عواملی که زنگ خطر پارگی تاندون شانه را به صدا در می‌آورند
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۸۴۸۶۸
فهیمه اوکاتی فیزیوتراپیست در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، درباره پارگی تاندون شانه اظهار کرد: دلایل زیادی برای درد شانه وجود دارد، اما یک مشکل شایع برای افراد بالای ۴۰ سال پارگی عضلات کلاهک گرداننده یا روتاتور کاف شانه است.
او درباره ساختار روتاتور کاف بیان کرد: روتاتور کاف از چهار عضله تشکیل شده که به قسمت بالای استخوان بازو متصل شده است و در چرخش بازو و ثبات مفصل شانه نقش دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این فیزیوتراپیست افزود: ۲۵ درصد از اشخاص بالای ۶۰ سال به پارگی عضلات کلاهک گرداننده مبتلا هستند. پارگی روتاتورکاف ممکن است جزئی یا کامل باشد؛ در پارگی و کشیدگی ناقص یا جزئی، تاندون به طور کامل پاره نمی‌شود. پارگی کامل به ندرت در افراد جوان‌تر از ۴۰ سال دیده می‌شود که این مورد در ورزشکاران و بر اثر ضربه مستقیم رخ می‌دهد.
علائم پارگی کلاهک گردانندهاوکاتی تاکید کرد: درد مکرر و مداوم به ویژه با انجام فعالیت‌های بالای سر، درد در شب که از خوابیدن فرد روی شانه آسیب دیده جلوگیری می‌کند، ضعف عضلانی به ویژه هنگام بالا بردن دست و محدودیت حرکات شانه از جمله علائم پارگی کلاهک گرداننده هستند.
بیشتر بخوانید: سندرم گیرکردن شانه از شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی
این فیزیوتراپیست تصریح کرد: عواملی نظیر حرکات مکرر دست در بالای سر مانند نقاشی کردن سقف، نجاری کردن، بلند کردن اجسام سنگین، ضربه مستقیم، تخریب مفصل شانه با افزایش سن، کاهش خون‌رسانی به تاندون عضله و از همه مهم‌تر قوز کردن مداوم و خمیدگی شانه‌ها که فضای بین استخوان کتف و بازو را باریک می‌کند، بنابراین تاندون یکی از عضلات کلاهک گرداننده در این فضا به طور دائم تحت سایش مکرر قرار می‌گیرد و سابقه خانوادگی مثبت ابتلا به پارگی روتاتورکاف از جمله عوامل خطر هستند.
اوکاتی گفت: افراد باید در صورت داشتن درد مزمن در ناحیه شانه به پزشک مراجعه کنند. نحوه درمان شانه بستگی به شدت صدمات دارد؛ پزشک فرد می‌تواند سطح پارگی را ارزیابی کند و به او اطلاع دهد که آیا درمان‌های محافظه کارانه مانند استراحت و فیزیوتراپی برای بازگرداندن تحرک طبیعی کافی است یا خیر؟ در معاینات، دامنه حرکت و قدرت عضلات بررسی می‌شوند همچنین قسمت بالا و پشت شانه مورد معاینه قرار می‌گیرند تا مشخص شود که آیا عضلات تحلیل رفته‌اند یا خیر؟
او اظهار کرد: رادیوگرافی ساده جهت تشخیص مشکلات استخوانی و کاهش فضای بین استخوان کتف و بازو و MRI برای تایید پارگی ضروری بوده. درمان نخست و غیر جراحی پارگی عضلات کلاهک گرداننده شانه، فیزیوتراپی است. فیزیوتراپی برای بازگرداندن انعطاف پذیری و تقویت ماهیچه‌های شانه انجام می‌شود. تزریق کورتون هم می‌تواند به کاهش درد کمک کند. دارو‌های ضد التهابی غیر کورتونی هم جهت کنترل درد تجویز می‌شوند.
این فیزیوتراپیست بیان کرد: ممکن است شدت پارگی تاندون شانه بالا بوده و لازم باشد که عمل جراحی انجام شود. بسته به اندازه، عمق و میزان پارگی جراحی‌های متعددی وجود دارند، جراحی‌های باز و بسته (آرتروسکوپی) بسته به صلاحدید پزشک انجام می‌شود. پس از عمل جراحی شانه چندین ماه طول می‌کشد تا فرد بهبود پیدا کند. بازگشت عملکرد کامل مفصل شانه ممکن است تا شش ماه طول بکشد.
اوکاتی افزود: پس از عمل جراحی، دست بیمار به مدت چهار هفته در یک اسلینگ (شانه بند مخصوص) قرار می‌گیرد. یک هفته پس از عمل تمرین‌های فیزیوتراپی برای تقویت شانه و بازیابی دامنه حرکتی آغاز می‌شود. فیزیوتراپیست باید نکات مهمی را که بیمار به آنها توجه می‌کند، به او آموزش دهد. تعهد بیمار در پیگیری فیزیوتراپی در نتایج نهایی عمل بسیار اهمیت دارد.
بیشتر بخوانید: زنان، ۷۰ درصد مبتلایان به شانه خشک یا یخ زده +علائم و درمان
درمان فیزیوتراپی به چند مرحله تقسیم‌بندی می‌شود؟او تاکید کرد: مرحله نخست درمان فیزیوتراپی، چهار تا شش هفته پس از عمل است. اهداف در این بازه زمانی، محافظت از تاندون ترمیم شده، کاهش درد و جلوگیری از سفتی و اسپاسم عضلانی پس از عمل بوده که فیزیوتراپیست تمرین‌ها را به شکل غیر فعال برای بیمار انجام می‌دهد. آب درمانی هم ممکن است حدود سه هفته پس از عمل و با صلاحدید پزشک جراح آغاز شود.
این فیزیوتراپیست تصریح کرد: مرحله دوم درمان فیزیوتراپی، شش تا ۱۲ هفته پس از عمل است، هدف در این مرحله از توانبخشی، بازگرداندن دامنه حرکتی کامل به شانه است. در این مرحله به تمرین‌های قبلی، تمرین‌هایی که بیمار باید به شکل فعال انجام دهد، اضافه می‌شود.
اوکاتی گفت: مرحله سوم درمان فیزیوتراپی، سه تا شش ماه پس از عمل است. هدف از این مرحله فیزیوتراپی، بازگرداندن قدرت و عملکرد طبیعی به شانه عمل شده است که این هدف با انجام تمرین‌های مقاومتی که به تدریج سنگین‌تر می‌شوند، به دست می‌آیند. به طور کلی فیزیوتراپی دامنه حرکتی و عملکرد مفصل شانه را بهبود می‌بخشد.
تمرین‌های ورزشی برای مبتلایان به پارگی تاندون شانه که تحت عمل جراحی قرار نگرفتهانداو اظهار کرد: در تمرین نخست فرد باید مطابق تصویر روی دست سالم خود تکیه کند و کمی به جلو خم شده تا دست دردناک آویزان شود سپس به آرامی و با کمک حرکات تنه دست دردناک را ۲۰ شماره در جهت عقربه‌های ساعت و ۲۰ شماره خلاف جهت عقربه‌های ساعت بچرخاند.
این فیزیوتراپیست بیان کرد: در تمرین دوم شخص باید مطابق تصویر از سمت چپ به راست، هر دو شانه را نخست به سمت عقب ببرد سپس به سمت پایین بکشد و در هر جهت ۵ ثانیه شانه‌ها را نگه دارد. این حرکت باید سه بار تکرار شود.
اوکاتی افزود: در تمرین سوم فرد باید به کمک یک چوب سبک، به آرامی و با کمک دست سالم، دست دردناک را پشت تنه و به سمت دست سالم بکشد و ۵ شماره دست را در این وضعیت نگه دارد. این حرکت باید سه بار تکرار شود.
او یادآوری کرد: در تمرین چهارم شخص باید به کمک یک کش، مطابق تصویر بازو را کنار تنه نگه دارد و آرنج خود را خم کند سپس بدون حرکت دادن بازو دست را از بدن دور کند، کش را بکشد و ۵ شماره دست را در این وضعیت نگه دارد. این حرکت باید سه بار تکرار شود.
انتهای پیام /
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: تمرین های فیزیوتراپی پارگی تاندون شانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۸۴۸۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنجال بزرگ نماوا در سینما؛ واقعا چقدر خرج می‌کنید؟
میلاد جلیل‌زاده در روزنامه فرهیختگان نوشت: محمدحسن شانه‌ساززاده، نایب‌رئیس هیات‌مدیره نماوا گفت تا به حال در نماوا دوهزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری شده است. نماوا در اواخر سال ۹۲ و اوایل ۹۳ تاسیس شد و می‌شود تخمین زد که ارزش ریال در آن دوره چه تفاوتی با امروز دارد. به عبارتی بخش قابل‌توجهی از این سرمایه‌گذاری در طول سال‌هایی انجام شده که تورم کشور بسیار بالا بود و اختصاص دادن پول نقد به پروژه‌های هنری، حتی اگر اصل سرمایه هم بعد از یکی-دو سال به سرمایه‌گذار برگردد، با توجه به سرعت تورم ایران یک نوع ضرر اقتصادی است؛ اما طرفه اینجاست که نماوا و شرکت‌های امثال آن همچنان ضرر هم می‌کنند.
شانه‌ساززاده در ادامه هزینه ساخت هر قسمت از سریال‌های مجموعه نماوا را بین سه تا هشت میلیارد تومان اعلام می‌کند و از «سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار به‌عنوان نمونه‌ای از گران‌قیمت‌ترین سریال‌ها نام می‌برد.
بخش دیگری از صحبت‌های حسن شانه‌ساززاده به گلایه او نسبت به عدم اخلاق‌مداری در میان بازیگران و سایر عوامل سینما برمی‌گردد که بدعهدی‌های زیادی می‌کنند و رفتارشان نامنظم و خارج از چهارچوب است. او می‌گوید: «هزینه‌ها جای خود ولی بازیگران، تهیه‌کنندگان، همه بی‌اخلاقی‌های خاص خود را دارند؛ نه به قرارداد متعهد هستند، نه به حرف‌شان. اسم‌شان هنرمند و فرهیخته و فرهنگی است، اما بسیار بی‌اخلاق‌اند.» سپس وقتی مجری از شانه‌ساززاده تلویحا می‌پرسد که آیا با بیان این حرف‌ها نگران بازخورد‌های منفی در بین عوامل سینما و بایکوت نماوا نیست، او می‌گوید که چنین نگرانی‌هایی ندارد، چون مساله این افراد فقط پول است و اگر پول باشد هرکاری می‌کنند.
بلافاصله همایون اسعدیان به این اظهارنظر‌ها واکنش نشان داد و گفت «در ۴۰ سال گذشته شاهد این میزان از وقاحت در اظهارنظر کسی درمورد هنرمندان نبودم و این صحبت‌ها بی‌سابقه است.» او سپس خود شانه‌ساززاده را بیشتر از هنرمندان، زیبنده صفت‌هایی که به کار برد دانست و راجع‌به آن جمله او که بیان کرده بود حتی با وجود این اظهارنظر‌های تند، اگر پول در کار باشد هنرمندان همچنان با نماوا کار می‌کنند گفت «قیاس به نفس می‌فرمایید جناب شانه‌ساز.
حداقل برای منی که در دو پروژه با شما کار کردم و چیز‌های بسیاری از شما دیدم این حرف‌ها باعث تاسف است.» آخرین جملات همایون اسعدیان این بود که «جناب شانه‌ساز برای حفظ حرمت سینمای ایران، من، همایون اسعدیان عضو کوچک این سینما تا زمانی که شما در نماوا حضور داشته باشید در هیچ سمتی با این مجموعه همکاری نخواهم کرد.»
درباره اینکه آیا سایر هنرمندان هم مثل اسعدیان بابت این اظهارنظر حسن شانه‌ساززاده با نماوا قطع همکاری خواهند کرد یا نه، در آینده نزدیک می‌توان اظهارنظر کرد. بعد از اسعدیان، حسین فرحبخش که از تهیه‌کنندگان تجاری سینمای ایران است و تا به حال نه‌تن‌ها با نماوا بلکه با هیچ‌کدام از پلتفرم‌ها همکاری نکرده هم به حمایت از همکارش پرداخت و به نماوا تاخت. اندک‌اندک به فهرست عوامل دیگری از سینما که به‌عنوان حامی اسعدیان یا منتقد مدیر نماوا ظاهر شدند اضافه شد. هوشنگ گلمکانی به افشاگری متقابل راجع‌به نماوا پرداخت و «کسب درآمد بی‌قرارداد از فیلم‌ها و سریال‌های خارجی» را مورد اشاره قرار داد؛ چیزی که حتی اگر بی‌اخلاقی باشد ربطی به داخلی‌ها ندارد و اساسا ربطی به این بحث هم ندارد.
پس از آن مازیار میری که همکار قدیمی و یار دیرین اسعدیان است هم حرف‌هایی زد که حتی در انتخاب واژگان نزدیکی بسیاری به رفیق قدیمی‌اش داشت و مدتی بعد رضا کیانیان از جانب انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران اعلام کرد که این انجمن از شانه‌ساززاده بابت اظهارنظرش شکایت می‌کند. فارغ از اینکه آیا چنین شکایتی محمل قانونی خاصی دارد یا نه، باید توجه کرد که درواقع واکنش کسانی از قبیل اسعدیان و فرحبخش و گلمکانی و کیانیان یا واکنش کلی یک صنف که تک‌تک اعضا می‌توانند از بار آن شانه خالی کنند، نمی‌تواند سویه‌های تعیین‌کننده را درمورد رفتار صنف هنرمندان سینما نمایان کند.
اگر آنهایی که پروژه‌هایی با این پلتفرم دارند یا در معرض دعوت به همکاری هستند همکاری‌شان را قطع کنند، آنگاه می‌توان گفت حرف شانه‌ساززاده غلط از آب درآمده است؛ چیزی که احتمال رخ دادن آن نزدیک به صفر است و مثلا از نرگس آبیار که پروژه او در این گفت‌وگوی کوتاه نام برده شد هیچ واکنشی سر نزد یا اسماعیل عفیفه که تهیه‌کننده مجموعه «جنگل آسفالت» در همین پلتفرم نماوا است، با لحنی واکنش نشان داد که نه‌تن‌ها بوی قطع همکاری نمی‌داد، بلکه خیلی متواضعانه بود و مشخص بود صرفا برای دلخوشی عوامل سریال بیان شده است.
عفیفه در بخشی از این واکنش در اینستاگرامش نوشت: «علی‌رغم بالا و پایینی که هر پروژه دارد صمیمانه و همراه با اعتماد متقابل مشغول کاریم.» اینها، اما نکته اصلی نیست. اسعدیان و دیگر کسانی که به صحبت‌های یکی از مدیران نماوا واکنش نشان دادند باز هم ترجیح دادند راجع‌به منطق اقتصادی مشوه و سوال‌برانگیز پلتفرم‌های نمایش خانگی سکوت کنند و سطح دعوا را به یک کل‌کل و توهین لفظی تقلیل بدهند. سوال اصلی که از عمر آن حداقل ۱۰ سال می‌گذرد این است که چطور امکان دارد هزاران میلیارد تومان در صنعتی که مطلقا به لحاظ مالی سودرسان نیست سرمایه‌گذاری شود؟ چه انگیزه‌ای پشت این سرمایه‌گذاری‌ها هست؟ چطور ممکن است شبکه نمایش خانگی ذیل عنوان مخدوش و غیرواقعی «بخش خصوصی» به‌عنوان چماقی بالای سر سینمای اصطلاحا ارگانی یا تلویزیون رسمی کشور قرار بگیرد و هر چیزی خارج از دایره آن با عناوین منفی و تند و تیزی مثل تولیدات حکومتی تکفیر شود، اما پس از ۱۰ سال، یک خط جواب منطقی به این پرسش داده نشود که اگر این بخش از سینما و شبکه نمایش خانگی به واقع خصوصی است، چرا حساب و کتاب مالی‌اش با عقل جور در نمی‌آید؟
چرا ۱۰ سال است که هزاران میلیارد تومان در آن سرمایه‌گذاری شده و فقط ضرر داده، اما همچنان تعطیلش نمی‌کنند؟ اگر در تاسیس و برپا نگه داشته شدن شبکه نمایش خانگی انگیزه‌ای غیر از اقتصاد سیاسی که وابسته به یکی از جناحین داخلی است وجود دارد و اگر شیوه‌های تزریق پول به این سیستم کاملا منطقی و قابل توضیح هستند، چرا امثال همایون اسعدیان سوای از کل‌کل صنفی و جنگ لفظی با مدیری از نماوا، به دلیل همان چندباری که با این مجموعه‌ها کار کرده‌اند، توضیحی درباره این موارد نمی‌دهند؟ روز ۲۸ فروردین‌ماه سال ۱۳۹۸ بود که همایون اسعدیان با خبرگزاری ایسنا گفت‌وگویی کرد تا به سوالی که آن روز‌ها خیلی مطرح بود پاسخ بدهد.
وزارت ارشاد در آستانه سال نو یک میلیارد تومان پول به متصدیان خانه سینما داده بود تا بین عوامل تقسیم شود، اما هیچ‌کس اعلام نکرد که پولی دریافت کرده و سروصدا‌ها از این سو و آن سو بلند شد. این چندمین باری بود که خانه سینما چنین رفتاری می‌کرد و همایون اسعدیان چنین پاسخ داد «ما در خانه سینما هم برای عید سال قبل و هم امسال مبنا را بر این گذاشتیم که به مساوات چیزی را تقسیم نکنیم.» این مصاحبه چند جمله که جلوتر رفت به بحث درباره پول‌های مشکوک یا آلوده در سینما و شبکه نمایش خانگی رسید؛ چیزی که پلتفرم‌هایی مثل فیلیمو و نماوا درخصوص آن از اضلاع سوال‌برانگیز قضیه بودند. همایون اسعدیان در پاسخ به این موضوع گفت «معتقدم پولشویی در سینما چیزی در حد شوخی است، چون پولشویی رقم‌های ۲۰ میلیارد تومانی نیست، پولشویی دست‌کم میلیارد دلاری است.»
کوچک بودن دایره گردش مالی سینمای ایران، اصلی‌ترین توجیهی بود که هواداران پروژه‌های متهم به استفاده از پول‌های مشکوک در آن روز‌ها به کار می‌بردند، اما در همان ایام، استدلال‌های صریحی راجع‌به این توجیه وجود داشت که اسعدیان به عمد از کنار همه آن استدلال‌ها گذشت و توجیه قبلی‌اش را باز تکرار کرد و پس از چندی که دادگاه عملا وقوع پولشویی در پروژه‌هایی متعلق به شبکه نمایش خانگی را به اثبات رساند، دیگر یک کلمه از امثال اسعدیان چیزی در این خصوص شنیده نشد. با توجه به اینها می‌شود به‌سادگی فهمید که توقعی جز آنچه در اظهارنظر اخیر اسعدیان دیده شد، نمی‌توان از او داشت.
پناه بردن به رتوریک و بیان حرف‌های هیجان‌انگیز بلاغی در واکنش به چیزی که توهین به بازیگران تلقی شده، راحت‌ترین کار است و همایون اسعدیان و بسیاری از هم‌صنفی‌هایش که با این پلتفرم‌ها همکاری کردند و در مقاطع بسیاری به دفاع از منطق مالی آنها پرداختند، همچنان در معرض همان پرسش سخت هستند؛ منطق اقتصادی این سرمایه‌گذاری‌ها چیست؟
tags # شبکه نمایش خانگی سایر اخبار
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟