عفونت‌های میکروبی و ویروس‌ها چه تاثیری بر باروری دارند؟
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۶۳۶۲۶
یکی از علل مهم ناباروری در زنان و مردان را اختلال ساختاری در سیستم باروری آنها دانست و گفت: این اختلال می‌تواند به صورت چسبندگی، انسدادهای مادرزادی، درگیری رحمی، درگیری سیستم تناسلی و... و. ظاهر شود. از علل دیگری که می‌تواند منجر به این عوارض شود می‌توان به عفونت‌هایی اشاره کرد که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: ارگانیسم‌هایی از میکروب نیز وجود دارد که ممکن است زن یا مرد به آن مبتلا شوند که ابتلا به آنها لزوما به معنای داشتن رابطه غیرایمن یا پرخطر نیست. به عنوان مثال ارگانیسم «کلامدیا» یکی از این نوع بیماری‌ها است که اگر به موقع تشخیص داده نشود و فرد نسبت به درمان آن اقدام نکند می‌تواند باعث درگیری سیستم لگنی یا رحم شود که در نهایت ممکن است ناباروری را ایجاد کند. البته همین فرایند در آقایان هم می‌تواند منجر به بروز عفونت در سیستم ادراری و کلیه‌ها شده و در نهایت سبب ناباروری شود.
وی دسته دیگر ارگانیسم‌ها را ویروس‌هایی مانند HIV، هپاتیت B، هپاتیت C و... معرفی کرد و افزود: این نوع از ویروس‌ها به خودی خود باعث ناباروری نمی‌شوند، اما با توجه به اینکه یکی از راه‌های انتقال این ویروس‌ها از طریق تماس جنسی است، در صورتی که فرد مبتلا درمان نشود می‌تواند مستعد بیمار کردن شریک جنسی خود بوده و اگر تعداد این ویروس‌ها در هر دو نفر به حد زیادی برسد احتمال انتقال ویروس به جنین این زوج نیز بالا خواهد رفت.
وی با بیان اینکه HIV درمان قطعی ندارد اما با شیوه‌های نوین پزشکی می‌توان تعداد ویروس را کنترل کرد، خاطرنشان کرد: با کنترل تعداد ویروس می‌توانیم جلوی انتقال بیماری را تا حدی بگیریم. این شرایط درمورد هپاتیت B و C نیز صادق است؛ به شکلی که داروهای جدید خوراکی که برای درمان این دو نوع هپاتیت تجویز می‌شود می‌تواند میزان ویروس داخل بدن را ۱۰۰ درصد به صفر برساند تا ویروس قابل انتقال به سایرین نباشد.
ثقه‌الاسلامی ادامه داد: در بروز سایر میکروب‌ها نیز ممکن است فرد در ابتدا علائم خاصی نداشته باشد ولی در هر حال چه در زنان و چه در مردان به محض بروز کوچک‌ترین علامت بهتر است مراجعه به پزشک به تعویق نیفتد؛ البته در خانم‌ها حتی اگر علامتی هم وجود نداشته باشد باید معاینه دوره‌ای پاپ‌اسمیر توسط متخصص زنان انجام شود تا عفونت‌ها شناسایی شده و سریعا نسبت به درمان اقدام شود.
وی در ادامه به نقش ویروس‌های HPV و HSV اشاره کرد و گفت: ویروس HSV نیز از دو راه مخاط و بزاق و یا از راه جنسی منتقل می‌شود که اگر در ماه‌های اول بارداری در خانم ایجاد شود، می‌تواند منجر به زایمان زودرس، انتقال به نوزاد، سقط جنین و... شود. هنگامی که ویروس HSV وارد بدن انسان می‌شود می‌تواند به شکل مزمن داخل بدن باقی بماند، اما نمی‌تواند باعث ناباروری شود؛ مگر اینکه در گذشته ویروس HPV در بدن بیمار مزمن شده باشد و با ایجاد درگیری در دهانه رحم بیمار، منجر به ناباروری شود.
این متخصص عفونی افزود: ویروس HPV نیز انواع مختلفی دارد که همه انواع آن بدخیم نیست؛ ولی در کل چیزی که باعث انتقال ویروس به سایرین می‌شود، رابطه نزدیک مخاطی است. اخیرا نیز با مطالعات صورت گرفته مشخص شده است که امکان تلقیح این ویروس از طریق لیزر، اپیلاسیون و... در محل‌هایی که بهداشت رعایت نمی‌شود نیز وجود دارد.
وی درخصوص نقش سایر عفونت‌هایی که می‌توانند باروری افراد را تحت تاثیر قرار دهند، بیان کرد: هر عفونتی که داخل بدن باشد می‌تواند از طریق خون به قسمت‌های دیگر بدن رفته و دیگر عضوها بویژه قسمت تناسلی را درگیر کند. راه دیگر انتقال عفونت، انتقال از طریق مجاورتی است؛ به عنوان مثال بروز عفونت شکمی یا ترکیدن آپاندیس می‌تواند باعث انتقال مجاورتی عفونت شود.
این عضو کلینیک سلامت جنسی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، در پایان از مردم خواست که به محض بروز کوچک‌ترین علامتی حتما به پزشک مراجعه کنند و به هیچ عنوان از معاینات دوره‌ای غافل نشوند.
منبع:انتخاب
منبع: پارسینه
کلیدواژه: عفونت باروری ناباروری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۶۳۶۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همه‌چیز در مورد یک ویروس بهاری؛ بیشتر مراقب کودکان خود باشید
بیماری آبله مرغان، ماحصل ویروسی به نام واریسلا-زوستر است که از سرعت انتشار بالایی برخوردار است و در کودکان زیر ۱۰ سال شایع‌تر است، اما به طور کل این ویروس در هر سنی ممکن است افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش خبرآنلاین، با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.
علائم بیماریآبله مرغان باعث ایجاد بثورات پوستی، لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند و برای مدتی بیمار را اذیت می‌کنند. مرحله آخر این بیماری، خشک شدن مایع درون تاول و پوسته‌پوسته شدن بثورات و در نهایت بهبودی آنهاست. لکه‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و در نواحی پشت گوش، روی صورت، روی پوست سر، روی سینه و شکم، روی بازو‌ها و پا‌ها ظاهر می‌شوند. در برخی موارد ممکن است لکه‌ها در دیگر نقاط بدن از جمله: داخل گوش و دهان، روی کف دست، کف پا و ... نیز ایجاد شوند.
در صورت ابتلا به ویروس، قبل از ظاهر شدن بثورات ممکن است علائم خفیفی شبیه آنفلوانزا داشته باشید، از جمله: احساس بیماری، تب بالا (۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر)، بدن درد، سردرد، بی‌حالی، بی‌اشت‌هایی و ....
کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله مرغان هستندکودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند و اگر با فرد آلوده در تماس باشند، به سرعت بیمار خواهند شد و حدود دو هفته بعد اولین علائم را نشان خواهند داد. از آنجایی که آبله مرغان بسیار مسری است، کودکی که به آن مبتلا است باید در خانه بماند و استراحت کند تا زمانی که بثورات از بین بروند و تمام تاول‌ها خشک شوند. این روند معمولاً یک الی دو هفته به طول می‌انجامد. تا زمانی که تمام لکه‌ها از بین نرفته، از فرستادن کودکان به مدرسه یا مهد کودک پرهیز کنید، چرا که حضور در اجتماعاتی مانند کلاس درس باعث انتشار حداکثری ویروس می‌شود.
در صورت یکبار ابتلا به آبله مرغان، در برابر ابتلای مجدد مصون خواهیم ماند؟پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی‌هایی در برابر این عفونت در بدن تولید می‌شود و فرد را از ابتلای مجدد به این بیماری مصون نگه می‌دارد. اما ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود (واریسلا-زوستر) در بافت‌های عصبی بدن غیرفعال می‌ماند و می‌تواند بعداً در قالب یک بیماری دیگر به نام «زونا» ظاهر شود. کودکانی که در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند، در سنین بالاتر احتمال ابتلا به زونا در آنها بسیار کمتر است.
آبله مرغان چگونه درمان می‌شود؟آبله مرغان یک «بیماری ویروسی» محسوب می‌شود، بنابراین آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن را درمان کنند. اما اگر باکتری زخم‌ها را آلوده کند، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه‌ها تاول‌ها را خراش دهند و موجب ترکیدن آن شوند.
درمان بخصوصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما می‌توانید دارو‌هایی را از داروخانه خود دریافت کنید که سایر علائم بیماری را کنترل می‌کنند؛ مانند: استامینوفن برای کاهش تب، لوسیون کالامین و ژل خنک‌کننده برای کاهش و تسکین خارش.
در بیشتر کودکان، تاول‌ها پوسته پوسته می‌شوند و به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته می‌ریزند، بنابراین جای نگرانی نیست. تنها نکته قابل توجه این است که کودکان از دستکاری بثورات بپرهیزند تا از به جای ماندن اسکار (جای زخم) جلوگیری شود.
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد