به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

همکاری با کشور‌های منطقه اصلی‌ترین اولویت سیاست خارجی ایران است

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۸۱۱۲۴

به گزارش خبرنگار دولت گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان،  اسحاق جهانگیری عصر پنجشنبه در دیدار وزرا و مقامات عالی رتبه کشور‌های عضو شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران هیچ محدودیتی برای همکاری با کشور‌های منطقه قائل نیست و معتقدیم که مهمترین هدف و رسالت این گونه اجلاس‌ها و توافقات منطقه‌ای فراهم کردن زمینه برای اجرای طرح‌هایی به نفع ملت‌های منطقه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه موضوع مورد بحث اجلاس ملی شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب یکی از اصلی‌ترین مسایل منطقه است، تصریح کرد: آب در گذشته محور اصلی تمدن شکل گرفته توسط بشریت در کل دنیا بوده و تمام تمدن‌هایی که در مناطق مختلف خاورمیانه شکل گرفته نیز با محوریت آب ایجاد شده است.

معاون اول رییس جمهوری افزود: امروز یکی از منازعات مهمی که در بین اقوام در مناطق مختلف و نیز در سطح ملی و منطق‌های شکل گرفته پیرامون مسئله آب است.

تعامل و گفتگو مهمترین راهکار برای حل منازعات منطقه‌ای و بین‌المللی است

جهانگیری با تأکید بر این که یکی از مهمترین و دقیق‌ترین راهکار‌ها برای حل منازعات منطقه‌ای و بین المللی تعامل و گفتگو است، خاطرنشان کرد: مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری و دیگر مراکز از این دست می‌تواند بر اساس پیش بینی‌هایی که نسبت به این منازعات دارد راهکار‌های مناسبی پیدا کند.

وی تصریح کرد: کشور‌های ما عمدتاً در مناطق خشک و نیمه خشک هستند و ما با مسایلی نظیر خشکسالی و مخاطرات زیست محیطی روبرو هستیم. علاوه بر این مشکل دخالت‌هایی در این منطقه اتفاق افتاده که مسئله آب را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است.

معاون اول رییس جمهوری ادامه داد: جنگ‌هایی که در دهه اخیر در این منطقه رخ داده و گروه‌های تروریستی که درگیری‌هایی را در کشور‌های مختلف ایجاد کرده‌اند، به زیرساخت‌ها و تأسیسات کشور‌های منطقه آسیب‌های زیادی وارد کرده‌اند و این تغییرات چه آن‌هایی که در اثر دخالت انسان مانند جنگ و یا اجرای پروژه‌های غیرعلمی بوده و چه آن‌هایی که در اثر مسایل اقلیمی نظیر پدیده ریزگرد‌ها ایجاد شده، محیط زیست کشور‌های منطقه نظیر ایران، عراق و سوریه را تحت تأثیر قرار داده اند.

جهانگیری اضافه کرد: دولت ایران با آگاهی نسبت به این مسئله که آب یکی از اصلی‌ترین موضوعات کشور است و در آینده نیز از مهمترین مسایل ایران و منطقه خواهد بود، اقدامات مهمی را در بخش آب به انجام رسانده است که در اثر همین اقدامات به توانمندی‌های خوبی از نظر فنی، مهندسی و علمی دست یافته است.

وی ساخت سازه‌های مهم برای آب، احداث سد‌های بزرگ، ایجاد شبکه‌های آبرسانی و تأسیسات آب شرب و فاضلاب را از جمله اقدامات اجرایی دولت در اکثر شهر‌ها و روستا‌های ایرانی برشمرد و گفت: دولت فعلی ایران که بیش از ۶ سال از عمر آن می‌گذرد، در نخستین مصوبه خود به مسایل زیست محیطی و آب توجه کرد و مصوبه‌ای را برای احیاء دریاچه ارومیه به تصویب رساند چرا که این دریاچه تأثیر تعیین کننده‌ای بر زندگی میلیون‌ها انسان در شمال غرب ایران دارد.

معاون اول رییس جمهوری افزود: با این که در ابتدای کار بسیاری از مردم نگران بودند که آیا دریاچه ارومیه قابل احیا است یا خیر، امروز با تلاش‌های متخصصان و مدیران ذیربط وضعیت دریاچه نسبت به سال‌های گذشته بهبود یافته و امید فراوانی در مسوولان برای احیا کامل آن ایجاد شده است.

جهانگیری با اشاره به تشکیل کارگروه سازگاری با کم آبی به عنوان دیگر مصوبه دولت تصریح کرد: با تصویب این کارگروه موضوع کم آبی برای ایران به یک موضوع جدی تبدیل شد تا برنامه‌ای متناسب با کم آبی برای مدیریت منابع آب تدوین شود.

وی مدیریت مصرف منابع آب را از اصلی‌ترین وظایف کارگروه سازگاری با کم آبی برشمرد و اظهار داشت: انتخاب بهترین روش‌ها و فناوری‌ها که بر اساس آن با مصرف کمتر آب بازدهی بیشتری در مصارف مختلف کشاورزی، صنعت و حتی شرب ایجاد شود از جمله موضوعات در دستور کار این کارگروه است.

صددرصد جمعیت شهری و ۷۶ درصد جمعیت روستایی ایران از شبکه آب سالم برخوردار هستند

جهانگیری ادامه داد: ترویج فرهنگ مصرف صحیح آب در میان مردم از دیگر وظایف کارگروه ملی سازگاری با کم آبی است و هدف این است که همه مردم قدر منابع آب که نعمت خدادادی است را بهتر بدانند و استفاده صحیحی از آن داشته باشند.
معاون اول رییس جمهوری با اشاره به اقدامات دولت در بخش آب شهری و روستایی گفت: در بخش آب شهری کار‌های مهمی انجام شده به گونه‌ای که صد در صد جمعیت شهری ایران و ۷۶ درصد جمعیت روستایی از شبکه آب مطمئن، بهداشتی و سالم برخوردار هستند.

جهانگیری اظهار داشت: انتظار ما از سازمان‌های بین المللی و سازمان‌های فعال در حوزه آب این است که حمایت‌ها و پشتیبانی‌های خود را از اجلاس ملی شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری افزایش دهند تا طرح‌ها و پروژه‌های تصویب شده در این اجلاس به نحو مطلوب اجرا شود.

رضا اردکانیان وزیر نیرو هم در این مراسم با اشاره به این که ۱۶ کشور در سطوح مختلف در دهمین اجلاس ملی شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری در ایران حضور یافته اند، گفت: علاوه بر این کشور‌ها تعدادی از نهاد‌های بین المللی، آژانس‌های سازمان ملل و سازمان‌های کمک دهنده و فعال در زمینه آب نیز در این اجلاس حضور دارند.

وی بهبود کیفیت آب در منطقه، استفاده از تکنولوژی‌های جدید برای آب و فاضلاب و موضوع افزایش آگاهی‌های عمومی در ارتباط با سیل و خشکسالی را از جمله محور‌های این اجلاس برشمرد و گفت: تغییرات اقلیمی و بهبود توانایی‌های دست اندرکاران موضوع آب شهری از موضوعاتی بود که مورد بررسی قرار گرفت.

در ادامه این دیدار‌ها وزیر آب و انرژی تاجیکستان و نماینده مدیرکل یونسکو هم هر کدام در سخنانی ضمن قدردانی از میزبانی ایران برای دهمین اجلاس ملی شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری، به بیان نظرات و دیدگاه‌های خود در خصوص اهمیت مدیریت منابع آب و اهمیت توسعه همکاری‌های عضو شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری پرداختند.

دهمین اجلاس شورای حکام مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری به ریاست وزیر نیروی کشورمان با حضور عثمانعلی عثمان زاده وزیر انرژی و ذخایر آبی تاجیکستان، حسین عرنوس وزیر منابع آبی جمهوری عربی سوریه و معاونان و مقام‌های مسئول بخش آب ۱۳ کشور منطقه اکنون در سالن اجلاس سران برگزار شد.

گفتنی است؛ جمهوری اسلامی ایران مبتکر اصلی برگزاری این اجلاس بوده است.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اسحاق جهانگیری وزیر نیرو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۸۱۱۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جمهوری اسلامی برای منطقه نعمت است

جمهوری اسلامی یک نعمت برای کل منطقه است. منطقه تا پیش از جمهوری اسلامی همواره از ناحیه بیگانگان تعیین تکلیف می‌شد اما این بار انقلاب اسلامی به دنبال تغییر موازنه و حضور در لایه نظم نوین جهانی است. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، علی عسکری در یادداشتی نوشت: در میان فیلم‌هایی که از شب حساس عملیات انتقام ایران مخابره می‌شد، قاب‌ها و فریم‌های زیادی در تاریخ ماندگار شد. تصویر موشک‌ها بر فراز آسمان کربلا، مسجدالاقصی و... همگی در ذهن و حافظه مردم منطقه باقی خواهد ماند اما در میان همه این فیلم‌ها و تصاویر، یک فیلم متفاوت نیز بسیار چشم‌نوازی می‌کرد و آن هم هیجان و خوشحالی غیر قابل وصف مردم در شهر الخلیل بود که کاملا هیجان‌زده، بر بام خانه‌های خود شعار «به خاطر خون قاسم سلیمانی»، «درود بر سلیمانی هرگاه که آسمان فلسطین روشن می‌شود»، «سیدعلی خامنه‌ای همان کسی است که به یاری زنان غزه شتافت» و «یالثارات الغزه» سر می‌دادند. این ویدئو را باید در کنار تصاویر مردم ایران قرار دهیم که همان شب هیجان‌زده در خیابان‌های تهران و دیگر شهر‌ها شعار لبیک یا غزه سر می‌دادند.

این تکه فیلم‌ها تنها نشانه‌هایی از رخدادی بزرگ‌تر است که ما از آن تحت عنوان «مقاومت، نقطه اتحاد جان‌ها» یاد می‌کنیم. لازم است 2 سطح از سیاست‌ورزی را از یکدیگر تفکیک کنیم. کشور‌ها در یک تقسیم‌بندی کلی به 3 دسته تقسیم می‌شوند؛ نخست کشور‌های استراتژیک هستند. این دسته از کشور‌ها، اصطلاحا نقشه خود را برای جهان داشته و در نقشه کشور دیگری بازیگری نمی‌کنند. این کشور‌ها هر یک به دنبال خلق نظمی جدید در نسبت با خود بوده، از همین رو برای خویش جایگاهی محوری در مناسبات جهانی لحاظ می‌کنند. برای نمونه کشور‌هایی همچون آمریکا، روسیه و چین جزو کشور‌های استراتژیک در عرصه جهانی هستند.

در مرتبه بعد اما کشور‌های ژئوپلیتیک قرار دارند. این کشور‌ها دارای طرح و ایده‌ای برای نظم نوین جهانی نیستند اما ممکن است به واسطه موقعیت سوق‌الجیشی، دسترسی به منابع حساس انرژی یا هر دلیل دیگری دارای نقش مهمی در منطقه باشند. برای نمونه عربستان و ترکیه کشور‌هایی با چنین مختصاتی هستند. در دسته سوم نیز‌ کشورهای عادی قرار دارند که حائز جایگاه خاصی در مناسبات جهانی نیستند. برای مثال کویت چنین کشوری است.

ذکر این دسته‌بندی مقدمه‌ای برای طرح 2 مدل از سیاست‌ورزی بود. به احتمال زیاد هر گاه نامی از سیاست انگلیسی برده می‌شود، به طور ناخودآگاه شعار «تفرقه بینداز و حکومت کن» به ذهن همه خطور می‌کند. این جمله هم پیچیده‌ترین سیاست انسانی تاریخ معاصر و هم تاریخ یک قرن گذشته غرب آسیا را در قالبی مختصر و کوتاه توضیح می‌دهد. برای توضیح بیشتر باید گفت منطقه غرب آسیا در یک قرن گذشته بویژه پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در جنگ اول جهانی، همواره درگیر اختلافات و نزاع‌های گوناگون ملی، قومی و دینی بوده است. ریشه این موضوع را اما می‌توان به رفتار و عملکرد استعمار برای ملت‌سازی‌های دروغین در این منطقه بازگرداند. به نحو دقیق‌تر در میانه فروپاشی دولت عثمانی، ما شاهد آن هستیم با رضایت روسیه، 2 کشور فرانسه و انگلیس طی قرارداد سایکس - پیکو منطقه را میان خود تقسیم می‌کنند. با گذار از دوره استعمار سنتی و افزایش سطح آگاهی مردم برای دستیابی به حق استقلال، استعمارگران پیر و کهنه‌کار جهانی اما سیاست پیچیده‌تری را به کار گرفتند تا هر چند به ظاهر نیروهای نظامی خود را از منطقه جمع می‌کنند اما همواره بتوانند منطقه را تحت کنترل خود نگه دارند. سیاست آنان را می‌توان ذیل کلیدواژه از بین بردن اراده سیاسی در منطقه توضیح داد. برای توضیح بیشتر یک مثال را طرح می‌کنیم. کشور عثمانی که در جریان جنگ اول جهانی از بین رفت چگونه کشوری بود؟ فرآیند انسجام‌یابی آن چگونه بود؟ به عبارت دیگر چه مولفه‌ای عثمانی را شکل داد و تبدیل به یک امپراتوری بزرگ کرد؟ طبیعتا همه ما می‌دانیم عنصر قومی ترک‌ها در شکل‌گیری این امپراتوری نقش پررنگی داشته است اما حقیقت آن است که عثمانی ترک‌بنیاد نبود، چرا که در قلمرو خود گروه‌ها و تکثر‌های مختلف دیگری را نیز جمع کرده بود. قلمرو عثمانی شامل فلسطین، سوریه و حتی بخش‌هایی از عربستان نیز می‌شد. این قلمرو را اما یک نظریه سیاسی تحت عنوان «نظریه خلافت» شکل داد، لذا عثمانی یک اراده سیاسی بود. در حقیقت کشور‌هایی که اراده سیاسی هستند در ذیل نقشه‌های دیگر کشور‌های استراتژیک خود را قرار نمی‌دهند، لذا خود یک کشور استراتژیک هستند. این موضوع را می‌توان پیرامون ایران ما نیز طرح کرد. هدف استعمار طی یک قرن گذشته زدودن اراده‌های سیاسی از منطقه غرب آسیا بوده است. این منطقه به واسطه تاریخ بسیار غنی، دین پر از پتانسیل اسلام و موقعیت حساس جغرافیایی کاملا ظرفیت ظهور اراده‌های سیاسی را در خود داشته است که می‌توانستند نظم جدید آمریکایی را در جهان متزلزل کنند. بر همین اساس تمام همت استعمار زدودن اراده‌های سیاسی از منطقه بوده است.

اما روش استعمار برای تحقق این پروژه چگونه بوده است؟ این استعمارگران با دامن زدن به امواج ناسیونالیسم‌ قومی و از طرف دیگر هویت‌خواهی‌های افراطی دینی، تلاش داشتند هر نوع هویتی در این منطقه را به مرز خون و تنش با دیگر هویت‌ها نزدیک کنند. در نهایت نیز با تقویت این سبک از هویت‌یابی شاهد شکل‌گیری کشور‌هایی هستیم که تقریبا می‌توان آنها را به عنوان چند واحد جمعی مستقل اما در ذیل یک قدرت سیاسی توضیح داد. برای مثال کافی است در این میان به کشور‌هایی مانند عراق و لبنان توجه کنید. ساختار قدرت سیاسی در عراق با توجه به هویت‌یابی‌های مسموم استعماری همواره مبتنی بر سهم‌خواهی‌های قومی و مذهبی شکل گرفته است. لبنان نیز نمونه تام و تمامی است که به لحاظ تضاد‌های قومی و دینی در صدر قرار داشته و بیش از 15 قومیت و مذهب به طور جدی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. در این میان اما پروژه‌ای تحت عنوان کشور اسرائیل برای تکمیل نقشه استعمار دارای جایگاه ویژه‌ای است. اسرائیل دقیقا نقطه‌ای است که به واسطه آن زدودن اراده‌های سیاسی از منطقه شدت گرفته است.

تاکنون از خود پرسیده‌اید چرا هر گاه و در هر کشور منطقه، افراد یا گروهی داعیه تجزیه‌طلبی و جدایی‌خواهی را طرح می‌کنند به سرعت با اسرائیل وارد رابطه می‌شوند؟ روابط میان اسرائیل با تجزیه‌طلبان کرد در کردستان، روابط اسرائیل با جمهوری آذربایجان و تجزیه‌طلبان ترک و حتی فراتر از این روابط اسرائیل با تجزیه‌طلبان سومالی و... این همه سوژه به نظر حاوی این پیام است که هر نوع تجزیه‌ای به نفع استعمار و کارگزار آنان در منطقه یعنی اسرائیل است. دلیل این موضوع اما به نظر روشن است. واحد‌های هویتی مختلف پس از استقلال آنقدر به لحاظ توان اقتصادی، نظامی، سیاسی و... ضعیف می‌شوند که ناچار برای حیات خود باید در نقشه کشور‌های بزرگ‌تر ایفای نقش کرده و به نوعی وابسته آنان شوند. به عبارت ساده‌تر در نظم آمریکایی جهان کشور‌های ژئوپلیتیک و کشور‌های عادی کاملا ظرفیت و توان پذیرش نقش و همکاری را دارند. 

نقطه مقابل این سیاست اما چیست؟ نقطه مقابل سیاست مذکور را می‌توان ساخت اراده‌های سیاسی دانست؛ پروژه‌ای که به نظر می‌توان آن را به انقلاب اسلامی و ایده امام خمینی(ره) برای منطقه نسبت داد. امام خمینی(ره) در ایده سیاسی‌شان خود بر موضوع مستضعفان در برابر مستکبران تمرکز می‌کنند. ما در حقیقت باید از  مستضعفان آشنایی‌زدایی کرده و با این مفهوم به عنوان یک اراده سیاسی مواجهه کنیم. مستضعفان یک نظریه سیاسی است که می‌تواند کلیت منطقه را در نظم نوین جهانی دخیل کند. به همین واسطه باید گفت جمهوری اسلامی یک نعمت برای کل منطقه است. منطقه تا پیش از جمهوری اسلامی همواره از ناحیه بیگانگان تعیین تکلیف می‌شد اما این بار انقلاب اسلامی به دنبال تغییر موازنه و حضور در لایه نظم نوین جهانی است. برای این مضمون می‌توان نشانه‌های مختلفی را ارائه کرد.

این پرسش مهمی است که چرا جمهوری اسلامی همواره تاکید دارد حزب‌الله لبنان باید در چارچوب‌های رسمی کشور لبنان فعالیت کند. یا آنکه این مساله قابل توجه است که جمهوری اسلامی هیچ‌گاه مولد جدایی‌طلبی شیعی در عراق نبوده است، بلکه اعتقاد به حکومت و قدرت فراگیر در عراق دارد. ایده تشکیل ارتش مشترک میان ملل مسلمان را نخستین بار سیدجمال‌الدین اسدآبادی طرح کرد اما با وقوع انقلاب نیز امام خمینی، راه نابودی اسرائیل را بسیج ملل اسلامی می‌دانستند. سیاست امام خمینی برای تشکیل بسیج جهانی مستضعفان و اتحاد ملل مسلمان منطقه برای حل مسائل مختلف از جمله معضل اسرائیل برآمده از نظریه سیاسی‌ای است که به توضیح آن پرداختیم.

بنابراین می‌توان چنین جمع‌بندی کرد که محور مقاومت در نقطه جمع و اتحاد مردم منطقه ایستاده و در مقابل اسرائیل کانون تشتت و تفرقه است.

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/