ترک تحصیل بی‌صدای کودکان روستایی
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۷۷۴۵۷
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، فردای افزایش قیمت بنزین که سر و صدای زیادی در فضای مجازی راه افتاد و بعد هم کار به اعتراضات خیابانی کشیده شد، کمتر کسی وسط آن همه هیاهو، توییت مظلومانه و پر از استیصال معلم خرید خدماتی بلوچستانی را خواند که نوشته بود: «روزانه 212کیلومتر مسیر رفت‌وبرگشتم به مدرسه است، آن هم در استان سیستان و بلوچستان که زیرساخت مناسبی ندارد، با توجه به اینکه با همکارانم سرویس‌بندی کرده بودیم ماهانه 120لیتر مصرف بنزین داشتم؛ یعنی 120هزار تومان اما از الآن باید ماهانه 270هزار تومان برای بنزین پرداخت کنم و هزینه‌ام دو برابر شده است، از طرفی هزینه رفت‌وآمد معلمان عشایری را هم سال‌هاست حذف کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
داستان این معلم، داستان خیلی از معلمان دیگر در مناطق روستایی و عشایری سراسر کشور است، آنهایی که باید هرروز با خودروی شخصی خود، کیلومترها بروند تا به مدرسه و دانش‌آموزانشان برسند. معلمانی که اغلب هم حق‌التدریس‌اند و حقوقشان 6ماه یک‌بار پرداخت می‌شود و حتی از حداقل‌های حقوقی مثل حق سختی کار در مناطق روستایی و عشایری محروم شده‌اند. این قصه غم‌انگیز دانش‌آموزانی نیز است که در مناطق روستایی درس می‌خوانند. کودکانی که با اجرای طرح تجمیع مدارس روستایی، کلاس‌های درس روستایشان تعطیل شده و حالا چند سالی است که آنها هم مجبورند کیلومترها دورتر به مدرسه دیگری در روستاهای اطراف یا شهرستان‌ها بروند.
دانش‌آموز روستایی بی‌اهمیت در تصمیم‌گیری‌ها
علیرضا حسینی از معلمان و راهبران آموزشی مدارس عشایری سردشت استان خوزستان است. او حالا بیش از 25سال است که به مناطق عشایری اشترانکوه (بین اندیمشک و لرستان) می‌رود تا به دانش‌آموزان این مناطق زاگرس‌نشین درس دهد. او معتقد است که دانش‌آموزان و معلمان عشایری و روستایی چون در اقلیت هستند، هیچ‌گاه در تصمیم‌گیری‌های کلان به چشم نمی‌آیند؛ «می‌توانم بگویم در همه این برنامه‌ریزی‌ها ما مظلوم واقع می‌شویم. چون این مدیران اصل را مدارس شهری، معلمان و دانش‌آموزان آن می‌گیرند و ما شهروندان درجه چندمی هستیم که بعدا برایمان تصمیم گرفته می‌شود و به اصلاح خودشان «حالا بعدا یه فکری برایشان می‌کنیم.» در همین ماجرای بنزین، قطعا آسیب‌های جدی به شکل مستقیم و غیرمستقیم بر آموزش روستایی و عشایری وارد می‌شود که مهم‌ترین آن ترک تحصیل کودکانی است که با سختی خودشان را به مدرسه می‌رساندند و حالا باید هزینه‌های بیشتری پرداخت کنند. اما وضعیت این بچه‌ها برای چه‌کسی مهم است؟ آنها که نه گوشی هوشمندی دارند که کسی صدایشان را بشنود نه نماینده‌ای دارند که این سو و آن سو مشکلاتشان را بازگو کند.»
منظور این معلم عشایری، 3میلیون و 76هزار و 756دانش‌آموز روستایی و 182هزار و 758دانش‌آموز عشایری است که در سراسر کشور درس می‌خوانند و البته خیلی از دانش‌آموزان دیگر این مناطق که به‌علت سختی راه، دوری مدرسه، فقر اقتصادی و فرهنگی ترک تحصیل کردند و آمار دقیقی از آنها منتشر نمی‌شود.
برای سرویس مدرسه روستاییان فکری نکردیم
سراغ مسئولان وزارت آموزش و پرورش رفتیم، تا ببینیم آنها برای جلوگیری از ترک تحصیل دانش‌آموزان روستایی به‌خصوص در مقطع ابتدایی به واسطه‌گرانی بنزین و حمل‌ونقل شخصی و عمومی چه چاره‌ای اندیشیده‌اند و قرار است چه برنامه‌ای برای آن به دولت ارائه بدهند. مرتضی شکوهی، مدیرکل آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در این‌باره گفت: « معاونت ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در این مدت یک نامه‌ای نوشته که به مشکل بنزین خودروی معلمان روستایی و عشایری اشاره شده است که آقای نوبخت هم در این‌باره صحبت‌هایی کردند و وعده دادند که این مشکل را حل کنند. اما درباره دانش‌آموزان ابتدایی بحثی نشد و فکر هم نکنم نیازی باشد که برای سهمیه بنزین آنها، ما اقدامی انجام دهیم.»
صحبت‌های شکوهی در حالی است که بسیاری از دانش‌آموزان روستایی به‌علت مسافت طولانی تا مدرسه باید با خودرو، خودشان را به آنجا برسانند و قرار بوده که آموزش و پرورش برای آنها سرویس مدرسه ایمن تامین کند که نه‌تنها تاکنون این کار را نکرده بلکه حالا فکری هم برای تردد ارزان آنها نمی‌کند. شکوهی اما این مورد را انکار می‌کند: «آموزش و پرورش در همه روستاها حداقل یک مدرسه ابتدایی دارد و اینطور نیست که دانش‌آموزان این مقطع مجبور باشند به مدرسه دیگر در شهرستان یا روستای دیگر بروند. بنابراین ما مشکل تردد و سرویس حمل‌ونقل این کودکان را نداریم که حالا بخواهیم برای آنها چاره بیندیشیم.» صحبت‌های شکوهی در حالی است که طی چند سال گذشته به واسطه گسترش شبکه‌های اجتماعی، بارها ویدئو‌هایی از خودروهای ناایمن مثل پیکان و نیسان منتشر شده که در حال جابه‌جایی دانش‌آموزان از روستایی به روستای دیگر هستند که باعث تصادف و آسیب جسمی کودکان و نوجوانان و حتی مرگ آنها شده است.
از نبود سرویس مدرسه به گرانی بنزین رسیدیم
البته مصطفی ایزدی، معلم بازنشسته روستای موغار اصفهان نظر شکوهی را اینگونه رد می‌کند. « بسیاری از مدارس روستایی به‌علت کمبود دانش‌آموز یا نبود معلم در سراسر ایران تعطیل شده‌اند و دانش‌آموزان باقیمانده مجبورند از روستاهایشان به شهرستان یا روستای دیگری بروند. این اتفاق سال‌های زیادی است که رخ داده و عکس‌های زیادی از دانش‌آموزان روستایی منتشر می‌شود که پشت نیسان یا با مینی‌بوس و ماشین‌های بین راهی که بعضا قاچاق سوخت هم می‌کنند به مدرسه می‌روند. مسئولان آموزش و پرورش اول گفتند که برای تامین امنیت جانی آنها سرویس می‌گذاریم که این کار را هیچ وقت نکردند و حالا می‌گویندکه ما بعد از گرانی بنزین نمی‌توانیم کاری بکنیم؟ یعنی‌چه؟»
ایزدی نیز همچون حسینی، معلم عشایری سردشت معتقد است که گرانی بنزین روی ادامه تحصیل کودکان روستایی تأثیر منفی خواهدگذاشت: « وزارت آموزش و پرورش هیچ‌گاه آمار ترک تحصیل گسترده در مناطق روستایی را منتشر نمی‌کند اما کسانی که در روستاها زندگی می‌کنند یا گروه‌های مردم‌نهادی که برای کمک به این مناطق می‌روند، به خوبی می‌دانند که چقدر آمار بالاست. به‌خصوص در مقطع متوسطه که همان تعداد اندک مدرسه هم در روستا نیست و دانش‌آموز به‌خاطر مسافت طولانی و نبود سرویس مدرسه، خیلی راحت ترک تحصیل می‌کند. آیا تامین یک سرویس رایگان برای این کودکان حق طبیعی‌شان نیست؟»
بچه‌ها را با ماشین خودمان به مدرسه می‌بریم
دغدغه‌های این 2معلم، دغدغه خیلی از معلمان روستایی و عشایری دیگر است. آنها نه‌تنها نگران تردد پر هزینه خود به مدرسه هستند، بلکه می‌ترسند در آینده نزدیک دیگر بخشی از شاگردان خود را نبینند. زهرا بختیاری، معلم حق‌التدریس شهرستان لالی استان خوزستان در این‌باره می‌گوید: «مشکل یکی دو تا نیست. الان آقای نوبخت شفاهی گفته‌اند که به معلمان روستایی و عشایری سهمیه می‌دهیم که این وعده است. فعلا که به ما سهمیه‌ای نداده‌اند. شما فرض کن من از شهرستان لالی به مناطق عشایری آب بید و آب گرمک بروم. همکاران دیگرم هم همینطور باید تا چم علی آقا، چوزه، دورده، سربیشه، سرتنگ و...با ماشین شخصی خود بروند. اکثر ما هم خرید خدماتی هستیم و چند‌ماه یک‌بار حقوق می‌گیریم. شما بگو با کدام پول بنزین بزنیم و هر روز بین 20تا 60کیلومتر به مدرسه برویم و برگردیم؟ اصلا موقع گرانی بنزین به این مسائل فکر کرده بودند؟»
مدیران تهران‌نشین! ما را ببینید
نگرانی بعدی او، دانش‌آموزانش است. « به والله ما پول کیف، دفتر و مداد بچه‌ها را می‌دهیم. یا از حقوق خودمان یا با خیرین که در اهواز و تهران و... هستند، صحبت می‌کنیم تا لباسی، کیفی، وسیله‌ای برای این بچه‌ها بفرستند. این بچه‌ها را هرروز با ماشین خودمان از خانه‌شان به مدرسه می‌آوریم. اگر یک روز نرویم، نمی‌آیند. چون راه دور است، سرد است، خطرناک است. عشایر پراکنده‌اند. جمع‌کردن آنها با ما بود. چرا این سختی‌ها را درک نمی‌کنید؟ چرا باید این بچه‌ها به‌خاطر گرانی و فقر، درس خواندن را رها کنند؟» بختیاری بعد از این حرف‌ها خشمش تبدیل به گریه می‌شود. او ناراحت کودکانی است که هرسال به بهانه‌ای بی‌سواد‌تر از قبل می‌شوند. « الان این را به مسئولان وزارت آموزش و پرورش در تهران بگویی، خیلی راحت جواب می‌دهند که مگر این بچه‌ها چند درصد از بچه‌های کل کشورند؟ یک آمار 98درصدی هم از پوشش تحصیلی کودکان در سراسر کشور می‌دهند و دهن همه را می‌بندند. ولی واقعیت این است که با این وضعیت اقتصادی، عدالت آموزشی در این مناطق دیگر معنایی ندارد. وقتی کودک 11ساله در خانه نشسته و در تهران همان کودک علاوه بر مدرسه غیردولتی، انواع و اقسام کلاس‌های زبان و موسیقی و نقاشی می‌رود.»
انتقاد معلمان عشایری و روستایی از بی‌عدالتی در تقسیم امکانات آموزشی و رفاهی فراوان است و این گرانی بنزین هم به آن اضافه شده. هر تماسی که با آنها می‌گیریم بیشتر از نیم‌ساعت طول می‌کشد. از بس حرف دارند و نگرانند. «حرف ما این است، ما را ببینید. وقتی می‌خواهید تصمیمی بگیرید به فکر معلمان و کودکانی که در دورترین نقاط کوهستانی و روستایی کشور هستند هم باشید. مگر خودتان دائم نمی‌گویید که آموزش حق همه بچه هاست؟»
بخشی از مدارس روستایی به‌علت کمبود دانش‌آموز یا نبود معلم در سراسر ایران تعطیل شده‌اند و دانش‌آموزان باقیمانده مجبورند از روستاهایشان به شهرستان یا روستای دیگری بروند
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: وزارت آموزش و پرورش قیمت بنزین ترک تحصیل امکانات آموزشی کودکان روستایی دانش آموز روستایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۷۷۴۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟
دوران کودکی تنها دوران بازی کردن و خوش گذرانی‌های کودکی نیست. بلکه کودکان نیز می‌توانند این دوران را با استرس و احساس نگرانی سپری کنند.
این استرس یا می‌تواند از جانب خانواده، دوستان و مدرسه باشد و یا از جانب خود. به عبارتی دیگر کودک نیز می‌تواند از خودش بیش از حد، انتظار داشته باشد و سپس زمانی که انتظاراتش از خود برآورده نشد احساس استرس کند.
نحوه کمک کردن به کودکان برای درمان اضطراب
شما بزرگسالان از راه‌های مختلف می‌توانید به کودکان و خردسالان خود برای رفع استرس و اضطراب در آنها کمک کنید. در واقع در نحوه درمان استرس در کودکان باید بگوییم سه کار مهمی که شما می‌توانید در این زمینه انجام دهید به شرح زیر است:
شما ابتدا باید سعی کنید، که استرس را از زندگی خود تا حد امکان دور نمایید. به این ترتیب استرس از کودکان شما نیز دور خواهد شد.
به کودکان و خردسالان خود مهارت‌های مثبت مقابله با استرس را بیاموزید. در مورد ماهیت استرس با کودکان و خردسالان خود تا حد امکان صحبت کنید.
راهکار‌های تشخیص استرس در کودکان
آشنایی با علائم بروز استرس در کودکان برای والدین آنها بسیار با اهمیت است. والدین می‌تواند با شناسایی استرس در کودک آن را تا حدودی کنترل کنند اما زمانی که کودک به این اختلال مبتلا می‌شود؛ احتیاج به یک روانشناس متخصص دارید تا راهکاری‌های موثر در درمان استرس در کودکان را به شما آموزش دهد.
اضطراب در رفتار‌های کودکان مشاهده می‌شود. نکته مهم این است که والدین این تغییر رفتار در کودک خود را متوجه شوند. پرخاشگری، دمدمی مزاج بودن و وابستگی از جمله نشانه‌های استرس در کودکان است. سطح تمرکز در کودکان مضطرب پایین آمده و از رفتن به مدرسه امتناع می‌کنند.
ما در جریان تغییرات شدیدی در جهان قرار گرفته‌ایم، و در عین‌حال رویداد‌های بسیاری وجود دارند که می‌تواند منجر به استرس در کودکان شود؛ مانند وضعیت‌های منفی در خانه، خشونت در مدرسه و یا امتحانات. یا حتی تغییرات مثبت مانند اسباب‌کشی به خانه‌ای بزرگتر یا یافتن دوستان جدید.
شما به عنوان والدین می‌توانید با بررسی علائم استرس بیش از حد در کودکان و حمایت از آنها، برای مدیریت این استرس کمک کنید.
استرس چیست؟
استرس یک احساس رایج است که وقتی تحت فشارش هستیم، مشکلات متعدد داریم یا نمی‌توانیم با شرایط کنار بیاییم، دچار آن می‌شویم.
مقدار کم استرس می‌تواند مفید باشد و به ما انگیزه بدهد که به اهدافمان برسیم، مانند زمانی که امتحان داریم یا می‌خواهیم سخنرانی کنیم. اما اگر استرس بیش از حد باشد، به ویژه زمانی که احساس می‌کنیم از کنترل خارج شده، می‌تواند بر افکار و سلامت بدن و روان و همچنین روابطمان تاثیر منفی بگذارد.
دلایل استرس چیست؟
تجربه استرس در کودکان همیشه مانند بزرگسالان نیست. در بزرگسالان استرس‌های کاری شایع است؛ در حالی که کودکان زمانی استرس را تجربه می‌کنند که نمی‌توانند خود را با شرایط تهدید کننده، سخت یا دردآور تطبیق دهند. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
افکار یا احساسات منفی درباره خودشان
تغییرات جسمانی مانند رسیدن به سن بلوغ
مطالبات درسی مانند امتحانات یا تکالیفی که با بزرگ شدن بچه‌ها بیشتر می‌شود
مشکلات با دوستان در مدرسه و فرآیند اجتماعی شدن
تغییراتی مانند تغییر منزل، مدرسه یا جدایی والدین
بیماری‌های مزمن، مشکلات مالی در خانواده یا مرگ یکی از اعضای خانواده
محیط ناامن در خانه یا محله
استرس در کودکان و نوجوانان
استرس در کودکان زمانی رخ می‌دهد که یک شرایط جدید یا غیرمنتظره را تجربه می‌کنند.
در کودکان، تنش در خانه مانند سوءرفتار، جدایی والدین یا مرگ یکی از عزیزان جزو عوامل شایع استرس است. مدرسه یکی دیگر از عوامل رایج است؛ یافتن دوستان جدید یا امتحان دادن می‌تواند کودکان را درگیر مشکلات کند.
هرچه کودکان بزرگتر می‌شوند، منابع استرس بیشتر می‌شود، زیرا آنها تغییرات بزرگتری را در زندگی تجربه می‌کنند: مانند یک گروه جدید دوستان، تکالیف بیشتر در مدرسه و دسترسی فزاینده به رسانه‌های اجتماعی و اخبار بیشتر درباره اوضاع کشور و جهان. بسیاری از نوجوانان در مواجهه با مسائل اجتماعی مانند تغییرات اقلیمی، مناقشات و ناآرامی‌های سیاسی و تبعیض دچار استرس می‌شوند.
باید به یاد داشت که کودکان مانند «اسفنج» هستند و هر آنچه اطرافشان رخ می‌دهد را کامل جذب می‌کنند. آنها استرس والدین خود را مشاهده می‌کنند و به این وضعیت احساسی، هر آنچه که باشد، واکنش نشان خواهند داد.
کودکان و نوجوانان همیشه از هوش احساسی یا دایره لغات کافی برای بیان کامل احساساتشان برخوردار نیستند. از سوی دیگر، کودکان کم سن‌تر ممکن است به دلیل سن پایین و سطح رشد فکری نتوانند بفهمند که واقعا چه اتفاقی افتاده است. برای آنها یک وضعیت جدید یا متفاوت ممکن است صرفا متفاوت، ناراحت کننده، غیرقابل پیش‌بینی یا حتی ترسناک به نظر آید.
علائم و نشانه‌های استرس در کودکان
زمانی که بدن تحت استرس قرار دارد، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول تولید می‌کند که ما را برای اقدام فوری آماده می‌کند این امر به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» نیز شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند اثرات بسیاری بر ذهن و بدن کودک داشته باشد، مانند:
نشانه‌های بدنی:
تنفس کم‌عمق، تعریق یا تپش قلب
سردرد، سرگیجه یا مشکلات خواب
حالت تهوع، سوءهاضمه یا مشکلات گوارشی
افزایش یا کاهش وزن ناشی از کم‌خوری یا پرخوری
بیمار شدن یا احساس درد بیش از قبل
احساسی و روانی:
آستانه تحریک بالا یا خشم که منجر به طغیان یا کناره‌گیری از دوستان و خانواده می‌شود
نادیده گرفتن مسئولیت‌ها، کارآیی پایین در کار‌ها یا مشکل در تمرکز
پریشانی عاطفی مانند احساس مداوم اندوه یا گریه
منشاء استرس را شناسایی کنید
به کودکتان کمک کنید تا زمان‌هایی که احساس استرس می‌کند را شناسایی و ردیابی کند و در نحوه واکنش آنها به دنبال الگو‌ها باشید. در آن زمان بخصوص چه اتفاقی افتاد؟ قبل از اینکه دچار استرس شوند، چه فکری می‌کردند، چه احساسی داشتند یا چه کاری انجام می‌دادند؟ وقتی کودکان سختی‌هایی را که احتمالا آنها را دچار استرس می‌کند شناسایی کردند، می‌توانید با همدیگر و به سرعت روش‌هایی را برای جلوگیری از استرس یا مقابله با آن بیابید.
این علائم می‌تواند به استرس بیشتر منجر شود. مهم است که به کودکتان کمک کنید تا راه‌هایی برای تطبیق با وضعیت جدید بیابد و بتواند در اسرع وقت با آنها کنار بیاید.
مانند بزرگسالان، به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.
روش‌هایی برای اینکه کودکان با استرس مقابله کنند
زمانی که کودکان احساس استرس می‌کنند، والدین می‌توانند نقش مهمی در کمک به آنها برای مقابله با آن ایفا کنند.
با مهر پاسخ دهید: به کودکان عشق، زمان و توجه بیشتری اختصاص دهید. ببینید آیا استرس بر سلامت، رفتار، افکار و احساسات آنها اثر گذاشته یا خیر؟ به یاد داشته باشید که به آنها گوش کنید، با آنها با مهربانی سخن بگویید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
الگو باشید: به کودکتان بگویید که شما چگونه با وضعیت‌های استرس‌آمیز برخورد کرده‌اید. می‌توانید با سهیم کردن تجربه خودتان، الهام‌بخش کودکتان باشید تا بتواند عادات مدیریت استرس مختص به خودش را بیابد.
تفکر مثبت را تشویق کنید: کودکان، بالاخص نوجوانان، به راحتی خود را دستکم می‌گیرند. اگر شنیدید که می‌گویند «من در هیچ چیز خوب نیستم»، «از خودم خوشم نمی‌آید»، یا «می‌ترسم که بیرون بروم»، از آنها بپرسید که چرا اینگونه فکر می‌کنند و دستاورد‌هایی که داشته‌اند و نحوه کسب آن را به آنها یادآوری کنید.
توانمندسازی مثبت از جانب شما به آنها نشان خواهد داد که درک می‌شوند و مطمئن خواهند شد که می‌توانند بر وضعیت‌های استرس‌زا فائق آیند.
عادات سالم را حمایت کنید: خواب و خوراک خوب از عوامل کلیدی رهایی از استرس است.
متخصصین توصیه می‌کنند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند.
برای مراقبت از خواب، استفاده از نمایشگر [موبایل، کامپیوتر، تلویزیون]را محدود کنید و از نگهداری تجهیزات دیجیتال در اتاق خواب جلوگیری کنید. هرچقدر کودک تغذیه و خواب خوب داشته باشد، توانایی وی برای مقابله با استرس بیشتر خواهد بود.
کودکتان را تشویق کنید که بیرون برود، با دوستانش وقت بگذراند و با آنها بازی کند. تمرین‌ها و فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می‌تواند در رهایی از استرس مفید باشند.
تنفس شکمی بسیار آرامش‌بخش است و می‌تواند به ما کمک کند اکسیژن به عمق ریه‌هایمان نفوذ کند. یک روش سه مرحله‌ای ساده برای این کار عبارت است از: دستتان را روی شکمتان بگذارید.
پنج نفس عمیق بکشید، پنج ثانیه را صرف دم و پنج ثانیه را صرف بازدم کنید. هوا را از بینی داخل کشیده و از دهان بیرون دهید.
به کودکتان توضیح دهید که وقتی هوا را داخل می‌کشد، مثل این است که شکمش را به آرامی مانند یک بادکنک باد می‌کند و وقتی که هوا را بیرون می‌دهد باد از این بادکنک به آرامی خارج می‌شود.
مانند بزرگسالان، گاهی به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.
استرس یک تجربه انسانی است که با گذر زمان و استفاده از بعضی تکنیک‌های ساده می‌توان بر آن فائق آمد.
چه زمانی از متخصصین کمک بگیریم؟
اگر کنار آمدن با استرس برای کودکتان سخت است، می‌توانید با یک متخصص آموزش‌دیده ملاقات کنید و از او کمک بگیرید. برای کسب مشورت با دکتر خانوادگی یا مشاور صحبت کنید.
آنها می‌توانند درباره درمان‌های موجود به شما مشورت دهند مانند ملاقات با یک روانشناس که به افراد کمک می‌کند استرس خود را مدیریت کرده و عادات مثبت برای سلامت روان خود خلق کنند.
از اینکه برای کودکتان به دنبال کمک کارشناسی بروید، واهمه نداشته باشید. اگر استرس بر زندگی کودک شما اثر می‌گذارد، مهم است که در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کند تا بتواند احساس بهتری داشته باشد.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت