Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «شبکه خبر»
2024-04-20@04:19:01 GMT

گام های هسته ای باید غیرقابل بازگشت باشد

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۷۷۳۴۱

دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه با بیان اینکه گام‌های هسته‌ای باید غیرقابل بازگشت باشد، گفت: بازگشت به صفر، اشتباه بسیار راهبردی است. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، محمدجواد لاریجانی در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما افزود: متأسفم که بگویم دنیا درباره برنامه هسته‌ای با ما با فریبکاری برخورد کرد و برجامی که رئیس جمهور می‌گوید ما در آن می‌مانیم نمی‌دانم در چه چیز آن باقی خواهیم ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه معنی ماندن در برجام یعنی ما تعهداتمان را حفظ می‌کنیم در حالی که ما در برجام چیزی کم نگذاشتیم گفت: به هیچ عنوان دید خوبی به نمایندگان آژانس بین المللی انرژی اتمی ندارم و آن‌ها به هر جایی در تشکیلات اتمی کشورمان راه یافتند و دیگر چه چیزی بیشتر از این می‌خواهند. او افزود مشخص شد ما در پی سلاح هسته‌ای نیستیم، اما این به معنای نتوانستن نیست بلکه می‌توانیم ولی نمی‌خواهیم. وی گفت: ما به آسانی می‌توانیم سلاح هسته‌ای داشته باشیم، اما نمی‌خواهیم و این تصمیم بسیار شجاعانه‌ای است. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه با بیان اینکه هیچ بخش دانش هسته‌ای نباید برای ما ممنوع باشد افزود: هیچ گونه محدودیتی در توسعه علوم و فنون هسته‌ای را تحت هیچ شرایطی نمی‌توانیم از ملت مان بگیریم. آقای لاریجانی گفت: اگر معنای ماندن در برجام این باشد که ما یک طرفه محدودیت‌های اتمی خود را حفظ کنیم این صد در صد غیرقابل پذیرش است. وی افزود: اینکه گام‌هایی که بر می‌داریم بلافاصله بیان کنیم که اگر طرف مقابل مقداری به ما پول بدهد ما به نقطه صفر باز می‌گردیم ارزش گام‌های ما را از بین می‌برد. آقای لاریجانی درباره مثال سخنگوی سازمان انرژی اتمی که گفته بود برجام مانند وضع زن و شوهری است که باهم صحبت نمی‌کنند، اما می‌پرسند کی قرار است طلاق بگیریم؟ گفت: این مثال قشنگی نیست. وی افزود: تعهدنامه‌ای نوشته ایم و سهم خود را صادقانه و مقداری ساده لوحانه عمل کرده ایم و به طرف مقابل اعتماد کردیم که دستکم مقداری از تعهدات خود را انجام دهد، اما هیچ کدام را انجام نداد. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفت: صورت مسأله این است که آن‌ها تعهد دادند، اما زیر آن زدند البته متن برجام آن قدر سوراخ و منفذ دارد که آن‌ها همیشه می‌توانند آن را بپیچانند. آقای لاریجانی افزود: این گام‌هایی که ما برداشته ایم اگر جدی باشد نباید قابل بازگشت باشد. وی گفت: مگر دیوانه هستیم که یک گام بزرگ برداریم و چهار پنج سال روی آن سرمایه گذاری کنیم بعد بگوییم اگر شما کار‌های اقتصادی انجام دادید ما بر می‌گردیم. آقای لاریجانی افزود: چرا برگردیم ما خسارت بسیاری داده ایم و اینکه بلافاصله پس از برداشتن هر گام آقای ظریف یا رئیس جمهور می‌گویند اگر شما بیایید ما دوباره صفر می‌شویم، این اشتباه بسیار راهبردی است. وی گفت: ما گام هایمان را باید برداریم و هیچ کدام نیز قابل بازگشت نیست.   کد ویدیو دانلود فیلم اصلی   دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه افزود: دلیل اینکه اروپایی‌ها با ما شل و سفت رفتار می‌کنند برای این است که در جدیت گام‌های ما تردید دارند. آقای لاریجانی گفت: وقتی می‌گوییم بر می‌گردیم یعنی گام‌های ما خیلی بلند نیست. وی افزود: البته در گام نخست که راجع به انبار اورانیوم غنی شده است می‌توانیم آن را بفروشیم و موجودی آن صفر شود، اما اگر یک طرح بزرگ را در فردو آغاز کنید که چهار سال زمان ببرد چطور می‌خواهید بازگردید. آقای لاریجانی گفت: اگر می‌خواهید اراک را دوباره بازسازی کنید و چهار پنج میلیون دلار خرج آن کنید و دوباره بازگردید این کار احمقانه‌ای است. وی افزود: باید بگوییم گامی که برداشته ایم باز نمی‌گردد. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه درباره اینکه اروپا تهدید کرده است که مکانیزم ماشه را راه می‌اندازد گفت: چرا متن برجام این قدر سوراخ و منفذ فراوان دارد و بی دقت نوشته شده است که اگر کسی از آن بیرون زد بگوید من تخلف نکرده ام. آقای لاریجانی گفت: آمریکایی‌ها می‌گویند کجای برجام نوشته ما تخلف کردیم و اگر بیرون رفتیم باید خسارت بدهیم. وی افزود: ما باید هیچ گونه محدودیتی برای توسعه علمی کشور در هیچ بخشی را قبول نکنیم و منتظر اروپا و غربی‌ها نباشیم. آقای لاریجانی گفت: مکانیزم ماشه، تهدید بد و زشتی است البته ما نیز باید مقداری خودمان را سرزنش کنیم که چرا این مکانیزم را قبول کردیم. وی افزود: اگر مکانیزم ماشه راه بیفتد ممکن است راهبرد هسته‌ای مان را کاملاً تغییر دهیم و باید به وضع صفر صفر بازگردیم. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفت: وضع صفر صفر یعنی هیچ تعهد هسته‌ای قبلی و بعدی را نخواهیم پذیرفت و باید صحبت کنیم که ان پی تی را بپذیریم یا نپذیریم و این رفتار بسیار درستی است.  آقای لاریجانی افزود: هیچ تردیدی نداشته باشیم که آمریکا، انگلیس، فرانسه و مانند این کشور‌ها هیچ علاقه‌ای به برگزاری انتخابات سالم در کشورمان ندارند. وی گفت: با تجربه‌ای که از فتنه ۸۸ داشته اند فکر می‌کنند شاید بتوانند در فرصت انتخابات آینده تحرکاتی ایجاد کنند و در سطوح مختلف تأثیر بگذارند. آقای لاریجانی افزود: آن‌ها می‌خواهند فضای عمومی کشور را به گونه‌ای کنند که مردم از مسائل اصلی اقتصادی و ساماندهی امور اجرایی کشور به مسائل دیگری مانند با دنیا تعامل کنیم یا نکنیم، فکر کنند که این خطر بسیار بزرگی است. وی گفت: امروز حرف اساسی؛ حل مسائل کشور با روش انقلابی، جهادی و تکیه بر توان داخلی است. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه افزود: مسأله مبارزه با فساد در حوزه کارآمدی است و همه کشور‌های خوب دنیا برای مبارزه با فساد در تلاشند و این نقطه پیشرفتی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی پرچم آن را برداشته اند.  آقای لاریجانی گفت: غربی‌ها می‌خواهند فضای انتخابات کشورمان را آلوده کنند تا مردم انتخاب درستی نداشته باشند.  وی افزود: در مرحله دوم می‌خواهند در کشور آشوب و سپس در نتایج انتخابات تردید ایجاد کنند. آقای لاریجانی گفت: این انتخابات را نیز با تجربه‌ای که ملت دارد و دستگاه‌های مسلط بر امور به خوبی برگزار می‌کنیم و ملت ما موفق می‌شود. وی افزود: باید ریشه تبلیغات پول محور را با آگاهی دادن به مردم به ویژه در صدا و سیما بزنیم. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفت: این کاری بود که صدا و سیما در انتخابات ریاست جمهوری انجام داد و آن قدر وقت در اختیار نامزد‌ها قرار داد که آن‌ها دیگر حرفی برای گفتن نداشتند. آقای لاریجانی افزود: این کار صدا و سیما خدمتی بزرگ به دموکراسی و کار کارستانی در عرصه فعالیت رسانه‌ای بود. وی گفت: صدا و سیما می‌تواند زیرآب بسیاری از مسائل فرعی تأثیرگذار در انتخابات را بزند.    آقای لاریجانی درباره نشست ادواری اخیر شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز گفت: جمهوری اسلامی ایران گزارش بسیار حرفه‌ای در این نشست ارائه کرد و گزارش میان دوره دو سالانه نیز داد که این گزارش با کمک همه نهاد‌های کشور و زیر نظر ستاد حقوق بشر که شامل پنج وزیر، فرمانده نیروی انتظامی و نماینده نهاد‌های دیگر است تهیه شد. وی افزود: گزارش جمهوری اسلامی ایران از دقیق‌ترین گزارش‌هایی بود که کشور‌ها در این نشست ارائه دادند.  دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفت: تلقی کشور‌ها از گزارش ما مثبت بود و ۱۱۱ کشور از آن استقبال کردند و البته توصیه‌هایی نیز داشتند.  آقای لاریجانی افزود: هفت کشور نیز که تفاوت بین توصیه و فحش را نمی‌دانند مانند آمریکا، انگلیس، رژیم سعودی و ... اظهاراتی داشتند که به آن توجه نشد. وی گفت: به برخی دولت‌ها مانند انگلیس اعلام کردیم شما صلاحیت اظهار نظر درباره مسائل حقوق بشر را ندارید و جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که در مقابل گردن کلفتی‌ها صریح‌ترین برخورد را می‌کند. آقای لاریجانی افزود: جهان شمولی تحکم نیست و مشارکت است و در این فضا ما مطالبی داریم که مورد پسند دنیا است. وی گفت: کشور‌های غربی لیاقت پرچمداری حقوق بشر را ندارند و این پرچم باید در دست ما باشد. دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه افزود: قانون حقوق شهروندی که آثار آن به تدریج در حال مشخص شدن است از قوانین کم نظیر دنیاست و قانون حفظ کرامت کسانی که به دادگاه‌ها رجوع می‌کنند از تفکر اسلامی بر گرفته شده است.  آقای لاریجانی گفت: امر به معروف و نهی از منکر یکی از مهربانانه و دلسوزانه‌ترین روش‌ها در حقوق بشر است که این را باید برای دنیا توضیح بدهیم. وی افزود: زن و مرد در شخصیت و کرامت هیچ تفاوتی ندارند، اما این تساوی؛ کرامت محور است و شعار تساوی سطحی که اروپایی‌ها آن را سر می‌دهند نیست. آقای لاریجانی گفت: انگلیس در سال ۱۹۷۸ میلادی یکسان بودن حقوق زن و مرد را تصویب کرد و اکنون مدعی مبارزه با بردگی جنسی است در حالی که این موضوع نباید از طرف انگلیسی‌ها مطرح شود زیرا آن‌ها مهد بردگی جنسی هستند.  وی افزود: آمریکا، انگلیس و چند کشور اروپایی؛ جایی است که بردگی جنسی کودکان در اوج قرار دارد و آن‌ها نباید به کسی توصیه مبارزه با بردگی جنسی کنند.  دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفت: باید با کشور‌های همصدای خود پرچم حقوق بشری که کرامت انسانی را پایه گذاشته در دنیا برافرازیم.   کد ویدیو دانلود فیلم اصلی    آقای لاریجانی درباره کشتار زنان، کودکان و مردم یمن افزود: آمریکا و انگلیس دم از حقوق بشر می‌زنند، اما بوی نفت که به مشامشان می‌رسد فرق بین انسان و حیوان را نمی‌فهمند و به هر جنایتی دست می‌زنند. وی گفت: سازمان ملل آلوده و خانه همه ماست و باید مبارزه کنیم تا این سازمان به خانه عادلانه‌ای برای همه تبدیل شود.  آقای لاریجانی افزود: اکنون سازمان ملل جای بده بِستان و نفاق است.  وی گفت: در حالی که غربی‌ها و آمریکایی‌ها ایران را محاصره اقتصادی کرده اند و دارو‌هایی که کودکان به آن نیاز دارند به ما نمی‌دهند برخی از مسئولان کشور می‌گویند که سال آینده خرید و فروش سلاح برای ما آزاد می‌شود در حالی که این دید غیرواقعی است.  دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه افزود: در مقابل چماقی که کشور‌های سکولار می‌خواهند خود را با آن به دنیا تحمیل کنند ایستاده ایم و نوعی جهان شمولی را که به فرهنگ‌ها احترام می‌گذارد پیگیری می‌کنیم. آقای لاریجانی گفت: باید حقوق بشر اسلامی را به دیگران بیاموزیم. وی درباره توصیه برخی کشور‌ها برای به رسمیت شناختن دو تابعیتی‌ها در ایران گفت: اگر کسی در ایران تخلف کند و گذرنامه ایرانی داشته باشد مانند هر شهروند دیگری تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرد و داشتن گذرنامه دیگر کشور‌ها ملاک چشم پوشی از آن تخلف نیست، اما غربی‌ها می‌گویند اگر یک ایرانی گذرنامه کشور غربی داشته باشد نباید آن را محاکمه کنیم که این حرف بسیار زشتی است.  آقای لاریجانی افزود: این حرف غربی ها؛ تبلیغ کاپیتولاسیون جدید است. وی گفت: دو ماه پیش رئیس جمهور آمریکا که اکنون مدعی دو تابعیتی‌های ایران است گفت باید تکلیف آمریکایی‌هایی که تابعیت رژیم صهیونیستی و آمریکا را باهم دارند مشخص شود.  دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه افزود: ترامپ می‌گوید نماینده مجلس آمریکا که تابع آمریکاست، اما متولد کشور دیگری است باید به آن کشور بازگردد بعد به ما می‌گویند به کسانی که تابعیت آن‌ها را دارند کاری نداشته باشیم.   کد ویدیو دانلود فیلم اصلی    آقای لاریجانی گفت: این حرف‌ها مشتری ندارد و ما دقیق و حقوقی این مسائل را برای کشور‌ها توضیح داده ایم.  وی افزود: در نشست اخیر شورای حقوق بشر سازمان ملل بحرین راجع به دموکراسی به ایران توصیه داشت که ما در آنجا اعلام کردیم یک جزیره کوچکی این اطراف است که مردم آن برای داشتن حق رأی کشته می‌شوند، اما به بزرگترین دموکراسی غرب آسیا توصیه دموکراسی می‌کند یا کشوری که خبرنگار مخالف خود را تکه تکه و شاید آن را خورده باشد حرف‌هایی را زد که جوک بود و موجب خنده حاضران در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل شد.  آقای لاریجانی گفت: سعودی‌ها گفته اند ایران در بحث انرژی اتمی فریبکاری کرده است در حالی که این حرف سعودی نیست و حرف آمریکا و غربی هاست که در دهان او گذاشته اند. وی افزود: رژیم سعودی اصلاً نمی‌فهمد اطلاعات هسته‌ای چیست و ما نیاز به فریبکاری نداریم.  دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گفت: تجربه مردم سالاری جمهوری اسلامی ایران تجربه بسیار جالب مدنی است و شخصی که حق عظیمی برای حفظ این دموکراسی دارد و آن را نگه داشته؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی است.

منبع: شبکه خبر

کلیدواژه: انرژی اتمی برجام هسته ای فتنه 88

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبکه خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۷۷۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شد که سوئد در یک قدمی ساخت بمب اتمی، از سلاح هسته‌ای دست کشید؟

تینا مزدکی_ چیزی از جنگ جهانی دوم نگذشته بود که سوئد، طرح بلندپروازانه خود را برای ساخت بمب اتمی آغاز کرد. این کشور که از سال ۱۸۱۴ به بعد درگیر هیچگونه جنگی نبود تا ۲۰ سال پس از جنگ، طرحی را برای تجهیز ارتش خود به غول همه سلاح‌ها یعنی بمب اتمی، دنبال می‌کرد. دولت سوئد سرانجام در سال ۱۹۶۸ پس از یک بحث عمومی طولانی این برنامه را تعطیل کرد.

به گزارش خبرآنلاین، برنامه هسته‌ای سوئد به قدری گسترده بود که سیاستمداران مخالف برنامه هسته‌ای را به قدر کافی ناراحت می‌کرد؛ البته تا زمانی که روزنامه نگاری به نام «کریستر لارسون» در سال ۱۹۸۵حقیقتی را کشف کرد و مردم را با پشت پرده تاریخ انرژی هسته‌ای روبه‌رو کرد. این اتفاق باعث شد که مردم تصور کنند سوئد هنوز هم برای ساخت سلاح هسته‌ای در تلاش است.

چرا می‌خواست سلاح هسته‌ای بسازد؟ چرا آن را متوقف کرد؟

ساختمان موسسه تحقیقات دفاع ملی سوئد (FOA)، یک ساختمان مدرسه در حومه استکهلم است که بیشتر شبیه به یک موسسه تحقیقاتی مخفی است! بی دلیل هم نیست، این ساختمان در واقع یکی از معدود بقایای فیزیکی باقی‌مانده از برنامه تسلیحات هسته‌ای سوئد است. دو هفته پس از انتشار گزارش‌ها و تصاویر مبنی بر ویرانی هیروشیما و ناکازاکی، فرمانده عالی نظامی این کشور به شدت مستقل، از FOA تازه‌تأسیس خواست تا گزارشی مخفیانه درباره امکان ساخت بمب اتمی توسط سوئد تهیه کند.

اگرچه سوئد آن زمان کشوری بی‌طرف بود، اما رهبرانش معتقد بودند که یک بی‌طرف مسلح بهتر از یک بی‌طرف بی‌سلاح است، در واقع آن‌ها بر این باور بودند که بهای بی‌طرفی، یک ارتش قوی است و همچنین در آینده بمب‌های اتمی تاکتیکی برای استفاده در میدان نبرد استفاده خواهند شد. البته موقعیت سوئد در این تصمیمشان بی‌تاثیر نبود، چرا که خط ساحلی طولانی و جمعیت کم کشور سوئد، این کشور را برای حریفی مانند اتحاد جماهیر شوروی به « طعمه‌ای آسان» تبدیل می‌کرد.

این کشور اسکاندیناوی، ذخایر اورانیوم خاص خود را داشت که البته ذخایر بی‌کیفیتی بود؛ اما به لطف سیاست بی‌طرفی خود در طول جنگ جهانی دوم، آسیبی به آن وارد نشده بود و ملتی مرفه با زیرساخت‌های سالم داشت. طرح ساخت بمب اتمی آنقدرها هم که امروز به نظر می‌رسد، آن‌ زمان دور از ذهن نبود.

همه‌چیز برای تولید سلاح!

سال ۱۹۴۸ که ۳ سال از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی می‌گذشت، قرار بر این شد که FOA بمب اتمی مبتنی بر پلوتونیوم را بدون نیاز به کمک خارجی تولید کند. برنامه سوئدی‌ها این بود که پلوتونیوم را از طریق شکاف اورانیوم‌اهی سوئدی در رآکتورهای آب سنگین داخلی تولید کنند. دانشمندان سوئدی که هنوز تحت پوشش محرمانه فعالیت می‌کردند، به دلیل عدم عرضه اورانیوم با غنی‌سازی بالا و عدم به اشتراک‌گذاری اطلاعات با ایالات متحده، مجبور بودند به آرامی و با هزینه گزاف، کار را از صفر شروع کنند. آن‌ها همچنین تصمیم گرفتند که برنامه سلاح هسته‌ای را به برنامه غیرنظامی به عنوان موضوعی ضروری گره بزنند و ماهیت واقعی آن را پنهان کنند.

توماس جانتر، نویسنده کتاب «کلید مهار هسته‌ای: برنامه‌های سوئد برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای در طول جنگ سرد» می‌گوید: «ما همه چیز را برای تولید پلوتونیوم با درجه تسلیحاتی در اختیار داشتیم. این طرح شامل ساخت دو راکتور بود. یکی رآکتور آب سنگین Ågestaدر جنوب استکهلم، و دیگری، Marviken، در خارج از شهر نورکوپین. هدف برنامه هم ساخت ۱۰۰ سلاح هسته‌ای تاکتیکی بود. در واقع دانشمندان می‌دانستند چطور باید عمل کنند حتی همه چیز داشتند، البته به جز تأسیسات بازفرآوری و سیستم حمل سلاح».

هیچ بحث عمومی در مورد این طرح‌ها وجود نداشت، به این دلیل که وجود آن‌ها را فقط حلقه کوچکی از سیاستمداران، افسران عالی رتبه نظامی و دانشمندان و احتمالاً جاسوسان شوروی می‌دانستند. این مخفی‌کاری در سال ۱۹۵۴ پایان یافت، زمانی که فرمانده کل سوئد، نیلز سوئدلوند، وجود این برنامه را فاش کرد و توضیح داد که این سلاح‌ها برای شکست دادن تهاجم شوروی موردنیاز است. با این حال، بدیهی بود که سرعت آهسته برنامه تسلیحاتی در نهایت به شکست آن منجر خواهد شد.

در آوریل ۱۹۵۷، آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده (سیا) اعلام کرد که وضعیت رآکتورهای سوئد به اندازه‌ای توسعه یافته است که می‌تواند در ۵ سال آینده مقداری سلاح هسته‌ای تولید کند و جالب‌تر اینکه در ارزیابی‌های بعدی، خیلی سریع جدول زمانی را به ۴ سال کاهش داد. در آن زمان نخست وزیر سوئد «تاگه الاندر» بود که از فیزیک سر در می‌آورد و مرتباً با فیزیکدانان برجسته جهان از جمله نیلز بور، دانشمند برجسته دانمارکی و برنده جایزه نوبل در مورد بمب اتمی صحبت می‌کرد. بور که کمک‌های اولیه درخشانی به فیزیک هسته‌ای کرد، در جنگ جهانی دوم از دانمارک تحت اشغال آلمان به صورت قاچاقی خارج شد تا به پروژه منهتن برای ساخت اولین بمب اتمی بپیوندد.

نخست‌وزیر سوئد، تصمیم نهایی را تا زمانی که نتیجه مذاکرات کنترل تسلیحات بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی مشخص شد به تعویق انداخت. موضع و یا به نوعی حرکت سیاسی زیرکانه او به منتقدان طرح تسلیحات هسته‌ای اجازه داد تا در کانون توجه قرار گیرند، که بسیاری از آنها زن بودند. به گونه‌ای که یونتر می‌گوید : «فدراسیون زنان سوسیال دموکرات (Sveriges Socialdemokratiska Kvinnoförbund، SSKF)، به رهبری «اینگا تورسون» قوی‌ترین صدا علیه دستیابی به سلاح هسته‌ای شد».

زنان سوسیال دموکرات خیلی زود با این استدلال که سوئد نباید به سلاح‌های هسته‌ای دست یابد، به روی کار آمدند و البته هر یک دلایل خود را داشتند. این تسلیحات به جای اینکه نقش حفاظتی داشته باشند، ممکن بود سوئد را به یک هدف تبدیل کنند و با این حساب به جای افزایش امنیت، موجب کاهش آن می‌شود. آن‌ها همچنین استدلال کردند که با توجه به پیامدهای طولانی‌مدت زیست‌محیطی، استفاده از سلاح‌های هسته‌ای کاملا غیراخلاقی خواهد بود. بنابراین، کشور صلح‌طلبی مانند سوئد هرگز نمی‌تواند در نوع رنج ناشی از سلاح‌های هسته‌ای نقش داشته باشد.

مشارکت زنان در این بحث اغلب مورد استقبال قرار نمی‌گرفت. در واقع نظر آن‌ها را به‌عنوان زنانی عاطفی که نباید در مورد چیزهایی که نمی‌فهمند صحبت کنند، غیر قابل قبول القا می‌کردند؛ با این حال طولی نکشید که گروه‌های دیگری مانند گروه اقدام علیه سلاح‌های هسته‌ای سوئد (Aktionsgruppen Mot Svensk Atombomb، AMSA) به زنان SSKF پیوستند و افکار عمومی آرام‌آرام به نفع آنها تغییر کرد.

نگرش منفی ایالات متحده به برنامه‌های هسته‌ای سوئد نیز با توجه به همکاری‌های دفاعی فزاینده بین دو کشور در زمینه‌های دیگر، از جمله تنظیم فرودگاه‌های سوئد برای میزبانی از بمب‌افکن‌های آمریکایی، مهم بود. از طرفی این باور در میان نخبگان سوئدی وجود داشت که سوئد نیازی به توسعه سلاح‌های هسته‌ای خود ندارد، زیرا این کشور اگرچه واقعا عضو ناتو نیست، زیر چتر هسته‌ای ایالات متحده قرار دارد.

نیروهای مسلح سوئد و برنامه انرژی هسته‌ای غیرنظامی برای مواردی مانند سیستم‌های موشکی، طراحی راکتورهای هسته‌ای غیرنظامی جدید، داده‌ها و حتی سوخت هسته‌ای به فناوری آمریکایی تکیه داشتند که باعث شد سوئد بیشتر به دنبال سلاح‌های هسته‌ای خود باشد. حتی در مقطعی سوئد خرید تسلیحات هسته‌ای آمریکایی را بررسی کرد.

باید بدانید که در تمام این مدت هیچ نوع توافق رسمی وجود نداشت، زیرا امضای چنین توافقی برای هر یک از طرفین بسیار دشوار بوده است. در واقع اسناد سیاستی آمریکا بود که نشان می‌داد در شرایط تجاوز شوروی، ایالات متحده آماده کمک به سوئد به عنوان بخشی از پاسخ ناتو یا سازمان ملل است؛ هرچند شواهد دقیق‌تری مبنی‌ بر چنین توافقی پیدا نشد.

در طول دهه ۱۹۶۰، سوئد به رهبری سیاستمدار و دیپلمات «آلوا میردال» به شدت درگیر تلاش‌های بین‌المللی برای جلوگیری از گسترش سلاح‌های هسته‌ای شد، که کارزار علیه سلاح‌های هسته‌ای سوئد را تقویت کرد. حتی حامیان طرح اولیه اکنون فقط خواهان ادامه تحقیقات بودند، نه تولید. این تغییر در افکار عمومی منعکس شد. در سال ۱۹۵۷، ۴۰ درصد از مردم از دستیابی به تسلیحات هسته‌ای حمایت می‌کردند و در مقابل، ۳۶ درصد مخالف و ۲۴ درصد ممتنع بودند. ۸ سال بعد، فقط ۱۷ درصد موافق، ۶۹ درصد مخالف و ۱۴ درصد ممتنع بودند.

داشتن تسلیحات هسته‌ای به این راحتی‌ نیست!

تعجبی نداشت که در سال ۱۹۶۶، سوئد برنامه‌ریزی برای تولید سلاح‌های هسته‌ای را متوقف کرد و کمی بعد، معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) را در سال ۱۹۶۸ امضا کرد و پارلمان به پایان کامل این برنامه و حتی تحقیقات محدود مربوط به آن رای داد. این تجربه سوئد می‌تواند درس تاریخی خوبی برای آیندگان باشد، چراکه تولید تسلیحات هسته‌ای کار آسانی نیست، حتی برای کشوری از قبل زیرساخت هسته‌ای داخلی داشته باشد باز هم تولید این تسلیحات بسیار پیچیده خواهد بود.

برخی ممکن است ایراد بگیرند که کشور خواهان تسلیحات هسته‌ای درنهایت مجبور می‌شود با دیگر کشورهایی که از نظر فناوری پیشرفته‌ترند، همکاری کند و این، وابستگی به دنبال خواهد داشت. اما بحث عمومی‌تری هم وجود دارد: شهروندان باید بتوانند واقعاً بفهمند که اگر کشورشان به سلاح هسته‌ای دست یابد، چه اتفاقی خواهد افتاد.

سال ۲۰۱۲، سوئد آخرین ذخایر پلوتونیوم تولیدشده برای برنامه تسلیحات هسته‌ای خود را به ایالات متحده منتقل کرد. اگرچه داشتن و نداشتن سلاح هسته‌ای چیزی محرمانه است، اما در دهه ۱۹۶۰ گزینه دیگری با هدف ذخیره برای آن‌ها وجود داشت که آن هم به تدریج حذف شد ،بنابراین اکنون برای سوئد هیچ ماده و حتی اراده سیاسی باقی نمانده تا در جهت تولید سلاح‌های هسته‌ای حرکت کند.

منبع: bbc

۲۷۷۳۲۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1895952

دیگر خبرها

  • بازگشت کاروان قرآنی اهل‌بیت (ع) خمینی شهر به کشور
  • غیرقابل دسترس ترین مکان عبادت روی سیاره زمین! (+عکس)
  • یک اشتباه می‌تواند منجر به یک درگیری منطقه‌ای تمام عیار غیرقابل تصوری شود | خاورمیانه در لبه پرتگاه قرار دارد
  • مراکز هسته‌ای کشور در امنیت هستند
  • چرا حقوق و مالیات‌ها در کشور متناسب نیست؟
  • عربستان در حال تغیر چهره خود است، اما آیا حقیقت دارد؟
  • حقوق بیکاری در کرواسی؛ بازگشت اسکوچیچ به ایران؟
  • برلین: خاورمیانه نباید وارد وضعیتی شود که خروجی آن غیرقابل‌پیش‌بینی باشد
  • اشتغالزایی ۲ هزار نفر در چهار واحد فرآوری سنگ آهن اسدآباد
  • چه شد که سوئد در یک قدمی ساخت بمب اتمی، از سلاح هسته‌ای دست کشید؟