نورسنجی ستارگان متغیر با استفاده از دوربین DSLR در رصدخانه دانشگاه کاشان انجام شد
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۵۲۵۸۷
برای نخستین بار در ایران نورسنجی ستارگان متغیر با استفاده از دوربین DSLR در رصدخانه دانشگاه کاشان انجام شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از دانشگاه کاشان، ایرج صفایی، مسئول رصدخانه دانشگاه کاشان با اشاره به اینکه این کار به پیشنهاد آقای پرو رییس آیوتا-خاورمیانه و با همکاری محمدرضا پاکروانفر انجام شده است، گفت: نتیجه این نورسنجی که منحنی نوری یک ستاره متغیر گرفتی که از نوع W.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه امروزه نورسنجی یا فتومتری با استفاده از دوربینهای نجومی CCD انجام میشود، اما ممکن است این دوربینها در دسترس همه نباشد، خاطرنشان کرد: بنابراین گاه از دوربینهای عکاسی حرفهای که قابلیت نصب لنزهای متفاوت را دارند هم استفاده میشود.
صفایی با اشاره به اینکه این روش در ایران تاکنون برای انجام یک کار پژوهشی مورد استفاده قرار نگرفته بود، گفت: ما این تجربه راه را برای فعالیتهای پژوهشی نیمه حرفه نجوم در ایران باز میکند. چراکه در این تعداد زیادی تلسکوپ آماتوری و یا نیمه حرفهای وجود دارد. ولی تهیه دوربین نجومی برای هر کسی کار سادهای نیست. درصورتی که دوربینهای DSLR بصورت گسترده در عکاسی نجومی استفاده میشود و در دسترس بسیاری از علاقمندان هست. گرچه دوربینهای DSLR همه قابلیتهای دوربینهای نجومی را ندارد، ولی میتوان بخشی از کارهای آموزشی و پژوهشی نجومی را با استفاده از آن انجام داد.
مسئول رصدخانه دانشگاه کاشان اظهارکرد: مهمترین منبع دریافت اطلاعات از اجرام آسمانی، نور دریافتی از آنها است. نورسنجی، شامل اندازه گیری شدت نور ظاهری ستارگان و دیگر اجرام آسمانی و تغییرات شدت نور دریافتی در طول زمان است. این شاخه از نجوم رصدی آگاهی زیادی از مشخصات و مختصات اجرام آسمانی در اختیار ستاره شناسان قرار میدهد. شدت نور ظاهری نیمی از ستارگان آسمان در طول زمان تغییر میکند که به آنها ستارگان متغیر میگویند. نورسنجی این ستارگان میتواند آگاهی گستردهای در مورد کهکشان و کیهان در اختیار اخترشناسان قرار دهد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: دانشگاه کاشان رصدخانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۵۲۵۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاصله ستارهها از هم چقدر است؟
ایتنا - دانشمندان میانگین فاصله میان ستارگان را محاسبه کردهاند و میگویند پراکندگی ستارگان بیشتر از آن است که به نظر میرسد.
لایوساینس در گزارشی در همین زمینه مینویسد اگر در یک شب صاف به آسمان نگاه کنید، هزاران ستاره را خواهید دید که چشمک میزنند. اگر کسی کمی نجوم بداند، میتواند درخشانترین صور فلکی از جمله شکارچی یا بزغاله یا همان جَدْی را پیدا کند. اما واقعیت این است که ستارگان برای بسیاری از ما فقط مجموعهای از نقاط نورانی عجیب و غریب به نظر میرسند. اما بهراستی فاصله ستارهها از یکدیگر چقدر است؟
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، بنا به اعلام رصدخانه ملی نجوم رادیویی، میانگین فاصله بین دو ستاره در کهکشان راه شیری حدود پنج سال نوری یا به عبارتی حدود ۴۷ تریلیون کیلومتر است. هرچند چشم انسان در واقع این فاصلهها را درک نمیکند و نمای آسمان شب برای ما به نوعی فقط یک عکس فوری دوبعدی از درخشانترین ستارگان آسمان است. در حالی که یک ستاره مرئی ممکن است در واقع دو ستاره باشد و فاصله ستارگان تکی در یک صورت فلکی هم ممکن است بسیار بیشتر از آن باشد که به نظر میرسد.
آنا روزن، اخترفیزیکدان و استادیار دانشگاه ایالتی سندیهگو، به لایو ساینس میگوید: «هرگز به آنچه در صورتهای فلکی میبینید، اعتماد نکنید.» به گفته او، اگر دو ستاره را در آسمان کنار یکدیگر میبینید، این یک طرح دوبعدی است و شما نمیدانید آیا آنها واقعا کنار هم قرار دارند یا نه.
فاصله بین ستارهها به طرز حیرتانگیزی متفاوت است. به گفته ناسا، خورشید حدود ۴.۲۵ سال نوری (برابر با ۴۰ تریلیون کیلومتر) از نزدیکترین همسایه ستارهایاش یعنی پروکسیما قنطورس فاصله دارد. از سوی دیگر، پروکسیما قنطورس، یکی از سه ستاره یک منظومه است و به گفته تارنمای اسپیس، تنها یکپنجم سال نوری از نزدیکترین همسایگانش فاصله دارد.
منظومه ستارهای قنطورس نشان میدهد که نمیتوان از میانگین فاصله میان ستارهها در سراسر کهکشان، تصویر کاملی از توزیع و پراکندگی ستارهها که البته در طول زمان تغییر هم میکنند، به دست آورد. به گفته روزن، اگر نگاه دقیقتری بیندازید و تلسکوپهایتان را به سوی این نواحی بچرخانید، این موضوع پیچیدهتر هم میشود: «ستارهها حرکت میکنند. اگرچه ما آنقدر از آنها دوریم که چشمانمان نمیتوانند حرکت ستارهها را دنبال کنندــ ما صورتهای فلکی را میبینیمــ اگر به اندازه کافی عمر میکردیم، میتوانستیم حرکت ستارهها را نیز ببینیم.»
یکی از ستارهشناسان سازمان فضایی اروپا به لایوساینس میگوید همه ستارگان بسیار ساکن به نظر میرسند اما اگر بتوانید هزاران سال در زمان سفر کنید، در واقع خواهید دید که شکل صورتهای فلکی بهآرامی تغییر میکند.
بر اساس درک فعلی پژوهشگران، گفته میشود بیشتر ستارگان در محیطهای خوشهای نسبتا نزدیک به یکدیگر متولد میشوند اما با گذشت زمان، تاثیرهای بیرونی در فضا مانند میدان گرانشی کلی کهکشان ممکن است سبب شود بهآرامی پراکنده شوند.
کشش گرانشی قدرتمند کهکشان راه شیری معمولا مانع دور شدن بیش از حد ستارها میشود. البته کهکشان ما از این نظر تنها نیست. به گفته این اخترشناس سازمان فضایی اروپا، فاصله متوسط بین ستارگان در کهکشان راه شیری پنج سال نوری است که این میانگین فاصله در بین سایر کهکشانها نیز متداول است. هرچند برخی ستارگان ممکن است از کهکشانهای میزبانشان و از همسایگان ستارهای خود فرار کنند.
ستارگانی که تا رسیدن به سرعت کافی شتاب میگیرند، از کشش گرانشی کهکشانشان رها میشوند؛ سازوکاری که برای چنین چیزی در کهکشان راه شیری وجود دارد، از طریق سیاهچاله غولپیکر در قلب کهکشان ما رخ میدهد. سیاهچاله مرکز راه شیری غول کیهانی به نام «کمان ای*» است که حدود چهار میلیون برابر خورشید جرم دارد.
دانشمندان میگویند اگر ستارهای از نزدیکی این سیاهچاله عبور کند، بلعیده نمیشود، بلکه مانند تیری که از چله رها شده باشد، بهشدت شتاب میگیرد. ستارههایی که با این روشها شتاب میگیرند، بهآرامی کهکشان را ترک خواهند کرد. آنها پس از خروج از کهکشان ممکن است در فضای خالی بین کهکشانها که چه بسا میلیونها سال نوری امتداد داشته باشد، تکوتنها به حرکتشان ادامه دهند.