واشنگتن پست از پنهانکاری دولتهای آمریکا در جنگ افغانستان خبر داد
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۴۵۴۵۱
روزنامه آمریکایی گزارش داد که دولتهای بوش، اوباما و ترامپ درباره جنگ افغانستان و پیشرفت در این کشور به افکار عمومی اطلاعات "گمراه کننده" میدادند و براساس اسناد محرمانه مقامات جنگ افغانستان را غیرقابل پیروزی میدانند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ هزاران صفحه از اسناد محرمانه منتشر شده توسط «واشنگتن پست» نشان میدهد که مقامات برجسته آمریکایی ارزیابیهای منفی را که در رابطه با جنگ افغانستان وجود داشته را در اختیار عموم قرار نمیدهند و اطلاعات گمراه کنندهای را در این باره منتشر میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس این گزارش، پس از موفقیت سریع اما کوتاه مدت نظامی آمریکا در افغانستان و باوجود پیشرویهای طالبان، مقامات ارشد آمریکایی همواره اظهار میکنند که در افغانستان در حال پیشرفت هستند.
بخشی از این اسناد منتشر شده 600 مصاحبهای است که «جان سپکو» سربازرس ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان با مقامات ارشد این کشور انجام داده بود اما قرار بود که منتشر نشود.
واشنگتن پست نوشت که برای دسترسی به این اطلاعات با استناد به قانون «جریان آزاد اطلاعات» به مدت سه سال در دادگاه جنگیده و میافزاید که مقامات آمریکایی در اظهارات خود جنگ افغانستان را جنگی غیرقابل پیروز شدن توصیف میکنند.
به مدت سه سال در دادگاه با استناد به قانون "جریان آزاد اطلاعات" جنگیده، صدها درجهدار نظامی و مقام دولتی طی مصاحبه با بازرسان دولتی از نظر خود درباره علت ناکامی در جنگ افغانستان سخن گفتهاند و در مجموع این جنگ را "غیرقابل فتح" توصیف کردهاند.
ژنرال «داگلاس لوت» که در زمان ریاست جمهوری بوش و اوباما نقش مشاور در جنگ افغانستان را داشت در یکی از این مصاحبهها در سال 2015 اعتراف کرده بود: ما درک اساسی از افغانستان نداشتیم، نمیدانستیم در آنجا چه کاری میکنیم.
در یکی دیگر از این مصاحبهها فردی که از آن به عنوان مشاور ارشد شورای امنیت ملی آمریکا یاد شده، گفت که کاخ سفید در زمان اوباما و نیز پنتاگون اطلاعاتی را منتشر میکردند که گویا افزایش نیروها در سال 2009 موفقیتآمیز بوده است.
این مقام در مصاحبهای در سال 2016 گفت: ایجاد شاخصهای خوب غیرممکن بود.
ما سعی کردیم از تعداد نیروهای آموزش دیده، میزان خشونت، کنترل مناطق تحت کنترل استفاده کنیم و هیچ یک از آنها تصویری دقیق را ترسیم نکرد.
در سال 2010 فشارها برای کاهش نیروها در افغانستان افزایش یافت و ژنرالهای آمریکایی از جمله ژنرال «استنلی مککریستال» فرمانده وقت نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان مشتاقانه از پیشرفت در این کشور میگفتند، اما حقایق نشان میداد که نیروهای افغان عملکرد
ضعیفی داشتند و امید کمی برای موفقیت استراتژی مبارزه با تروریسم آمریکا وجود داشت.
«مارک چرتین» که مشاور ارشد وزارت خارجه آمریکا برای تفنگداران دریایی در ولایت هلمند بود در یک مصاحبه گفته بود: افغانها میدانستند ما برای بطور موقت در آنجا هستیم و این آنچه میتوانستیم انجام دهیم را تحت تاثیر قرار میداد.
وی افزود: یکی از بزرگان قومی در هلمند یک بار به من گفته بود، شما تفنگداران در چادر زندگی میکنید از اینجا میدانم که برای مدت زیادی اینجا نخواهید بود.
«بارنت روبین» مشاور ارشد نماینده ویژه آمریکا در افغانستان و پاکستان طی سالهای 2009 تا 2013 نیز مبارزه با تروریسم آمریکا در افغانستان را مانند «قدرتهای استعماری» دانسته و گفته بود: افغانها میدانستند که این سرازیر شدن این بودجهها دوام نخواهد داشت و
بنابراین میخواستند بدون به خطر انداختن خود از آن بهترین بهره را ببرند؛ موفقیت ما در این باره یک خیال بود.
«رابرت فین» سفیر آمریکا در افغانستان در سالهای 2002 و 2003 نیز درباره پولهای هزینه شده در افغانستان گفت: اگر به تمام این مصارف در افغانستان نگاه کنید درصد خیلی کمی از آن برای کمک به مردم این کشور هزینه شده است. تقریبا تمام آن برای ارتش و بخش زیادی از
آن نیز برای آموزش نیروهای شبهنظامی و پلیس صرف شده است.
در بخش دیگری از این از مصاحبهها «جیمز دابینز» نماینده ویژه آمریکا در افغانستان و پاکستان طی سالهای 2013-2014 نیز گفته بود: ما کشورهای فقیر را اشغال نمیکنیم تا آنها را ثروتمند کنیم، ما به دیکتاتوریها حمله نمیکنیم که آنجا دموکراسی برقرار کنیم، بلکه ما به
کشورهای پرخاشجو و خشن حمله میکنیم تا آنجا صلح برقرار کنیم و آنچه آشکار است در انجام این ماموریت در افغانستان ناکام ماندهایم.
واشنگتن پست دلیل انتشار این گزارش مبنی بر دروغ مقامات آمریکایی درباره جنگ افغانستان به افکار عمومی را تنویر افکار عمومی نسبت به حقایق پنهان جنگ افغانستان عنوان کرده و میگوید که دولت بوش، اوباما و ترامپ اخبار گمراه کنندهای را در این باره منتشر میکرد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۴۵۴۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان ماجراجویی آمریکا در آفریقا
رسانه آمریکایی گزارش داد خروج آمریکا از چاد و نیجر میتواند نشانهای مبنی بر پایان عصر حضور نظامی آمریکا در آفریقا و منطقه ساحل باشد؛ امری که چالشهای متعددی را متوجه سیاست خارجه دولت آمریکا خواهد کرد.
به گزارش ایسنا، روزنامه واشنگتنپست گزارش داد آمریکا با یک عقبنشینی استراتژیک در آفریقا مواجه است و شواهد حکایت از آن دارد که واشنگتن باید قید نفوذ خود در این منطقه را بزند. آمریکا اخیراً به درخواست نیجر برای خارجکردن نیروهای آمریکایی از این کشور آفریقایی پاسخ مثبت داد. درعینحال، چاد هم بهعنوان یک کشور آفریقایی مهم دیگر، خواستار توقف عملیاتهای آمریکا در پایگاهی مشترک با فرانسه شده است.
به گزارش این روزنامه، خروج احتمالی آمریکا از چاد میتواند نمایانگر چالشی گستردهتر باشد که ارتشهای غربی در منطقه ساحل با آن مواجه هستند، منطقهای که لبریز از بیثباتیهای سیاسی است و تحولات عمدهای را به خود دیده است. چاد در آستانه انتخابات است و واشنگتنپست مدعی است درخواست از نظامیان آمریکا برای خروج از این کشور ممکن است راهکار دولت موقت چاد برای تحکیم حق حاکمیت باشد.
وضعیت آمریکا در نیجر هم قابلتوجه است. پس از کودتای این کشور، حاکمان جدید نیجر بهسرعت گامهایی برای قطع روابط نظامی با کشورهای غربی، بهویژه فرانسه برداشته و به کشورهایی مانند چین و روسیه نزدیکتر شدند. هنگامی که شورای نظامی حاکم بر نیجر حضور آمریکا را «غیرقانونی» اعلام کرد و عملیاتهای پنتاگون در این کشور را مورد انتقاد قرار داد، پیدا بود که فصل حضور نظامی آمریکا در نیجر به پایان رسیده است. کمی بعد، نیروهای نظامی روسیه وارد نیجر شده و وظیفه آموزش نیروهای این کشور را بر عهده گرفتند.
به گزارش واشنگتنپست، این تحولات زنگ خطرها را در کشورهای غربی به صدا درآورده و منافع آنها را تهدید کرده است. سرمایهگذاریهای گسترده ایالات متحده در آفریقا با خطر مواجه شده است، از جمله پایگاه هوایی ۱۱۰ میلیوندلاری که آمریکا در نیجر تاسیس کرده و حالا وضعیت بلاتکلیفی دارد.
«اولف لسینگ» مدیر یک اندیشکده آلمانی با بیان اینکه این تحولات ضربه بزرگی به برنامههای غرب در منطقه ساحل و لیبی وارد میکند، گفت: «ممکن است با خارجشدن آمریکا، درها به روی گسترش نفوذ کشورهایی مانند روسیه و ایران در ساحل باز شود.»
به گزارش واشنگتنپست، عامل دیگری که به پیچیدگی ماجرا میافزاید این است که چین هم گامهای استراتژیکی در نیجر برداشته است، از جمله قرارداد مالی بزرگ یک شرکت نفتی دولتی چین با نیجر. این قرارداد نهتنها بودجه گزافی را برای دولت نیجر فراهم میکند، بلکه جایگاه چین را نیز در این منطقه تقویت میکند.
علاوه بر این، روزنامه آمریکایی اذعان کرد که افکار عمومی در نیجر هم با روسیه و چین همراهتر است تا آمریکا. شهروندان نیجر حمایت روسیه و چین را به ادامه دخالت فرانسه و آمریکا ترجیح دهند.
علاوه بر این، نظرسنجی اخیر موسسه گالوپ حاکی از آن است که محبوبیت روسیه و چین در منطقه ساحل افزایش یافته و حمایت از نفوذ آمریکا کمتر شده است. به گزارش واشنگتنپست، این منطقه در گذشته به ایالات متحده بهعنوان یک شریک کلیدی نگاه میکرد که مقاصد استعماری دولتهای اروپایی را در سر ندارد؛ اما واشنگتن با دیپلماسی ناکارآمد و نگاه از بالابهپایین خود، این تصویر را مخدوش کرد.
به گزارش این رسانه آمریکایی، آفریقا به میدان نبرد ژئوپلیتیک قدرتهای جهانی بدل شده و کشورهای غربی که در تشخیص کاهش تدریجی نفوذ خود در منطقه ساحل ناکام بودند، حالا شاهد ازدستدادن موقعیت خود هستند. واشنگتنپست همچنین به گزارشهای مشابه رسانههای غربی مانند «لوموند» و «والاستریت ژورنال» اشاره کرد که آنها نیز از اقدامات اشتباه آمریکا و اروپا در ساحل پرداختهاند.
تحولات اخیر در نیجر و چاد نشان از این دارد که دوره آمریکا در آفریقا به سر آمده است. این عقبنشینی نهتنها به معنای کاهش حضور نظامی، بلکه نشانه یک تغییر قابلتوجه در مناسبات ژئوپلیتیک است. روسیه و چین عزم خود را جزم کردهاند تا با بهرهگیری از خلأ قدرتی که با خروج آمریکا از این منطقه ایجاد میشود، حضور خود را در آنجا پررنگ کنند؛ امری که چالشهای بزرگی را متوجه سیاست خارجه آمریکا خواهد کرد.