آیا رنگ مو باعث سرطان می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۲۴۸۷۱
در سال ۲۰۱۰، آژانس بین‌المللی پژوهش در مورد سرطان نتیجه گرفته که شواهد کافی وجود ندارد که معلوم کند فرد با استفاده از رنگ مو، بیشتر مستعد ابتلا به سرطان می‌شود.
به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ درصد نسبتاً زیادی از خانم‌های بالای ۱۸ سال از رنگ مو استفاده می‌کنند و درصدی از مردان بالای ۴۰ سال نیز مو‌های خود را رنگ می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید این سؤال برای شما هم مطرح شده باشد که آیا رنگ مو می‌تواند باعث ابتلا به سرطان شود؟ تحقیقات انجام شده در این زمینه، نتایجی ضد و نقیض و غیرقابل اطمینان ارائه داده‌اند. در سال ۲۰۱۰، آژانس بین‌المللی پژوهش در مورد سرطان نتیجه گرفته که شواهد کافی وجود ندارد که معلوم کند فرد با استفاده از رنگ مو، بیشتر مستعد ابتلا به سرطان می‌شود. از آن به بعد، تحقیقات بیشتری انجام شد و مسائل کمی شفاف‌تر شدند.
رنگ موها زمانی حاوی برخی مواد شیمیایی بود که آزمایشات انجام شده روی حیوانات نشان داده بود سرطان‌زا هستند. در بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲، فرمولاسیون تمام رنگ موها تغییر داده شد تا حاوی این مواد شیمیایی نباشند. اما همچنان هزاران مواد شیمیایی وجود دارد که تولیدکننده‌های رنگ مو ممکن است از آنها در محصولات خود استفاده کنند و این احتمال وجود دارد که برخی از این مواد شیمیایی سرطان‌زا باشند.
شما هر چه بیشتر در معرض مواد سرطان‌زا قرار بگیرید، احتمال اینکه دچار سرطان شوید بیشتر است.
اینکه شما تا چه اندازه در معرض مواد سرطان‌زای موجود در رنگ مو هستید به عواملی بستگی دارد از جمله:. چگونگی در معرض قرار گرفتن: افرادی که در سالن‌های آرایشی خدمات مربوط به رنگ مو ارائه می‌دهند، خیلی بیشتر از سایر افرادی که فقط موهایشان رنگ شده است، در معرض مواد شیمیایی هستند.. مدت زمان استفاده از رنگ مو: افرادی که پیش از سال ۱۹۸۰ که فرمولاسیون رنگ مو تغییر داده شد، شروع به رنگ کردن مو‌های خود کرده بودند، بیشتر از افرادی که بعد از آن سال شروع به استفاده از رنگ مو کرده‌اند، در معرض مواد شیمیایی‌اند.. دفعات استفاده از رنگ مو: هر چه شما به دفعات بیشتری از رنگ مو استفاده کنید، بیشتر در معرض مواد شیمیایی موجود در آن خواهید بود.. رنگ موی مورد استفاده: رنگ مو‌های تیره‌تر مانند مشکی و قهوه‌ای حاوی مواد شیمیایی بیشتری هستند که ممکن است بیشتر از رنگ‌های روشن‌تر، سرطان‌زا باشند.
محققان اخیراً دریافته‌اند ژنتیک می‌تواند فاکتور مهم دیگری در ارتباط با احتمال ابتلا به سرطان با رنگ مو باشد.
سرطان خون
برخی مطالعات نشان داده‌اند استفاده از رنگ مو، توانسته بود ریسک ابتلا به لنفوم غیرهوچکین و سرطان خون در زنان را افزایش بدهد، اما بیشتر این خانم‌ها، پیش از سال ۱۹۸۰ استفاده از رنگ مو را شروع کرده بودند. سایر مطالعات نشان می‌دهند ارتباطی میان رنگ مو و این سرطان‌ها وجود ندارد.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ نیز نشان داد ارتباط قابل‌توجهی میان رنگ مو و سرطان خون وجود ندارد. از طرفی دیگر، پژوهشی در سال ۲۰۱۸ نشان داد زنانی که از رنگ مو استفاده می‌کنند ممکن است در معرض ابتلا به لنفوم غیرهوچکین باشند، خصوصاً آن‌هایی که به مدت ۲۰ سال یا بیشتر از رنگ مو استفاده کرده‌اند.
سرطان مثانه
در پژوهشی معلوم شد افرادی که به طور مرتب با رنگ مو کار می‌کردند، ریسک ابتلا به سرطان مثانه در آنها کمی افزایش یافته بود. اما سایر پژوهش‌ها، شواهدی مبنی بر ارتباط میان سرطان مثانه و رنگ مو ارائه نداده‌اند.
سرطان سینه
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ نشان داد میان رنگ‌های تیره‌ی مو و سرطان سینه در زنان آفریقایی آمریکایی ارتباطی وجود دارد. اما به گفته‌ی خود محققان این مطالعه محدودیت‌هایی داشته و بنابراین به تحقیقات بیشتری نیاز است.
سرطان پروستات
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ دریافته رنگ مو می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش بدهد؛ اما کارشناسان عقیده دارند این مطالعه ارزشمند نیست، زیرا مشکلاتی در نحوه‌ی اجرا و تفسیر این مطالعه وجود داشته است.
پژوهش دیگری در مورد ارتباط رنگ مو و سرطان پروستات انجام نشده است و بنابراین شواهد دیگری در این مورد وجود ندارد.
کدام نوع رنگ مو، خطر بیشتری برای سلامتی دارد؟
رنگ موها دو نوع دارند و تفاوتشان در چگونگی تغییر دادن رنگ اصلی مو و مدت زمان ماندگاری رنگ مو است:
رنگ موی اکسیداتیو (دائمی)
رنگ موی اکسیداتیو حاوی موادی مثل آمونیاک و پراکسید هیدروژن است. آمونیاک، لایه‌ی بیرونی بدنه‌ی مو را باز می‌کند و رنگدانههای طبیعی مو را از بین برده و رنگدانههای جدید را به بدنه‌ی مو می‌چسباند. این اتفاق به طور دائمی رنگ موهایتان را تغییر می‌دهد.
رنگ موی غیر اکسیداتیو (موقتی و نیمه دائمی)
رنگ موی غیر اکسیداتیو، بدنه‌ی مو را فقط می‌پوشاند یا رنگ دار می‌کند. این نوع رنگ مو به این دلیل که نمی‌تواند رنگدانههای طبیعی مو را تخریب کند، نمی‌تواند رنگ‌هایتان را روشن‌تر کند و فقط آنها را تیره‌تر می‌کند.
رنگ موی غیر اکسیداتیو دو نوع دارد:. نیمه دائمی: این رنگ موها، مدت زمان کوتاهی وارد بدنه‌ی مو می‌شوند و بعد از چند هفته یا حدوداً پنج بار شستشو از بین خواهند رفت.. موقتی: این رنگ موها جوری طراحی شده‌اند که بعد از یک بار شستشو پاک شوند.
رنگ مو‌های اکسیداتیو دارای مواد شیمیایی بیشتری نسبت به رنگ مو‌های غیر اکسیداتیو هستند. این رنگ موها قوی‌تر بوده و بیشتر ممکن است به پوست سر آسیب بزنند. در نتیجه زمینه‌ای برای نفوذ رنگ مو به بدن فراهم می‌شود؛ بنابراین اگر برخی از این مواد شیمیایی سرطان‌زا باشند، احتمال سرطان‌زا بودن رنگ موی اکسیداتیو نسبت به رنگ موی غیر اکسیداتیو بیشتر خواهد بود.
دکلره کردن در برابر رنگ کردن مو
دکلره یک عامل اکسیداتیو است که رنگدانههای مو را تخریب می‌کند و در نتیجه مو کاملاً روشن می‌شود. رنگ مو‌های موقتی یا نیمه دائمی، عامل اکسیداتیو ندارند، بنابراین نمی‌توانند مو‌های طبیعی شما را روشن کنند. رنگ مو ترکیبی از عامل اکسیداتیو، آمونیاک و عوامل رنگی است و نقطه‌ی مقابل دکلره می‌باشد، زیرا به موهایتان رنگدانه اضافه می‌کند. عامل اکسیداتیو موجود در رنگ مو معمولاً پیش از افزودن رنگدانههای جدید به مو، رنگدانههای طبیعی آن را تخریب می‌کند.
در مورد نقایص جنینی چه طور؟
نگرانی دیگری که برای بسیاری از خانم‌ها مطرح است خطر نقص جنینی هنگام تولد است؛ چه از طریق استفاده شخصی از رنگ مو و چه از طریق در معرض آن قرار گرفتن در محیط کار.
برخی از مطالعات حیوانی اثرات تراتوژنیک یا ایجاد نقص در هنگام تولد را با دوز‌های بسیار بالا نشان داده‌اند؛ اما در مورد انسان‌ها ارتباطی مشاهده نشد که احتمالاً به این دلیل است که جذب مواد شیمیایی از طریق پوست بسیار محدود است. با این وجود پزشکان متخصص برای احتیاط، توصیه می‌کنند که خانم‌ها در دوران بارداری رنگ کردن موهایشان را نهایتاً به سه تا چهار بار محدود کنند. برای آرایشگر‌های باردار هم توصیه می‌شود از دستکش استفاده کنند و در محلی کار کنند که دارای تهویه‌ی مناسبی باشد و مهم‌تر این که بیش از ۳۵ ساعت در هفته کار نکنند.
چگونه می‌توان از رنگ مو با امنیت بیشتری استفاده کرد؟
به طور کلی با توجه به نتایج تحقیقات متناقض در مورد رنگ مو و سرطان، FDA دستورالعمل‌های زیر را برای استفاده ایمن صادر می‌کند:
- رنگ مو را فقط به اندازه‌ی زمان توصیه شده، روی سرتان بگذارید.
- هنگام رنگ کردن مو دستکش بپوشید.
- بعد از رنگ‌آمیزی، پوست سر را به خوبی با آب بشویید.
- هرگز محصولات رنگ موی مختلف را با هم مخلوط نکنید.
با رعایت تمام دستورالعمل‌ها و هشدارها، در صورت وجود سایر مشکلات مانند درماتیت تماسی یا حساسیت به رنگ مو از استفاده آن خودداری کنید.
منبع: تبیان
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: آژانس بین المللی ابتلا به سرطان پوست سرطان مو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۲۴۸۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا هیپنوتیزم برای درمان بیماران مبتلا به سرطان مفید است؟
هیپنوتیزم می‌تواند برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه به دلیل اضطراب زیاد ناشی از بیماری و بروز خودبه‌خودی افکار مزاحم، اجتناب و فرار از مقابله با بیماری، تحریک‌پذیری و بیش‌برانگیختگی و نداشتن تمرکز مؤثر باشد و کمکی مفیدی به تعدیل و بهبود علائم کند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، شنیدن روایت‌های مربوط به هیپنوتیزم و خواب مغناطیسی، همیشه برای همه افراد جذاب بوده است، طوری که تمام افراد تمایل حداقل برای یک‌بار، این خواب مغناطیسی را تجربه کنند و پس از بیداری، تمام خاطرات تلخ ذهن آنها از بین رفته باشد، در واقع هیپنوتیزم به دست نیافتنی‌ترین قسمت مغز چنگ می‌اندازد و آن را بیرون می‌کشد.
تجربه فرد از هیپنوتیزم، مشابه لحظه‌ای است که فرد در زندگی به حالت خلسه فرو رود، از این رو قدرت هیپنوتیزم یک اتفاق ماورایی نیست، بلکه فقط پیشنهادات و صحبت‌هایی است که در حالت خلسه به افراد منتقل می‌شود تا به وسیله آن بتوانند رفتار و احساسات خود را تغییر دهند؛ به عنوان مثال، هیپنوتراپیست کمک می‌کند افراد زمانی که از یک حادثه یا اتفاق احساس گناه دارند، احساس خود از آن تجربه را تغییر دهند.
هیپنوتیزم درمانی بر پایه اصول روانشناسی است که به افراد برای دست یافتن به ضمیر ناخودآگاه‌شان کمک می‌کند، در حالت هیپنوتیزم به مغز این فرصت داده می‌شود که هر اتفاقی که در زندگی رخ داده است، پردازش کند.
هیپنوتیزم‌تراپی در روانشناسی، جادو نیست، هیچ ساعت تابداری جلوی چشم‌ها قرار نمی‌گیرد که پس از ۱۰ شماره کنترل مغز را برعهده بگیرد و از فرد کارهای خارق‌العاده بخواهد، در واقع این حالت در روانشناسی حالت آرام و متمرکزی است که بدن در حالت راحتی قرار دارد، در این وضعیت فرد به اختیار خود، کنترل را به فرد درمانگر می‌دهد و هر زمان که بخواهد می‌تواند از این وضعیت خارج شود.
هیپنوتیزم نوعی تلقین است؛ زمانی به فرد گفته می‌شود «پس از اینکه از خواب بیدار شدی، تمام دردهای مربوط به تجربه‌ای سخت را فراموش کردی»، سپس فرد بیدار می‌شود و پس از آن حتی اگر آن اتفاق دوباره به ذهنش ورود کند، درد اولیه‌ای که از به خاطر آوردن آن تجربه می‌کرد، برای او زنده نخواهد شد، در واقع هیپنوتراپیست از طریق ارائه پیشنهاد بهتر، و نه فرمان یا دستور، سعی دارد فرد را آرام کند.
ساناز پیرایرانی، روان‌شناس بالینی و عضو انجمن روانشناسی اجتماعی ایران در خصوص اثربخشی هیپنوتیزم‌درمانی در کاهش افکار مزاحم و شدت درد در زنان مبتلا به سرطان سینه به خبرنگار ایمنا می‌گوید: سرطان به‌عنوان یک مشکل بهداشت جهانی و در حال گسترش به شمار می‌رود که تشخیص و درمان آن، فشارهای روانی، اجتماعی و بار اقتصادی زیادی را به دنبال دارد، در بین انواع مختلف سرطان‌ها، سرطان سینه مهم‌ترین عامل نگران‌کننده سلامتی در زنان است، زیرا شایع‌ترین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان به شمار می‌رود و به نظر می‌رسد تا سال ۲۰۳۰، ۳۵ درصد افزایش در میزان کنونی سرطان سینه و به‌طور عمده در کشورهای درحال‌توسعه ایجاد شود.
وی ادامه می‌دهد: از آنجا که تشخیص این بیماری شایع، شروع یک دوره پرفشار برای مبتلایان است، در صورت بی‌توجهی به وضعیت روانی بیماران، ممکن است منجر به از دست دادن کنترل، درماندگی، افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و درد شود و چه‌بسا این عوارض روان‌شناختی از طریق تأثیر منفی بر ادامه روند درمان و پیگیری‌های پس از آن، بقای این بیماران را تهدید کند، با توجه به دلایل فوق نیاز به روش‌های روان‌درمانی مختلف ضروری است.
این روان‌شناس بالینی بیان می‌کند: تشخیص سرطان سینه به خودی خود، می‌تواند باعث ترس زیاد، ناامیدی و آسیب روانی شود و تمام ابعاد زندگی فرد را به چالش بکشاند، علائم افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه بین ۲۰ تا ۶۶ درصد در زنان با تشخیص سرطان سینه در ۱۲ ماه اول بعد از تشخیص به وجود می‌آید، همچنین بیماران، افکار مزاحم، تصاویر منفی، خشم، قضاوت‌های ناسازگارانه، اجتناب، مشغله فکری اعتقاد به سرنوشت، ناامیدی، احساس بیچارگی و درماندگی را گزارش می‌کنند که می‌تواند نقش مهمی در حفظ افسردگی و اضطراب این بیماران داشته باشد.
وی اضافه می‌کند: امروزه ترکیبی از درمان‌های دارویی و روان‌شناختی با هدف کنترل بیماری و کاهش آسیب‌های مربوط به این بیماری در دسترس است، مداخلات روان‌شناختی برای بیماران دارای سرطان، شامل آموزش‌های روان‌شناختی، مدیریت استرس شناختی رفتاری، درمان‌های حمایتی، درمان‌های شناختی، آموزش آرام‌سازی عضلانی، آموزش مهارت حل مسئله، مهارت‌های اجتماعی، پس‌خوراند زیستی، فعال‌سازی رفتاری، ذهن‌آگاهی است که در این زمینه رویکردهای شناختی‌رفتاری بیشترین شواهد را به خود اختصاص داده‌اند و از طریق بازسازی شناختی، شناخت‌های ناسازگار بیماران دارای نشانه‌های اختلال استرس پس از سانحه و درد را تحت درمان قرار می‌دهند.
پیرایرانی می‌گوید: هیپنوتیزم‌درمانی شناختی، درمانی تلفیقی از شناخت‌درمانی و هیپنوتیزم است که بر تحریف‌های شناختی، خود هدایت‌گری منفی، افکار و باورهای خودکار منفی، طرح‌واره‌ها و نشخوارهای منفی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند در اصلاح کردن شناخت‌های مرکزی که حول محور هویت فردی، خود پنداره و قواعد ذهنی ناکارآمد، سودمند باشد.
وی ادامه می‌دهد: هیپنوتیزم‌درمانی شناختی شامل چند تکنیک اساسی است که می‌توان از آنها برای انواع مشکلات از جمله آرام‌سازی (آرمیدگی) به‌عنوان مهارت کنار آمدن که برای کاهش استرس و اضطراب سودمند است، استفاده کرد، از این رو درمان تلفیقی با هیپنوتیزم تا ۷۰ درصد از درمان شناختی‌رفتاری مؤثرتر است.
این روان‌شناس بالینی توضیح می‌دهد: یک مطالعه مروری نظام‌مند که اثربخشی هیپنوتیزم در سرطان سینه را در ۱۳ مطالعه‌ی کنترل‌شده تصادفی با ۱۳۵۷ بیمار بررسی می‌کرد، شواهد امیدوارکننده در تأیید اثربخشی درمان با هیپنوتیزم و نیز هیپنوتیزم‌درمانی شناختی ارائه داده است، همچنین در پژوهشی که روی بیماران مبتلا به سرطان انجام شده بود، مشخص شد که هیپنوتیزم‌درمانی شناختی در مقایسه با درمان استاندارد و درمان حمایتی منجر به کاهش معنادار شدت درد می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: ۴۵ بیمار مبتلا به سرطان، به‌منظور ارزیابی آثار هیپنوتیزم در تسکین درد به دنبال شیمی‌درمانی پرداختند، این افراد چهار نوع درمان هیپنوتیزم، رفتاردرمانی شناختی، کنترل توجه و درمان استاندارد را دریافت کردند که از بین این درمان‌ها ملاحظه شد که هیپنوتیزم، بیشتر موجب کاهش درد می‌شود.
پیرایرانی می‌گوید: هیپنوتیزم‌درمانی شناختی شامل ترکیبی از مواجهه تصویری و موقعیتی، تکنیک‌های مدیریت اضطراب مانند آموزش آرام‌سازی، آموزش تنفس و نیز بازسازی شناختی است و اساس کار این درمان در کمک به بیماران در جهت بازشناسی و تعدیل باورهای منفی و ادراکات درباره خود، دیگران و محیط است، در حقیقت بعضی از افکار و باورهای ناکارآمد در بیماران مبتلا به سرطان مانند احساس گناه، خودسرزنشی و خجالت تحت‌الشعاع اصلی درمان شناختی قرار می‌گیرند، همچنین موجب تسهیل پردازش رخدادهای آسیب‌زا و تجزیه و تحلیل باورهای غیرمفید در بیماران می‌شود.
وی اضافه می‌کند: هیپنوتیزم‌درمانی شناختی به بیماران کمک می‌کند که به‌طور منسجم، افکار ناکارآمد را با افکار واقع‌بینانه و مفید جایگزین کنند، در مورد بیماران مبتلا به سرطان سینه به دلیل اضطراب زیاد ناشی از بیماری و بروز خودبه‌خودی افکار مزاحم، اجتناب و فرار از مقابله با بیماری، تحریک‌پذیری و بیش‌برانگیختگی و نداشتن تمرکز، نیاز به همراهی روش درمانی تسلی‌بخش دیگری احساس می‌شود که هیپنوتیزم می‌تواند روش کمکی مفیدی در تعدیل و بهبود این علائم باشد، بنابراین ترکیب دو درمان روان‌درمانی شناختی-رفتاری و هیپنوتراپی، موجب افزایش عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی و همچنین کاهش خستگی و ضعف عضلانی می‌شود.
با این اوصاف، می‌توان گفت هیپنوتیزم مانند تماشای یک فیلم هیجان‌انگیز یا خواندن یک کتاب جذاب است که افراد برای چند ثانیه محو داستان آن می‌شوند و دیگر متوجه نخواهند بود که در اطراف آنها چه اتفاقی در حال رخ دادن است، این فرایند با اراده و همکاری خود فرد پیش می‌رود و هیپنوتراپیست تنها او را هدایت می‌کند تا با ذهنی باز، تمرکز و فکر کند؛ به گفته متخصصان این حوزه، درمانی تلفیقی از شناخت‌درمانی و هیپنوتیزم می‌تواند برای درمان بیماران مبتلا به سرطان و بهبود علائم کند.
کد خبر 717299
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟