سالار عقیلی برای وارش خواند
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۶۱۹۰۶
سالار عقیلی خواننده مطرح کشور درباره همکاری برای خوانندگی تیتراژ سریال «وارش» به کارگردانی احمد کاوری گفت: همزمان با دیدن بخش‌هایی از این سریال و حضور پیمان خازنی در مقام آهنگساز علاقه‌مند شدم این پیشنهاد را بپذیرم. از آنجایی که قبلاً با این آهنگساز خوش ذوق موفق به ارائه آثاری مطلوب شده بودم امیدوارم که این اثر بتواند جمعیت جدیدی از مخاطبان را به سمت من و موسیقی ملی ایران بیفزاید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی درباره اینکه این روزها خواننده‌های موسیقی سنتی به سمت خواندن آثاری با درون‌مایه پاپ رفته‌اند اظهار کرد: استادانی چون زنده یاد غلامحسین خان بنان و محمدرضا شجریان بیشتر از نیم قرن در یک مسیر هنری گام برداشته‌اند و همین موجب ماندگاری نام و آثارشان شد. در مسیر ماندن خیلی مهم است و من هم تلاش می‌کنم مسیری را که از آغاز آموخته‌ام پی بگیرم و طبق همان زیبایی‌شناسی پیش بروم.
پیمان خازنی که پیش از این آلبوم به «یاد من باش» را با سالار عقیلی روانه بازار کرده است درباره این همکاری گفت: من به واسطه کامبیز دارابی مجری طرح به این پروژه دعوت شدم و پس از تماشای قسمت‌های اولیه سریال «وارش» متوجه شدم که با یک سریال کاملاً ایرانی مبتنی‌بر اصالت‌های فرهنگی مواجهم که در دل آن پرداختن به فرهنگ ایرانی در چند دهه اهمیت فراوانی دارد. این مسئله علاوه بر جذابیت‌های پنهانش چالش‌های بزرگی برای من داشت.
این آهنگساز در خصوص بافت موسیقایی اثرش افزود: در تیتراژ آغازین و پایانی این سریال از ژانر موسیقی ارکسترال بهره برده‌ام. دلیلش هم این بود که ماجراهای رخ داده در قصه مربوط به دهه‌های ۲۰ تا ۶۰ شمسی است و طبیعی است که در چنین حالتی تاریخ و حماسه پررنگ می شوند. برای ساخت موسیقی چنین اثری لازم است علاوه‌بر استفاده از سازهای ارکستر سمفونیک رویکردی ملی و هویتی داشت. نمونه بارز چنین آثاری بدون هیچ تشبیه و مقایسه‌ای در آثار زنده یاد استاد مرتضی حنانه و جناب استاد فرهاد فخرالدینی قابل ملاحظه است.
پیمان خازنی در پایان با ابراز خرسندی از همکاری جدیدش با سالار عقیلی گفت: «وارش» یک سریال ایرانی به تمام معناست و من این ایرانی بودن و اصیل رفتار کردن را در کاراکتر هنری سالار عقیلی احساس کردم. پس به نظرم رسید که او بهترین گزینه برای خوانندگی تیتراژ این سریال است.
موسیقی تیتراژ سریال «وارش» در استودیو هنر و با میکس و مسترینگ پیام سوری انجام شده است./مهر
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۶۱۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای طعم شیرین آخرین دعای کمیل شهید زین الدین
بعد از نماز، دعای کمیل داشتیم. هر یک از بچه ها قسمتی از دعا را می خواندند؛ از جمله آقا مهدی؛ اما حال و هوای او با بقیه فرق می کرد.
به گزارش ایسنا، به نقل از جهان نیوز، بعد از ظهر پنج شنبه بود سر و کله ی آقا مهدی پیدا شد. پایگاه ما در نوار مرزی سردشت بود و مهدی آمد تا از نزدیک، پیشرفت کارها و مسائل مربوط به شناسایی را بررسی کند.
بعد از جلسه، وقت نماز شد. آن شب خود مهدی اذان گفت و نماز جماعت را اقامه کردیم.
بعد از نماز، دعای کمیل داشتیم. هر یک از بچه ها قسمتی از دعا را می خواندند؛ از جمله آقا مهدی؛ اما حال و هوای او با بقیه فرق می کرد.
مهدی با سوز عجیبی دعا می خواند. تمام کسانی که آن شب در جلسه بودند، طعم شیرین آن دعای کمیل را از یاد نخواهند برد. مهدی دعا را در شرایطی خواند که ما زیر پای دشمن قرار داشتیم و از همه طرف مورد تهدید بودیم.
او به حدی گریه کرد که از خود بی خود شده بود. قسمتی از دعا را هم جواد دل آذر خواند.
این دو نفر چنان شوری به پا کرده بودند که همه ضجه می زدند. دعا که تمام شد، مهدی از سنگر بیرون آمد، نگاهی به آسمان انداخت و زیر لب چیزهایی زمزمه کرد. دو روز بعد خبر شهادتش آمد.
برگرفته از کتاب «برف تا برف» مجموعه خاطراتی از شهید مهدی شیخ زین الدین
راوی: عبدالرزاق شیخ زین الدین پدر شهید
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت