران به عراق داده شده است.

در حال حاضر ایران بیشترین میزان صادرات برق به عراق را به خود اختصاص داده و چون از چندین نقطه مرزی با عراق شبکه برق ایجاد کرده به راحتی می‌تواند برق مورد نیاز این کشور را تامین کند.

چندی پیش محمد علی وحدتی رئیس سندیکای شرکت‌های تولیدکننده برق گفت: آمریکا و عراق به خوبی می‌دانند که نمی‌توانند به سرعت کشور دیگری را جایگزین ایران برای خرید برق کنند و اگر برخی مواقع نامی از عربستان و یا ترکیه برده می‌شود برای این است که شاید به دنبال برخی منافع، خرید زمان و یا کاهش قیمت برق صادراتی هستند.

همچنین در ۱۹ بهمن سال گذشته اردکانیان وزیر نیروی ایران در نشست امضای این تفاهم نامه‌ها گفته بود درصددیم نقش منحصربه فردی را در بازسازی صنعت برق عراق ایفا کنیم؛ طبق آخرین آمار رسمی ۸۲ درصد برق عراق، از گاز تامین می‌شود که این رقم در سال ۲۰۲۷ میلادی به ۸۴ درصد خواهد رسید.

صادرات حدود ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ مگاوات  برق به کشور عراق

حمیدرضا صالحی عضو هیأت مدیره سندیکای صنعت برق ایران  در خصوص آخرین وضعیت صادرات برق به کشور عراق، اظهار کرد: بعد از اتمام جنگ بین ایران و عراق، ایران اولین کشوری بود که با نوسازی شبکه‌های ارتباطی و ایجاد شبکه‌های برق، ظرفیت بیشتری را به صادرات آن اختصاص داد که در حال حاضر شاهد حدود ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ مگاوات صادرات برق به کشور عراق هستیم.

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به وضعیت نامطلوب سیم کشی‌های برق در کشور عراق چرا ایران در صنعت برق آن کشور سرمایه گذاری ندارد؟ گفت: کشور عراق از لحاظ تکنولوژی کشوری عقب مانده و شبکه‌های توزیع و انتقال برقش فرسوده و آسیب دیده است. زیر ساخت‌های صنعت برق در این کشور نیازمند پروژه‌های بلند مدت است و اگر کشور عراق بخواهد در صنعت برق ارتقا پیدا کند باید از لحاظ زیر ساختی قوی باشد.

عضو هیأت مدیره سندیکای صنعت برق ایران بیان کرد: ایران، چون در صنعت برق کامل، به همه بخش‌ها مسلط و تکنولوژی انتقال و توزیع برق را داراست طی برنامه ریزی‌های انجام شده در سندیکای برق و وزارت نیرو می تواند فعالیت‌های صنعت برق خود را به عراق منتقل کرده و در ایجاد صنعت برق در این کشور نقشی موثر داشته باشد. در صورت اجرایی شدن این طرح، علاوه بر رشد صنعت برق کشور می‌توانیم در ایجاد اشتغال برای جوانان ایرانی و عراقی نقشی به سزا داشته باشیم.

صالحی با اشاره به اینکه شبکه‌های برق در عراق به شدت با مشکل مواجه هستند، گفت:، چون سیم کشی‌های برق موجب کاهش تلفات جانی و مالی می‌شود، در تلاشیم با اجرای پروژه‌های کاهش تلفات در این کشور از بروز این رخداد بیشتر جلوگیری کنیم.

این مقام مسئول در همین خصوص تصریح کرد: برای اجرای این پروژه‌ها بین شرکت سندیکای برق و وزارت نیرو توافق نامه‌هایی امضا شد که در دست اقدام است. شرکت‌های صاحب نام و مشهور می‌توانند در این پروژه‌ها به ما کمک کنند.

وی ادامه داد: با احداث تعدادی کارخانه در عراق تلاش می‌کنیم بخشی از ظرفیت‌های خالی کارخانه‌های ایران را به این کشور منتقل کنیم.

رئیس کمیسیون فناوری اطلاعات و دانش بنیان اتاق بازرگانی وصنایع معادن ایران در پاسخ به این سوال که تکمیل این طرح چقدر زمان می‌برد؟ بیان کرد: برای اجرا و تکمیل این پروژه‌ها نمی‌توان زمان مشخصی در نظر گرفت، چون این طرح شامل آموزش سپس بهره برداری است.

صالحی با اشاره به اشتغال این طرح برای کارشناسان و مهندسان صنعت برق تصریح کرد: این طرح‌ها در دراز مدت می‌تواند فرصتی مناسب برای اشتغال نیرو‌های انسانی ذکر شده باشد؛ همچنین در حال حاضر ۵۰ هزار نفر در صنعت برق مشغول به کار هستند که این رقم با انتقال صنعت برق به کشور عراق ۱۵ درصد افزایش می‌یابد.

عضو هیأت مدیره سندیکای صنعت برق درخصوص ارزآوری  صادرات صنعت برق گفت:  تاکنون پروژه‌های مهندسی در کشور عراق  حدود  ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار ارز آوری داشته است که این رقم  طی ۲ سال می‌تواند به ۱۰ میلیارد دلار برسد.

پس از صادرات برق به فکر ایجاد نیروگاه در عراق باشیم

حسن مرادی کارشناس مسائل اقتصادی در حوزه انرژی   در همین خصوص اظهار کرد: صادرات خدمالت فنی مهندسی مدتی است در کشور مورد توجه قرار نگرفته است و یکی از مواردی که می‌تواند جایگزین نفت شود صادرات خدمات فنی مهندسی است.

وی ادامه داد: از ۲ طریق اعم انتقال برق از طریق از کابل‌های برق و احدالث نیروگاه با توجه به منابع نفتی عراق می‌توان برق را به عراق صادر کرد؛ توان بالای شرکت‌های موجود بخش نیرو می‌تواند کمک شایانی در ساخت نیروگاه‌ها و بازسازی مجدد زیرساخت‌های برق در کشور عراق کند.

این کارشناس حوه انرژی بیان کرد: طرح فروش برق به کشور عراق می‌تواند موجب اشتغال آفرینی داخلی در کشور باشد که این مسئله بسیار مهمی است و دولت باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشد.

بیشتربخوانید:ایران هاب انرژی در منطقه خواهد شد/ تدوین برنامه سه ساله با وزارت نیرو عراق

وی با اشاره به اینکه با صادرات برق به عراق می‌توانیم موجب اشتغال آفرینی در صنعت برق از ۲ جهت شویم؛ اول از این جهت که با ساخت تجهیزات مرتبط با برق می‌توان موجب اشتغال آفرینی داخلی شد و دوم از آن جهت که با صادرات گاز به عراق می‌توان موجب اشتغال آفرینی نیرو‌های جوان متخصص در کشور عراق شد.

با توجه به مطالب ارائه شده می‌توان به این نتیجه رسید که کشور عراق برای بازسازی زیرساخت‌های نامناسب نیازمند پروژه‌های بلند مدت است این مشکل باید از سوی ایران به فرصت تبدیل شود و با انتقال صنعت برق به کشور عراق نه تنها منجربه صادرات برق به این کشور می‌شویم بلکه موجب اشتغالزایی جوانان متخصص و زبردست ایرانی در صنعت برق نیز خواهد شد؛ همچنین در کنار فروش برق به عراق باید به احداث نیروگاه و کاهش تلفات برق در شبکه این کشور اقدام کرد. گفتنی است در حال حاضر شرکت‌های ایرانی بزرگ سازنده نیروگاه مانند مپنا در عراق برای ساخت نیروگاه حضور دارند.

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۳۸۰۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اقتصاد در ورطه خاموشی / هشدار برقی به اقتصاد

امروز وزارت نیرو در دولت سیزدهم باید به ملت ایران پاسخ دهد که در پایان ۳ سال مدیریت غیر تخصصی خود بر صنعت برق کشور، دستاورد واقعی اش چه بوده است؟!

امروز فرسودگی شبکه برق، سوءمدیریت، انحصارگرایی وزارت نیرو در خرید و توزیع برق، تبدیل ‌شدن ‎برق به یک کالای امنیتی و از صرفه افتادن تولید این کالا برای سرمایه‌گذاران نتیجه اش تحمیل خاموشی با نام جعلی مدیریت مصرف است!

با قطعی مکرر و همه ساله برق صنایع، تولید کشور، ارزش افزوده، صادرات و تامین خوراک برای حلقه‌های پایین دست در خطر قرار می‌گیرد!
مسئولین برق کارخانه را میگیرند و خانه را روشن نگه می دارند و در صورتی که بصورت پنهان، اهل خانه را با خاموشی کارخانه متحمل تورم و بیکاری می کنند، این جز با هدف تبلیغات عمومی نیست.

هزینه تحمیل خاموشی به صنعت تحت هر عنوانی که باشد بین ۱۰ تا ۱۵ دلار خسارت برای هرکیلو وات ساعت ایجاد می کند و این در صورتی است که هزینه تولید برق حداکثر ۱۰ سنت (حتی با شبکه پرتلفات و کم راندمان فرسوده کشور ما) برای هرکیلووات ساعت انرژی است، واقعا در این شرایط تحریمی صنایع و تولیدکنندگان توان راست کردن کمر خود را پس از تحمیل این خسارات و خاموشی های مکرر و همه ساله ندارند.
واقعا چرا وزارت نیرو با مردم و نهادهای نظارتی و امنیتی بالادستی رو راست نیست؟
چرا عدد واقعی نیاز مصرف را پنهان می کند؟
ناترازی واقعی تولید و مصرف توان برق بیش از اعداد اعلامی وزارت نیرو است؟!
تقریبا تمام ظرفیت نیروگاهی وارد شده طی چند سال اخیر مربوط به پروژه های در دست احداث دولت قبل و یا نیروگاه های خودتامین خود صنایع بوده است که البته آن دولت نیز کوتاهی بسیار داشته است.
اتکای تولید برق به سوخت های فسیلی باعث شده تا کشور علاوه بر محدودیت توان تولیدی و خاموشی تابستانی در زمستان هم با خاموشی تحمیلی ناشی از سوخت و انرژی مواجه شود؛ خوب صنایع کی باید کار کنند؟
چطور تعهدات تولید خود را اجرا کنند؟
این مضاف بر کم فروشی برق توسط وزارت نیرو تحت شرایطی چون افت ولتاژ یا فرکانس است، که هزینه های گزافی بخاطر آسیب به تجهیزات برقی به مردم و در این شرایط معیشتی و اقتصادی تحمیل می کند.
خلاصه اینکه تولید غیر نفتی توسط وزارت نیرو سرکوب شده است و اصلاح نظام تعرفه گذاری یا توسعه زیر ساخت های انرژی های تجدیدپذیر، ارتقاء واحدهای فرسوده و گازی و بخار به سیکل ترکیبی و صادرات برق به حاشیه رفته است.

سو مدیریت جدی و روابط باندی در وزارت نیرو، عدم پرداخت بدهی نیروگاه‌ها و عدم سرمایه‌گذاری وزارت نیرو در بخش نیروگاهی و عدم توجه به توسعه زیر ساخت ها از عمده‌ترین دلایل خاموشی های گسترده در کشور است.

بویژه اینکه نیروگاه های مقیاس کوچک و تولید پراکنده با DG بارها از وزارت نیرو شکایت داشته اند که مطالبات انباشته و نرخ پایین خرید برق آن ها را به ورشکستگی کشانده و سرمایه گذاران بخش نیروگاهی را در تامین و واردت قطعات یدکی و اورهال مکانیکال و الکتریکال دچار چالش نموده است و با توجه به نوسانات ارزی و نسبت به سرمایه گذاری نرخ پنجساله دوم از ۳ سنت به ۱ سنت و از ۱۲ ماه سال به تولید پاره وقت می رسد و با چنین شرایطی، اطاله پرداخت مطالبات طی زمان طولانی و گاهی چند سالانه زمان پرداخت، سرمایه گذار بخش نیروگاهی را نابود کرده است.
در یک نمونه انجمن تولید کنندگان CHP ایران در سال گذشته به وزارت نیرو هشدار خاموشی بیش از ۲۰۰ نیروگاه خصوصی کشور را داده بودند!
نرخ دستوری و غیرکارشناسی خرید برق و آن هم در ۶ ماه از سال پس از دوره تضمینی و ابلاغ با تاخیر هرساله باعث ورشکستگی و عدم وجود ظرفیت قابل اتکا گردیده است.
با وجود چنین شرایطی نه تنها نمی توان انتطار ورود سرمایه گذاران جدید را داشت که بخش قابل توجهی از سرمایه گذاران نیروگاهی موجود در حال خروج از این بخش حیاتی صنعت و اقتصاد کشور است.
جالب اینجاست که مسئولین طوری موضع گیری می کنند گویی ناترازی برق برق بلای آسمانی است نازل شده و اصلا دست بشر کوتاه از مدیریت آن بوده است.
نتیجه اینهمه سوءمدیریت غیر متخصصین، تحمیل خاموشی با جعل عنوان مدیریت مصرف است و رهاورد شوم آن این است که کشور در سال ۱۴۰۲، با حدود ۹ درصد افت در صادرات (غیر از نفت و برق و خدمات مهندسی) مواجه شده است.

در حوزه انرژی تجدیدپذیر نیز وزیر نیرو با وعده احداث ۱۰ هزارمگاوات ظرفیت تجدیدپذیر از مجلس یازدهم رای اعتماد گرفت و اکنون تنها حدود ۲ درصد از وعده وی محقق شده است، در واقع ۹۸ درصد انحراف در عمل به وعده ناشی از چیست و آیا مردم که به نماینده مجلس و یا رئیس جمهور رای داده اند حق ندارند، چرایی این انحراف و تفاوت فاحش را در عمل به وعده مطالبه کنند؟
واقعا دردناک نیست اینکه بگوییم تنها حدود یک درصد از ظرفیت عملی در سبد نیروگاهی کشور شامل انرژی پاک و تجدید پذیر است؟
چرا مردم باید هزینه شبکه ضعیف صنعت برق را بپردازند؟

در بخش ارتقاء ظرفیت واحدهای نیروگاهی موجود، علیرغم ادعاهای مطرح شده متوسط راندمان نیروگاهی در کشور ما کمتر از ۳۴ درصد است و نه ۳۹ درصد، این به معنای ۶۶ درصد اتلاف منابع سوختی و فسیلی است و این مضاعف بر حدود ۱۸ درصد تلفات شبکه انتقال خواهد بود و مسئولین کزارت نیرو بجای توجه به توسعه و زیر ساخت ها تلاش می کنند که هر سال چطور خاموشی را پنهان کنند و از آن دستاوردسازی کنند و هر ساله بجای توسعه شبکه و ظرفیت شاهد پیرشدن شبکه و تجهیزات موجود و در عوض توسعه خاموشی هستیم.
در حوزه اجرای قانون نیز مسئولان کوتاهی و بی توجهی و کارنابلدی بسیار داشته اند چرا که اجرای صحیح قانون رفع موانع تولید، قانون حمایت از صنعت برق ایران و برنامه ششم توسعه فرهنگی اقتصادی سیاسی اجتماعی، ظرفیت های شایسته ای برای توسعه، پیش پای مسئولین نهاده که متاسفانه صنعت برق از آن بی بهره بوده است که قبلا در یادداشتی به راهکارهای آن پرداخته ام‌.

بعنوان یک نمونه واضح از تاثیر خاموشی بر صنایع، در طی سال های اخیر در بازه خاموشی ها، قیمت سیمان و فولاد تا چند برابر رشد داشته است و قیمت مسکن را نیز در تحت تاثیر شوم خود قرار داده است، تعادل قیمتی در مصالح ساختمانی را بر هم زده است و در نتیجه آن، نسبت قیمت سیمان به فولاد که در دنیا 1 به 7 است، در کشور ما این نسبت1 به 38 است.

در حوزه دیپلماسی انرژی و امور بین الملل، افراد کاملا غیر مرتبط و فاقد تخصص و تحصیلات اکادمیک قوی بوده اند و هیچ آشنایی با صنعت برق نداشته اند در این بخش حیاتی صنعت بکار گرفته شده اند و متاسفانه نتوانسته ارتباطی بین حوزه قبل خود در فروش دلستر و ماء الشعیر و دیپلماسی انرژی برقرار کنند.

طی چند سال اخیر وزارت نیرو در دولت سیزدهم سایه خاموشی را بر مسیر اجرا و تحقق شعارهای چند سال اخیر مقام معظم رهبری مبنی بر تقویت اقتصاد و صنعت قرار داده است امید که مجلس دوازدهم‌ریل گذاری در وزارت نیرو را اصلاح کمد و سایه غیر متخصصان رانتی را از سر وزارت نیرو حذف نماید.
٢٢٣٢٢٣

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1895934