چرا نوزاد یک پاندای ۹۰ کیلویی تنها ۱۰۰ گرم وزن دارد؟
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۱۵۹۸۴
پژوهشگران آمریکایی در پروژه جدیدی به بررسی نوزادان پاندا پرداختند که هنگام تولد بیش از حد کوچک هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، خرسهای پاندا هنگام تولد، صورتی رنگ، نابینا و ضعیف هستند و حدود ۱۰۰ گرم وزن دارند. مادر پانداها، ۹۰۰ برابر بزرگتر از نوزادان خود هنگام تولد هستند.
اندازه غیرمعمول پانداها هنگام تولد، سالها مانند معمایی برای پژوهشگران باقی ماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بررسی استخوان نوزاد پاندا دشوار است اما پژوهشگران توانستند بقایای حفظ شده نوزادان پاندا را که در "پارک ملی جانورشناسی اسمیتسونین"(Smithsonian's National Zoo) آمریکا وجود داشت، مورد بررسی قرار دهند.
"لینگ لینگ"(Ling-Ling) و "هسینگ هسینگ"(Hsing-Hsing) نخستین زوج پاندا در پارک اسمیتسونین بودند که در سال ۱۹۸۰ صاحب پنج توله شدند اما هیچ کدام از آنها پس از تولد زنده نماند.
پژوهشگران در این بررسی، با کمک اسکن میکرو سیتی، تصاویری از استخوانهای دو توله این خرسها را تهیه کردند. آنها علاوه بر توله پاندا، از خرس خاکستری، خرس تنبل، خرس قطبی، سگها، روباه و حیواناتی مشابه این موجودات که در پارک اسمیتسونین نگهداری میشدند نیز اسکنهایی تهیه کردند. آنها از اسکنها استفاده کردند تا مدلهای سهبعدی از استخوانبندی داخلی هر نوزاد هنگام تولد تهیه کنند.
هنگامی که نوزاد یک حیوان در رحم رشد میکند و بزرگ میشود، استخوانها و دندانهای او هم رشد میکنند. پژوهشگران، مرحله تشکیل استخوان و میزان شکلگیری آن را تا زمان تولد نوزاد مورد بررسی قرار دادند. آنها آغاز رشد دندانها و میزان آمیزش میان صفحات استخوانی تشکیل دهنده جمجمه را نیز بررسی کردند.
"پیشو لی"(Peishu Li)، از پژوهشگران این پروژه گفت: شاید پاندا نمونه بسیار بزرگی باشد اما میتوان گفت که نوزاد همه خرسها، به طور نامتناسبی کوچک است. وزن توله خرس قطبی هنگام تولد، کمتر از نصف یک درصد بدن مادر است.
یک ایده قدیمی حاکی از این است که وزن پایین خرسها هنگام تولد با این واقعیت در ارتباط است که بارداری برای برخی از گونههای حیوانی، با خواب زمستانی آنها سازگاری دارد. مادههای باردار، این مدت را بدون خوردن و آشامیدن میگذرانند و بیشتر به منابع چربی خود متکی هستند و با تجزیه عضله، پروتئین لازم برای جنین را تامین میکنند.
باور پژوهشگران این است که مادهها میتوانند پیش از این که تجزیه این بافت، سلامت آنها را تهدید کنند، به تغذیه نوزادان خود بپردازند. خرسها با کوتاه کردن بارداری و به دنیا آوردن نوزادان کوچ و نارس، بیشتر فرآیند رشد را به بیرون از رحم منتقل میکنند و تغذیه نوزادان به جای تخلیه کردن عضله، با شیر غنی از چربی مادر صورت میگیرد.
در هر حال، پژوهش جدید دانشگاه دوک، داستان متفاوتی را بازگو میکند. پژوهشگران در این پروژه، هیچ تفاوت قابل توجهی را در رشد استخوان خرسها و همتایان آنها طی خواب زمستانی پیدا نکردند.
پژوهشگران دریافتند که اسکلت بیشتر خرسها در بدو تولد به بلوغ حیوانات مشابه خود میرسد. نتایج این پژوهش نشان داد که خرس پاندا از این قاعده مستثنی است و حتی استخوانهای یک نوزاد کامل پاندا، شبیه به یک سگ است که چند هفته زودتر و به صورت نارس متولد میشود. "کاتلین اسمیت"(Kathleen Smith)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نوزاد پاندا، به یک جنین ۲۸ هفتهای انسان شباهت دارد.
شاید عوامل دیگری از جمله مصرف بامبو به عنوان غذا نیز در اندازه نوزادان موثر باشد اما دادههای مرتبط با این موضوع، بسیار محدود هستند.
پژوهشگران هنوز در حال بررسی دلیل اندازه عجیب پاندا و تکامل آن هستند.
اسمیت ادامه داد: ما به اطلاعات بیشتری در مورد محیط زیست و تولید مثل در طبیعت نیاز داریم و باید در زمان کوتاهی به پاسخ خود برسیم زیرا پانداها در معرض انقراض قرار دارند. این پژوهش، ما را یک گام به پاسخ خود نزدیکتر میکند.
این پژوهش، در مجله "Journal of Anatomy" به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: پاندا نوزاد استخوان رشد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۱۵۹۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غذای نئاندرتالها چه بود؟
مطالعات جدید نشان میدهد شاید قبل از این که انسان مدرن به طور منظم یکی از مصرفکنندگان گوشت طیور باشد نئاندرتالها با تلهگذاری و شکار کبوترها از گوشت پرندگان در رژیم غذایی خود استفاده میکردهاند.
به گزارش «زیسان» به نقل از راز بقا، براساس مقاله منتشر شده در مجله ساینتیفیک ریپورتز در بررسی دقیق ۱۷۲۴ استخوان پرنده که در غاری در تنگه جبل الطارق کشف شده آثار بریدگی با دندان انسان و سوختگی مشهود بوده است.
این استخوانها مربوط به گونهای نزدیک به کبوترهای چاهی است که روی برآمدگی صخرهها و ورودی دهانه غارهای بزرگ آشیان میگزیدند. این استخوانهای باقیمانده و دور ریخته شده به ۲۸ تا ۶۷ هزار سال پیش یعنی دورهای که غارها از سوی نئاندرتالها اشغال شده بودند، برمی گردد. برای محققان مشخص نیست که نئاندرتالها چطور پرندگان را به دام میانداختند، هرچند این باور وجود دارد که یک نئاندرتال که مهارت متوسطی در بالا رفتن آرام و ساکت از صخره را داشته، براحتی میتوانسته این پرندگان را در لانه به چنگ آورد.
علامتهای موجود روی استخوانهای پیدا شده در قسمتهای مسکونی غار نشان میدهد که ممکن است نئاندرتالها ابتدا پرندگان را کشته و سپس روی آتش طبخ کرده و میخوردند. این نتایج اشاره به ظرفیتهای اشاره نشده نئاندرتالها در استفاده و بهره برداری از پرندگان بعنوان منابع غذایی و بشکلی مرتب دارد. بعلاوه آنها این کار را مدتها قبل از رسیدن انسان مدرن به غارها تمرین کرده و در نتیجه میتوان گفت که استفاده از گوشت پرندگان اختراعی مستقل و منحصر به خود آنها باشد.
تاکنون تصور میشد که انسانها اولین بار به طور منظم از گوشت پرندگان استفاده میکرده اند. حالا مشخص شده نئاندرتالها به مدت ۴۰ هزار سال بدنبال کبوترهای چاهی به عنوان منبع غذایی بوده و اولین شواهد این موضوع به ۶۷ هزار سال قبل بازمی گردد. محققان معتقدند این وعده غذایی پراکنده نبوده است چراکه این کار در قسمتهای پراکنده غار و به طور گستردهای تکرار شده است. دیگر مطالعات اخیر نشان داده است که نئاندرتالها هنگام مراقبت از سالمندان خود و به کمک استفاده از ابزارهای استخوانی پیچیده علاوه بر گوشت از سبزیجات، انواع توتها و آجیلها استفاده میکرده اند.
تنها بخش کوچکی از استخوانهای یافت شده در نواحی زندگی نئاندرتالها دارای علامت بریدگی بوده، اما محققان اشاره کرده اند که این پرندگان آنقدر کوچک بوده اند که برای خوردن آنها نیازی به تکه تکه کردن آنها نباشد. شاید پس از کندن پرها و پوست استفاده مستقیم از دست و دندان بهترین راه کندن گوشت، چربی و غضروف از استخوانها باشد. اثبات این نظریه وجود آثار دندان و آسیبهای مرتبط با گاز زدن روی استخوانهای کبوتر یافت شده است. البته محققان اذعان دارند که وجود علائم سوختگی مدرک قطعی برای اثبات پخت و پز نیست و شاید مربوط به دفع زباله یا سوختن تصادفی باشد.
نئاندرتالها شاخه مبهمی از درخت خانوادگی انسانها بوده و در بخشهایی از اروپا، آسیای مرکزی و خاورمیانه به مدت ۳۰۰ هزار سال زندگی میکرده اند که براساس شواهد فسیلی حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار سال قبل ناپدید شده و از بین رفتند.
tags # انسان اولیه سایر اخبار اولین انسان روی زمین چند سال پیش به دنیا آمد؟ (تصاویر) دانشمندان چهرۀ یک انسان اولیه را شناسایی کردند؛ انسان اولیه این شکلی بود! (تصاویر) چند سال پس از مردن انسانها زمین چه شکلی خواهد بود؟ انسانهایی که خوراکشان گوشت انسان است!