دولت و مسئولان دانشگاهها نگاه تقابلی با جریان دانشجویی دارند/ بودجه ابزاری برای به حاشیه راندن تشکلهای دانشجویی شده است
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۸۶۸۷۴
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، روز دانشجو در ادبیات دانشگاهی و در تقویم مناسبت‌های انقلاب اسلامی جزء روزهای درخشش جنبش دانشجویی است. دانشجویان به عنوان قشر نخبه و فرهیخته کشور نقش بسزایی در پیشبرد اهداف جامعه و آرمان‌های انقلاب دارند پس طبیعی است که مطرح کردن و حل مسائل این قشر اهمیت داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در راستای بررسی ابعاد مختلف جریان دانشجویی، نشست تحلیل و بررسی عملکرد «جنبش دانشجویی» در باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران (ایسکانیوز) برگزار شد. محمد زادمهر دبیر اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در این نشست از نگاه تقابلی دولت با تشکلهای دانشجویی و پرداخت نکردن بودجه مصوب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به فعالان دانشجویی برای برگزاری مراسمات خود انتقاد کرد.
ایسکانیوز: تحلیل شما از جریان دانشجویی در دهه‌های مختلف چگونه است؟
زادمهر: سابقه فعالیت‌های دانشجویی و جنبش دانشجویی در کشور قبل‌تر از سال 1332 بوده است اما نقطه آغازین فعالیت دانشجویان که در تاریخ ثبت شده، همان سال 1332 است.
جنبش دانشجویی مسلمان در ایران بعد از سال 1332 برای پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت‌های متعددی را انجام داد و بخش عمده اعتراضات برای سرنگونی رژیم شاهنشاهی را دانشجویان برعهده داشت. بعد از انقلاب اسلامی و روی کار آمدن جریان حزب‌الهی در ایران، جنبش مسلمان و سایر جنبش‌های دیگر تحت عنوان مختلف در دانشگاهها فعالیت می‌کردند. گروههای مختلف در فضای ابتدای انقلاب فعالیت داشتند.
شکل‌گیری دفتر تحکیم وحدت؛ آغاز انسجام جریان دانشجویی
دفتر تحکیم وحدت اولین شکل انسجام یافته جنبش دانشجویی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است که با توجه به سخنرانی تاریخی امام خمینی(ره) که خطاب به انجمن‌های اسلامی کشور می‌فرمایند بروید و تحکیم وحدت کنید، تاسیس شد. اما با گذشت زمان دفتر تحکیم وحدت دچار انحرافاتی شده و فضای چپ، حاکم بر این دفتر شد. جریان‌های مدافع انقلاب و پیرو امام خمینی(ره) عضو دفتر تحکیم وحدت بودند اما در سال‌های بعد و تحت عناوین مختلف از دفتر تحکیم وحدت جدا می‌شوند.
در سال 66 بعد از تعلیق فعالیت حزب جمهوری اسلامی، افراد انقلابی که در شاخه‌های مختلف دانش‌آموزی و دانشجویی فعالیت داشتند به فکر تاسیس تشکل دانشجویی مستقل در دانشگاهها افتادند. فضای آن زمان دانشگاهها به شدت از سوی انجمن‌های اسلامی و دفتر تحکیم وحدت انحصارطلبانه بود و بسیج دانشجویی هم در دانشگاهها وجود نداشت.
جامعه اسلامی دانشجویان در آن فضای تک صدایی تاسیس و کار خود را رسما از سال 68 آغاز کرد هر چند که اجازه فعالیت به جامعه اسلامی در دانشگاهها از سوی دفتر تحکیم وحدت داده نشد. بعد از آن در مسجد دانشگاه تهران نیز مخالفت‌ها و اعتراض‌هایی به تاسیس جامعه اسلامی می‌شود. دفتر تحکیم وحدت برخوردهای سلبی و نامهربانانه‌ای با دانشجویان عضو جامعه اسلامی دانشجویان انجام می‌داد تا اینکه هیئت موسس جامعه اسلامی برای حرکت در ریل نظام ولایی که نیازمند ولی امر مسلمین است، خدمت رهبری رسیدند و درخواست خود را مطرح کردند. ایشان می‌فرمایند این علم و پرچمی است که از سوی دانشجویان بلند شده است و نباید بر زمین بیفتد. ایشان در آن جلسه به هیئت موسس توصیه می‌کنند که در جامعه اسلامی افراد انقلابی وارد شوند و کار کیفی و اثباتی انجام گیرد و همچین ارتباط با روحانیت حفظ شود.
جامعه اسلامی در همان سال‌ها در اغلب دانشگاه‌های مهم و مادر کشور دفتر تاسیس می‌کند. در ادامه برخی از اعضای انقلابی پیرو رهبری از دفتر تحکیم وحدت جدا می‌شوند و انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل را تاسیس می‌کنند. همچنین در دهه 80 جنبش عدالتخواه دانشجویی شکل می‌گیرد.
یکسری جریان‌های غیر رسمی دیگر به غیر از اتحادیه‌های رسمی دانشجویی در کشور وجود دارد، که فضا‌های فکری متفاوتی از جمله چپی، مارکیستی، کمونیستی بر آنها حاکم هستند.
فضای جنبش دانشجویی در دهه‌های 60 و 70 برای فعالیت در دانشگاه چگونه است؟
جنبش دانشجویی در دهه 60 باتوجه به پیروزی انقلاب اسلامی و فضای جنگ تحمیلی فراز و نشیب‌های متعددی را تجربه کرد. در آن زمان اغلب دانشجویان و جوانان انقلابی و مومن درگیر جبهه و جنگ بودند. بعد از اتمام جنگ تحمیلی و فوت امام خمینی(ره) و تعیین رهبر جدید توسط مجلس خبرگان رهبری، فضای جنبش دانشجویی نیز دست خوش تغییراتی می‌شود. جریان دانشجویی در دهه 70 در موارد بسیاری اقدامات مثبتی و ماندگاری را داشته است. به عنوان مثال نشریات دانشجویی در این دهه در اوج فعالیت خود قرار داشته و تاثرگذاری بسیاری را داشتند.
دهه 70 پایان انحصار طلبی دفتر تحکیم وحدت
فضای جریان دانشجویی در دهه 70 همچنان درگیر تقابل بین تشکلهای دانشجویی است اما انحصارطلبی بین دفتر تحکیم وحدت در دانشگاهها شکسته شده بود. زیرا بسیج دانشجویی و جامعه اسلامی دانشجویان به همراه انجمن اسلامی در دانشگاهها فعالیت می‌کردند. هر چقدر به زمان حال نزدیک می‌شویم جریان دانشجویی دچار رکود و رخوت می‌شود که این رخوت از سیاست‌های دولت هاشمی، خاتمی بر فعالیت‌های جنبش دانشجویی اثرگذار بوده است.
برخی فعالان دانشجویی از مسئولان فرهنگی دانشگاهها برای پرداخت نکردن بودجه مصوبه وزرات علوم، تحقیقات و فناوری به تشکلهای دانشجویی گله‌مند هستند. به عقیده شما این عدم پرداخت به‌خاطر شرایط اقتصاد کشور است یا تعمدی در کار است؟
دهه 90 اوج رکود جنبش دانشجویی است چرا که تلاش می‌کنند این جنبش را به حاشیه برانند. بودجه یکی از ابزارهای به حاشیه بردن تشکلهای دانشجویی است. متاسفانه مسئولان فرهنگی دانشگاهها یا بودجه مصوب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای تشکلهای دانشجویی را پرداخت نمی‌کنند یا آنقدر درگیر فرآیند اداری پیچیده می‌شود، آن مبلغی که قرار بود هزینه کرد بخشی از فعالیت یک اتحادیه دانشجویی را تامین کند، چند ماه بعد از برگزاری مراسم به اتحادیه تحویل داده می‌شود.
کشور از سال 97 به خاطر تحریم‌های اقتصادی غرب علیه ایران دچار بحران اقتصادی است؛ اما پرداخت نکردن بودجه فرهنگی به تشکلهای دانشجویی سابقه طولانی دارد. در شرایط فعلی اتحادیه‌های دانشجویی از لحاظ تامین بودجه مالی برای برنامه‌ها و مراسمات دچار مشکلات و معضلات شدید مالی هستند. بودجه‌ای که اتحادیه‌ها و دفاتر آنها در دانشگاهها از وزرات علوم دریافت می‌کند بسیار ناچیز است پس نمی‌توان گفت شرایط اقتصادی کشور باعت شده دانشگاه توانایی پرداخت آن را نداشته باشد.
ابزار بودجه در خدمت مسئولان دانشگاهی برای محدودکردن فعالیت جریان دانشجویی
معاونت فرهنگی دانشگاهها در سیاست اشتباهی بودجه تمامی تشکلهای دانشجویی و انجمن‌های علمی را برابر در نظر می‌گیرند.محدودیت‌های مالی که از سوی دولت و مسئولان دانشگاهی به تشکلهای دانشجویی اعمال می‌شود را نمی‌توان به شرایط اقتصادی کشور پیوند زد. روسای دانشگاهها در مرحله اول نگران تامین رفاه دانشجویان هستند، به ویژه در دانشگاه‌هایی که معاونت فرهنگی و دانشجویی ادغام شده است، رئیس دانشگاه اگر شخص قانونمند و دغدغه‌مندی باشد سریع دستور نظارت به سلف را می‌دهد، خوابگاه و غیره و در نهایت اگر بودجه‌ای باقی ماند به معاونت فرهنگی داده می‌شود. معاونت فرهنگی بودجه اندک خود را باید بین انجمن‌های اسلامی، کانون‌ها، انجمن‌های علمی و تشکلهای دانشجویی تقسیم کند.
معاونت فرهنگی دانشگاهها در سیاست اشتباهی بودجه تمامی تشکلهای دانشجویی و انجمن‌های علمی را برابر در نظر می‌گیرند و براساس میزان نفرات عضو دفتر تشکل‌دانشجویی یا فعالیت‌های مختلف بودجه تخصیص داده نمی‌شود. به عنوان مثال دانشگاهی به تمامی نشریات فعال خود بودجه یکسانی اختصاص می‌دهد در حالی که نشریات به سال نامه، فصلنامه، ماهنامه یا هفتگی تقسیم می‌شوند یا تعداد صفحات آنها متفاوت است.
عدم پرداخت بودجه به تشکلهای دانشجویی چه آسیب‌هایی به فعالیت‌های دانشجویی وارد می‌کند؟ همچنین در حال حاضر تعامل معاون‌های فرهنگی با تشکلهای دانشجویی چگونه است؟
معاونت فرهنگی دانشگاهها باید از فعالیت تشکلهای دانشجویی حمایت لازم را انجام دهد. معاونت فرهنگی اگر بنا باشد خود در دانشگاهها فعالیت مستقیم کند و برنامه برگزار کند دیگر نیازی به فعالیت تشکلهای دانشجویی نیست. معاونت فرهنگی باید فعالیت تشکلهای دانشجویی را تسهیل کند. تشکلهای دانشجویی در چند سال گذشته به شدت درگیر مسائل و مشکلات مالی شدند. زمانی که اتحادیه‌ها درگیر مسائل مالی می‌شود از کیفت برنامه‌ها و مراسمات آن کم شده و بیشتر درگیر حواشی تامین بودجه می‌شوند. به عنوان مثال اتحادیه جامعه اسلامی باید مجمع عمومی ماهانه داشته باشد اما زمانی که دبیران درگیر کار اجرایی و بودجه می‌شوند بر کمیت و کیفیت این مجامع اثر سوء می‌گذارد. زمانی که اتحادیه به خوبی عملکرد خود را انجام ندهد دفاتر دچار خلأ کسری نیروی کارآمد تشکیلاتی می‌شوند زیرا آموزش لازم که اتحادیه باید در سطح کلان انجام می‌داد را نتوانسته انجام دهد و بر رده‌های پایین‌تر اثر می‌گذارد. سیاست معاونان فرهنگی دانشگاهها بر این است دفاتری که نتوانند انتخابات را برگزار کنند، تعطیل می‌شوند. پس عدم پرداخت بودجه به تشکلهای در یک پروسه باعث تعطیلی دفاتر اتحادیه‌ها می‌شود. عمده بدهی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به تشکلهای دانشجویی به سال 96 برمی‌گردد و دولت همچنان این بدهی را پرداخت نکرده است.
مسئولان دولتی تعامل سازنده و مناسبی با جریان دانشجویی دارند؟
سئولان دولتی یا دانشگاهی باید تکلیف خود را مشخص کنند که اعتقادی به فعالیت جریان دانشجویی دارند یا خیر.مسئولان دولتی یا دانشگاهی باید تکلیف خود را مشخص کنند که اعتقادی به فعالیت جریان دانشجویی دارند یا خیر. مسئولان اگر اعتقاد دارند باید قبول کنند که در برخی مواقع و برهه‌ها امکان دارد که نظرات تشکلهای دانشجویی با عقیده آنها موافق نباشند؛ اما اگر کلا با فعالیت تشکلهای دانشجویی موافق نیستند که باید این نقطه نظر را به مردم و جامعه دانشگاهی اعلام کنند.
برخی از مسئولان دانشگاهی نگاه و نوع استفاده‌شان از تشکلهای دانشجویی قارچ‌گونه است یعنی به ایام نزدیک به انتخابات یا مواقع حساس دیگر که می‌رسند، می‌خواهند تعداد تشکلهای دانشجویی زیاد شود؛ اما بعد از آن حتی تشکلهای دانشجویی همسو با خودشان را نیز مورد حمایت قرار نمی‌دهند. به عنوان مثال وزارت علوم طبق روال سال‌های گذشته باید سالی 2 بار با تشکلهای دانشجویی دیدار کند، زیرا درصد قابل توجهی از جامعه دانشجویان عضو فعالان فرهنگی هستند؛ اما این امر مدت زمانی است که از سوی مسئولان اجرا نمی‌شود.
جنبش دانشجویی گاهی اقدام به نقد عملکرد ضعیف دولت در برخی از حوزه‌ها می‌کند، آیا این نقد باعث تقابل دولت با جریان دانشجویی می‌شود؟
روحانی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم با جریان دانشجویی رابطه خوب و مناسبی را برقرار نکرده است به عنوان مثال در دیدار ماه رمضان با دانشجویان حتی اعضا و نمایندگان چهار اتحادیه اصلی کشور که از وزارتین علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجوز دارند را به جلسه دعوت نمی‌کند. دولت با این اقداماتش یک پیام را می‌خواهد برساند که تشکلهای دانشجویی را منتقد خود نمی‌داند بلکه مخالف خود می‌پندارد.
دولت بارها شعار زنده باد منتقد را سر می‌دهد؛ اما در نهایت اجازه فعالیت به منتقدین خود را نمی‌دهد حتی اگر منتقدانش از جنس دانشجویی باشند.
برخی از تحلیگران جنبش دانشجویی معتقدند که این جنبش در دهه 90 دچار رخوت شده است، دلایل این رخوت و بی‌انگیزگی را در چه می‌دانید؟
جریان دانشجویی از سال 86 به بعد و دهه 90 دچار عدم پویایی خاصی شده است و از آنجایی که تشکلهای دانشجویی موتور محرک جامعه هستند، جامعه نیز در برخی مواقع دچار رکود شده است. عوامل متعدی از جمله تغییر ذائقه مخاطبان، بروز شبکه‌های اجتماعی(توییتر و اینستاگرام)، عدم حمایت از فعالان دانشجویی از سوی دولت و مسئولان دانشگاهی باعث بی‌انگیزگی جریان دانشجویی شده است.
جریان دانشجویی اگر نتواند فضای دانشگاه را به درستی بشناسند عملا در فضای جامعه و ارتباط با مردم نیز نمی‌توانند موفق عمل کند. زیرا دانشجویان نیز جزو همین جامعه محسوب می‌شوند.
به نظر شما تشکلهای دانشجویی تنها وظیفه دارند که در محیط دانشگاهی فعالیت کنند یا به مسائل اجتماع نیز بپردازند؟
تشکلهای دانشجویی باید بتواند فعالیت در دانشگاه و جامعه را به موازات هم پیش ببرد. جنبش دانشجویی در برهه‌های زمانی در دانشگاه تنها فعالیت سیاسی انجام می‌داد و متاسفانه تا اندازه‌ای درگیر سیاست می‌شد و سایر حوزه‌ها از جمله آموزش، فرهنگ، علم و فناوری و غیره را رها می‌کرد. در حالی که اتحادیه‌های دانشجویی باید خط‌دهی و سیاست‌گذاری کلان انجام دهند به خصوص در حوزه آموزش که تاثیر ضعف عملکرد در این حوزه تا چندین سال باقی می‌ماند.
همچنین جریان دانشجویی نتوانسته تعادلی بین فعالیت در فضای دانشگاهی و توجه به مطالبات مردمی و فعالیت اجتماعی برقرار کند برای همین دائما در حال فراز و نشیب است.
جنبش دانشجویی باید با توده مردم همراهی لازم را داشته باشد؛ اما نباید باعث شود خاستگاه خود یعنی دانشگاه، مورد غفلت قرار گیرد.
تشکلهای دانشجویی باید در عرصه‌های مختلف نیروی انقلابی و متخصص تربیت کنند اما متاسفانه جریان دانشجویی تنها افراد با بینش سیاسی را تربیت می‌کنند؛ علت را در چه می‌دانید؟
مطالبه‌گری یکی از وظایف اصلی جنبش دانشجویی است. اتحادیه‌های دانشجویی هرکدام باتوجه به رسالت و اهدافی که برای خود تعریف کردند، اقدام به تربیت نیرو می‌کنند. اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با توجه اساس‌نامه، هدف اصلی خود را تربیت نیروی تراز انقلاب تعریف کرده است.
همچنین امسال باتوجه به انتخابات مجلس شورای اسلامی به دفاتر اعلام کرده‌ایم در کنار جنبه‌های آموزشی و تشکیلاتی به انتخابات نگاه ویژه‌تری داشته باشند. هیجان انتخابات ناخودآگاه جریان دانشجویی را به سمت خود می‌کشاند، پس در اتحادیه تلاش کردیم این فضا را مدیریت کنیم. هر چه به انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک می‌شویم فضای دانشگاهها نیز سیاسی‌تر می‌شود اما در حال مدیریت هستیم تا علاوه بر فضای سیاسی در حوزه‌های دیگر نیز فعالیت شود
اتحادیه جامعه اسلامی با درک مشکل تک بعدی فعالیت کردن در مسایل سیاسی، تلاش کرده در حوزه‌های مختلف در سطح کلان سیاست‌گذاری انجام دهد به عنوان مثال از دو سال پیش دوره‌های فانوس راه برای تقویت مادران در حوزه زنان برگزار کرده است، در عرصه آموزشی محوریت را بر تربیت دانشجوی مهارت‌محور قرار داده‌ایم.
جریان دانشجویی در حال حاضر دچار نوعی سرخوردگی شده است، به نظر شما چه عواملی در این کم‌کاری جریان
دولت به وقت نیاز از جریان دانشجویی استفاده ابزاری کرده است و در زمان‌های دیگر به مطالبات و نظرات آنها بی‌توجه است.دانشجویی نقش دارد؟
جریان دانشجویی در دهه 90 دچار یک سرخوردگی خاصی است که بیشتر آن از بی‌تفاوتی مسئولان به نقدها نشأت می‌گیرد. به عنوان مثال جنبش دانشجویی در قضیه برجام یا fatf نظر خود را به عنوان قشر فرهیخته اجتماع بیان می‌کند و با مسئولان مربوطه جلسات متعدد نیز برگزار کرده است؛ اما در نهایت مسئولان دولتی به نظر کارشناسانه آنها توجهی نمی‌کنند که این بی‌تفاوتی باعث سرخوردگی و ناراحتی فعالان دانشجویی در طولانی مدت می‌شود. دولت در دهه 90 با برچسب زدن بی‌هویتی به جنبش دانشجویی، نظرات آنها را بی‌اهمیت نشان می‌دهد.
رهبر انقلاب تنها حامی جنبش دانشجویی در جمهوری اسلامی است و جلسات 13 آبان و رمضانی ایشان با دانشجویان مهر تایید این موضوع است. بی‌تفاوتی به نظرات جریان دانشجویی در دولتمردان نمود بیشتری دارد زیرا اتحادیه‌ها با قوه قضائیه و مجلس شورای اسلامی تعامل بیشتری نسبت به دولت دارند. دولت به وقت نیاز از جریان دانشجویی استفاده ابزاری کرده است و در زمان‌های دیگر به مطالبات و نظرات آنها بی‌توجه است.
آیا جریان دانشجویی تنها رسالت انتقادی دارد یا باید راهکار نیز به مسئولان ارائه دهد؟
جریان دانشجویی باید در موضوعاتی که به نظام و جامعه آسیب می‌رساند به مسئولان مرتبا هشدار دهد اما دقت کند که این انتقاد‌ها به غرغرهای سیاسی تبدیل نشود. برخی از مسئولان در جواب نقدهای دانشجویی بیان می‌کنند که به جای نقد یا مطالبه راهکار یا راه‌حل جایگزین ارائه دهند. ما به مسئولان تاکید می‌کنیم که وظیفه جنبش دانشجویی ارائه مدل نیست هر چند تلاش می‌شود در موضوعاتی خروجی ملموس داشته باشیم اما دادن مدل کارشناسی برای حل مشکلات تخصصی نظیر هسته‌ای از عهده و توان جریان دانشجویی خارج است.
تشکلهای دانشجویی به‌دنبال گسترش کمی برنامه‌های خود هستند یا کیفی؟
فعالیت‌های اتحادیه جامعه اسلامی به غیر برخی از موارد خاص مخاطب عموم ندارد. 80 دفتر عضو اتحادیه جامعه اسلامی به همراه شورای مرکزی مرتبا در کارگاه‌های سراسری بااهداف هم‌اندیشی و آموزش شرکت می‌کنند، این کارگاه‌ها از لحاظ کیفی سطح بالایی دارند. در اتحادیه جامعه اسلامی به دنبال جمع‌آوری افراد در مراسم نیستیم بلکه هدف اصلی تربیت و پرورش نیروی تراز انقلاب است. اگر برنامه‌های آموزشی یک نفر نیز به این امر دست یابد اتحادیه موفق عمل کرده است.
طرح گفت‌و گوی ملی آزاداندیشی با هدف هم‌افزایی با تشکلهای انقلابی دیگر در دانشگاهها توسط اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در هفته‌های آینده برگزار خواهد شد که این طرح در راستای تقویت فضای گفت‌وگو در دانشگاهها است. تشکلهای دانشجویی باید اهداف و فعالیت‌های خود را در دانشگاهها بیان کنند و دانشجویان قشر خاکستری در دانشگاهها خودشان انتخاب می‌کنند کدام مسیر را ادامه دهند.
متاسفانه فضا دانشگاه‌های پویایی سابق را ندارد، در چنین شرایطی تشکلهای دانشجویی اگر ادعا کنند که می‌توانند هزاران هزار دانشجو را تربیت کنند، ادعای آرمانی کرده‌اند. در زمان کنونی اگر یک نفر در برنامه تشکلهای دانشجویی در راستای ایجاد دولت جوان حزب‌اللهی مد نظر رهبری، موفق عمل کرده است.
چرا تشکلهای دانشجویی تنها به عنوان یک نیروی کنش‌گر سیاسی فعالیت می‌کنند و کنش‌گری اجتماعی در حوزه‌های مختلف دیده نمی شود؟
تشکلهای اسلامی در آیین‌نامه جدید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تشکلهای سیاسی -اسلامی عنوان شده‌اند برای همین نیز خود تشکلهای دانشجویی قبول کردند که باید تنها فعالیت‌های سیاسی داشته باشند. در حالی که اگر یک فعال دانشجویی تنها بینش سیاسی داشته باشد به عنوان مثال در زمان انتخابات نمی‌تواند کاندیداها را از منظر فرهنگی و اجتماعی مرود واکاوی قرار دهد.
اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان برای تقویت دفاتر دانشگاهی اقدام به سرکشی دفاتر استانی خود کرده است زیرا نقد «غفلت دولت از سطح جامعه» به «بی‌خبری اتحادیه‌ها از دفاتر استان‌های دور از مرکز» نیز وارد است.
دبیران در اتحادیه‌ها از فضای دانشگاهها فاصله می‌گیرند و اگر این عدم اطلاع از وضعیت دانشگاه‌های تداوم داشته باشد از فضای دانشگاهها حذف می‌شوند و به تفکر آرمانی رو می‌آورند. شورای مرکزی فعلی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان تلاش کرده تا با فضای دانشگاهها از نزدیک آشنا شوند و سرکشی ماهانه به دفاتر استانی داشته باشد.
برخورد مسئولان دانشگاهی با فعالیت‌های سیاسی تشکلهای دانشجویی چگونه است؟
مسئولان دانشگاهی در تصمیمی تامل برانگیز با فعالیت تشکلهای دانشجویی در حوزه‌های غیرسیاسی نظیر جهادی، فرهنگی، صنفی و غیره مخالف هستند. حتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز می‌پسندد که تشکلهای دانشجویی تنها فعالیت‌های سیاسی انجام دهند. تفکر مسئولان مبنی بر فعالیت سیاسی تشکل‌ها باعث شده تا قشر عظیمی از دانشجویان سمت عضویت و فعالیت در تشکلهای دانشجویی در دانشگاهها نیایند زیرا ویترین اتحادیه‌های دانشجویی را کاملا سیاسی می‌بینند.
تشکلهای دانشجویی برای تربیت نیروی کارآمد و اعضای خود هزینه‌های بسیاری می‌کنند اما چرا بعد از تحویل مسئولیت برخی از ادوار حاضر به همکاری با اعضای جدید نیستند؟
تشکلهای دانشجویی با احزاب تفاوت دارند زیرا تشکل‌ها سیال هستند و مرتبا اعضا و نیروی جدید و جوان به آنها تزریق و بعد مدتی از آن خارج می‌شود؛ اما نیروی که به احزاب وارد می‌شود، ثابت باقی می ماند. به عنوان مثال در ایران یک نفر برای 30 سال دبیر یک حزب باقی می‌ماند یا شورای مرکزی آن حزب برای سال‌های سال ثابت باقی است. یکی از آسیب‌های تشکیلاتی جدی تشکلهای دانشجویی این گونه است، شخصی که قبلا دبیر تشکیلات بوده است، حاضر نیست بعد از اتمام تحصیل و واگذاری مسئولیتش در دفاتر فعالیت کند یا حتی همفکری به اعضای جدید ارائه دهد.
اتحادیه‌های دانشجویی برای حل این مشکل همایش‌های آموزشی را در زمان بین دو ترم برگزار می‌کنند که البته این نیز یک ضعف است زیرا یک نیم سال تحصیلی را اتحادیه‌ها از دست می‌دهند.
تشکل‌ها از عدم معاونان فرهنگی ومسئولان دانشگاه گلایه دارند و حتی از عدم تخصیص فضای مناسب به تشکل‌ها صحبت‌هایی در برخی دانشگاهها مطرح شده است.
مسئولان دانشگاه‌های کشور براساس قوانین وزارت‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش عالی باید مکانی را در اختیار دفاتر اتحادیه‌های دانشجویی که مجوز فعالیت از وزارتین را دارند، قرار دهند. دفاتر عضو اتحادیه‌های دانشجویی در برخی از دانشگاه‌های بزرگ کشور مکانی برای فعالیت‌های خود دارند؛ اما برخی دانشگاهها دفتری در اختیار فعالان دانشجویی قرار نمی‌دهند. همچنین مواردی در سال‌های گذشته بوده که برخی دانشگاهها بدون اطلاع به مسئولان دفتر و تشکل دانشجویی وسایل را از دفتر بیرون ریختند! دولت تا زمانی که تشکلهای دانشجویی را مخالف خود بداند هر گونه تلاشی خواهد کرد تا حریف را از میدان حذف کند.
اکثر معاونان فرهنگی دانشگاهها نگاه تقابلی با تشکلهای دانشجویی دارند و آنها را افرادی کم سن می‌داند که در نظم دانشگاه اخلال ایجاد می‌کنند.
اکثر معاونان فرهنگی دانشگاهها نگاه تقابلی با تشکلهای دانشجویی دارند و آنها را افرادی کم سن می‌داند که در نظم دانشگاه اخلال ایجاد می‌کنند. مسئولان دانشگاه بر مثلث سلف، کلاس، خوابگاه تاکید دارند و اگر این پازل توسط تشکلهای دانشجویی برهم بخورد، مسئولان درصدد تلافی کردن بر تشکلهای دانشجویی بر‌می‌آیند. برخی از مسئولان دانشگاهی و وزارتین که تعداد اندکی هم نیستند تشکلهای دانشجویی را قبول ندارند و تنها فعالیت کانون‌های فرهنگی و انجمن‌های علمی را می‌پسندند.
برخی از اعضای تشکلهای دانشجویی از موقعیت خود سوءاستفاده‌هایی می‌کنند که این مسئله باعث ضربه خوردن فعالیت و نگاه دانشجویان به تشکل‌ها می‌شود.
متاسفانه برخی از دبیران یا ادوار سوءاستفاده‌هایی را از عنوان جریان دانشجویی یا اتحادیه‌های دانشجویی برای کسب امتیازاتی در زمان تحصیل یا آینده می‌کنند. برخی افراد کلا با نگرش استفاده از مزایای فعال دانشجویی بودن، وارد تشکلهای دانشجویی می‌شوند که یک آسیب تشکلاتی جدی است؛ اما برخی افراد با این نگرش وارد نمی‌شود اما بعد از مدتی فعالیت دانشجویی دچار نگرش سوءاستفاده گرانه خواهند شد.
متاسفانه این سوء استفاده‌ها در بین فعالان دانشجویی است که آسیب‌های جدی به جریان دانشجویی وارد می‌کند شاید برای همین نیز اتحادیه‌های دانشجویی از سوی جریان فکری مخالف بارها به وابسته بودن به جناح قدرت محکوم می‌شوند که برای دریافت سهم از قدرت وارد فضای کار تشکیلاتی-دانشجویی شده‌اید.
نقش آفرینی جریان دانشجویی در فعالیت‌های اجتماعی کم رنگ شده است، اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان برای تقویت این نهضت اجتماعی چه برنامه‌های دارد؟
جریان دانشجویی در سال‌های اخیر از توده مردم فاصله گرفته است، این جریان در ابتدای انقلاب و فضای جنگ تحمیلی در دهه 60، همراه با مردم در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کرد و در واقع لیدر فکری مردم برای حل مشکلات جامعه بود. اما اکنون جریان دانشجویی و همچنین سایر گروههای مرجع دهه 60 جایگاه خود را نزد مردم از دست دادند یا کم رنگ شده‌اند. در حالی که در فرهنگ ایرانی گروههای مرجع جایگاه ویژه‌ای داشتند.
در حال حاضر جریان دانشجویی بیشتر فعالیت‌های خود را بر پایه سیاست قرار داده و خود را قشر فرهیخته جامعه می‌دانند، در نتیجه از جامعه تا حدودی زیادی فاصله گرفته است. اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با علم به این موضوع فعالیت‌های جهادی و هیئت‌های دانشجویی را در راستای آشتی جریان دانشجویی با مردم قرار داده است. تشکل دانشجویی باید آگاه باشند که اگر از مردم فاصله بگیرد، مرگ تشکیلات رقم خواهد خورد.
به عقیده شما فعالان دانشجویی در شرایط کنونی متوجه میزان اهمیت استفاده از شبکه‌های مجازی برای پیشبرد اهداف خود شده‌اند؟
فعالان دانشجویی به اهمیت استفاده از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی پی برده‌اند؛ اما همچنان برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی نظیر توییتر و اینستاگرام مقاومتی وجود دارد. دانشجویان متعلق به قشر حزب‌اللهی نسبت به جریان فکری مخالف کم‌تر از ظرفیت‌های رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان برای برطرف کردن این آسیب دوره‌هایی را برای آشنایی و آموزش دانشجویان برای فعالیت در فضای مجازی در سطح دفاتر برگزار می‌کند.
البته ناگفته نماند که فیلترینگ و محدودیت کاراکتر در توییتر عواملی هستند که بر میزان استقبال دانشجویان از رسانه‌های اجتماعی تاثیر می‌گذارد. اما در نهایت باید پذیرفت که جریان دانشجویی ضعف رسانه‌ای دارد.
انتهای پیام/
300 / 320 محمد زادمهر روز دانشجو 16 آذر تقابل دولت با جریان دانشجویی مطالبه گری دفتر تحکیم وحدت اتحادیه جامعه اسلامی حزب محمد زادمهر روز دانشجو 16 آذر تقابل دولت با جریان دانشجویی مطالبه گری دفتر تحکیم وحدت اتح
منبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: محمد زادمهر روز دانشجو 16 آذر مطالبه گری دفتر تحکیم وحدت اتحادیه جامعه اسلامی حزب محمد زادمهر روز دانشجو 16 آذر مطالبه گری دفتر تحکیم وحدت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۸۶۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برتری نشریات دانشجویی واحد رودهن میان سایر واحد‌های دانشگاهی
حمیدرضا فاطمی‌پور معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در گفت‌وگو با خبرنگار خرگزاری علم و فناوری آنا اظهار کرد: نشریات دانشجویی جزئی از چهار نهاد مستقل دانشجویی «تشکلهای اسلامی»، «انجمن‌های علمی»، «کانون‌های فرهنگی» و «نشریات دانشجویی» هستند که مطابق با اسناد بالادستی دانشگاه آزاد اسلامی و قوانین مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی مجوز خود را از دانشگاهها دریافت و در راستای فعالیت‌های خود حرکت می‌کنند.
وی عنوان کرد: هدف از ایجاد نشریات دانشجویی، تمرین کار گروهی در فضای علمی و فرهنگی دانشگاه است و دانشجویانی که در زمینه‌های مختلف توانایی بالایی دارند در این فعالیت‌ها جذب شوند.
معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن افزود: ایده‌پردازی یکی از ویژگی‌های مهم افراد موفق است و نشریات دانشجویی می‌توانند فضای دانشگاه را به طرف عملی کردن ایده‌ها سوق دهند که موجب رشد و بالندگی جامعه، تولید و توزیع اطلاعات صحیح و توسعه علمی کشور شوند.
به گزارش آنا، دو نشریه فصلنامه دانش‌پژوه به صاحب امتیازی علی صفایی، مدیر مسئولی محمد علی شیرزاده و سردبیری هادی حسن‌پور و فصلنامه نوین دارو به صاحب امتیازی کیمیا سادات سجادی، مدیر مسئولی رضا قاسمی و سردبیری رکسانا شاهمرادی شامکان منتشر شده‌اند.
انتهای پیام/
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد