Web Analytics Made Easy - Statcounter

ساعت 24-هدف هیچ رژیم تحریمی صرفا مجازات کشور هدف یا تضعیف اقتصاد آن نیست، بلکه هدف از کارزارهای تحریمی از جمله سیاست «اعمال فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ علیه تهران وادار کردن کشور هدف به تغییر رفتارهایش است. تغییر رفتار کشور هدف است. چنین نتیجه ای می تواند از کاهش توانایی در انجام یک سری اقدامات بحث برانگیز حاصل شود یا از یک توافق بر سر محدودیت یا خاتمه برخی رفتارها.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما مشاهدات و اطلاعات موجود نشان می دهند که کمپین اعمال فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران تا به امروز هیچ دستاورد استراتژیکی برای سیاست ایالات متحده نداشته است...

هدف هیچ رژیم تحریمی صرفا مجازات کشور هدف یا تضعیف اقتصاد آن نیست، بلکه هدف از کارزارهای تحریمی از جمله سیاست «اعمال فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ علیه تهران وادار کردن کشور هدف به تغییر رفتارهایش است. تغییر رفتار کشور هدف است. چنین نتیجه ای می تواند از کاهش توانایی در انجام یک سری اقدامات بحث برانگیز حاصل شود یا از یک توافق بر سر محدودیت یا خاتمه برخی رفتارها. اما مشاهدات و اطلاعات موجود نشان می دهند که کمپین اعمال فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران تا به امروز هیچ دستاورد استراتژیکی برای سیاست ایالات متحده نداشته است. با این حال، تمایل تهران به مذاکره می تواند به حصول نتیجه ای «موفقیت آمیز» از دیدگاه واشنگتن کمک کند. این در حالی است که سیاست ایالات متحده خطر مواجهه مستقیم نظامی با ایران را افزایش داده که می تواند عواقب گسترده و فاجعه باری داشته باشد.

سیاست اعمال فشار حداکثری

اگرچه دونالد ترامپ از کمپین های انتخاباتی ایران را تهدیدی بزرگ برای ایالات متحده می خواند، اما سیاست اعمال فشار حداکثری ماه مه 2018 و با خروج از برجام آغاز شد. ترامپ با خروج از توافق همه تحریم های لغو شده را مجددا بر هسته بخش های اقتصادی ایران اعمال کرد. توجیه این اقدامات این بود که لغو تحریم ها پس از حصول برجام ایالات متحده را از اتخاذ تدابیر لازم برای ترغیب ایران به محدود کردن اقداماتش در منطقه، محدودسازی برنامه موشکی و پذیرش محدودیت های بیشتر در برنامه هسته ای، باز می دارد. از همه این موارد مهم تر، دولت ترامپ مدعی بود که اعمال مجدد تحریم ها ایران را از ایفای نقش و حمایت از گروه های متحد در لبنان، عراق، یمن، غزه، بحرین و حتی افغانستان باز می دارد.

هدف از تحریم های ثانویه که در نوامبر 2018 مجددا علیه ایران اعمال شدند، این موارد بود:

* حذف هر بانک خارجی که با نهادها و افراد تحریم شده ایرانی ارتباط مالی داشته باشد از نظام مالی ایالات متحده؛

* حذف هر شرکت انرژی بین المللی که در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری کند یا کالاهای ایرانی را بفروشد از بازار ایالات متحده؛

* تهدید به تحریم هر بانکی در هر کشوری که از کاهش خرید نفت از ایران خودداری کند و تهدید به تحریم شرکت هایی که نفت ایران را حمل کنند؛

* اعمال تحریم های شدیدالحن ایالات متحده بر معاملات فلزات گران بها، مواد معدنی خاص، ارز، تجهیزات تولید خودرو، حمل و نقل، کشتی سازی، بیمه حمل و نقل، عملیات بندر ایران و نرم افزارهای صنعتی؛

دولت ترامپ اوایل آوریل تصمیم گرفت فراتر از اعمال مجدد تحریم های پیش از برجام پیش برود و تدابیری را برای تحمیل فشار بیشتر بر اقتصاد ایران در نظر بگیرد که عبارتند از:

* دولت ترامپ از 2 ماه مه به معافیت ها از تحریم های نفتی علیه ایران پایان داد تا صادرات این کشور را به کلی متوقف سازد؛

* رئیس جمهوری ترامپ 8 ماه مه با صدور یک فرمان اجرایی املاک افراد و نهادهای مستقر در ایالات متحده را که به انجام معاملات قابل توجه با بخش های آهن، فولاد، آلومینیوم یا مس در ایران مظنون بودند، هدف گرفت؛

* وزارت خزانه داری آمریکا 20 سپتامبر بانک مرکزی ایران را به عنوان یک نهاد حامی تروریسم معرفی کرد و آن را هدف تحریم قرار داد؛

چشم انداز موفقیت سیاست گذاری های ایالات متحده اما تاثیری بر محدودیت بیشتر برنامه هسته ای ایران و رفتارهای منطقه ای این کشور نداشت. برایان هوک، نماینده ویژه امور ایران، در شهادت خود در کنگره مدعی شده که سیاست اعمال فشار علیه ایران قابلیت های این کشور را از جمله در زمینه سایبری و در تامین مالی متحدان منطقه ای همچون حزب الله به شدت کاهش داده و سبب شده بودجه دفاعی ایران هم کمتر شود. با این حال، تحولات در منطقه نشان می دهند که تحت فشار اقتصادی تحریم ها تغییری در هسته سیاست گذاری ایران ایجاد نشده است.

دولت اوباما از سال 2012 اعمال فشار از طریق تحریم ها را بر ایران آغاز کرد. با این حال، ایران در سال 2013 توانایی مداخله در جنگ داخلی سوریه و کمک به دولت بشار اسد را داشت. در سال 2014 هم ایران توانست به راحتی در عراق مداخله و به دولت این کشور در مبارزه با داعش کمک کند. در سال 2015 هم اگرچه ایران هنوز تحت فشار رژیم تحریمی بین المللی بود، از حوثی ها در مقاومت در برابر حمله ائتلاف تحت رهبری سعودی در یمن حمایت کرد. هیچ شکی نیست که تحریم های دوره اوباما در تصمیم ایران به حضور پای میز مذاکره و حصول برجام تاثیرگذار بودند، اما حقیقت این است که تولید سلاح هسته ای هرگز بخشی از ایدئولوژی خارجی و دفاعی ایران نبوده است. اگر چنین بود، ایران احتمالا برای دستیابی به آن بیشتر تلاش می کرد.

شواهد دال بر اینکه کمپین اعمال فشار حداکثری دولت ترامپ هیچ تاثیری بر رفتار تهران نداشته اند، به ویژه در ماه های اخیر آشکار شدند:

* ایران همچنان به شدت در سوریه درگیر است و توانسته یک زیرساخت نظامی در آنجا بسازد و اسرائیل را به اعتراف به حملات متداولش در منطقه وادار سازد؛

* ایران همچنان به حمایت از حوثی ها در یمن ادامه می دهد و بسیاری از سلاح هایی که آنها در حملات علیه عربستان سعودی استفاده کرده اند، ساخت ایران بوده اند.

* ایران همچنان به شدت در عراق درگیر است نفوذ آن بر گروه های شیعه شبه نظامی و فرماندهان قدرتمند این گروه ها بیشتر می شود.

* ایران به رغم کمپین اعمال فشار حداکثری دولت ترامپ همچنان موفق شده حمل و نقل دریایی در خلیج فارس را تهدید و حتی یک نفتکش بریتانیایی را توقیف کند.

* ایران همچنان به پیشرفت در موشک های بالستیک و کروز ادامه می دهد و می تواند از آنها استفاده یا حتی آنها را به متحدان و نزدیکان خود در منطقه منتقل کند.

* ایران همچنین به توسعه و آزمایش موشک های دوربرد ادامه داده است.

در عین حال، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه سیاست دولت ترامپ می تواند به طور بالقوه موثر باشد. ایران در ماه اوت با اعزام محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه، به محل اجلاس گروه 7 در بیاریتز فرانسه آمادگی برای مذاکره درباره برجام را اعلام کرد. پیش از حمله 14 سپتامبر به تاسیسات نفتی سعودی هم احتمال دیدار ترامپ با حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شده بود. اگرچه، به رغم تلاش های فرانسه هیچ نشستی برگزار نشد. به طور قطع، تسهیل تحریم ها می تواند انگیزه اصلی ایران در بازنگری مخالفت با برجامی جدید باشد. با این حال، ایران هرگز به عنوان امتیازی در برابر تسهیل تحریم ها با محدود سازی فعالیت های منطقه ای که هسته ایدئولوژی تهران و استراتژی آن برای دفاع از انقلاب اسلامی را تشکیل می دهد، موافقت نخواهد کرد.

منبع: دیپلماسی ایرانی

منبع: ساعت24

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۶۶۲۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین رقم در ۶ سال گذشته

روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز با اشاره به افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین رقم در ۶ سال گذشته هشدار داد وضع تحریم جدید علیه ایران نه تنها بازار نفت، بلکه روابط آمریکا و چین را نیز بی‌ثبات کند. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز طی گزارشی نوشت: صادرات نفت ایران به بالاترین رقم در شش سال گذشته رسیده و فروش سالانه نفت این کشور به 35 میلیارد دلار رسیده است.

اطلاعات شرکت داده ورتکسا نشان می دهد تهران در سه ماه اول سال جاری میلادی به طور متوسط ​​1.56 میلیون بشکه در روز نفت فروخته است که بالاترین رقم از سه ماهه سوم سال 2018 است.

موفقیت ایران در صادرات نفت خام خود نشان دهنده مشکلاتی است که ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای محدود کردن ایران در بازار نفت با آن مواجه هستند.

فرناندو فریرا، رئیس خدمات ریسک ژئوپلیتیک در گروه انرژی راپیدان در ایالات متحده گفت: «ایرانی‌ها هنر دور زدن تحریم‌ها را به دست آورده‌اند. اگر دولت بایدن واقعاً بخواهد حرکت موثری داشته باشد، باید تمرکز را به چین معطوف کند.»

آرمن عزیزیان، تحلیلگر ارشد و متخصص تحریم ها در ورتکسا، گفت که ایالات متحده اخیراً شروع به هدف قرار دادن نفتکش های مظنون به حمل نفت خام ایران کرده است و در ماه فوریه دو نفتکش و در آوریل 13 فروند دیگر را تحریم کرده است.

او گفت، اما تأثیر این اقدام بر صادرات نفت ایران تاکنون «حداقلی» بوده است. ایرانی ها در یافتن روزنه ها بسیار خوب هستند.

عزیزیان گفت: اندازه ناوگان مورد استفاده ایران برای انتقال نفت در سال گذشته با یک پنجم افزایش به 253 کشتی رسیده است و تعداد سوپرتانکرهای حامل نفت ایران که تا 2 میلیون بشکه ظرفیت دارند از سال 2021 دو برابر شده است.

به گفته کپلر، که نفتکش‌ها را در سراسر جهان ردیابی می‌کند، تقریباً تمام نفت فروخته شده ایران در سال جاری به چین رفته است و وضع تحریم های جدید علیه ایران می‌تواند نه تنها بازار نفت، بلکه روابط آمریکا و چین را نیز بی‌ثبات کند.

چین برای حدود یک دهم واردات نفت خود به ایران متکی است، اما نفت ایران را نه از طریق شرکت های نفت و گاز دولتی خود، بلکه از طریق پالایشگاه های خصوصی کوچکتر دریافت می کند.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • بایدن اثر تحریم های ضد ایرانی را خنثی می‌کند
  • مادورو: آمریکا به توافقنامه امضا شده احترام نمی‌گذارد
  • واکنش امیرعبداللهیان به تصمیم اروپا برای اعمال تحریم‌ جدید علیه ایران
  • بایدن سیاست دودولتی را کنار گذاشت/ آمریکا در قبال فلسطین بر خلاف منافع ملی خود عمل کرد
  • پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند
  • اتحادیه اروپا تحریم‌های جدید علیه ایران اعمال می‌کند
  • سیاست بایدن در قبال فلسطین می‌تواند به شکست وی در انتخابات منجر شود
  • چالش‌های سیاست خارجی در ۱۴۰۳؛ ایران با کدام پرونده‌های مهم روبروست؟
  • دولت رئیسی متوجه ظرفیت ظریف نیست
  • افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین رقم در ۶ سال گذشته