به این دلیل مهم گوشتان را سوراخ نکنید!
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۰۶۲۶۰
یک متخصص گوش، حلق و بینی گفت: عفونت مزمن گوش میانی بر اثر سوراخ کردن گوش به وجود میآید.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ محمد پورحاجی غلامی، متخصص گوش، حلق و بینی در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: گوش انسان به سه بخش داخلی، میانی و خارجی یا شناگر تقسیم میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: رایجترین عفونت گوش، عفونت "گوش شناگر یا خارجی" است که برای پیشگیری از این عارضه باید از تمیز کردن گوش به وسیله گوش پاک کنها خودداری کرد حتی اگر افراد وسواسی هستند.
این متخصص گوش، حلق و بینی بیان کرد: نوع دیگر عفونت گوش، "عفونت گوش میانی" است که این نوع عفونت خود به دو بخش عفونت حاد و عفونت مزمن گوش تقسیم میشود.
او درباره عفونت حاد گوش اظهار کرد: این نوع عفونت بیشتر در کودکان ۸ تا ۱۰ سال دیده میشود و بیشتر کودکان حداقل یک بار یا چند بار دچار این عفونت شدهاند.
این متخصص گوش، حلق و بینی افزود: نوع دیگر عفونت گوش میانی، عفونت مزمن است که بیشتر با سوراخ کردن گوش به وجود میآید.
حاجی غلامی درباره عفونت گوش داخلی تصریح کرد: این نوع عفونت در افراد کمتر رخ میدهد و با علائمی همچون ناشنوایی بیش از اندازه، سرگیجه و ... قابل تشخیص است. افرادی که با این نشانه مواجه شدند حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنند. این نوع عفونت سبب بستری شدن بیماران میشود.
این متخصص گوش، حلق و بینی درباره راههای درمان این عارضه بیان کرد: زمانی که افراد با عفونت گوش خارجی مواجه شدند باید به مدت یک هفته از حمام رفتن دوری کنند، همچنین افرادی که شناگر هستند تا چند وقت از استخر نروند. این افراد با نظرات پزشک میتوانند از قطره آنتی بیوتیک استفاده کنند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: پزشک پزشک متخصص درمان کودکان ناشنوایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۰۶۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جراحی برداشتن لوزه؛ چرا و چه کسانی؟
دکتر علیرضا موحدی درباره جراحیهای لوزه، دلایل، عوارض و راههای پیشگیری از آن مواردی را مطرح کرد.
به گزارش ایسنا، وی با اشاره به نقش لوزه در بدن اظهار کرد: لوزهها بخش لنفاوی دفاعی بدن است که دفاع موضعی بخشی از بدن را برعهده دارند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تمام بخش سیستم دفاعی بدن را لوزهها انجام نمیدهند و صرفا دفاع منطقهای و موضعی کار لوزه است، توضیح داد: در مواردی پیش میآید که لوزهها متورم میشوند، شایعترین علت این مسئله عفونتهای مکرر و محیط مناسب لوزهها برای رشد میکروب باکتری است.
وی با بیان اینکه عوامل آلرژیک، استفاده از برخی غذاها، داروها و شرایط ایمنی بدن، میتواند منجر به بزرگ شدن لوزهها شود، اضافه کرد: البته در تمامی افراد بزرگ شدن لوزهها مشکلآفرین نمیشود، ممکن است لوزههای فردی از حد معمول بزرگتر شده باشد، ولی هیچ مشکلی هم ایجاد نکند.
چه کسانی کاندید جراحی برداشتن لوزه هستند؟موحدی ادامه داد: چنانچه تورم لوزهها اختلالاتی در خواب ایجاد کند به این معنی که فرد نتواند به راحتی نفس بکشد، خرخر شبانه داشته باشد یا اینکه گلودرد مکرر داشته باشد یا در سال بیشتر از سه بار دچار عفونت چرکی و میکروبی ناحیه گلو شود که هر سه بار هم نیاز به مصرف آنتیبیوتیک باشد یا دچار گوش دردهای مکرر شود، نیاز به بررسی توسط متخصص دارد.
این متخصص گوش، حلق و بینی با بیان اینکه معمولا لوزههای متورم با لوزه سوم همراه است، ادامه داد: محل لوزههای بزرگ در حفره دهانی و حلق است، ولی لوزه سوم کف جمجمه و پشت بینی قرار دارد، بنابراین این موضوع میتواند مشکلات تنفسی در ناحیه گوش برای بیمار ایجاد کند.
وی یادآور شد: ایجاد مشکلات جدی در ناحیه گوش، حلق و گلو، عفونتهای مکرر گوش و اختلال خواب از جمله مواردی است که باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.
ردپای لوزههای بزرگ در روند رشدموحدی اختلال در روند رشد را یکی دیگر از عوارض بزرگ شدن لوزهها دانست و توضیح داد: فردی که نتواند از بینی نفس بکشد معمولا دچار کم اشتهایی هم میشود، یعنی تنفس از راه دهان، تنفس خشکی است که منجر به کاهش اشتها میشود.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه بزرگ شدن لوزه، همیشه نیاز به مداخلات جراحی ندارد، خاطرنشان کرد: در برخی موارد با دارو درمانی، عفونت، نحوه نفس کشیدن، روند خواب، کنترل و یا درمان میشود و نیاز به جراحی نیست، به شرط اینکه تنفس فرد، از راه بینی باشد و بیمار در طول شب راحت بخوابد، در این شرایط نیازی به جراحی نیست.
وی تاکید کرد: عفونتهای مکرر، بدخوابی، خرخر شبانه و نهایتا اختلال رشد از مهمترین دلایلی است که فرد را کاندید جراحی برداشتن لوزه میکند.
سن مناسب برداشتن لوزهها تا پنج سالگی استموحدی درباره سن مناسب جراحی لوزه نیز توضیح داد: اگر فردی با دهان باز میخوابد، خرخر شبانه دارد و یا بیشتر از معمول دچار عفونت گلو میشود، چنانچه جراحی برداشتن لوزهها در او قبل از شکلگیری فک بالا و در سنین پایین یعنی حدود پنج سال باشد به مراتب بهتر است، چرا که با اختلالات دندانی و فکی مواجه نخواهد شد، ولی بعد از ۱۰ سالگی، ضایعات و عوارض دهانی و فکی و همچنین اختلال رشد متوجه فرد است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با برداشتن لوزهها با عارضههایی همراه است یا خیر؟ توضیح داد: تا زمانی که فرد با مشکلاتی که به آن اشاره شد مواجه نشده باشد، جراحی برداشتن لوزه برای او انجام نمیشود، بنابراین برداشتن لوزه صرفا با هدف درمان و همچنین پیشگیری از ایجاد مشکلات بعدی انجام میشود.
این متخصص گوش، حلق و بینی دانشگاه تاکید کرد: لوزه سوم تا سن ۱۰ سالگی آرام آرام تحلیل میرود و به عبارتی کوچکتر میشود، اما در صورت نادیده گرفتن آن تا سنین بالاتر از ۱۰ سال خصوصا در مواردی که تفس را دچار مشکل کرده، قطعا اختلالات رشدی و فک به همراه خواهد داشت.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی با بیان اینکه اختلال در رشد فک نیز نیاز به درمانهای اختصاصی دارد، ادامه داد: لوزه سوم در سن ۱۰ سالگی ممکن است به صورت کامل از بین برود، ولی عارضههایی از جمله اختلال رشد، فک، بدشکلی صورت برای فرد باقی میماند بنابراین نیازی نیست تا ۱۰ سالگی صبر کنیم که لوزه از بین برود چرا که این اقدام عارضههای بیشتر و همیشگی را به دنبال خواهد داشت.
موحدی با بیان اینکه جراحی برداشتن لوزهها با تشخیص پزشک و برای افرادی که دچارعارضه هستند، ضرورت دارد، یادآوری کرد: اگر این جراحی به موقع انجام شود عارضهای برای بیمار ندارد، اما چنانچه دیرتر از موعد (بالاتر از ۱۰ سال) انجام شود، عملا فایدهای برای فرد نخواهد داشت؛ ضمن اینکه سایر مشکلات رشدی، دهانی و فکی برای همیشه برای فرد باقی میماند.