تب آنفلوآنزا
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۱۴۸۳۱
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری؛ آنفلوآنزا اصلا آنطور که در خبرها آمده بیماری خطرناکی نیست و در 98درصد موارد با مراقبت‌های عمومی و پزشکی عادی مسئله حل میشود. آن 2درصدی که بیشتر در خطر هستند به غیر از آنفلوآنزا بیماری زمینه‌ای دیگری مانند مشکلات قلبی و تنفسی هم دارند که ممکن است بیماری‌شان را تشدید کند یا حتی خطر جانی برایشان داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آنفلوآنزا چیست؟
تفاوت آنفلونزا با سرماخوردگی در شدت این دو است. آنفلوآنزا برخلاف سرماخوردگی یک عفونت تنفسی شدید است که به سرعت علائمش نمایان میشود و به‌مدت 3روز تا یک هفته فرد بیمار را درگیر می‌کند. ویروس آنفلوآنزا در همه گروه‌های سنی از کودکان گرفته تا بالغین نفوذ می‌کند. نکته مهم در کنترل بیماری این است که به سرعت تشخیص داده شود؛ چون ویروس می‌تواند علاوه بر دستگاه تنفسی سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و عفونت در بخش‌های بیشتری از بدن پخش شود.
علائم آنفلوآنزا بین کودکان چیست؟
نشانه‌های تنفسی مشکل (تنفس‌تند یا نفس دشوار)
تغییر رنگ صورت به رنگ کبود یا خاکستری شدن پوست
عدم‌تمایل به نوشیدن مایعات به میزان کافی
استفراغ شدید یا مداوم
اختلال سطح هوشیاری (کودک به دشواری بیدار میشود)
عدم‌تمایل به بازی‌کردن یا عدم‌تعامل با اطرافیان
تحریک‌پذیری شدید
عود تب و سرفه شدید پس از بهبود اولیه علائم آنفلوآنزا
چه گروه‌هایی در معرض آسیب هستند؟
سالمندان
یعنی افراد بالای ۶5 سال و به‌خصوص آنهایی که نیاز به مراقبت‌های طولانی دارند.
کودکان
در کودکان ۶ماه تا ۶ سال، ممکن است علائم آنفلوآنزا شدید باشد؛ بنابراین حتما از کودکان به‌خصوص نوزادان زیر 12ماه در این روزها به‌شدت مراقبت کنید.
زنان باردار
زنان باردار مراقبت کنند تا کمتر در معرض این ویروس قرار بگیرند. توصیه پزشکان برای زنانی که تازه زایمان کرده‌اند مراقبت جدی‌تر است؛ چون تا 2 هفته پس از زایمان، سیستم ایمنی این افراد ضعیف است.
بیماران قلبی و بیماران تنفسی
افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند آسم، بیماری‌های قلبی، کلیوی، کبد و دیابت و افراد دارای شاخص توده بدنی بالاتر از ۴۰ در گروه کسانی هستند که در معرض خطر بیشتر ابتلا به آنفلوآنزا قرار دارند.
چگونه می‌توان از شیوع بیماری جلوگیری کرد؟
پروتکل بیماری‌های ویروسی ثابت است؛ بنابراین در مواقعی که افراد مشکوکی دیدید که علایم شبیه سرماخوردگی دارند یا از خانواده‌تان کسی درگیر ویروس شد یا در محل کارتان احساس کردید فردی مبتلاست، تعارف و مسائل عاطفی و... را بی‌خیال شوید و تلاش کنید حداقل شما دچار ویروس نشوید. پس راحت‌ترین مسائل رعایت این نکات است:
دست دادن ممنوع
ما ایرانی‌ها افرادی صمیمی هستیم و برای اینکه افرادی که با ما ارتباط دارند، دچار سوءتفاهم نشوند، تلاش می‌کنیم که آداب احوالپرسی و دیدارها را رعایت کنیم. این خیلی خوب است اما تا جایی‌که سلامت ما را به خطر نیندازد. پس در روزهایی که ویروس آنفلوآنزا همه‌گیر شده شما، هر فرد خانواده یا محل کار، مدرسه و... را حامل بالقوه این ویروس بدانید و تا چند روز با هیچ‌کسی دست ندهید.
روبوسی اصلا
وقتی شما را از دست دادن منع کرده‌ایم، انتظار ندارید اجازه روبوسی بدهیم. در این روزها تلاش کنید اکت‌های عاطفی و احساسی‌تان را کنترل کنید تا آب‌ها از آسیاب بیفتد.
رعایت بهداشت شخصی
اگر قبلا 5بار دست‌هایتان را با آب و صابون می‌شستید، الان کمی وسواسی باشید و در هر بار ورود و خروج‌تان به محیط‌های عمومی، لمس دستگیره‌ها، درها و... مخصوصا سرویس‌های بهداشتی حتما طبق دستورالعمل شست‌و‌شوی دست‌ها این کار را انجام دهید. هرقدر بیشتر این کار را انجام دهید، احتمال ابتلایتان به آنفلوآنزا کاهش می‌یابد.
حرف تو گوشی نداریم
برخی عادت دارند در نزدیک‌ترین فاصله از طرف مقابل‌شان صحبت کنند. سعی کنید با احترام از این افراد بخواهید کمی از شما فاصله بگیرند(فاصله ایمن یک متر است). ویروس آنفلوآنزا از راه تنفس به سرعت منتقل میشود.
همه باید بستری شویم؟
خانه: این را بدانید که این بیماری در موارد خفیف هیچ خطر جدی نداشته و کشنده نیست. آمارها می‌گویند در ۸۰ درصد موارد ابتلا به آنفلوآنزا که معمولا بدون علامت، کم‌علامت یا خفیف هستند، نیازی نیست به پزشک مراجعه کنید. مراجعه به پزشک زمانی لازم میشود که فرد مبتلا در روز دوم و سوم بیماری، احساس تنگی‌نفس می‌کند.
پزشک: از بین همه مبتلایان به آنفلوآنزا تنها ۲۰ درصدی که تب‌شان در روزهای سوم و چهارم کنترل نمی‌شود و پایین نمی‌آید، لازم است حتما به پزشک مراجعه کنند که اگر عفونت به ریه‌ها نریخته بود، پزشک می‌تواند به بیمار اطمینان دهد مشکل خاصی نیست و خوب میشود.
بیمارستان: نگرانی اصلی اینجاست؛ معمولا 2درصد بیماران تب‌شان تا روز پنجم و ششم کنترل نشده و علائم بیماری تشدید میشود. در این صورت بیمار برای بار دوم به پزشک مراجعه می‌کند و اگر نیاز بود بستری میشود.
در منزل چه کنیم؟
در منزل از سایر افراد خانواده فاصله گرفته و ضمن داشتن لوازم شخصی جداگانه (لیوان، بشقاب، قاشق و چنگال)، هنگام خواب نیز در اتاق جداگانه بخوابید.
شما که بیمارید چه کار کنید؟
برای کنترل پخش گسترده ویروس همه ما باید بهداشت شخصی‌مان را رعایت کنیم؛ یک بخشی را آنهایی که هنوز بیمار نشده‌اند رعایت می‌کنند و بخش مهم‌تر را افرادی که دچار ویروس شده‌اند. این بخش از صحبت‌های ما با آنهایی است که درگیر بیماری هستند.
خودتان اعلام کنید
وقتی کسی برای دست دادن یا احوالپرسی سمت شما آمد به‌راحتی اعلام کنید، مریض شده‌اید و دست ندهید. این کار شما هم طرف مقابل‌تان را آگاه می‌کند و هم کم‌کم به یک فرهنگ عمومی تبدیل میشود.
دستمال کاغذی به همراه داشته باشید
انتشار ویروس آنفلوآنزا از طریق عطسه و سرفه بیشترین راه انتقال بیماری است. پس لطفا همیشه همراه خودتان دستمال کاغذی داشته باشید و با هربار عطسه یا سرفه آن را دور بیندازید.
ژل های ضد عفونی کننده
نه گران است و نه حجیم. از هر داروخانه‌ای هم می‌توانید تهیه‌اش کنید. در روز چندبار دست‌هایتان را با این ژل‌ها ضد‌عفونی کنید تا ویروس کمتری از خودتان به جا بگذارید.
کار ممنوع
به هیچ عنوان تا چند روز در محل کار و معابر عمومی آفتابی نشوید. همین‌که در تاکسی، اتوبوس و مترو تردد کنید با تنفس عادی و لمس دستگیره‌ها و... می‌توانید ویروس را منتقل کنید. پس تا چند روز در خانه بمانید و قید کار را بزنید.
علائم آنفلوآنزا چیست؟
تب
برخلاف سرماخوردگی که بیمار تب بالای 38درجه را تجربه نمی‌کند، تب بیماری آنفلوآنزا بین39 تا40درجه است.
ضعف
معمولا به همراه سردرد ناگهانی، علائمی مانند درد ماهیچه‌ای و استخوانی و بی‌حالی هم بروز می‌کند.
سرفه
سرفه‌های بسیار تند و با صدای شدید از علائم این بیماری است.
سردرد
بروز سردرد ناگهانی از علائم جدی آنفلوآنزاست.
گلودرد
تقریبا در اکثر بیماران مبتلا به آنفلوآنزا عفونت شدید گلو گزارش شده است.
لرز
اگر به همراه تب باشد، خطرناک است و باید سریعا به مرکز درمانی مراجعه کرد.
آبریزش بینی
به تنهایی نمی‌تواند نشانه ابتلا به بیماری باشد و از علائم مشترک آنفلوآنزا و سرماخوردگی است.
تهوع و اسهال
از علائم رایج نیست اما بیمار مبتلا ممکن است یکی از این نشانه‌ها را تجربه کند.
واکسن آنفلوآنزا را همه بزنند؟
یکی از راه‌های پیشگیری از آنفلوآنزا تزریق واکسن است، ولی این واکسن برای تمامی افراد و در تمامی گروه‌های سنی نیاز نیست. معمولا واکسن آنفلوآنزا برای افراد پرخطر و در سنین خاصی که بیماری زمینه‌ای دارند مانند بیماران دیابتی، بیماران پیوند کلیه و افراد بالای 65سال و بیمارانی که درمان‌هایی می‌گیرند که باعث ضعف ایمنی در بدنشان میشود و همچنین زنان باردار توصیه میشود و گرنه به عموم افرادی که هیچ‌گونه بیماری ندارند (در هر گروه سنی که باشند) معمولا توصیه به تزریق واکسن آنفلوآنزا نمی‌شود.
چه کسانی نباید واکسن بزنند؟
افرادی که به تخم‌مرغ حساسیت شدید دارند.
افرادی که در گذشته واکنش حساسیتی شدید به واکسن آنفلوآنزا نشان داده‌اند.
کسانی که در گذشته سابقه بروز سندروم گیلن باره را پس از ۶ هفته از دریافت واکسن آنفلوآنزا داشته‌اند.
کودکان زیر 6 ماه
بیماران تب‌دار (تا زمانی که تب و بیماری مربوط به آن فروکش کند).
برای رژیم غذایی دوران بیماری چه کنیم؟
از مایعات فراوان مانند آب، آبمیوه طبیعی و سوپ رقیق استفاده کنید.
مصرف میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین C مانند مرکبات و... را فراموش نکنید.
قید مصرف غذاهای چرب، سرخ کرده و ادویه‌دار را در دوران بیماری بزنید.
متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند در روزهایی که افراد درگیر بیماری آنفلوآنزا هستند، وعده‌های غذایی کوچک حاوی مواد نشاسته‌ای بدون ادویه (برنج، پوره، غلات پخته شده، سیب‌زمینی پخته و...) مصرف کنند.
دور استعمال دخانیات، سیگار و الکل خط کشیده شود.
ورزش ملایم و سبک جهت تقویت قدرت بدن و سیستم ایمنی بسیار مفید است.
فشارها و استرس‌های روحی و روانی را از خودتان دور کنید؛ چون دوران نقاهت شما را بیشتر می‌کند.
آیا می‌دانید؟
کودکان سریع‌تر مبتلا به ویروس آنفلوآنزا می‌شوند، پس بچه‌ها حتما ماسک بزنند و از دست دادن با دیگران خودداری کنند.
ویروس آنفلوآنزا به‌مدت ۳۰ دقیقه روی دست‌ها می‌ماند و از همین رو، شستن دست‌ها با آب و صابون، می‌تواند زنجیره انتقال ویروس را قطع کند.
آلودگی هوا منجر به شیوع ویروس آنفلوآنزا نمی‌شود اما روی شدت بیماری اثرگذار است.
داروهای کورتون‌دار علائم اولیه بیماری را کم می‌کند اما ممکن است موجب شدت بیماری آنفلوآنزا شود.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: سرفه آنفلوآنزا گلو درد آبریزش بینی بیماران تنفسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۱۴۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همه چیز درباره انگ اجتماعی
در سال‌های دور، روی پوست بدن برده‌های سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته می‌شد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانه‌گذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته میشود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیش‌داوری و تعصب یا باور‌های غلط مرتبط با ویژگی‌ها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرش‌ها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین می‌کند.
از اینکه بگم بیماری روانی دارم، میترسمدر این بین از برچسب گذاری‌ها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمی‌کنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغل‌شان را از دست بدهند می‌ترسند! برای همین از درمان خودداری می‌کنند یا آن را به تعویق می‌اندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این می‌تواند آسیب‌زا باشد!
حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیضانگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانه‌ای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان می‌دهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.
انگ عمومی شامل نگرش‌های منفی یا تبعیض‌آمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاست‌های دولت و سازمان‌های خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصت‌ها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود می‌کند. به عنوان مثال می‌توان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبت‌های بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانواده‌ای که از آنها حمایت می‌کنند، هم اثرگذار است.
انگ، اختلاف اجتماعی می‌سازد!کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بی‌کفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیش‌بینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانه‌ها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "
تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردمانگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر می‌کند؛ کاهش امید، عزت نفس پایین‌تر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزوله‌سازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصت‌های کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیت‌های اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالش‌های خاص موفق نخواهید شد یا نمی‌توانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.
انگ می‌تواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد
اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه می‌کنند، می‌توانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ می‌تواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.
انگ در محل کار
کارمندان با استرس‌های شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانی‌های مالی، مشکلات روابط یا نگرانی‌های قانونی، مقابله می‌کنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران می‌گویند که می‌توانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
راه‌های کاهش انگبه گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت می‌کنند و داستان‌های‌شان را به اشتراک می‌گذارند می‌توانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را می‌شناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعی‌تر و قابل ملموس میشود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانی‌های سلامت مشابه بوده‌اند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستان‌های خود را در مورد چالش‌های سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشته‌اند و بحث را بسیار بیشتر به رسانه‌های عمومی و گفتگو‌های روزمره آورده‌اند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستان‌های شخصی آنلاین هستند.
اقدامات فردی برای کاهش انگاتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه می‌دهد:
علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراک‌گذاری در رسانه‌های اجتماعی
به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید
از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند
برابری بین بیماری‌های جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید
نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید
در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمان‌های مراقبت‌های بهداشتی.
به رسانه‌ها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده می‌کنند و داستان‌های بیماری روانی را به شیوه‌ای انگ‌زننده ارائه می‌کنند
توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه می‌کنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع می‌کنم. "
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت