مایلی‌کهن: برای بازی با عراق احساس خطر می‌کنم
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۶۵۸۳۱
صراط:
محمد مایلی کهن در خصوص مسائل مختلف همچون تیم ملی ایران و جونیور براندائو و ویلموتس صحبت کرد که مصاحبه او را در زیر می خوانیم.
به گزارش ایران ورزشی اول از همه می‌خواهیم درباره مارک ویلموتس و شایعه‌هایی که کنار نام او وجود دارد، صحبت کنید. اینکه چنین اخباری منتشر شد تا فدراسیون فوتبال ارز دولتی بگیرد و مشکلات مالی‌اش را برطرف کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
من نظری ندارم، اصلاً به من چه ربطی دارد. یکی دیگر پولش را می‌گیرد، آن وقت من باید حرف بزنم؟ راستی مگر ویلموتس ایران است؟
بله. یکی، دو روز قبل آمد و فعالیتش را در تیم ملی از سر گرفت.
می‌خواست الان هم نیاید؟ ناسلامتی دو روز دیگر با عراق بازی داریم.
اما فدراسیون فوتبال معتقد است که مارک ویلموتس پروازی نیست.
فدراسیون درست می‌گوید. ویلموتس پروازی نیست. جهشی، شیرجه‌ای و حتی غواصی است.
نمی‌دانم شنیده‌اید یا نه اما شایعه‌ای درباره قرارداد ویلموتس با تیم ملی وجود دارد.
چه شایعه‌ای؟
اینکه دستمزد سالانه او دو میلیون و ۷۰۰ هزار دلار است. به نظرتان زیاد نیست؟
علی برکت‌الله. من بارها گفته‌ام که برای شماها پول نیست، وگرنه مملکت پول زیاد دارد.
اما این رقم یعنی دو برابر قرارداد کارلوس کی‌روش که واقعاً هم نسبت به ویلموتس در سطح بالاتری قرار داشت.
بله دیگر. او هم رفته کلمبیا و قهرمان کوپا آمریکا شده. در بازی‌های دوستانه هم ۴ تا ۴ تا می‌زند. البته ۳ تا هم از الجزایر می‌خورد. من یک سؤال از شما دارم.
بفرمایید.
می‌خواهم ببینم تیم ملی چه تفاوتی با دوران کارلوس کی‌روش داشته؟
کمی هجومی‌تر شده.
هجومی شده؟ بازی با کامبوج را می‌گویید؟ ابرام چرخی هم بود به کامبوج ۱۴، ۱۵ تا می‌زدیم.
یعنی شما معتقدید که تیم ملی فرق نکرده؟
فرقش را باید در بازی با بحرین می‌دیدیم. فرقی کرده بود؟
درباره بازی با بحرین که انتقاد زیاد است. بخصوص که این تیم در زمره تیم‌های درجه دو آسیا محسوب می‌شود.
بحرین درجه سه هم نیست ولی من نگران بازی با عراق هستم. تیم ملی باید پوست می‌انداخت اما تغییری در لیست بازیکنان نمی‌بینیم. شما می‌بینید؟
چند بازیکن به اردو اضافه شده‌اند. نمونه‌اش محمد محبی که در سپاهان درخشید.
فقط محمد محبی؟ در خط حمله یک بازیکن شبیه هم داریم. طارمی، انصاری‌فرد و آزمون. هر سه بازیکنان خوبی هستند اما شبیه به هم‌اند. یعنی بازیکن‌هایی هستند بلندزن و تمام‌کننده اما آیا تکنیک‌شان طوری است که بتوانند از حریف عبور کنند؟ شما لواندوفسکی را در بایرن‌مونیخ ببینید. تمام‌کننده است اما در کنار او بازیکنی مثل کومان هم هست که می‌تواند از مدافعان عبور کند. یکی باید بسازد تا از قدرت تمام‌کنندگی این مهاجمان استفاده کنیم. باز خدا را شکر مجبور شدند ترابی را به تیم ملی دعوت کنند.
منظورتان عدم حضور بازیساز در تیم ملی است؟
صرف بازیساز نه، کسی که تکنیکی باشد و از مدافع پیش رو به راحتی بگذرد. درست است که ترابی دو گل زده و چند پاس گل هم داده اما نسبت به قبل نزول کرده و دلیلش را نمی‌دانم. او خوب است و به درد تیم ملی می‌خورد اما نسبت به قبل پیشرفت آنچنانی نکرده. ما الان در لیگ چند بازیکن داریم که سرمربی تیم ملی آنها را نمی‌بیند.
بیشتر بخوانید:
بعد از کری عراقی‌ها ۳ گل زدم
مثلاً کدام بازیکنان؟
من به سن و سال کاری ندارم، چون معتقدم بهترین بازیکنان باید به تیم ملی دعوت شوند. امین قاسمی‌نژاد در پدیده است که فوق‌العاده کار می‌کند. در سپاهان امید نورافکن حضور دارد که به نظر من همین حالا باید در ترکیب ثابت تیم ملی بازی کند. مهدی کیانی، علی‌رغم اینکه بالای ۳۲، ۳۳ سال دارد اما یکی از دلایل موفقیت سپاهان است. در همین تیم، عزت پورقاز هم هست، یک دفاع وسط باهوش و باشعور که قطعاً یکی از دلایل کلین‌شیت‌های این تیم است. نیازمند دروازه‌بان مؤدب، بی‌حاشیه و توانمندی است که آینده روشنی دارد اما خب نباید نقش کیانی و پورقاز را نادیده بگیریم.
مگر شما همیشه به حضور بازیکنان جوان علاقه‌مند نبودید؟ چطور حالا معتقدید که این بازیکنان باتجربه و بالای ۳۰ سال باید به تیم ملی دعوت شوند؟
من بازیکنان جوان و کم سن و سال زیادی را به تیم ملی آوردم. نه اینکه من بیاورم، آنها لایق جایگاه مناسب بودند اما همیشه هم می‌گفتم در حالت ۵۰-۵۰، من بازیکن باتجربه را انتخاب می‌کنم. حتی اگر ۳۷، ۳۸ سال داشته باشد. حالا اگر بازیکن جوان، یک سر و گردن از باتجربه بالاتر باشد، چرا نباید آن جوان را انتخاب کنیم؟ می‌بینید که هر دو مورد را می‌گویم. هم جوانی مثل نورافکن و هم باتجربه‌هایی چون قاسمی‌نژاد و کیانی. البته باز هم تکرار می‌کنم که روز پنجشنبه بازی سختی پیس رو داریم که من نگرانش هستم.
البته پنجشنبه بازی داریم و دوشنبه تازه تمرینات آغاز شده. این موضوع شرایط را سخت نمی‌کند؟
خب تمرین تاکتیکی است و نه پرفشار اما مهم‌ترین مسأله در ساخت تیم ملی انتخاب نفرات است. در ایران تا دلتان بخواهد بازیکن داریم اما هیچ‌کدام دیده نمی‌شوند. آن وقت رئیس فدراسیون فوتبال در مصاحبه‌اش که پخش هم شده، طوری حرف می‌زند که انگار تغییر و تحولاتی به‌وجود نیامده.
چطور؟ مگر تاج چه حرفی زده؟
حرفی نزده. فقط ۴ بار به جای ویلموتس گفت کی‌روش. ۴ دفعه گفت پول کی‌روش فراهم شده و ما از این جهت مشکلی نداریم. بعد خبرنگار گفت ویلموتس که او هم جواب داد آهان، ویلموتس. با این رئیس چه انتظاری دارید که نتیجه بگیریم؟
حرف‌های‌تان درباره تغییرات تیم ملی درست اما بازی با عراق یک بازی است و می‌خواهم بدانم چرا احساس نگرانی می‌کنید؟
نگرانی نه، احساس خطر می‌کنم. برابر بحرین، گول بازی با هنگ‌کنگ و کامبوج را خوردیم. تازه بحرین تیم همیشگی‌اش هم نبود اما شکست خوردیم. به نظر من عراق خیلی بهتر از بحرین است اما امیدوارم نتیجه بگیریم. باز هم تکرار می‌کنم که تیم ملی نیاز به پوست‌اندازی دارد و در درازمدت این موضوع آزارمان خواهد داد. من مسعود شجاعی را خیلی دوست دارم اما چرا باید او را دعوت کنند و روی نیمکت بنشانند؟ اگر بتواند فیکس بازی کند که چه بهتر اما اگر نمی‌تواند چه ایرادی دارد که جای او یک جوان روی نیمکت بنشیند؟
کمی هم درباره پرسپولیس و کالدرون صحبت کنیم. موافقید؟
مسأله پرسپولیس و کالدرون نیست اما یادتان هست من چه زمانی درباره جونیور حرف زدم؟ از او انتقاد کردم اما گفتند هنوز نیامده و اگر بیاید مؤثر کار می‌کند. به جرأت می‌گویم همین الان ۱۰ هزار بازیکن ایرانی داریم که بهتر از جونیور هستند. بعد هم می‌شنوم که ۵۰۰ هزار دلار قرارداد بسته.
۵۰۰ نه، ۵۷۳ هزار دلار.
عجب. باید کسی را که جونیور را آورده اعدام کنند. آخر مگر می‌شود؟ کسی که فوتبال هم نداند می‌فهمد که جونیور به درد نمی‌خورد. چطور این کار را کردند؟ البته زمان برانکو هم دو تا کروات و دو تا اوکراینی آوردند که پول گرفتند اما بازی نکردند.
البته شایعه شده که جونیور فقط ۱۰۰ هزار دلار از این پول را می‌گیرد و بقیه به افراد دیگر می‌رسد.
۱۰۰ هزار تا هم برای او زیاد است. باید یک پولی هم می‌داد تا اینجا می‌آمد. خب چه کسی جونیور را انتخاب کرده؟ من یا کالدرون؟
کالدرون دیگر.
چشم‌بسته جونیور را انتخاب کرده؟ باید سی‌دی ببیند، عملکردش را در تمرین مشاهده کند و بعد بازیکن را بخرد. خرج که از کیسه میهمان شود، حاتم طایی شدن آسان بود. این همه مدیر آمدند و رفتند، آیا یکی یقه آنها را گرفت که چطور خرج کردید و چرا بیهوده منابع مالی را هدر دادید؟ همه هم گفتند که بهترین بودیم و مثل ما دیگر نمی‌آید.
انتقاد که از مدیران استقلال و پرسپولیس زیاد است اما سؤال این است که چرا مسئولان بالاتر از آنها ایرادی به عملکردشان نمی‌گیرند؟
موضوع اصلی همین است. شما هم اگر جوابش را پیدا کردید به من بگویید. فوتبال ما به همین دلایل پیشرفت نمی‌کند. ما همین حالا می‌توانیم چند تیم نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان داشته باشیم. منتهی آیا کسی هست که آنها را مدیریت کند؟ تا می‌گوییم بالای چشمتان ابرو است، ناراحت می‌شوند.
اما تمرکز فدراسیون فوتبال روی تیم ملی بزرگسالان بیشتر از پایه‌هاست. این را در زمان کی‌روش دیدیم و حالا هم در دوره ویلموتس می‌بینیم. همین قرارداد میلیون دلاری نشانه‌ای برای این مسأله نیست؟
متأسفانه یک چیزهایی را به هم می‌بافیم تا به امتیازهایی برسیم. بازی کره شمالی و کره جنوبی، چند هفته قبل در پیونگ‌یانگ برگزار شد. در مرکز کره شمالی و بدون حضور تماشاگر. اینفانتینو هم آنجا حضور داشت اما دولت کره شمالی اجازه نداد تماشاگر وارد ورزشگاه شود. اینجا اما هر اتفاقی می‌افتد، می‌گویند که دولت نباید دخالت کند. همه گراها را خودمان می‌دهیم، آن وقت انتقاد هم می‌کنیم.
موضوع اصلی همین است. انگار درباره فسخ قرارداد ویلموتس هم می‌گویند کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه بوده و همه چیز با این مربی هماهنگ شده است.
همین را می‌گویم دیگر. همیشه می‌گویند پول نداریم اما ببینید با هر تیم چند نفر اعزام می‌شوند. ببینید چقدر آدم اضافه همراه تیم‌ها به خارج از کشور می‌روند. می‌دانید که در مقطع فعلی اعزام یک نفر هم کلی هزینه دارد. همه چیز گران شده اما ما می‌رویم و به بازیکن و مربی خارجی کلی پول می‌دهیم.
شما همیشه حامی مربی ایرانی بودید و می‌گفتید تفاوت آنها با خارجی‌ها آنقدرها که می‌گویند زیاد نیست. می‌خواهم تفاوت‌ها را بگویم. مثلاً ویلموتس حدود ۳۰ میلیارد در سال می‌گیرد و بهترین مربی ایرانی شاید ۳ میلیارد. نمی‌گویم مربی ایرانی بیشتر بگیرد اما دو میلیون و ۷۰۰ هزار دلار برای ویلموتس زیاد نیست؟
در این مورد اشتباه فکر می‌کنید. من اصلاً منکر مربی خارجی خوب نیستم. من بیشتر کلاس‌های مربیگری مدرسان خارجی را رفته‌ام و این هم بر اساس سلایقم بوده. به هیچ‌وجه نمی‌توانیم دانش مربیان بزرگ خارجی را زیر سؤال ببریم اما وقتی ویلموتس نیست و بازی‌ها را نمی‌بیند، چرا باید اینقدر بگیرد. اگر مربی دیگری در بحرین می‌باخت، خود ما پدرش را در‌می‌آوردیم. از من شروع می‌شد و به شما ختم می‌شد. آیا حالا اجازه می‌دهند که به این شکست‌ها بپردازیم؟ تا حرفی می‌زنیم ناراحت می‌شوند. خلاصه بی‌خودی نیست که جهان دهمی هستیم.
فکر می‌کنم شما معتقدید که اگر مربی بزرگی بیاید و انرژی بگذارد، ایرادی ندارد که پول زیادی هم بگیرد.
مربی بزرگ خارجی هر چه می‌گیرد نوش جانش اما باید حضور داشته باشد و اثر بگذارد. من به ارقام کاری ندارم اما اگر پول نداریم، برای هیچ‌کس نباید داشته باشیم. اینها آدم را افسرده می‌کند. من همیشه گفته‌ام فوتبال را دوست ندارم، بلکه عاشق فوتبالم اما آینده خوبی را نمی‌بینم.
منبع: صراط نیوز
کلیدواژه: مایلی کهن ایران عراق صراط تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۶۵۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مورینیو: با ناراحتی منچستریونایتد را ترک کردم؛ به تن هاخ زمان دادند، به من نه!
آقای خاص می‌گوید در منچستریونایتد به اندازه کافی به او وقت ندادند.
طرفداری | ژوزه مورینیو معتقد است منچستریونایتد به اندازه کافی به او زمان نداد.
ژوزه مورینیو حد فاصل سال‌های 2016 تا 2018 روی نیمکت منچستریونایتد نشست و توانست در اولین فصل خود به 3 جام از جمله لیگ اروپا دست پیدا کند. اما اوضاع در ادامه، خصوصاً در فصل سوم برای آقای خاص خوب پیش نرفت و او سرانجام در دسامبر 2018 به دلیل کسب نتایج ضعیف از هدایت شیاطین سرخ برکنار شد. مورینیو هنگام سرمربی‌گری منچستریونایتد، چندین بار به ضعف ساختاری این تیم اشاره کرده بود و حضور برخی از افراد و بازیکنان را از عوامل پسرفت قرمزهای منچستر نامید.
مورینیو که به تازگی پای میز گفت‌وگو با نشریه تلگراف انگلیس نشسته، معتقد است مدیران منچستریونایتد به اندازه اریک تن هاخ از او حمایت نکردند و زمان کافی برای ساخت یک تیم یک‌دست را ندادند. سرمربی پرتغالی در این خصوص گفت:
چیزی که تن هاگ در دوران حضورش در منچستریونایتد دارد را من نداشتم. آن سطح از حمایت و اعتماد را نداشتم. مهلتی که به تن‌هاخ دادند، به من داده نشد. به همین دلیل با ناراحتی آنجا را ترک کردم، چرا که احساس می‌کردم در ابتدای مسیر هستم. در برخی مواقع احساس می‌کردم که اگر به من اعتماد می‌کردند و به تجربه من ایمان داشتند، همه چیز می‌توانست متفاوت باشد. هنوز چند بازیکن در تیم حضور دارند که من پنج یا شش سال پیش آنها را نمی‌خواستم. به نظرم این بازیکنان تا حدودی نمادی از چیزی هستند که من آن را بهترین رفتار حرفه‌ای برای باشگاهی با چنین ابعادی نمی‌دانم. با این حال، من وظیفه‌ام را در آن باشگاه به بهترین نحو انجام دادم. زمان همیشه حقیقت را آشکار می‌کند. من آرزوی موفقیت برای منچستریونایتد دارم.
از دست ندهید ????????????????????????
باخت دیوید تیلور، دردسر تازه برای حسن یزدانی تصاویر سه‌بعدی علیه ژاوی: توپ یامال گل نشده بود! باورنکردنی؛ لالیگا تکنولوژی خط دروازه ندارد کامنت تمسخرآمیز وینیسیوس؛ فکر کردی بلینگامی؟
هیچ کسی مثل بازیگران بی اخلاق و بی تعهد نیست ؛ اگر پول باشد هر کاری میکنند !