به نقل از «مشرق»

حدیث روز/ دعا برای اهل بیت(ع) و فضیلت صلوات فرستادن در کلام پیامبر(ص)

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۱۰۴۹۳

خدای بزرگ می فرماید: تو را نپذیرفتم و سعادتمند و کامروا نگشتی! دعای او را بالا نبرید، مگر زمانی که عترت پیامبر را در دعا به پیامبر ملحق سازد.

مشرق- پیامبر اکرم حضرت محمد صلی‌الله علیه و اله به امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند:

چند لحظه پیش ‍ جبرییل چیز عجیبی به من گفت: امیرالمومنین علیه‌السلام پرسیدند، چه گفت ای رسول خدا!  پیامبر صلی الله علیه و آله جواب داد: جبرییل به من گفت: اگر مردی بر من صلوات فرستد و پس از آن بر اهل بیت من نیز صلوات فرستد درهای آسمان برای او گشوده شده و فرشتگان هفتاد صلوات بر او می فرستند و همانا این عمل باعث ریختن گناهان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنگاه همانگونه که برگ از درخت می ریزد گناهان نیز از او می ریزند و خداوند متعال می فرماید: اجابتت نمودم و کامروا و سعادتمند گشتی. فرشتگانم! شما هفتاد صلوات بر او می‌فرستید و من هفتصد صلوات.

ولی هنگامی که بر من صلوات فرستد و پس از آن بر اهل بیتم صلوات نفرستد، بین آن صلوات و آسمان هفتاد حجاب است و خدای بزرگ می فرماید: تو را نپذیرفتم و سعادتمند و کامروا نگشتی.! دعای او را بالا نبرید، مگر زمانی که عترت پیامبر را در دعا به پیامبر ملحق سازد. و پیوسته این دعا بالا نمی‌رود تا زمانی که عترت من در دعا(صلوات) به من ملحق شوند.

متن حدیث:

 علی بن ابراهیم عن ابیه عن علی بن معبد عن واصل بن عبدالله عن عبدالله بن سنان عن ابی عبدالله علیه السلام قال قال رسول الله صلی الله علیه و آله ذات یوم لامیر المومنین علیه السلام الا ابشرک قال بلی بابی انت و امی فانک لم تزل مبشرا بکل خیر فقال اخبرنی جبرئیل انفا بالعجب فقال امیرالمومنین علیه السلام و ما الذی اخبرک یا رسول الله صلی الله علیه و آله قال اخبرنی ان الرجل من امتی اذا صلی علی و اتبع بالصلاه علی اهل بیتی فتحت له ابواب السماء و صلت علیه الملائکه سبعین صلاه و انه للذنب حطا ثم تحات عنه الذنوب کما تحات الورق من الشجر و یقول الله تبارک و تعالی لبیک عبدی و سعدیک یا ملائکتی انتم تصلون علیه سبعین صلاه و انه للذنب حطا ثم تحات عنه الذنوب کما تحات الورق من الشجر و یقول الله تبارک و تعال لبیک عبدی و سعدیک یا ملائکتی انتم تصلون علیه سبعین صلاه و انا اصلی علیه سبعمائه صلاه فاذا صلی علی و لم یتبع بالصلاه علی اهل بیتی کان بینها و بین السماء سبعون حجابا و یقول الله جل جلاله لا بیک و لا سعدیک یا ملائکتی لا تصعدوا دعاء ه الا ان یلحق بالنبی عترته فلا یزال محجوبا حتی یلحق بی اهل بیتی.
 

"ثواب‌الاعمال و عقاب‌الاعمال، صفحه 338"

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار سکه و ارز تحولات عراق استراماچونی سهمیه بندی بنزین حدیث روز سخن پیامبر صلوات فضیلت دعا اهل بیت عترت پیامبر بخشش خدا راه بهشت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۱۰۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسینیه تسنیم| چرا مصیبت اباعبدالله بر آسمان‌ها سنگین است؟

شهادت امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه برای مسلمانان مصیبت بزرگی محسوب می‌شود، برای اهل آسمان نیز سنگین و گران است. اهل آسمان‌ها شامل ملائک و موجودات ذی‌شعور و بلکه تمام مخلوقاتی می‌شود که جنبۀ عوالمی دارند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در فرازی از زیارت عاشورا خطاب به امام حسین علیه‌السلام می‌گوییم مصیبتی که بر ما و بر اهل آسمان‌ها وارد شد بسیار بزرگ و سنگین بود «یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَ عَلَىٰ جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ، وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَىٰ جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ؛ ای اباعبدالله، هرآینه عزایت بزرگ و سنگین شد و مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام بس دشوار و طاقت‌فرسا شد و مصیبتت در آسمان‌ها بر همه اهل آسمان سنگین و دشوار و طاقت‌فرسا شد.

در این فراز از زیارتنامه امام حسین علیه‌السلام را خطاب قرار می‌دهیم و این، معرفت کوچکی نیست بلکه نشان‌دهندۀ آن است که ما با امامی حیّ و زنده سخن می‌گوییم به گونه‌ای که گویی در پیش روی ما قرار دارند.

بعد در ادامه، از عظمت رزایا و عظمت مصیبت وارده بر امام سخن می‌گوییم و ابراز تأسف می‌کنیم. رزیه به معنای تعزیت، پیشامدناگوار و بزرگ و جمع آن رزایا است. اما سؤال اینجاست که چرا مصیبت امام حسین علیه‌السلام باید برای ما و اهل آسمان‌ها عظمت و جلالت دارد؟

شاید پاسخ این سؤال در عظمت جایگاه امام حسین علیه‌السلام نهفته باشد؛ چرا که ویژگى این حادثه آن است که در این ماجرا، نه فقط یک انسان مؤمن وحق طلب، بلکه امامى معصوم و پنجمین فرد از اصحاب کساء و فرزند امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فاطمه زهرا علیها السلام و نوۀ رسول خدا صلى الله علیه و آله، به دست مردمى که خود را از امّت پیامبر مى دانستند، به گونه اى دردناک و بى سابقه به شهادت رسید. به یقین کشتن مردى که حجّت خدا بر روى زمین و امام عصر خویش است و براى مبارزه با ظلم و ستم به پا خاسته، آن هم به آن شیوه بسیار ناجوانمردانه، گناه سنگینى است که نمى توان از کنار آن به سادگى گذشت (عاشورا؛ ریشه‌ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها سعید داودی، مهدی رستم نژاد)

از این جهت است که وقتی آن عالم یهودی در مجلس یزید و پس از خطبۀ امام سجاد علیه‌السلام از ماجرا مطلع می‌شود، در مقام توبیخ رو به یزیدیان می‌گوید سبحان الله؛ این پسر دختر پیامبرتان است که او را کشته‌اید؛ رفتار شما پس از او با فرزندانش چه بد است! به خدا قسم اگر پیامبر ما موسی بن عمران فرزندی از خود در میان ما به یادگار می‌گذاشت، گمان دارم که پس از خداوند او را می‌پرستیدیم. پیامبر شما دیروز از میان شما رفت و شما امروز به فرزندش حمله بردید و او را کشتید؟! شما چه بد امتی هستید.

مصیبت شهادت امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه برای مسلمانان مصیبت بزرگی محسوب می‌شود، برای اهل آسمان نیز سنگین و گران است. اهل آسمان‌ها شامل ملائک و موجودات ذی‌شعور و بلکه تمام مخلوقاتی می‌شود که جنبۀ عوالمی دارند. در روایتی از امام صادق علیه‌السلام می‌خوانیم آسمان بر هیچ احدی تا قبل از قتل یحیی بن زکریا نگریسته بود تا زمانی که امام حسین به قتل رسید و آسمان بر او هم گریست. لَمْ تَبْکِ السَّمَاءِ عَلَى أَحَدٌ قَبْلَ قَتَلَ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا حَتَّى قَتَلَ الْحُسَیْنُ ع فَبَکَتْ عَلَیْهِ. (کامل الزیارات، ص77) و یا شهاب حارثى نقل کرده که وى گفت: در رحبه محضر مبارک امیر المؤمنین علیه السلام نشسته بودیم. در این هنگام حسین آمد. پس امیر المؤمنین از خوشحالی چنان خندیدند که دندان‏‌هاى‌شان پیدا شد. سپس با حسرت فرمود: خداوند متعال در قرآن کریمش قومى را یاد کرده و فرموده: فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرِینَ‏. پس نه آسمان برآنان گریست و نه زمین و [ هنگام نزول عذاب هم ] مهلت نیافتند (دخان 9) قسم به کسى که حبّه را شکافته و بنده را آفریده البته این (حسین علیه‌السلام) را خواهند کشت و آسمان و زمین بر او مى‏‌گرید.

گریه و فغان ملائک از شهادت امام حسین(ع) در عرش/ انتقام خدا از قاتلان سیدالشهداء(ع)

این مسئله حاکی از زنده بودن کائنات دارد و این رفتارشان نشان‌دهندۀ آن است که تمام اشیای عالم وابسته به حجت الهی هستند. به این دلیل است که در روایات می‌خوانیم اگر زمین لحظه‌ای از حجت خدا خالی باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد؛ لَوْ بَقِیَتِ الْأَرْضُ یَوْماً بِلَا إِمَامٍ مِنَّا، لَسَاخَتْ‏ بِأَهْلِهَا... (قال الباقر (ع) ــ الأصول الستة عشر (ط - دار الحدیث)، ص140)

انتهای پیام/