لزوم کاهش مصرف آب کشاورزی/اثر تحریم بر زندگی مردم باید صفر شود
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۷۹۰۵۷
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت نیرو، رضا اردکانیان روز پنجشنبه در سیزدهمین همایش سراسری مدیران قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء(ص) با عنوان جشنواره مالک اشتر با بیان اینکه قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا یک پیمانکار است و کارش عمل به پیمان و پیمانش سازندگی و سربلندی و پایداری جمهوری اسلامی ایران است، اظهار داشت: وجه تمایز موجود در ماموریتها، مربوط به موضوع پیمان است و از این زاویه همه ما پیمانکار محسوب میشویم و پیمان همه ما فارغ از عناوین و حوزههای مسئولیت، پایداری و سربلندی جمهوری اسلامی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به بیانیه گام دوم انقلاب و مفاهیم موجود در آن با اشاره به اینکه به شدت نیاز داریم از سطح مفاهیم کلی در توضیح گام دوم انقلاب و اقتصاد مقاومتی فراتر رفته و به تبیین دقیق معنی و مفهوم این دو در عرصههای تخصصی بپردازیم، افزود: تبیین تخصصی میبایست معطوف به محدوده کار و وظایف هر سازمان در ارتباط با خودش باشد، بنابراین به روشنی باید بیان کنیم صنعت آب و برق در گام دوم انقلاب یعنی چه و اقتصاد مقاومتی چه ترجمهای دارد.
اردکانیان ادامه داد: نکته دوم، فراتر رفتن از تبیین این دو مفهوم در عرصه صنعت آب و برق و پرداختن به ارتباطات میان بخشی است. یعنی اگر بخش آب و برق این دو مفهوم را در عرصه خود معرفی کرد و به بیانهای روشنی رسید و همین طور بخشهای کشاورزی و صنعت اینگونه عمل کردند، حال در کنار یکدیگر به تعامل تعاریف، اقدامات و برنامهها بپردازیم، به نحوی که خروجی عملکرد این عرصههای میان بخش، هم افزا باشند. اینجاست که میتوانیم تحقق اقتصاد مقاومتی و پیشرفت در مسیر گام دوم انقلاب را شاهد باشیم.
وزیر نیرو با بیان اینکه دولت به تعداد همین مفاهیم، برنامهها و پروژههای میانبخش و بینبخشی است که تعریف میشود، در غیر این صورت جمع جبری وزارتخانهها در کنار یکدیگر به معنای دولت نیست، گفت: دولت و حکمرانی عرصههایی است که میتواند ارتباطات بین بخشی و عملکردها در ارتباط با یکدیگر را نشان دهد.
لزوم مقاومت در برابر پارامترهایی که ما را آسیب پذیر میکند
اردکانیان اضافه کرد: گام دوم انقلاب و اقتصاد مقاومتی دو عرصه ای است که ما را تشویق و وادار میکند به اینکه بخشها را در ارتباط با یکدیگر تعریف کرده و هیچ بخشی به تنهایی در یک عملکرد منطبق با مفاهیم اقتصاد مقاومتی، موفق یا ناموفق دیده نشود.
وی افزود: افراد یا گروههایی که به زعم خود برای دنیا تعیین تکلیف میکنند طبیعی است که تداوم تسلط خود را بر منابع متنوع دنیا مستلزم این میدانند که هر منطقهای را در ارتباط با ظرفیتهای بالقوه ای که در تضاد با برنامههای آنهاست شناسایی کرده و برنامههای مختلفی را در ارتباط با استمرار منافع خودشان تنظیم کنند.
وزیر نیرو یکی از اصلیترین دلایل هجمهها و فشارهای مختلف به کشور را وجود منابع انسانی توانمند عنوان کرد و افزود: اصلیترین ثروت ارزشمند کشور ما در کنار تمام ثروتهایی که دارد و میتواند مورد طمع باشد، ظرفیت بالای منابع انسانی است. دیگران به خوبی میدانند که این ظرفیت نه تنها قادر است نیازهای کشور را تأمین کرده و توسعه و رشد آن مثال زدنی خواهد شد، بلکه سرریز آن منطقه را آباد خواهد کرد.
اردکانیان ادامه داد: در وهله اول میبایست در مقابل پارامترهایی که ظرفیت آسیب پذیر کردن ما را دارند، کشور را مقاوم کنیم.
افزایش تاب آوری اصلی ترین پیمان ماست
وی تابآوری را تعبیری از مقاوم سازی دانست و گفت: اصلیترین پیمان ما در شرایط فعلی، افزایش تابآوری کشور است و از این زاویه همه ما پیمانکار هستیم و کار ما تحقق این پیمان است.
اردکانیان ادامه داد: تاب آوری بیشتر به معنای آن است که ظرفیت تحمل مردم، محیط زیست، زیرساختهای صنعتی و کیفیت ارائه خدمات که بر روی هم سازنده اصلی کیفیت زندگی مردم هستند به نحوی تقویت و سازماندهی شود که امید گروههای متخاصم برای ضربه زدن از مسیر اقداماتی همچون تحریم اقتصادی قطع شود.
وی افزود: همچنین میبایست کشور به ظرفیتی برسد که اثر عواملی همچون تحریم اقتصادی بر کیفیت زندگی مردم و تحمیل رنج بر آنان به صفر رسیده و نیز کشور بتواند مسیر رشد و آبادانی را بدون وقفه طی کند.
وزیر نیرو با بیان اینکه چنانچه بخواهیم منصفانه به این موضوع بپردازیم باید بگوییم هنوز در این زمینهها جای کار وجود دارد، ادامه داد: بهبود شرایط در سه عرصة شامل ناامید کردن مجموعههای متخاصم، کم اثر کردن فشارها و تحریمها و سرعت دادن به رشد و توسعه کشور، مواردی است که ارتقای تابآوری نامیده میشود.
وی شیوه مصرف کنونی را یکی از مزمنترین مشکلات پیش روی ارتقای تابآوری دانست و افزود: اگر نسبت به این چالش کم توجه باشیم، در سالهای پیش رو نتیجه همه این تلاشهایی که کارنامه سرافرازانهای هم دارد، به پر کردن فاصله بین تولید و مصرف منجر نخواهد شد.
تصویب برنامه تخصیص ۸ میلیارد متر مکعب آب دریا برای مصارف ۱۷ استان
وزیر نیرو تاکید کرد: میبایست برای اصلاح مصرف چارهاندیشی کنیم و لازم است این موضوع جزو برنامههای ارتقای تابآوری کشور در ذیل موضوع سازندگی و پایداری تعریف شود.
وزیر نیرو شیوه استفاده از منابع زیست محیطی، آب و انرژی را منطبق با نوعی بد مصرفی دانست و اظهار داشت: امروز در جای جای کشور در حال اجرای پروژههای مهم و اثرگذار تأمین آب به ویژه آب شرب هستیم.
اردکانیان افزود: وزارت نیرو برای مصارف ۱۷ استان کشور، برنامه تخصیص بیش از ۸ میلیارد متر مکعب آب دریا برای استحصال ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون مترمکعب آب شیرین را در هفتههای اخیر به تصویب شورای عالی آب رسانده است.
وی با بیان اینکه منطقه شرق کشور که حفظ جمعیت مسکون در آن اولویت امنیت ملی ماست، میبایست از حیث تأمین آب مورد نیاز، ایمن باشد، ادامه داد: برنامه تخصیص آب از دریا به استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و خراسان رضوی پس از مطالعات گسترده انجام شده که برنامههای سازگاری با کم آبی آنها به تصویب کارگروه ملی رسیده و یکی از اجزای آن نیز تأمین آب شرب از دریاست.
وزیر نیرو با اشاره به اینکه پس از گذشت سالها و صرف میلیاردها منابع، موفق خواهیم شد حدود ۷۵۰ میلیون متر مکعب آب را در سال برای مصارف شرب تأمین کنیم، افزود: اگر همراه با صرف زمان به عنوان اصلیترین سرمایهای که جایگزین هم ندارد، چارهای برای مصرف حدود ۱۱ میلیارد مترمکعب آب در بخش کشاورزی این سه استان نیندیشیم، تلاشها در بخش تأمین آب جدید نتیجهای در بر نخواهد داشت.
وی با اشاره به فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص مصرف آب خاطرنشان کرد: طبق فرمایش ایشان اگر بتوانیم با افزایش بهرهوری و تأمین امنیت غذایی، ۱۰ درصد مصرف آب را در بخش کشاورزی کاهش دهیم، به اندازه مجموع نیاز شرب و صنعت کشور آب تأمین کردهایم.
اردکانیان خاطرنشان کرد: این موضوع به این معنا نیست که طرحهای تأمین آب را متوقف کنیم، بلکه به این معناست که اگر همزمان فکری برای موضوع مصرف نکنیم جامعهای تابآور نخواهیم داشت.
تعاملات مناسبی با قرارگاه خاتم الانبیا داشتیم
وی با اشاره به همکاری مردم، تلاش کارکنان مجموعه وزارت نیرو و همراهی سایر دستگاهها در ناامید کردن دشمنان برای ضربه زدن به کشور در تأمین آب و برق طی دو سال اخیر افزود: سرمایهگذاری در زمینه مدیریت مصرف آب و برق، در عرض سرمایهگذاریها در تولید و تأمین منابع جدید آب و انرژی، برترین راهکار برای درمان ریشههای وابستگی شدید اقتصاد، جامعه و سبک زندگی در مصرف آب و انرژی است.
وزیر نیرو با اشاره به فرارسیدن دوران مدیریت توامان عرضه و تقاضا اظهار کرد: پای نهادن در این دوران مستلزم بازنگری در اولویتهای فعالان اقتصادی، شرکتها و پیمانکاران عرصه تأمین است، بازنگری در اولویتها برای تحقق مدیریت توامان عرضه و تقاضا تنها مربوط به وزارت نیرو نبوده، بلکه همه فعالان این صنعت باید بکوشند سرمایهگذاریها، دستاوردهای فناورانه، پیشرفتهای مدیریتی و جهت گیری خود را به سمت مدیریت مصرف سوق دهند.
وی افزود: ساخت نیروگاهها، سدها، شبکهها و خطوط لوله نمونههایی از تعاملات مناسب قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا با صنعت آب و برق کشور در سالیان گذشته بوده است، اما دوران جدیدی آغاز شده که باید با کمک تخصصهای غیر فنی نظیر علوم اجتماعی مشخصات این دوران و ملزومات آن را شناخت.
مدیریت مصرف از ملزومات است
اردکانیان ادامه داد: مدیریت مصرف به منظور تاب آور ساختن کشور در برابر هر شوک و وضعیتی، افزایش ظرفیت سرزندگی و حیات تمدن ایران، حفظ محیط زیست و نیل به توسعه، از ملزومات این دوران است.
وزیر نیرو اظهار کرد: مدیریت مصرف اگرچه دارای ابعاد رفتاری بسیار گسترده است، اما ملزومات زیرساختی نیز در این زمینه مهم هستند. صنعت آب و برق در تعامل با قرارگاه که سابقه ای مناسب از تعامل با این صنعت دارد میتواند برای افزایش تابآوری کشور فعالیت کند.
وی افزود: تاب آور شدن کشور، اقتصاد را مقاوم کرده و توان اجرایی و ظرفیتهای تولیدی کشور برای گام برداشتن در مسیر گام دوم انقلاب را افزایش میدهد.
وزیر نیرو با بیان اینکه قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا در دوران مدیریت عرضه، نقش بسزایی در توسعه زیرساختهای صنعت آب و برق کشور داشته است، خاطرنشان کرد: وزارت نیرو زیرساختهای بسیاری فراهم کرده که اکنون زمان مدیریت بهینه و استفاده مؤثر از آنها فرا رسیده است، اینجاست که قرارگاه با تغییر رویکرد به صنعت آب و برق و همزمان با تداوم تولید در تلاش برای توسعه مدیریت مصرف، میتواند تعامل تأثیرگذارتری با صنعت آب و برق داشته باشد.
وی تاکید کرد: اجرای پرشتاب پروژهها در بخشهای مختلف در سالهای خشک اخیر، همکاری مردم، تلاش همه عرصهها و عملکرد قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا در اجرای پروژههای بزرگ تأمین آب چاره ساز بوده و موجب عدم دستیابی دشمنان به اهدافشان شده است.
کد خبر 4796340منبع: مهر
کلیدواژه: گام دوم انقلاب گام دوم انقلاب گام دوم انقلاب گام دوم انقلاب گام دوم انقلاب گام دوم انقلاب رضا اردکانیان تحریم اقتصادی ایران آبرسانی کشاورزی بودجه 99 کل کشور لایحه بودجه قیمت دلار بانک مرکزی ایران بنزین قیمت بنزین مالیات طرح ملی مسکن اوپک وزارت جهاد کشاورزی وزارت صنعت معدن و تجارت سازمان برنامه و بودجه قیمت یورو صادرات غیرنفتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۷۹۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سهم اصفهان از حقابه زایندهرود؛ تقریباً صفر/ بارگذاری بیش از اندازه آب در سد زایندهرود مشکلساز میشود
خبرگزاری علم و فناوری آنا - حسین بوذری؛ میانگین بارش سالاانه در ایران حدود یک سوم میانگین بارش در جهان است و از دیرباز اکثر مناطق ایران با کمبود آب مواجه بودهاند، اما با سیری در تاریخ به این نکته پی می ایرانیان بهخوبی خود را با شرایط کمآبی سازگار کردهاند.
در حالی که با تغییر الگوی زندگی و حرکت به سمت توسعه شهری، صنعتی و کشاورزی، کمبود آب بیشتر خودنمایی میکند و زایندهرود یکی از این نمونههاست.
استان اصفهان بهلحاظ فرهنگی، سیاسی، تاریخی، گردشگری و صنعتی در رتبههای نخست کشور قرار دارد و و وقوع بحران آب در آن بهخصوص زایندهرود میتواند کشور را با تهدید مواجه کند.
عمق فاجعه زایندهرود بهحدی است که نیازمند عزم و اراده ملی است تا این بحران را مرتفع کند، اینگونه کشور هم از بحران آب خلاصی پیدا میکند.
خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا در ادامه بررسی دلایل بحران آب در کشور بهخصوص حوضه زایندهرود و تالاب بینالمللی گاوخونی در قالب پرونده «آب در مسیل بحران» این بار با موضوع زایندهرود و تالاب گاوخونی گفتوگویی را با علی خوشفطرت، مهندس عمران (گرایش مدیریت منابع آب)، مجری برنامه علمی مهندسی و مدیریت منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی، پژوهشگر حوزه آب و استاد دانشگاه ترتیب داده است که مشروح بخش دوم این گپ و گفت در پی میآید: (بخش نخست گفتوگو را اینجا بخوانید)
آنا: اصفهان با بیش از ۹ هزار واحد صنعتی و بزرگترین کارخانجات ازجمله فولاد مبارکه، ذوبآهن و ... براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران، در جایگاه سوم صنایع کشور قرار دارد، از سویی بیش از ۴۳۰ شهرک، ناحیه صنعتی یا واحد کارگاهی در این استان مستقراست که بخش زیادی ازآن درحوزه آبریز زایندهرود قرار دارد یا درنزدیکی آن احداث شده است، وابستگی صنایع به زایندهرود چقدر در خشک شدن این رودخانه و تالاب بینالمللی گاوخونی مؤثر بوده است؟
خوشفطرت: البته توسعه صنعت در استان اصفهان و نیاز آبی تحمیل شده از سوی آن بر زایندهرود در بحران فعلی زایندهرود تأثیر داشته است؛ اما تأثیر آن کمتر از آبرسانی به اکثر شهرهای استان اصفهان از طریق زایندهرود و به مراتب کمتر از توسعه کشاورزی و باغی بوده است.
در حقیقت بیشترین بار تحمیلی بر زایندهرود از سوی کشاورزی زراعی و باغی در استانهای چهارمحال و بختیاری و اصفهان بوده است. خوشبختانه در سالهای اخیر صنایع بزرگ استان اصفهان با اجرای طرحهای بازچرخانی آب مصرفی و همچنین استفاده از پسابهای شهری مناطق مجاور خود، میزان برداشت خود از زایندهرود را کاهش دادهاند.
آنچه درمورد صنایع اصفهان باید به یک دغدغه ملی تبدیل شود آنکه ادامه فعالیت این صنایع که برخی از آنها مانند صنعت فولاد و پالایشگاه و نیروگاه نقش حیاتی در فعالیت دیگر صنایع کشور دارند، مستلزم وجود نیروی انسانی متخصص است و این نیروی انسانی باید محل زندگی مناسبی داشته باشد.
وضعیت شهر اصفهان از نظر اقلیم و آلودگی هوا و فرونشست زمین به گونهای در حال تغییر است که در آیندهای نهچندان دور دچار مهاجرت معکوس شده و جذابیتی برای سکونت نیروی انسانی متخصص برای اداره صنایع نخواهد داشت.
دلایل تأمیننشدن حقابه سنتی کشاورزان شرق اصفهان
آنا: سهم حقابهای کشاورزان شرق اصفهان از زایندهرود ۴۰۰ میلیون مترمکعب است، اما در سالهای گذشته این میزان به کشاورزان اختصاص نیافته، شما احداث سد زایندهرود را در به بحران رفتن رودخانه زایندهرود تأثیرگذارمیدانید؟
خوشفطرت: احداث سد ابزار اصلی اعمال سیاستهای مدیریت منابع آب در رودخانهها است و اصولاً بدون وجود سد نمیتوان جریان رودخانه را مدیریت کرد. اگر سد زایندهرود وجود نداشت امکان تأمین آب شرب مطمئن و پایدار حتی برای شهر اصفهان نیز وجود نداشت و هیچ توسعه صنعتی و کشاورزی در استان اصفهان رقم نمیخورد و توسعه بیش از ظرفیت منابع آبی موجود را نمیتوان به وجود سد زایندهرود نسبت داد.
حجم آب تنظیم شده توسط سد زایندهرود مقدار مشخصی است و بارگذاری بیش از اندازه برروی آن اشتباه مدیریتی بوده است. مانند آن که اگر شما ساختمانی بسازید و بار اضافی بر آن تحمیل کنید و بر اثر این بار اضافی، ساختمان تخریب شود بگویید که علت تخریب، وجود ساختمان بوده و اگر ساختمان ساخته نمیشد، ساختمان تخریب نمیشد، بنابراین باید از ابتدا ساختمان ساخته نمیشد! این استدلال را هیچ عقل سلیمی نمیپذیرد.
علت تأمینشدن حقابه سنتی کشاورزان شرق اصفهان آن است که محل این حقابهها در پایاب یا همان انتهای مسیر رودخانه بوده و برداشتهای جدید در سراب یا همان بالادست رودخانه موجب شده آبی برای پاییندست باقی نماند.
درصد قابل توجهی از این برداشتها در بالادست سد زایندهرود بوده است. در حقیقت سد زایندهرود تنها عامل امکان تأمین آب شرب، صنعت و باغات پایین دست سد بوده که در صورت تأمینشدن آنها با چالشهای جدی مواجه میشدیم.
تنها راه نجات حقابهداران شرق و همچنین تالاب گاوخونی که حقابه زیستمحیطی آن سالهاست فراموش شده، اینکه اولاً مدیریت یکپارچه رودخانه از سراب تا پایاب و ثانیا اعمال تخصیصها از زایندهرود بر مبنای یک نظام تقدم و تأخر حقابهها است.
طراحی علمی، عادلانه نظام تقدم و تأخر تأمین حقابهها از اهمیت فوقالعاده زیادی برخوردار است و باید براساس مبانی حقوقی متقن و در مراحل بعد براساس مبانی فنی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی صورت پذیرد. دراینصورت قرارگیری در سراب و پایاب تأثیری بر تأمین حقابهها نخواهد داشت و اگر حقابهای در پایاب دارای تقدم بالاتری باشد، نظام مدیریت رودخانه ملزم میشود که آن را تأمین کند.
به نظر میرسد در صورت رجوع به مبانی حقوقی و شرعی بتوان احقاق حقوق حقابهداران سنتی و حقابه زیستمحیطی تالاب گاوخونی را محقق کرد، اما متأسفانه هنوز پژوهشهای کافی در زمینه حقوق آب و محیط زیست برای تدوین مبانی حقوقی مربوطه براساس اصول حقوق ایران و اسلام انجام نشده، بهخصوص آنکه این مبانی، قابل اقتباس از کشورهای دیگر نیست، چراکه هر کشوری مبانی حقوقی خود را دارد.
همچنین میتوان جریان آب رودخانه موردنیاز در شهر اصفهان برای تغذیه آبهای زیرزمینی شهر برای پیشگیری از فرونشست را بهعنوان یک حقابه تعریف کرد که تمام ساکنان شهر اصفهان باید بتوانند آن را از مراجع قانونی مطالبه کنند؛ چراکه در زمانی که رودخانه در این شهر جاری بوده و وضعیت خاک شهر قابل اعتماد بوده در این شهر سرمایهگذاری کردهاند و اکنون برداشتهای جدید در بالادست موجب تهدید سرمایه آنها شده است، اما متأسفانه هنوز مبانی حقوقی کافی برای چنین پیگیریهایی در نظام قضائی کشور تعریف نشده که باید پژوهشگران علم حقوق در این زمینه فعالیت کنند.
آنا: آیا اجرای سیستم آبیاری نوین و گلخانهای بهتنهایی دررفع مشکل آب استان اصفهان و کشاورزان پاسخگو خواهد بود؟
خوشفطرت: اظهارنظر درباره سیستمهای آبیاری نوین را به متخصصین علوم و مهندسی آب (آبیاری و زهکشی سابق) در دانشکدههای کشاورزی ارجاع میدهم، اما در مورد واژه «به تنهایی» که در سؤال آوردهاید، اینکه متأسفانه بارگذاریهای بیش از اندازه بر زایندهرود فراتر از آن است که سیستمهای آبیاری نوین بهتنهایی بتواند مشکل آب استان اصفهان را رفع کند بهخصوص اینکه برخی کشتهای با نیاز آبی زیاد مانند کشت برنج نیازمند سیستمهای آبیاری سنتی هستند.
درباره اجرای گلخانه نیز در صورت جایگزینی کشتهای با نیاز آبی زیاد با گلخانه میتوان اثرات مثبت را انتظار داشت؛ اما آنچه در عمل شاهد هستیم بارگذاریهای جدید در اثر احداث گلخانهها است.
به نظر میرسد آنچه در کاهش آب موردنیاز در بخش کشاورزی میتواند تأثیر زیادی داشته باشد، اصلاح الگوی کشت است که تنها در صورت وجود عزم و اراده جدی در کشاورزان قابل انجام است.
متأسفانه شاهد آن هستیم که کشاورزان شرق اصفهان هنوز در صورت تخصیص آب محدود از زایندهرود اقدام به کشت محصولات با نیاز آبی زیاد مانند برنج برای تحصیل سود بیشتر میکنند که باید با اقدامات ترویجی توسط متخصصین علوم کشاورزی، این رویه را اصلاح کرد.
رواج استفاده از محصولات کشاورزی با نیاز آبی زیاد دوام ندارد
آنا: نگاه غیرعلمی و ناعادلانه به مسئله آب حوضه آبریز زایندهرود چقدر در ایجاد بحران این حوضه دخیل بوده است؟
خوشفطرت: همانطور که پاسخ به سؤالات قبلی گفته شد، قطعاً نگاه غیرعلمی در اجرای طرحهای توسعه شهری، صنعتی و کشاورزی عامل اصلی بحران زایندهرود بوده است و همچنین عدم در نظر گرفتن حقوق حقابهداران سنتی و حقوق زیستمحیطی تالاب گاوخونی و آبهای زیرزمینی شهر اصفهان ناعادلانه بوده است.
آنا: و کلام آخر...
خوشفطرت: ما در سرزمینی زندگی میکنیم که عبور از بحران آب در آن معنا ندارد و باید همیشه بحران آب را در کنار خود بدانیم و مدیران، نحوه مدیریت خود و سایر شهروندان، سبک زندگی خود را بر مبنای سازگاری با بحران آب تنظیم کنند، موضوعی که پیشینیان ما در طول تاریخ بهخوبی آن را دریافته و هزاران سال با افتخار تمدن ایران را در کشوری کمآب به شکوفایی رسانده بودند.
اما اکنون سبک زندگی غالب ایرانیان بهگونهای است که گویا در کشوری با منابع آب نامحدود زندگی میکنند که علت آن، توسعه کشور، دسترس بودن آب شرب و انواع محصولات غذایی در تمامی فصول سال بوده است.
رواج استفاده از محصولات کشاورزی با نیاز آبی زیاد و حتی صادرات آن به کشورهای همسایه در کشوری با اقلیم خشک نمیتواند خیلی دوام داشته باشد و متأسفانه بهزودی با نابودی منابع آبی زیرزمینی که احیای آنها به هزاران سال زمان نیاز دارد، اکثر مناطق ایران غیر قابل سکونت خواهد شد که تهدیدی جدی برای کشور به حساب میآید؛ بنابراین وظیفه نخبگان و بهخصوص فعالان رسانه آن است که با آگاهیبخشی عمومی، فرهنگ مصرف بهینه آب و سبک زندگی و تغذیه متناسب با آن را ترویج کنند.
انتهای پیام/
حسین بوذری