به نقل از «خبرگزاری برنا»

چرا کودکانمان چاق می شوند؟

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۳۱۳۲۳

اضافه وزن و چاقی یکی از مشکلات بهداشتی - تغذیه‌ای در جهان و ایران بوده و تعداد افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی هم در کشورهای توسعه یافته و هم در کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما در حال افزایش است.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مشکل چاقی با سرعت بیشتری در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود. البته علل چاقی در کودکان در چند دسته تقسیم‌بندی می‌شود:

- عوامل مربوط به ژنتیک و ارث؛ خطر ابتلا به اضافه وزن و چاقی در کودکانی که والدین چاق دارند یا از مادران دیابتی متولد می‌شوند، بیشتر از سایر کودکان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کودکانی که یکی از والدین‌شان چاق است حتی با حفظ وزن ایده آل در معرض اضافه وزن و چاقی دوران نوجوانی و جوانی هستند.

- عوامل مربوط به محیط و شیوه‌ زندگی شامل رفتارهای غذایی نامناسب مانند عادت به مصرف غذاهای پرکالری، غذاهای آماده و رستورانی، تنقلات کم ارزش و غذاهای پرچرب زمینه ساز ابتلا به اضافه وزن و چاقی هستند.

- در دسترس بودن غذاهای پرکالری در محیط کودک مانند خانه، مهد کودک، مدرسه و محل‌های بازی و تفریح، سبب تشویق کودک به مصرف این مواد و در نتیجه اضافه وزن و چاقی می‌شود.

- بی‌تحرکی کودکان؛ کاهش فعالیت بدنی (استفاده بیش از حد از کامپیوتر، تماشای تلویزیون به مدت طولانی و ...) و کاهش فرصت‌های بازی در خارج از منزل موجب می‌شود تا بخشی از انرژی دریافتی از مواد غذایی در بدن به صورت چربی تجمع پیدا کرده و سبب اضافه وزن و چاقی شود.

باید توجه کرد کودکانی که پنج ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کنند، پنج برابر بیشتر از سایر کودکان به اضافه وزن و چاقی مبتلا می‌شوند.

مشکلات ناشی از اضافه وزن و چاقی در کودکان عبارتند از:

- افزایش میزان ابتلا به بیماری‌های متعدد شامل بیماری‌های قلب و عروق، دیابت، پرفشاری خون، افزایش چربی‌های خون، بیماری‌های کبدی و بیماری‌های تنفسی.

- عوارض اجتماعی شامل اضطراب، افسردگی، اعتماد به نفس پایین و موفقیت‌های تحصیلی کمتر.

- بروز اضافه وزن و چاقی در بزرگسالی.

متاسفانه کودکان چاقِ امروز، بزرگسالان چاق آینده خواهند بود. باید توجه کرد که خانواده نقش مهمی در شکل‌گیری عادات کودک در زمینه غذا، فعالیت بدنی و کنترل وزن به عهده دارد. والدین تصمیم گیرندگان نهایی در انتخاب غذای خانواده هستند و عادات غذایی هر فرد از کودکی شکل می‌گیرد که این عادات متاثر از رفتارهای تغذیه‌ای خانواده است.

در صورتی که کودک شما مبتلا به اضافه وزن و چاقی است با همکاری متخصص تغذیه و به کارگیری توصیه‌های علمی می‌توانید عادات غذایی او را اصلاح کرده و با ایجاد زمینه‌ برای افزایش تحرک و فعالیت بدنی، کودک خود را به سوی کاهش و کنترل وزن هدایت کنید. به خاطر داشته باشید لازمه موفقیت کودک در کاهش وزن تغییر و اصلاح الگوی تغذیه‌ای و فعالیت بدنی خود شما هستید.

چند توصیه‌ تغذیه‌ای:- تغذیه کودک در شش ماه اول زندگی فقط با شیر مادر و تداوم آن تا دو سالگی

- مصرف روزانه صبحانه به عنوان یکی از سه وعده اصلی غذایی

- مصرف روزانه حداقل دو میان وعده غذایی مناسب

- صرف غذا به همراه خانواده

- خودداری از دادن غذا یا تنقلات به کودک هنگام تماشای تلویزیون

- خودداری از وادار کردن کودک به اتمام غذا

- ندادن شکلات و شیرینی به عنوان پاداش به کودک

- محدود کردن مصرف غذاهای آماده

- محدود کردن مصرف غذاهای چرب، سرخ شده و تنقلات پرکالری و پرچرب مانند سیب زمینی سرخ شده، چیپس، پفک، شکلات، کیک‌های خامه‌ای و شکلاتی، بستنی، شیرکاکائو و ...

- نوشیدن آب یا دوغ کم نمک به جای نوشابه

- مصرف لبنیات کم چرب برای کودکان بزرگتر از دو سال

- محدود کردن مصرف کره، سرشیر، خامه و سس مایونز

- مصرف میوه یا آبمیوه تازه و طبیعی به جای آبمیوه آماده و شربت

- استفاده روزانه از سبزی‌های تازه یا پخته و میوه تازه در برنامه غذایی کودک

- مصرف غذاهای فیبردار مانند نان سبوس دار (نان سنگک)، بیسکوئیت‌ سبوس دار، خشکبار و میوه‌های خشک، میوه‌ها و سبزی‌های خام

- محدود کردن مصرف آجیل و مغزها به جای تنقلات بی ارزش

- محدود کردن غذا خوردن در خارج از منزل

- اصلاح عادات غذایی والدین

چند توصیه در خصوص فعالیت بدنی:

- افزایش فعالیت بدنی روزانه کودک

- انجام فعالیت بدنی روزانه به مدت ۶۰ دقیقه

- تشویق کودک به پیاده رفتن به مدرسه و استفاده از پله به جای آسانسور

- تشویق کودک به انجام ورزش‌هایی مانند دوچرخه سواری، دویدن و شنا

- استفاده از مشارکت کودک در انجام کارهای روزمره منزل مانند نظافت خانه

- تشویق کودک به بازی با سایر کودکان

- محدود کردن سرگرمی‌های غیر فعال مانند تماشای تلویزیون یا بازی‌های کامپیوتری به کمتر از دو ساعت در روز

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، باید توجه کرد که انجام فعالیت بدنی در کودکان موجب افزایش قدرت بدنی و تقویت عضلات، کاهش استرس، افزایش اعتماد به نفس، حفظ وزن ایده‌آل، کاهش یبوست و کاهش خطر ابتلا به دیابت، پرفشاری خون و بیماری قلبی – عروقی می‌شود.

بیشتر بخوانید: آیا دیر غذا خوردن تاثیری در اضافه وزن دارد؟ کنترل چاقی مفرط با به روزآوری دانش، تجهیزات و امکانات

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ایران تغذیه چاقی مشکلات وزن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۳۱۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟

دوران کودکی تنها دوران بازی کردن و خوش گذرانی‌های کودکی نیست. بلکه کودکان نیز می‌توانند این دوران را با استرس و احساس نگرانی سپری کنند. 

 این استرس یا می‌تواند از جانب خانواده، دوستان و مدرسه باشد و یا از جانب خود. به عبارتی دیگر کودک نیز می‌تواند از خودش بیش از حد، انتظار داشته باشد و سپس زمانی که انتظاراتش از خود برآورده نشد احساس استرس کند. 

نحوه کمک کردن به کودکان برای درمان اضطراب

شما بزرگسالان از راه‌های مختلف می‌توانید به کودکان و خردسالان خود برای رفع استرس و اضطراب در آنها کمک کنید. در واقع در نحوه درمان استرس در کودکان باید بگوییم سه کار مهمی که شما می‌توانید در این زمینه انجام دهید به شرح زیر است:

شما ابتدا باید سعی کنید، که استرس را از زندگی خود تا حد امکان دور نمایید. به این ترتیب استرس از کودکان شما نیز دور خواهد شد.

به کودکان و خردسالان خود مهارت‌های مثبت مقابله با استرس را بیاموزید. در مورد ماهیت استرس با کودکان و خردسالان خود تا حد امکان صحبت کنید.

راهکار‌های تشخیص استرس در کودکان

آشنایی با علائم بروز استرس در کودکان برای والدین آنها بسیار با اهمیت است. والدین می‌تواند با شناسایی استرس در کودک آن را تا حدودی کنترل کنند اما زمانی که کودک به این اختلال مبتلا می‌شود؛ احتیاج به یک روانشناس متخصص دارید تا راهکاری‌های موثر در درمان استرس در کودکان را به شما آموزش دهد.

اضطراب در رفتار‌های کودکان مشاهده می‌شود. نکته مهم این است که والدین این تغییر رفتار در کودک خود را متوجه شوند. پرخاشگری، دمدمی مزاج بودن و وابستگی از جمله نشانه‌های استرس در کودکان است. سطح تمرکز در کودکان مضطرب پایین آمده و از رفتن به مدرسه امتناع می‌کنند.

ما در جریان تغییرات شدیدی در جهان قرار گرفته‌ایم، و در عین‌حال رویداد‌های بسیاری وجود دارند که می‌تواند منجر به استرس در کودکان شود؛ مانند وضعیت‌های منفی در خانه، خشونت در مدرسه و یا امتحانات. یا حتی تغییرات مثبت مانند اسباب‌کشی به خانه‌ای بزرگتر یا یافتن دوستان جدید.

شما به عنوان والدین می‌توانید با بررسی علائم استرس بیش از حد در کودکان و حمایت از آنها، برای مدیریت این استرس کمک کنید.

استرس چیست؟

استرس یک احساس رایج است که وقتی تحت فشارش هستیم، مشکلات متعدد داریم یا نمی‌توانیم با شرایط کنار بیاییم، دچار آن می‌شویم. 

مقدار کم استرس می‌تواند مفید باشد و به ما انگیزه بدهد که به اهدافمان برسیم، مانند زمانی که امتحان داریم یا می‌خواهیم سخنرانی کنیم. اما اگر استرس بیش از حد باشد، به ویژه زمانی که احساس می‌کنیم از کنترل خارج شده، می‌تواند بر افکار و سلامت بدن و روان و همچنین روابطمان تاثیر منفی بگذارد.

دلایل استرس چیست؟

تجربه استرس در کودکان همیشه مانند بزرگسالان نیست. در بزرگسالان استرس‌های کاری شایع است؛ در حالی که کودکان زمانی استرس را تجربه می‌کنند که نمی‌توانند خود را با شرایط تهدید کننده، سخت یا دردآور تطبیق دهند. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

افکار یا احساسات منفی درباره خودشان

تغییرات جسمانی مانند رسیدن به سن بلوغ

مطالبات درسی مانند امتحانات یا تکالیفی که با بزرگ شدن بچه‌ها بیشتر می‌شود

مشکلات با دوستان در مدرسه و فرآیند اجتماعی شدن

تغییراتی مانند تغییر منزل، مدرسه یا جدایی والدین

بیماری‌های مزمن، مشکلات مالی در خانواده یا مرگ یکی از اعضای خانواده

محیط ناامن در خانه یا محله

استرس در کودکان و نوجوانان

استرس در کودکان زمانی رخ می‌دهد که یک شرایط جدید یا غیرمنتظره را تجربه می‌کنند.

در کودکان، تنش در خانه مانند سوءرفتار، جدایی والدین یا مرگ یکی از عزیزان جزو عوامل شایع استرس است. مدرسه یکی دیگر از عوامل رایج است؛ یافتن دوستان جدید یا امتحان دادن می‌تواند کودکان را درگیر مشکلات کند.

هرچه کودکان بزرگتر می‌شوند، منابع استرس بیشتر می‌شود، زیرا آنها تغییرات بزرگتری را در زندگی تجربه می‌کنند: مانند یک گروه جدید دوستان، تکالیف بیشتر در مدرسه و دسترسی فزاینده به رسانه‌های اجتماعی و اخبار بیشتر درباره اوضاع کشور و جهان. بسیاری از نوجوانان در مواجهه با مسائل اجتماعی مانند تغییرات اقلیمی، مناقشات و ناآرامی‌های سیاسی و تبعیض دچار استرس می‌شوند.

باید به یاد داشت که کودکان مانند «اسفنج» هستند و هر آنچه اطرافشان رخ می‌دهد را کامل جذب می‌کنند. آنها استرس والدین خود را مشاهده می‌کنند و به این وضعیت احساسی، هر آنچه که باشد، واکنش نشان خواهند داد.

کودکان و نوجوانان همیشه از هوش احساسی یا دایره لغات کافی برای بیان کامل احساساتشان برخوردار نیستند. از سوی دیگر، کودکان کم سن‌تر ممکن است به دلیل سن پایین و سطح رشد فکری نتوانند بفهمند که واقعا چه اتفاقی افتاده است. برای آنها یک وضعیت جدید یا متفاوت ممکن است صرفا متفاوت، ناراحت کننده، غیرقابل پیش‌بینی یا حتی ترسناک به نظر آید.

علائم و نشانه‌های استرس در کودکان

زمانی که بدن تحت استرس قرار دارد، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول تولید می‌کند که ما را برای اقدام فوری آماده می‌کند این امر به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» نیز شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند اثرات بسیاری بر ذهن و بدن کودک داشته باشد، مانند:

نشانه‌های بدنی:

تنفس کم‌عمق، تعریق یا تپش قلب

سردرد، سرگیجه یا مشکلات خواب

حالت تهوع، سوءهاضمه یا مشکلات گوارشی

افزایش یا کاهش وزن ناشی از کم‌خوری یا پرخوری

بیمار شدن یا احساس درد بیش از قبل

احساسی و روانی:

آستانه تحریک بالا یا خشم که منجر به طغیان یا کناره‌گیری از دوستان و خانواده می‌شود

نادیده گرفتن مسئولیت‌ها، کارآیی پایین در کار‌ها یا مشکل در تمرکز

پریشانی عاطفی مانند احساس مداوم اندوه یا گریه

منشاء استرس را شناسایی کنید

به کودکتان کمک کنید تا زمان‌هایی که احساس استرس می‌کند را شناسایی و ردیابی کند و در نحوه واکنش آنها به دنبال الگو‌ها باشید. در آن زمان بخصوص چه اتفاقی افتاد؟ قبل از اینکه دچار استرس شوند، چه فکری می‌کردند، چه احساسی داشتند یا چه کاری انجام می‌دادند؟ وقتی کودکان سختی‌هایی را که احتمالا آنها را دچار استرس می‌کند شناسایی کردند، می‌توانید با همدیگر و به سرعت روش‌هایی را برای جلوگیری از استرس یا مقابله با آن بیابید.

این علائم می‌تواند به استرس بیشتر منجر شود. مهم است که به کودکتان کمک کنید تا راه‌هایی برای تطبیق با وضعیت جدید بیابد و بتواند در اسرع وقت با آنها کنار بیاید.

مانند بزرگسالان، به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.

روش‌هایی برای اینکه کودکان با استرس مقابله کنند

زمانی که کودکان احساس استرس می‌کنند، والدین می‌توانند نقش مهمی در کمک به آنها برای مقابله با آن ایفا کنند.

با مهر پاسخ دهید: به کودکان عشق، زمان و توجه بیشتری اختصاص دهید. ببینید آیا استرس بر سلامت، رفتار، افکار و احساسات آنها اثر گذاشته یا خیر؟ به یاد داشته باشید که به آنها گوش کنید، با آنها با مهربانی سخن بگویید و به آنها اطمینان خاطر دهید.

الگو باشید: به کودکتان بگویید که شما چگونه با وضعیت‌های استرس‌آمیز برخورد کرده‌اید. می‌توانید با سهیم کردن تجربه خودتان، الهام‌بخش کودکتان باشید تا بتواند عادات مدیریت استرس مختص به خودش را بیابد.

تفکر مثبت را تشویق کنید: کودکان، بالاخص نوجوانان، به راحتی خود را دستکم می‌گیرند. اگر شنیدید که می‌گویند «من در هیچ چیز خوب نیستم»، «از خودم خوشم نمی‌آید»، یا «می‌ترسم که بیرون بروم»، از آنها بپرسید که چرا اینگونه فکر می‌کنند و دستاورد‌هایی که داشته‌اند و نحوه کسب آن را به آنها یادآوری کنید.

توانمندسازی مثبت از جانب شما به آنها نشان خواهد داد که درک می‌شوند و مطمئن خواهند شد که می‌توانند بر وضعیت‌های استرس‌زا فائق آیند.

عادات سالم را حمایت کنید: خواب و خوراک خوب از عوامل کلیدی رهایی از استرس است. 

متخصصین توصیه می‌کنند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. 

برای مراقبت از خواب، استفاده از نمایشگر [موبایل، کامپیوتر، تلویزیون]را محدود کنید و از نگهداری تجهیزات دیجیتال در اتاق خواب جلوگیری کنید. هرچقدر کودک تغذیه و خواب خوب داشته باشد، توانایی وی برای مقابله با استرس بیشتر خواهد بود.

کودکتان را تشویق کنید که بیرون برود، با دوستانش وقت بگذراند و با آنها بازی کند. تمرین‌ها و فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می‌تواند در رهایی از استرس مفید باشند.

تنفس شکمی بسیار آرامش‌بخش است و می‌تواند به ما کمک کند اکسیژن به عمق ریه‌هایمان نفوذ کند. یک روش سه مرحله‌ای ساده برای این کار عبارت است از: دستتان را روی شکمتان بگذارید. 

پنج نفس عمیق بکشید، پنج ثانیه را صرف دم و پنج ثانیه را صرف بازدم کنید. هوا را از بینی داخل کشیده و از دهان بیرون دهید. 

به کودکتان توضیح دهید که وقتی هوا را داخل می‌کشد، مثل این است که شکمش را به آرامی مانند یک بادکنک باد می‌کند و وقتی که هوا را بیرون می‌دهد باد از این بادکنک به آرامی خارج می‌شود.

مانند بزرگسالان، گاهی به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.

استرس یک تجربه انسانی است که با گذر زمان و استفاده از بعضی تکنیک‌های ساده می‌توان بر آن فائق آمد.

چه زمانی از متخصصین کمک بگیریم؟

اگر کنار آمدن با استرس برای کودکتان سخت است، می‌توانید با یک متخصص آموزش‌دیده ملاقات کنید و از او کمک بگیرید. برای کسب مشورت با دکتر خانوادگی یا مشاور صحبت کنید. 

آنها می‌توانند درباره درمان‌های موجود به شما مشورت دهند مانند ملاقات با یک روانشناس که به افراد کمک می‌کند استرس خود را مدیریت کرده و عادات مثبت برای سلامت روان خود خلق کنند.

از اینکه برای کودکتان به دنبال کمک کارشناسی بروید، واهمه نداشته باشید. اگر استرس بر زندگی کودک شما اثر می‌گذارد، مهم است که در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کند تا بتواند احساس بهتری داشته باشد.

منبع: فارس 

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی