نامه انتقادی احمد توکلی به عارف در واکنش به بیانیه میرحسین و کروبی بعد از اعتراضات اخیر/مسئولیت زدودن ساحت اصلاحطلبان واقعی از بدلی بر دوش شماست
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۸۰۰۹۷
متن کامل نامه احمد توکلی خطاب به محمدرضا عارف به این شرح است:
«برادر ارجمند جناب آقای دکتر عارف
رئیس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم
پیرامون ناامنیهای بیسابقه و آشوبهای مخرب هفته آخر آبان ماه که به بهانه افزایش قیمت بنزین انجام گرفت، چند نکته را باید برادرانه متذکر شوم. میدانید بنده از اصولگرایانی بودهام که سالیانی است برای بهبود ارتباطات دو جناح سیاسی کشور کوشیدهام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما نکات قابل ذکر:
آنچه پس از اعلان غیر مترقبه طرح دولت در اصلاح مصرف بنزین در کشور رخ داد، از جهات گوناگون بیسابقه بود: در سطح کشور، تحرکات نامتعارفی همراه با خشونت و شرارت و تخریب شدید شکل گرفت. این اقدامات که از سوی رسانههای دشمن ملت ایران از جمله مزدوران وابسته به رژیم قرون وسطایی عربستان، پشتیبانی و به نوعی هدایت میشد از جمله در همان روز نخست با حمله به مراکز نظامی و انتظامی یا حساس، مانند ایستگاههای ذخیره سوخت و تاسیسات مخابراتی همراه شد و یا تلاش شد تا با قطع ارتباط مواصلاتی پالایشگاه ستاره خلیج فارس از امکان انتقال بنزین به جایگاههای سوخت جلوگیری شود، در ماهشهر مانع از خروج کامیونهای حمل مواد مورد نیاز مردم شدند و در یکی از شهرهای اقماری استان البرز، درصدد برآمدند تا انبار ذخیره سازی غلات کشور را به آتش کشند و ... علاوه بر آنکه صدها پمپ بنزین و بانک و مراکز کسبوکار مردم و کتابخانه و نمازخانه و ... به آتش کشیده، تخریب یا غارت شد. در نتیجه چنین شرارتهای سازمان یافته، علاوه بر وارد شدن هزاران میلیارد تومان خسارت به اموال عمومی و شخصی، جمعی از اشرار مفسد و متاسفانه دهها نفر از هموطنان و برقرارکنندگان نظم و امنیت کشته شدند. در چنین شرایطی همگان دیدند که دشمنان ملت ایران یعنی سیاستمداران آمریکایی به سرعت و آشکارا حمایت خود را از آشوبها و بر هم زدن امنیت کشور و ملت اعلام کردند؛ همان کاری که در اغتشاشات برآمده از اعتراضات مال باختگان در سال ۹۶ و فتنه سال ۸۸ انجام دادند.
در این فاجعه موضع کسانی که مدعی اعتقاد به مبانی انقلاب اسلامی و پایبندی به قانون اساسی هستند چه باید باشد؟ محکومیت آشکار و بدون لکنت این اقدامات ضد ملی و ضد انقلابی؟ یا سکوت در برابر این همه جنایت؟ یا بدتر از آن، همنوایی با بیگانگان و توجیه رفتار تخریبی و ضد ملی اشرار و آشوبگران؟
واضح است که باید در برابر بر هم زنندگان امنیت ملی در حکومت و جامعه یکپارچه ایستاد. اینجا سکوت هم پذیرفته نیست. زیرا همین سکوت، تایید غیر مستقیم نابودکردن اموال عمومی و خصوصی و قتل بیگناهان است که خود گناهی نابخشودنی است.
در این ماجرا، تفکیک ماهیت اعتراض به یک تصمیم، از آشوب و اغتشاش، وظیفهای ملی و انقلابی را فراروی همه میهندوستان و انقلابیون صادق، بهویژه نخبگان سیاسی و اجتماعی قرار داد تا در شرایط کینهورزی دشمنان ملت، حداقل در تشخیص مسئله اصلی و فوری (با وجود فرایندی از عملکردهای رنجآور که مستمرا بار دوش مردم را سنگینتر کرده که نارضایتی از طرح دولت برای بنزین مظهر آن بوده است)، از مردم بصیر و نجیب ایران عقب نیفتند؛ اما هزاران افسوس که برخی از افراد مدعی، بر خلاف محکمات صریح مکتب امام خمینی (ره) و هشدارها و اصرارهای حضرت آیتالله خامنهای و مقتضای عقل سلیم و تعهدات انقلابی و ملی و قانونی، به جای اعلام تبری، بازهم همصدایی با دشمن را ترجیح دادند؛ مانند دو نامزد انتخابات سال ۸۸، و برخی از فعالان سیاسی طرفدارشان که به نوعی در توجیه شرارتها و خسارتها کوشیدند و جفا کارانه مستقیم یا غیر مستقیم، نظام اسلامی را به عنوان عامل هدر دادن جان و مال مردم قلمداد کردند.
حتماً جنابعالی همچون اینجانب، بر این باورید که اصلاحطلب و اصولگرای واقعی، خود را مدیون و وفادار به انقلاب و مردم میدانند و در این راه حاضرند جان و مال و حیثیت خویش را بر طبق اخلاص نهند. فلذا افراد و گروههایی که به بدخواهان ملت، روی خوش نشان میدهند و به آنها پاس گُل میدهند و با طناب پارهشان به ته چاه میروند، بدلهایی هستند که در میان جریانهای سیاسی، جا خوش کردهاند اما در این هنگامه آزمون تاریخی، اگر همسلکهای حکومتی و سیاسی آنها، آشکارا از این کجتابیها فاصله نگیرند و علاوه بر تبری از دشمنیهای شناختهشده، از این افراد نیز برائت نجویند، شریک جرم در خیانت به ملت و انقلاب محسوب میشوند و مُهر ابطال بر شناسنامه حکومتی و سیاسی خود مینهند.
جناب آقای دکتر عارف! اینک، بار مسئولیت زدودن ساحت اصلاح طلبان واقعی از بدلی در مقابل این حادثه تلخ بر دوش امثال جنابعالی است. عنایت دارید که عوامل خشم مردم برطرف نشده است. ماجرا دفع شده است، نه رفع! و دشمن غدار خونریز، مترصد فرصت میماند. پس وحدت همه کسانی که دلشان برای اسلام و ایران و مردم میتپد، ضروری است، چه این طرفی باشد، چه آن طرفی و چه اکثریت ملت ایران که از این دستهبندیها برکنارند. در مجلس هشتم آقای خباز، نماینده محترم کاشمر و برداسکن بیانیهای را در دفاع از پیگیری مسائل از مجاری قانونی و ابراز برائت از دخالت بیگانگان و برخی اعمال دشمن پسند، از جانب اصلاح طلبان مجلس قرائت کرد. شاید امروز هم لازم باشد تا فردی همچنان معتقد به نظام و ملتزم به قانون اساسی و پیرو صادق خط امام و رهبری، به این کار ملی و دینی برخیزد.
البته بحث در ماهیت و تاریخچه و ضعف و قوت طرح افزایش قیمت بنزین و نحوه اجرای آن، مجال دیگری می خواهد، که امیدوارم دست دهد.»
۲۷۲۱۵
کد خبر 1328053منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: محمد رضا عارف احمد توکلی انتخابات مجلس باشگاه استقلال انتخابات مجلس یازدهم ایالات متحده آمریکا لیگ برتر نوزدهم تیم ملی فوتبال ایران مارک ویلموتس استان آذربایجان شرقی ناتو وزارت کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۸۰۰۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«سودهای فرضی و هزینههای واقعی» واکنش به پاسخ ایران/ محاسبات رژیمصهیونیستی، وقتی یک «قمارباز احمق» در رأس آن قرار دارد
به گزارش قدس آنلاین، روز گذشته، ناصر قندیل، سردبیر شناختهشده روزنامه البناء لبنان هم سرمقاله خود در ستون «نقاط علی الحروف» را با تیتر «اگر اسرائیل تصمیم بگیرد به ایران پاسخ دهد، چه میشود؟» به این موضوع اختصاص داد.
قندیل مینویسد: «آنچه مسلم است، پس از خسارت بزرگ ناشی از «طوفان الاقصی» و در ادامه آن ناکامی اسفبار در جنگ علیه غزه و سپس شکست در جبهه لبنان، رژیم اشغالگر از لحاظ راهبردی در موقعیت مناسبی قرار ندارد که ظرفیت مهار خسارات روحی و راهبردی بیشتری را داشته باشد. مخمصه اسرائیل به قدری بزرگ است که بهنظر نمیرسد پس از شکست تلاشهای کاسبکارانه برای کاهش اهمیت و میزان تأثیر واکنش ایران، ظرفیت عواقب آن را داشته باشد». او میافزاید: «با وجود آنکه آمریکا و انگلیس هم در صحبت کردن از شکست ایران و بزرگ جلوه دادن مقابله با موشکها و پهپادهای ایرانی رژیم را همراهی کردند - همانطور که خلاصهاش از تمام رسانههای اسرائیلی و بر زبان تحلیلگران ارشد و فرماندهان نظامی سابق بیان شد - اسرائیل ضربه راهبردی سختی دریافت کرده و پاسخ ندادن به آن، بهمعنای پذیرش معادلات جدیدی است که رژیم صهیونیستی باید به عنوان یک دولت ضعیف و درمانده که به حمایت آمریکا و دستورالعملهایش متکی است، با آن کنار بیاید و بپذیرد رؤیای «بن گوریون» درباره یک کشور مستقل در تصمیمگیری برای جنگ، سقوط کرده و پایان یافته است».
دورهای باطل
به عقیده سردبیر روزنامه البناء، «مشکل اسرائیل - در همه پیچیدگیهایی که با آن مواجه است - از زمان طوفانالاقصی بدتر شده و به معضلات ثابت و مطالبات غافلگیرکننده تبدیل شده است، مانند مسئله جنگ غزه برای پایان دادن به مقاومت، مسئله بازگرداندن اسرا، امنیت شهرکهای پیرامون غزه و بازگشت آوارگان شهرکهای شمالی؛ اینها گرههایی هستند که نمیتوان آنها را به شیوه برد - برد سیاسی باز کرد و هر راهحلی با انتخاب میان بازگشت به جنگ یا پذیرش شکست به پایان میرسد، از این جهت که هم پیشروی و هم عقبنشینی مساوی است با بحرانهای بیشتر؛ بنابراین دولت نتانیاهو با هدف قرار دادن کنسولگری ایران در سوریه، رفتن به سمت بزرگ شدن دایره بازی را انتخاب کرد؛ به امید گشودن دریچهای در دیوار دورهای باطلی که از زمان طوفانالاقصی در آن گیر کرده بود و در طول ۶ ماه نتوانست آنها را بشکند».
آنگونه که این سیاستمدار لبنانی درباره احتمال واکنش رژیم صهیونیستی به پاسخ ایران مینویسد: «آنچه باید مورد بررسی قرار گیرد، آمادگی واشنگتن برای مشارکت در پاسخ به ایران یا حتی موافقت صریح با این پاسخ نیست، بلکه میزان آمادگی واشنگتن برای مشارکت در مقابله با واکنش ایران به این پاسخ است، همانطور که دفعه قبل اتفاق افتاد؛ آیا واشنگتن «اسرائیل» را به حال خود رها خواهد کرد یا آنطور که شنبه شب انجام داد، برای محافظت از آن خواهد شتافت؟». به عقیده او «اگر چنین باشد، اسرائیل برای پاسخ تأمل نخواهد کرد، حتی اگر به تشدید درگیری منجر شود؛ و فقط با انگیزه جلوگیری از وقوع یک جنگ بزرگ است که از دید افکار عمومی، امتیاز دادن - به دور از معادله پیروزی و شکست - را توجیه میکند».
احتیاطها و محاسبات
ناصر قندیل در مواجهه با این رویکرد، مجموعهای از احتیاطها و محاسبات را مطرح میکند و مینویسد: «اول اینکه آمریکایی که «اسرائیل» را ترک نمیکند، از ترس اینکه پایگاههایش در معرض خطر قرار گیرد، به احتمال زیاد با خدمه آمریکایی در مقابله با پاسخ ایران به واکنش اسرائیل، شرکت نخواهد کرد؛ به این ترتیب، ابزارها و تجهیزات فنی لازم در اختیار اسرائیل قرار خواهد گرفت، اما در خط مقدم ظاهر نمیشود. دوم اینکه دولتهای منطقهای که امکاناتی برای مقابله با پاسخ ایران آماده کردند - بهخصوص اردن و بحرین - این بار و پس از تهدید ایران، در وضعیت مناسبی نیستند، بهخصوص اگر آمریکا بهصورت مستقیم حضور نداشته باشد. سوم اینکه پاسخ ایران این بار صرفاً یک پاسخ تاکتیکی نخواهد بود، بلکه ممکن است به یک واکنش بازدارنده واقعی منجر شود؛ بهمعنای ایجاد تلفاتی که توانایی «اسرائیل» را برای واکنش بعدی فلج میکند؛ مانند خارج کردن فرودگاههای «اسرائیل» از مدار خدمترسانی، از کار انداختن نیروگاهها، آسیبرساندن به شبکههای ارتباطی و توزیع اینترنت و سکوهای گاز و نفت. و چهارم، پیشبینی امکان مشارکت طرفهای محور مقاومت در پاسخ به پاسخ، به منظور ایجاد واقعیت جدید جغرافیایی، پایان دادن به جنگ فرسایشی و گشودن راه برای مرحلهای جدید بهویژه در جبهه شمال شرق، با آمادهسازی مقاومت عراق مستقر در جبهه جولان و احساس مقاومت لبنان به اینکه پیامهای جدیدی برای تسریع پویایی پایان دادن به جنگ غزه ضروری است».
پایانبخش سرمقاله سردبیر روزنامه البناء اما این جمله است: «احمقها همیشه در ایجاد تعادل و توازن میان سودهای فرضی و هزینههای واقعی دچار اشتباه میشوند؛ و همینطور قماربازان. پس چه خواهد شد اگر در رأس رژیم، یک قمارباز احمق باشد؟».
خبرنگار: غلامرضا محمدی